Κάτω απ' τη σημαία της Ευρώπης των λαών: Ο φασισμός υπόσχεται το μέλλον — Ιταλία: Η ακροδεξιά αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στις εκλογές — ΚΚΕ: Η οξυμένη λαϊκή δυσαρέσκεια στην Ιταλία, πριν εγκλωβιστεί στα δίκτυα του ακροδεξιού λαϊκισμού, είχε εκτονωθεί κατ’ επανάληψη στη λογική του «μικρότερου κακού»

ΙΤΑΛΙΑ

Η ακροδεξιά αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στις εκλογές

Το ακροδεξιό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας (Fratelli d'Italia, FdI) υπό την Τζόρτζια Μελόνι αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν χθες Κυριακή στην Ιταλία, με τα «κροκοδείλια δάκρυα» για την επιστροφή του νεοφασισμού στην Ευρώπη να περισσεύουν, επιχειρώντας να κρύψουν το γεγονός ότι τόσο το κόμμα της Μελόνι, όσο και ο «δεξιός» συνασπισμός που θα σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση, θα έχουν ως πυξίδα τους τα συμφέροντα του ιταλικού κεφαλαίου, την ώρα που ο λαός της χώρας θα ζει σε κρύα σπίτια, με απλήρωτους λογαριασμούς, δουλεύοντας σε εργασιακούς χώρους – καρμανιόλες.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία προμηνύει την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής στη γειτονική χώρα

Η οξυμένη λαϊκή δυσαρέσκεια στην Ιταλία, πριν εγκλωβιστεί στα δίκτυα του ακροδεξιού λαϊκισμού, είχε εκτονωθεί κατ’ επανάληψη στη λογική του «μικρότερου κακού»

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την εξής ανακοίνωση για το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία:

«Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία, με ρεκόρ αποχής και την ακροδεξιά σε πρώτη δύναμη, το μόνο που προμηνύει είναι τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής στη γειτονική χώρα.

Οι ανέξοδες ''αντισυστημικές'' κορώνες της επικεφαλής του ακροδεξιού μπλόκ Μελόνι δεν μπορούν να κρύψουν τις διαβεβαιώσεις νομιμοφροσύνης στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την ευθυγράμμιση με τα σχέδια τους στον πόλεμο μεταξύ ληστών στην Ουκρανία, καθώς και την επιδίωξη της ιταλικής αστικής τάξης -μέσω και της ανάσυρσης της ακροδεξιάς- να θωρακίσει τα συμφέροντά της τρίτης ισχυρότερης οικονομικής δύναμης στο εντεινόμενο ανταγωνισμό εντός της ΕΕ.

Η οξυμένη λαϊκή δυσαρέσκεια στην Ιταλία, πριν εγκλωβιστεί στα δίκτυα του ακροδεξιού λαϊκισμού, είχε εκτονωθεί κατ’ επανάληψη στις φιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, σε αυτές ''των τεχνοκρατών'' τύπου Ντράγκι, με κοινό παρονομαστή τη διάψευση των λαϊκών προσδοκιών.

Η λογική άλλωστε του ''μικρότερου κακού'' αυτών των κυβερνήσεων άνοιξαν το δρόμο για την ενίσχυση της ακροδεξιάς στην Ιταλία.

Πραγματική φιλολαϊκή διέξοδος, στη Ιταλία, την Ελλάδα και παντού είναι να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα και στους εκάστοτε κυβερνητικούς διαχειριστές του.

Μόνο με ένα ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα μπορούν να δεχτούν αποφασιστικό χτύπημα οι αντιδραστικές δυνάμεις, η αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου και να αλλάξουν οι συσχετισμοί προς όφελος του λαού».

902

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα, το FdI βλέπει το ποσοστό του να απογειώνεται από το 4,3% πριν από τέσσερα χρόνια σχεδόν στο 26,4% σήμερα.

Ακολουθεί το Δημοκρατικό Κόμμα (Pd) με 19,35%, το κίνημα Πέντε Αστέρων (M5s) με 15%, η Λέγκα του Βορρά με 9%, το Forza Italia του Μπερλουσκόνι με 8,15%, το Δράση Ζωντανή Ιταλία με 7,7% και οι Πράσινοι με 3,6%.

Με βάση τα παραπάνω αποτελέσματα ο «δεξιός» συνασπισμός συγκεντρώνει το 44,48% και 232-252 έδρες στη Βουλή ενώ ο «κεντροαριστερός» στο 26,46% και 77-97 έδρες.

Το αποτέλεσμα αυτό καταγράφεται δύο εβδομάδες έπειτα από εκείνον στη Σουηδία, όπου η συντηρητική συμμαχία που συμπεριλάμβανε τους Σουηδούς Δημοκράτες (SD), κόμμα που προέκυψε από το νεοναζιστικό χώρο σημείωσε εκλογική νίκη. Το SD και το FdI ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

«Πυξίδα» τα συμφέροντα του ιταλικού κεφαλαίου

Σε κάθε περίπτωση, πέρα από τις εθνικιστικές και αντιμεταναστευτικές κορώνες, στόχος του κόμματος Μελόνι και των άλλων κομμάτων του «δεξιού» συνασπισμού είναι η ισχυροποίηση των ιταλικών μονοπωλίων σε αυτές τις συνθήκες, μέσα στην ΕΕ, ανακτώντας το «χαμένο έδαφος» σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους, εν μέσω αντιθέσεων μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα, που οξύνονται από την ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία και τις προβλέψεις για νέα οικονομική κρίση.

Άλλωστε το πρόγραμμα που προσυπέγραψαν οι δύο παρατάξεις της άκρας δεξιάς, τα Αδέλφια της Ιταλίας υπό την Τζόρτζια Μελόνι και η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, καθώς και η δεξιά παράταξη Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, δεν αμφισβητεί ούτε κατ’ ελάχιστον τις στρατηγικές επιλογές των ιταλικών μονοπωλίων:

Προβλέπει «τήρηση των δεσμεύσεων» που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του NATO, «υποστήριξη της Ουκρανίας», «προσήλωση» στη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, «βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση», αλλά και αναθεώρηση των κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και του σχεδίου ανάκαμψης «βάσει των νέων συνθηκών, αναγκών και προτεραιοτήτων» των ιταλικών μονοπωλίων φυσικά...

902