ΣΥΡΙΖΑΝΕΛκουλουπού: «Εθνική υπερηφάνεια» ποιας τάξης;

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Πρέπει να νιώθει ο λαός «εθνικά υπερήφανος»;

Πεπραγμένα μιας κυβέρνησης μόλις τεσσάρων βδομάδων στις διεθνείς της κολιγιές

«Εθνική υπερηφάνεια» ποιας τάξης;

Η κυβέρνηση και μια σειρά από αστικά επιτελεία που την στηρίζουν, προπαγανδίζουν εδώ και μέρες ότι όπως παζαρεύει η κυβέρνηση με τους πιστωτές

‒«ανακτήσαμε πλέον την πατριωτική μας περηφάνια και ανεξαρτησία, νιώθουμε εθνικά υπερήφανοι ακόμα κι αν στο τέλος τέλος δεν κερδίσουμε πολλά ή και τίποτα ακόμα».

Εδώ ανοίγονται μια σειρά από ζητήματα και μπαίνουν τα αντίστοιχα ερωτήματα:

• Το πρώτο είναι για τα συμφέροντα ποιων «υπερήφανων» Ελλήνων, ποιας τάξης, ποιας «Ελλάδας» διαπραγματεύεται (και) η τωρινή συγκυβέρνηση;

• Πόσο «αξιοπρεπής» και «περήφανος» μπορεί να αισθάνεται ο εργαζόμενος των «Praktiker», που η εργοδοσία τον εκβιάζει να μειώσει κι άλλο το μισθό του κατά 15% έως 20%;

• 'Η οι εργαζόμενοι στις εργολαβίες στα «Ελληνικά Λιπάσματα», που η εργοδοσία πάει να τους επιβάλει μειώσεις έως και 50% με ατομικές συμβάσεις;

• Πόση «περηφάνια» μπορεί να αισθάνεται ο μεταλλεργάτης στη «Χαλυβουργία» του Βόλου, που συνεχίζει να δουλεύει με 12% κάτω από την τελευταία σύμβαση, υπό απειλή απόλυσης;

• Τι «αξιοπρέπεια» να αισθάνονται οι εργαζόμενοι της «Nestle», που τους κόβουν μέχρι και 38% στο μισθό, ή της «Παιδικής Στέγης», της «Κωνσταντακάτος», της ΝΕΛ, των Ναυπηγείων Ελευσίνας, που είναι απλήρωτοι για μήνες;

• Πόσο «περήφανος» είναι ο άρρωστος που συνεχίζει να ξεροσταλιάζει στα νοσοκομεία, μιας και (όπως είπε πριν από μερικές μέρες ο υπουργός Υγείας) ακόμα κι αυτά τα ψίχουλα που υπόσχεται η κυβέρνηση είναι υπό αίρεση όσο διαρκούν τα παζάρια στην ΕΕ και πάντα μέσα στα όρια της δημοσιονομικής πειθαρχίας;

Η κυβέρνηση δεν παζαρεύει γι' αυτών των ανθρώπων τα συμφέροντα, αλλά για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, της τάξης που τους εκμεταλλεύεται. Η ενδεχόμενη παραπέρα διαχείριση του χρέους με απελευθέρωση κονδυλίων από την εξυπηρέτηση των δόσεων δεν θα είναι για την κάλυψη των απωλειών του προηγούμενου διαστήματος, την κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

• Τα χρήματα αυτά θα πάνε σε εφαρμογή ενός πιο επεκτατικού μείγματος διαχείρισης, για την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας, με νέες ενισχύσεις σε ρευστό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. 

• Ταυτόχρονα, θα παραμείνει σε ισχύ ο πυρήνας του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου που ψηφίστηκε το προηγούμενο διάστημα και εφαρμόζεται στη βάση των μνημονίων διαρκείας που ισχύουν παντού στην ΕΕ για το παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης. 

Αρα, με άλλα κριτήρια πρέπει να ορίσει ο λαός την περηφάνια και όχι με το αν μια κυβέρνηση διαπραγματεύεται με σθένος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

«Εθνική υπερηφάνεια» με τις πλάτες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ;

Απ' τον μερκελισμό στον ...ομπαμισμό

• Εξίσου σημαντικό ζήτημα είναι, για ποια ανάκτηση εθνικής αξιοπρέπειας και περηφάνιας μπορούμε να μιλάμε όταν η συγκυβέρνηση στοιχίζεται ανοιχτά πίσω από την αμερικανική κυβέρνηση, παίρνοντας μέρος στη διαπάλη που με άξονα τις αλλαγές στο μείγμα διαχείρισης στην ΕΕ εκφράζει την επιδίωξη των ΗΠΑ να περιορίσουν την ισχύ της Γερμανίας;

Οχι ότι αν στοιχιζόταν πίσω από γερμανικά, βρετανικά ή ...κορεάτικα κεφάλαια και τα προτάγματά τους, θα άλλαζε κάτι για το λαό.

Εχει, ωστόσο, τη σημασία του να δούμε πόσο συντονισμένη με τον αμερικανικό παράγοντα στο πλαίσιο του ευρωατλαντικού πλαισίου είναι τελικά η δήθεν «πατριωτική», «κυρίαρχη» και «ανεξάρτητη» πολιτική που ασκεί η τωρινή συγκυβέρνηση, καλώντας το λαό να εγκαταλείψει το μερκελισμό της προηγούμενης κυβέρνησης για να υιοθετήσει το δικό της ...ομπαμισμό.

Αμερικανική τεχνογνωσία στο ξεζούμισμα του λαού

‒«(...) δεν περίμενα ότι θα υπήρχαν τόσο ισχυρές δυνάμεις που θα συνδράμουν το έργο της ελληνικής κυβέρνησης», έλεγε αρχές Φλεβάρη ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, «φωτογραφίζοντας» το «ενδιαφέρον» που έδειξε προηγουμένως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, με τη δήλωσή του ότι «δεν μπορεί να ξεζουμίζουμε έναν λαό»...

Με δυο λόγια, ο Τσίπρας υποστήριξε στο λαό πως η ζωή του θα πάει προς το καλύτερο, γιατί πλέον έχουμε «γερές πλάτες», αμερικάνικες, να μας στηρίζουν.

Προφανώς, η ζωή μας θα πάρει την «πάνω βόλτα», όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη ζωή του λαού στις ΗΠΑ, όπου σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάκαμψης (στη «μητρόπολη» του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος) 46,5 εκατομμύρια άνθρωποι τρέχουν στα συσσίτια για να επιβιώσουν, εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν την απόλυτη εξαθλίωση της έλλειψης στέγης, της ανεργίας, της δουλειάς με μισθούς πείνας.

Επομένως, με βάση και τα αποτελέσματα του μείγματος Ομπάμα, ξέρουμε σε τι είδους έργο μπορεί να «συνδράμει» την ελληνική κυβέρνηση: Στο παραπέρα ξεζούμισμα ενός λαού.

Βαστάει χρόνια η κολόνια

Παραπέρα, δεν περνά απαρατήρητο ότι η τάχα εθνικά υπερήφανη και ανεξάρτητη πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση σημαίνει στοίχιση πίσω από την αστική τάξη των ΗΠΑ στις κόντρες της με αυτή, π.χ., της Γερμανίας, όπως εκφράζονται στο μείγμα διαχείρισης αλλά κυρίως στην υπόθεση της ευρωατλαντικής συμφωνίας για το εμπόριο και τις επενδύσεις (το «οικονομικό ΝΑΤΟ», όπως το χαρακτήρισε ο Ομπάμα), το ευρώ και το δολάριο ως διεθνή νομίσματα, το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των εξελίξεων στην Ευρωζώνη, όπου οι Αμερικανοί έχουν σημαντικά συμφέροντα κ.ά.

Σημειωτέον, αυτή η επίδειξη στοίχισης του ΣΥΡΙΖΑ στη γραμμή Ομπάμα είχε επιδειχθεί απ' όταν ήταν ακόμα στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Ελεγε, π.χ., ο Τσίπρας στις 4/11/2013 σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Οστιν στο Τέξας, στη δεύτερη επίσκεψή του εκείνη τη χρονιά στις ΗΠΑ:

‒«Οι ΗΠΑ έχουν πολύ καλά αμορτισέρ, δηλαδή μηχανισμούς προκειμένου να απορροφηθούν οι κραδασμοί (...) Εχω την αίσθηση ότι μπορούμε να έχουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο με την Ουάσιγκτον επάνω στο θέμα της κρίσης της Ευρωζώνης. Είναι ένας λόγος για τον οποίο αισθάνομαι χαρά που βρίσκομαι σήμερα εδώ. Ελπίζω ότι μόλις έρθει ο καιρός, μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να βασιστεί στο ότι η Αμερική θα διατηρήσει μια σαφή προοπτική σε αυτά τα θέματα (...) Βλέπω ακόμα ότι παρά τις δυσκολίες, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να προχωρούν προς αυτό το μεγάλο σχέδιο. Πόσο καλό θα ήταν να είχαμε το ίδιο πνεύμα και πρόγραμμα για την Ευρωζώνη (...)».

Απολαμβάνουν εμπιστοσύνης ως γραμματοκομιστές τους

Εχει τη σημασία του και το εξής γεγονός:

Αρχές Φλεβάρη η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, σχολιάζοντας τα «ανοίγματα» που έκανε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προς τη Μόσχα, προειδοποιούσε ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση ρισκάρει τη θέση της στην ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία λόγω της «προσέγγισης προς τη Ρωσία».

Προσέθετε πως

‒«η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να διακινδυνεύσει την εμπιστοσύνη στην αξιοπιστία της σε ό,τι αφορά τα θέματα ασφάλειας, η οποία αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια δεκαετιών»,

δείχνοντας έτσι και τα όρια της «πολυεπίπεδης» εξωτερικής πολιτικής και «στρατιωτικής διπλωματίας» που η νέα κυβέρνηση επαγγέλλεται ότι θέλει να ασκήσει, «κλείνοντας το μάτι» και σε άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη (π.χ. Ρωσία), επιδιώκοντας γεωστρατηγική αναβάθμιση της ντόπιας αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς βέβαια να θέτει σε κίνδυνο τις κυρίαρχες στρατηγικές επιλογές αυτής για στοίχιση στον ευρωατλαντικό άξονα.

Σε αντιδιαστολή με τις ανησυχίες της Γερμανίδας υπουργού, την ίδια περίοδο ήρθε η εξής δήλωση από την υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Β. Νούλαντ, για τις σχέσεις Ελλάδας - Ρωσίας:

‒«Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και θέλουμε την Ελλάδα να έχει μια κανονική σχέση με τη Ρωσία (...) Μια σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Ρωσία ήταν πολύ χρήσιμη στο παρελθόν σε ό,τι αφορά τη μετάδοση σαφών μηνυμάτων. Και θα ήθελα να συνεχιστεί». 

Για να πηγαίνουμε το γράμμα δηλαδή... απ' την Ουάσιγκτον έως τη Μόσχα.

Προκύπτουν, επομένως, εδώ και άλλα ερωτήματα: 

• Θα άφηναν οι ΗΠΑ μια οποιαδήποτε κυβέρνηση να κομίζει τα μηνύματά της; 

• Θα εμπιστεύονταν την «εθνικά υπερήφανη» και «ανεξάρτητη» συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αν δεν είχαν λάβει πρώτα διαβεβαιώσεις ότι αυτά τα μηνύματα ταιριάζουν με τις επιδιώξεις τους;

ΝΑΤΟ: «Μας είναι αφοσιωμένοι»

Μια απάντηση δίνουν εδώ οι δηλώσεις του γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, στις 5 Φλεβάρη, στη σύνοδο των υπουργών Αμυνας των κρατών - μελών της λυκοσυμμαχίας.

Μια μέρα πριν είχε την πρώτη του συνάντηση με τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ και υπουργό Αμυνας στη συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, Π. Καμμένο.

Ερωτηθείς ο γγ της λυκοσυμμαχίας από δημοσιογράφους, αν από τη συνάντηση με τον Ελληνα ΥΕΘΑ κατάλαβε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα υποστηρίξει ή όχι την «υπεράσπιση» των ανατολικών συνόρων του ΝΑΤΟ, ο Στόλτενμπεργκ απάντησε επί λέξει:

‒«Ο νέος Ελληνας υπουργός Αμυνας υπογράμμισε πολύ έντονα, για μένα, ότι πρόκειται να συνεχίσει να είναι ένας αφοσιωμένος εταίρος, σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και ανυπομονώ να συνεργαστώ μαζί του και την νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα (...) Και θα ήθελα να υπογραμμίσω, επίσης, ότι ένα από τα πλεονεκτήματα, ένα από τα ισχυρά σημεία του ΝΑΤΟ είναι ότι το ΝΑΤΟ είναι μια συμμαχία 28 δημοκρατιών. Το οποίο σημαίνει πως εκλέγουμε διαφορετικές κυβερνήσεις διαφορετικών πολιτικών αποχρώσεων, αλλά είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι στη Συμμαχία προστατεύοντας και υπερασπιζόμενοι ο ένας τον άλλον. Και η Ελλάδα θα συνεχίσει να το κάνει αυτό. Αυτό υπογραμμίστηκε πολύ έντονα από τον νέο Ελληνα υπουργό Αμυνας».

Τι είχε πει, επί λέξει, μια μέρα πριν ο Καμμένος;

‒«Διαβεβαιώσαμε για τις καλές σχέσεις του ΝΑΤΟ με την Ελλάδα και τη συνέχιση της συνεργασίας με τη Συμμαχία. Διαβεβαιώσαμε ότι η νέα κυβέρνηση θα συνεχίσει τη συνεργασία και τις καλές σχέσεις με τη Συμμαχία σε κοινές ασκήσεις, σε κοινές στρατιωτικές δράσεις και βεβαίως σεβόμενη τις διεθνείς συμφωνίες. Ξεκαθάρισα ότι οι σχέσεις με τις άλλες χώρες, εκτός της Συμμαχίας, δεν πρόκειται να πλήξουν τις καλές σχέσεις μας με τη Συμμαχία και ότι θα παραμείνουμε στα πλαίσια των συμφωνιών».

Ο «ανεξάρτητος» πυλώνας στα ΝΑ της λυκοσυμμαχίας

Σημειωτέον, Τσίπρας και Καμμένος, όπως και ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, με τοποθετήσεις τους παζαρεύουν τη γεωστρατηγική θέση της χώρας στις διακρατικές ενώσεις του μεγάλου κεφαλαίου ΝΑΤΟ και ΕΕ, ως κρίσιμου κόμβου μεταξύ τριών ηπείρων, για τη διαφύλαξη διαύλων, το διαμετακομιστικό εμπόριο, την Ενέργεια, την υποστήριξη με υποδομές, μέσα και προσωπικό στρατιωτικών επιχειρήσεων και αποστολών για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και θέσεων σε Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή και γενικότερα, με πρόσχημα π.χ. τους τζιχαντιστές.

‒«Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν πυλώνες ασφάλειας και σταθερότητας σε ένα ταραγμένο γεωπολιτικά περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή», έλεγε χαρακτηριστικά ο Τσίπρας αρχές Φλεβάρη στην επίσκεψή του στη Λευκωσία.

Την ίδια στιγμή, από το υπουργείο Αμυνας διαχέεται ότι: 

‒«Σύντομα θα έχουμε "εξελίξεις" στη Βόρειο Αφρική. Δεν έχουμε κανέναν λόγο εμπλοκής μας, αλλά αφορά και εμάς, καθώς η Κρήτη είναι κομβικό σημείο στην περιοχή και μας απασχολεί το ζήτημα του ISIS (σ.σ.: που σε προηγούμενα στάδια ενισχύθηκε από τους ιμπεριαλιστές, ενώ αξιοποιείται και τώρα για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην Ανατολική Μεσόγειο). Ολη αυτή η αναταραχή ισχυροποιεί τη θέση μας στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μας ενισχύει στη διαπραγμάτευσή μας με τους πιστωτές. Εφόσον μας ζητηθεί να ενισχύσουμε τις δυνατότητες διευκολύνσεων που τους παρέχουμε μέσω Σούδας, θα το εξετάσουμε»,

βασικό στοιχείο όπως είναι η εκεί αμερικανοΝΑΤΟική βάση για την υποστήριξη και διεξαγωγή αεροναυτικών επιχειρήσεων και αποστολών.

• Σε αυτή τη βάση κλιμακώνεται η προσαρμογή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας στα ΝΑΤΟικά πρότυπα και ζητούμενα για «διασφάλιση» των «συνόρων» και των «εταίρων» στα νότια και ανατολικά της λυκοσυμμαχίας.

Συνεχίζονται αδιαλείπτως οι στρατιωτικές συνεκπαιδεύσεις με Αμερικανούς, η ενεργός ανάληψη δραστηριοτήτων στο ΝΑΤΟ στην προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά μέσω και της λεγόμενης στρατιωτικής διπλωματίας.

Μουγγαμάρα για τον Αμερικανό κατάσκοπο

Σε αυτή τη βάση, επίσης, δεν προκαλεί πλέον καμία εντύπωση το γεγονός ότι η κυβέρνηση απέφυγε επιμελώς έστω να ψελλίσει κάτι για το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε τη Δευτέρα για τον Αμερικανό πρώην υπάλληλο της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα William B.

• Σύμφωνα με πληροφορίες, και με βάση τη μέχρι σήμερα έρευνα των δικαστικών αρχών, ο εν λόγω υπάλληλος, στέλεχος του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, είναι ο πρωταγωνιστής του αποκαλούμενου σκανδάλου των υποκλοπών σε βάρος τόσο του πρώην πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή όσο και μελών της κυβέρνησής του.

Το αδίκημα αφορά κατασκοπεία από μέρους του Αμερικανού σε βαθμό κακουργήματος.

Θ. Μπ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 21-22/2/2015

Επισημάνσεις, τίτλος: Μποτίλια Στον Άνεμο