Non omnis moriar
"Exegi monumentum aere perennius,
regalique situ pyramidum altius,
quod non imber edax, non Aquilo impotens
possit diruere aut innumerabilis.
annorum series et fuga temporum
Non omnis moriar, multaque pars mei
vitabit Libitinam. Usque ego postera
crescam laude recens."
"Πιο ανθεκτικό κι από μπρούντζο ένα μνημείο τέλειωσα
Πιο ψηλό κι απ' τον βασιλικό τόπο των πυραμίδων
που ούτε οι μπόρες, ούτε ο βόρειος άνεμος
δεν μπορούν να φθείρουν, ούτε η ατέλειωτη
αλυσίδα των ετών και το φευγιό του χρόνου
Δεν θα πεθάνω ολάκερος, κι ένα μεγάλο μου κομμάτι τον τάφο θα ξεφύγει.
Διαρκώς μες στα μελλούμενα η δόξα μου εκ νέου θα θεριεύει."
Οράτιος, Ωδές, Βιβλίο ΙΙΙ (μτφρ.: LR)
Νοέμβρης 2011. Εργοστάσιο Χαλυβουργίας Ελλάδος. Ο ήχος των μηχανών πλέκεται με τις έντονες συζητήσεις των εργατών. Απολύσεις. Οι μηχανές παγώνουν και οι χαλυβουργοί μαζεύονται για τη γενική τους συνέλευση.
Δύο προτάσεις τίθενται: Απολύσεις ή πενθήμερο πεντάωρο με μείωση των αποδοχών;
Επιλέγουν: Τίποτα από τα δυο και αποφασίζουν να κατέβουν σε απεργία.
Κανείς δε περίμενε να κρατήσει τόσο.
Κανείς δεν περίμενε τόση αλληλεγγύη από τον κόσμο.
Κάνεις δε περίμενε ότι θα έβγαινε πιο δυνατός από αυτή τη μάχη.
Σχεδόν όλοι όμως αισθάνθηκαν απολυμένοι.
Σχεδόν όλοι συνειδητοποίησαν ότι δεν πάλευαν μόνο για τον εαυτό τους, για τα αιτήματα τους στο εργοστάσιο, αλλά για όλη την εργατική τάξη.
Και η πύλη της ελληνικής χαλυβουργίας για τους επόμενους εννιά μήνες που θα κράταγε η απεργία τους θα γινόταν φάρος.
Η αλληλεγγύη του κόσμου ήταν αυτή που τους έδινε δύναμη μέχρι το τέλος.
«NON OMNIS MORIAR», δηλαδή δεν θα πεθάνω ολόκληρος, κάτι θα μείνει από εμένα.
