Σκόρπιες σκέψεις

Think (By: Tommy Ingberg)

Σκόρπιες σκέψεις

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Από το νέο νευρωτικό σχήμα του καθεστώτος, εκτός από τις κοινότοπες προτάσεις που αφειδώς μοίρασε στους δημοσιογράφους για τους ακαθόριστους κινδύνους που μας απειλούν, μόνο η παρουσία του Σαμαρά κατάφερε να με ξαφνιάσει.

Παρά τον ανασχηματισμό, ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση φυγής έξω από την πραγματικότητα. Επιθυμεί από τους νέους υπουργούς του να κλείσουν τ' αυτιά τους στις τερατώδεις απόψεις της κοινής γνώμης και να αφοσιωθούν στο θεάρεστο έργο: Να πείσουν τους πάντες να παραιτηθούν από κάθε απαίτηση.

Είσαι ό,τι ψηφίζεις

Είσαι ό,τι ψηφίζεις

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Ανέκαθεν είχα απέχθεια για κάθε ανεύθυνο απολιτικοποιημένο ψηφοφόρο που οι αβυσσαλέες αντιφάσεις της γέρικης Δημοκρατίας τον έφεραν στο προσκή­νιο. Πρόκειται για καθαρόαιμο μικροαστό που μπορεί να κάνει του κόσμου τα αίσχη με το δικαίωμα που του δίνει αυτή η βλακώδης και αναλλοίωτη μαγκιά του. Ακόμα ό­μως μας εκπλήσσει. Όπως τώρα που έγινε ψηφοφόρος της Χρυσής Αυγής.

Έτρεχε να μη βραχεί κι έπεσε στο ποτάμι

 

Ο «άνω ποταμών» σχηματισμός

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Το θέαμα αποφάσισε να αποθεώσει τον πιστό του δούλο Σταύρο Θεοδωράκη και να αφοσιωθεί στη διάδοση της πολιτικής του κίνησης. Όλον αυτό τον καιρό το δημοσιογραφικό κατεστημένο σπρώχνει τον Θεοδωράκη να κάνει τη συστημική παρέμβασή του στην πολιτική σκηνή. Χωρίς να μπορεί να αρθρώσει τον παραμικρό λόγο για την ύπαρξη του Ποταμού, επιδόθηκε στον προσηλυτισμό των νέων ψηφοφόρων διαλέγοντας τη νεότητα ως σημείο εκκίνησης.

Κωστής Παπαγιώργης (1947 − 21 Μαρτίου 2014)

Φιλόσοφος, ιστορικός, δοκιμιογράφος, πεζογράφος, μεταφραστής. Ένας ευγενής των γραμμάτων.

Τον Κωστή Παπαγιώργη τον γνωρίσαμε από το πρώτο του βιβλίο Ο Νομοθέτης που αυτοκτονεί (1988), αλλά τον αγαπήσαμε ιδιαιτέρρως από τα "κειμενάκια" του της «Λαϊκής Απογευματινής» στο Αθηνόραμα –ένα ή δυο τη φορά, μια σελιδούλα όλη κι όλη. 'Ηταν κι ο λόγος που πέρναμε το περιοδικό.

Η ψυχική ένδεια της «αριστεράς»

 

Η ψυχική ένδεια της «αριστεράς»

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Όταν δεν έχεις αφήσει τίποτα όρθιο γύρω σου, δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι παραμένεις όρθιος. Η καθίζηση της ελληνικής κοινωνίας οφείλεται στην ψυχική ένδεια των εκπροσώπων της κυρίαρχης ιδεολογίας από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τις μέρες μας. Η φτηνή «επιτυχία» της «Αριστεράς» που συνεργάστηκε με την κυβέρνηση τής χάρισε μια γενναία δόση ψευδαίσθησης, που δεν άργησε να εξελιχθεί σε μιαν αποκαρδιωτική επαιτεία.

Γιώργος Κακουλίδης: Σελίδες ημερολογίου

Μίκαελ Χάνεκε: «Η Λευκή κορδέλα»

 

Σελίδες ημερολογίου

 

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Ό,τι ζούμε δεν είναι παρά μια πληκτική επανάληψη από το πρόσφατο παρελθόν. Ίδια σήψη και παραλογισμός, όπως στη διάρκεια της δικτατορίας. Δεν μου κάνει καμία απολύτως αίσθηση η ευκαιριακή παρουσία των νεοναζιστών, ο ύπνος των διανοουμένων και ο θρίαμβος του θεάματος. Όσο κι αν κινδυνεύω να παρεξηγηθώ, και τότε τη φωτιά ενάντια στη χούντα συντηρούσαν οι κομμουνιστές, θαρραλέοι και ακατάβλητοι, πληρώνοντας ακριβό τίμημα. 95 χρόνια ανιδιοτέλειας και αγώνων ενάντια σ' αυτή την απύθμενη άβυσσο.

Οι συνήθειες των γουρουνιών - Το απόλυτο ρόδο του Γιώργου Κακουλίδη

 

Οι συνήθειες των γουρουνιών

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ 

 

1. Ενα ανθρωπάριο, ο Τζιτζικώστας, αποφάσισε ν' αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή και λειτουργία του πρωτοκόλλου γενικώς και ειδικώς όσον αφορά την πρόσκληση εκπροσώπων πολιτικών κομμάτων στην εορταστική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Κάλεσε και χρυσαυγίτες πολιτικούς που βρίσκονται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και Κορυδαλλού. Συμφωνώ μαζί του. Οχι μόνο οι νεοναζί έπρεπε να παραστούν αλλά και να τους προτρέψει να παρελάσουν. Χάσαμε μια σπάνια ευκαιρία να δούμε γουρούνια να παρελαύνουν.

Γιώργος Κακουλίδης: Άνθρωποι και ποντίκια

Άνθρωποι και Ποντίκια

 

Του Γιώργου Κακουλίδη

 

1. Στο γνωστό γραφείο στοιχημάτων του «Σκάι» ο μπουκμέικερ Μπάμπης Παπαδημητρίου κατευθύνει εδώ και μέρες όλα τα στοιχήματα των αλογομούρηδων και πάσης φύσεως δημοσιογράφων - τζογαδόρων υπέρ των ποντικών της Χρυσής Αυγής. Ο ίδιος διαδίδει κάθε στιγμή πως υπάρχει ένας άλλος εαυτός μέσα στα ποντίκια, ότι η συμπεριφορά τους δεν είναι εντελώς καταστροφική και ως εκ τούτου αξίζουν να σταθούν ισότιμα πλάι στα λείψανα της κυβέρνησης. Εχει δίκιο ο κύριος Μπάμπης. Αν η Δεξιά επιθυμεί την πλήρη συγχώνευσή της με τα νεοναζιστικά μορφώματα και την άφεση των αμαρτιών της, πρέπει μόνη της να κάνει το πρώτο βήμα και να πλησιάσει τον Μιχαλολιάκο.

Μετέωρος αδελφός

 

Μετέωρος αδελφός

 

 

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Πριν από μέρες κατέβηκα στην Ομόνοια για δουλειές βουτηγμένος σε σκέψεις, τον ειρμό των οποίων διέκοψε απότομα ένα πρεζάκι, γεμάτο πληγές, που γύριζε δεξιά κι αριστερά. Αυτή την εικόνα δυσκολεύομαι ακόμα και τώρα να βγάλω από το μυαλό μου. Το πρεζάκι εισπράττει από μας μόνο βρισιές: «παράσιτο», «χαμένο κορμί», «τελειωμένος», προσβολές που εκπορεύονται από μια κοινωνία στην οποία μέχρι και ο διάβολος έχει δικαίωμα για μια θέση, η παρουσία του οποίου τροφοδοτεί το πολυκατάστημα της εκκλησίας. Κανένα δικαίωμα, όμως, δεν δίνει η κοινωνία για μια θέση στο πρεζάκι.