Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καψάσκης Σ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Καψάσκης Σ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2022

55 χρόνια STUDIO: Η ιστορία μας γράφεται ακόμα — 365 μέρες τον χρόνο Αλκυονίδες Μέρες στο STUDIO — Από τον Οδυσσέα του STUDIO, Σωκράτη Καψάσκη στην Οδύσσεια του σινεμά από τον Βελισσάριο Κοσσυβάκη του STUDIO — Μια ακόμη δημιουργία του ανθρώπου με την κινηματογραφική μηχανή της New Star — Καψάσκης, Αγγελόπουλος και άλλοι 660 Δημιουργοί για πάντα στο STUDIO — Φόρος τιμής στους Βασίλη Ραφαηλίδη, Μπάμπη Ακτσόγλου, Νίκο Αντωνάκο και στην Τζία Γιοβάνη

*

Ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης δεν αστειεύεται. Όταν βάλει κάτι στο μυαλό του δεν τον σταματάει ολόκληρο το Τέταρτο Ράιχ (Μπ. Ζ.)

*

Μπάμπης Ζαφειράτος: Πάμε μωρό μου σινεμά – Μικρή ελεγεία για τα σινεμά που αγαπήσαμε και θ’ αγαπάμε πάντα

*

55 ΧΡΟΝΙΑ STUDIO - ΚΑΨΑΣΚΗΣ, ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ 660 ΑΚΟΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ STUDIO

55 χρόνια STUDIO: Η ιστορία μας γράφεται ακόμα…

         Τον Οκτώβριο του 1967 ο Σωκράτης Καψάσκης ίδρυσε τον κινηματογράφο STUDIO. Σκοπός του ήταν να γίνει η αίθουσα που θα αποτελούσε το κέντρο της ανεξάρτητης κινηματογραφικής δημιουργίας σε μία εποχή που οι νέοι σκηνοθέτες ακολουθούσαν τα αντισυμβατικά προτάγματα της εποχής, χωρίς να περιφρονεί τα αριστουργήματα του κλασικού κινηματογράφου.

    Έτσι αυτή η ιστορική πια αίθουσα ξεπέρασε τα στενά όρια ενός κινηματογράφου και μεταμορφώθηκε σε καταφύγιο για μία γενιά που αμφισβητούσε τις καθιερωμένες αξίες κι έβρισκε τις καλλιτεχνικές και πολιτικές τους ανησυχίες να αντανακλώνται σε όλο το φάσμα των ταινιών του STUDIO.

   Στα χρόνια που ακολούθησαν το STUDIO δεν έχασε την ταυτότητα του. Μέσα στη λαίλαπα των multiplex κινηματογράφων παρέμεινε η αίθουσα όπου προβάλλονταν οι ταινίες των δημιουργών κι όχι οι ταινίες της βιομηχανίας του θεάματος.

   Τώρα 55 χρόνια μετά, η ιστορία μας γράφεται ακόμα. Το STUDIO new star art cinema παραμένει μία αίθουσα που στηρίζει την τέχνη του κινηματογράφου κόντρα στις απρόσωπες αίθουσες των εμπορικών κέντρων και τα άψυχα blockbuster.

ΟΙ ΔΥΟ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΚΟΛΩΝΕΣ ΤΟΥ STUDIO ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΟ


Ξεκινώντας τους εορτασμούς για τα 55 χρόνια αποφασίσαμε να σηματοδοτήσουμε τη φυσιογνωμία της αίθουσας του STUDIO τοποθετώντας στις δύο κολώνες του, γιγαντοφωτογραφίες δύο σημαντικών δημιουργών (ύψος 3,5 μέτρων) που σημάδεψαν την ιστορία του. Πρόκειται για τους: Σωκράτη Καψάσκη και Θόδωρο Αγγελόπουλο. Προετοιμάζουμε ειδικά έντυπα αφιερώματα για τον καθένα από αυτούς που θα μοιράζονται δωρεάν σε όλους τους θεατές.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΨΑΣΚΗΣ, Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ STUDIO


 Ο Σωκράτης Καψάσκης υπήρξε ένας μείζων παράγοντας της αθηναϊκής πολιτιστικής ζωής, σε μια περίοδο κομβική και σκληρή της ελληνικής ιστορίας, και που, κατά τον ιστορικό Κωστή Κορνέτη (Τα παιδιά της δικτατορίας), ανέδειξε το σινεμά σε «όπλο» ενάντια στην καταπίεση και συγχρόνως σε «παράθυρο ανοιχτό στον κόσμο».

Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017

Σωκράτης Καψάσκης: Ο Οδυσσέας του σινεμά - Μελετητής του Σολωμού του Κάλβου και του Τζόυς - 10 χρόνια από το θάνατό του - 50 χρόνια STUDIO


*
Για Σωκράτη Καψάσκη βλέπε και Μεγάλο Αφιέρωμα της  Μποτίλιας:
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο (Σινεμά - Ταινίες - Πρόσωπα - Γεγονότα)
Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio
Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά, ταινίες, πρόσωπα και γεγονότα που σημάδεψαν τα χρόνια μας
*
*
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΨΑΣΚΗΣ
Δέκα χρόνια από τον θάνατό του
50 χρόνια από την ίδρυση του STUDIO
«Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν». Maya Angelou
Ένα μεγάλο αφιέρωμα στον σκηνοθέτη των «Ερωτικών Ιστοριών», στον ιδρυτή και διευθυντή του ιστορικού κινηματογράφου τέχνης «Στούντιο», τον μεταφραστή του Οδυσσέα του  Τζέιμς Τζόις τον μελετητή και ποιητή.
Στο τριήμερο αφιέρωμα θα παρουσιαστούν:
  • το ποιητικό, πεζογραφικό και μεταφραστικό του έργο
  • οι ταινίες του «Ερωτικές Ιστορίες», «Ο ζεστός μήνας Αύγουστος», «Ο τελευταίος Πειρασμός»
  • ταινίες μικρού μήκους ανεξάρτητων Ελλήνων δημιουργών που εκείνος είχε επιλέξει να παρουσιαστούν στο «Στούντιο».
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: «ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΚΑΨΑΣΚΗ»
30 – 31 Οκτωβρίου και 1 Νοεμβρίου 2017
STUDIO new star art cinema
Σταυροπούλου 33 & Σπάρτης, πλ. Αμερικής, τηλ. 210 8640054
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Με την υποστήριξη του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης των Παραγωγών Κινηματογραφικών Έργων Ερμείας
Στις 30-31 Οκτωβρίου και την 1η Νοεμβρίου 2017, δέκα χρόνια από το θάνατο του  Σωκράτη Καψάσκη και 50 χρόνια από την έναρξη της λειτουργίας του «Στούντιο», οι φίλοι του διοργανώνουν ένα μεγάλο αφιέρωμα στον σκηνοθέτη των «Ερωτικών Ιστοριών», στον ιδρυτή και διευθυντή του ιστορικού κινηματογράφου τέχνης «Στούντιο», τον μεταφραστή του Οδυσσέα του  Τζέιμς Τζόις τον μελετητή και ποιητή.

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο – Δ' Μέρος: Κόκκινος Θερισμός – Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio (4 από 5) – Ταινίες (VIDEO)

Μικρό οδοιπορικό μνήμης μέσα από σινεμά και γεγονότα της ταξικής πάλης που σημάδεψαν τα χρόνια μας

Δ'

 

Πάμε μωρό μου σινεμά

Μπάμπης Ζαφειράτος

 

 

Πάμε μωρό μου σινεμά
Για Χιούστον Κόπολα ή Ντε Πάλμα
Να ξαναβρούμε το ΠΙΓΚΑΛ
Το ΚΥΨΕΛΑΚΙ και την ΑΛΜΑ

 

Διάλεξε θρίλερ ή νουάρ
Δυο ώρες φυγή και αυταπάτη
Που απ’ τον καθρέφτη κάποιου μπαρ
Ο Μπόγκυ θα μας κλείνει μάτι

 

Γουστάρω πάλι σινεμά
Μελβίλ ή Πέκινπα ή Ραίη
Πάμε μωρό μου στο ΠΑΛΛΑΣ
Στην ΑΕΛΛΩ στο ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ

 

Μπροστά στο μαγικό πανί
–Το χέρι σου μες στο δικό μου–
Ζούμε διπλά κάθε σκηνή
Γινόμαστε ήρωες εκτός νόμου

 

Έχουμε χάσει Μπουνιουέλ
Τρυφώ Ντασέν και Τορνατόρε
Παίζονται τώρα στο ΛΙΛΑ
Στο ΒΟΞ στο ΕΚΡΑΝ και στο ΑΜΟΡΕ

 

Μετά από μια στενή επαφή
Που θα ’μαστε πιο λίγο μόνοι
Θα ’ναι γλυκιά η επιστροφή
Στου μέλλοντός μας την οθόνη

 

Free Cinema ή Nouvelle Vague;
Ράις Γκοντάρ ή Μονιτσέλι;
ΑΣΤΥ μωρό μου ή ΟΝΤΕΟΝ
ΝΙΡΒΑΝΑ
STUDIO ή ΕΛΛΗ;

 

Δείξε μου πόσο μ’ αγαπάς
Μη μου αρνηθείς σινεμαδάκι
Ας είναι και με
happy end
Μα πρέπει να βιαστείς λιγάκι

 

Έλα. Οι Ταβιάνι κι ο Βαντίμ
Ο Παζολίνι ο Κουροσάβα
Μας περιμένουν στο ΦΙΛΙΠ
στο ΑΛΕΞ στο ΑΘΗΝΑΙΟΝ στην ΑΒΑ

 

Πάμε μωρό μου όπου μου πεις
Κι όπου ποθεί η ψυχή σου πάλι
Στα Ιλίσια ή στην Κηφισιά
Στο Φάληρο ή στην Αμφιάλη

 

Χειμερινό ή θερινό;
Αϊζενστάιν ή Ντε Σίκα;
ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ ή ΑΛΦΑΒΙΛ;
ΑΪΝΤΑ ΚΑΡΜΕΝ ή ΑΜΙΚΑ;

 

Θνητοί οι πρωταγωνιστές
Θεοί εμείς απ’ την πλατεία
Και σταυρωμένοι εραστές
Κι επαναστάτες με αιτία

 

Έχει πρεμιέρα με Λουί Μαλ
Ρενέ Λεόνε και Αντονιόνι
Λέγε. ΙΝΤΕΑΛ ή ΕΤΟΥΑΛ;
Στο ΔΑΝΑΟ ή στην ΑΝΕΜΩΝΗ;

 

Πάμε μωρό μου σινεμά
Στου σκοταδιού το αργό ταξίδι
Μετά θα δούμε κριτική
Του Ακτσόγλου και του Ραφαηλίδη

 

Μια αναπαράσταση η ζωή
Πρόβα αόρατου θιάσου
Εσύ να γίνεσαι βροχή
Να πνίγομαι στη αγκαλιά σου

 

Και στην καρδιά μας θ’ αντηχεί
Σαν χαμηλώνουνε τα φώτα
Της Καραΐνδρου η μουσική
Του Μορικόνε και του Ρότα

 

Κι άμα ο κόσμος πάει στραβά
Να δεις πώς θα ’ρχεται στα ίσα
Κι η αγάπη μας παντοτινά
Θα στέκει σαν γιγαντοαφίσα

 

Διώξε τα σύννεφα του χθες
Πάμε μαζί και χαμογέλα
Διάλεξε τ’ όνειρο που θες
Τζίλντα μου Μαίριλυν και Στέλλα

 

…………………………………

 

Έξω το φως είναι απειλή
Σκληρή η σιωπή τα λόγια στείρα
Η πόλη που πυροβολεί
Με σιγαστήρα

 

(1979-2021)

____________

 

Το Πάμε μωρό μου σινεμά, 11στροφο, γράφτηκε από Σεπ. 1979 έως Ιαν. 1980 και πρωτοδημοσιεύτηκε σε αυτή τη Ρετροσπεκτίβα, σαν προοίμιο σε κάθε μια από τις 4 συνέχειές της (17 και 31/12/2014, 7 και 15/1/2015).

Σε αυτή την ολοκληρωμένη 19στροφη μορφή του, με στίχους που για διάφορους λόγους είχανε μείνει εκτός και με άλλους που γράφτηκαν στην πορεία, δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα, στις 28/2/2021: Πάμε μωρό μου σινεμά – Μικρή ελεγεία για τα σινεμά που αγαπήσαμε και θ’ αγαπάμε πάντα, όπου υπάρχει και η  εξελικτική του διαδρομή. Την ίδια μέρα δημοσιεύτηκε και στην Μποτίλια Στον Άνεμο.

Η 11στροφη εκδοχή παραμένει μόνο, και για την... ιστορία, στη συγκεντρωτική σελίδα των περιεχομένων της Ρετροσπεκτίβας.

*


«Για σας ο κινηματογράφος είναι θέαμα.
Για μένα είναι σχεδόν μία αντίληψη του κόσμου.
Ο κινηματογράφος είναι φορέας της κίνησης.
Ο κινηματογράφος ανανεώνει τις λογοτεχνίες.
Ο κινηματογράφος είναι τόλμη.
Ο κινηματογράφος είναι αθλητής.
Ο κινηματογράφος διαδίδει ιδέες.
Αλλά ο κινηματογράφος είναι άρρωστος.
Ο καπιταλισμός τού έριξε στα μάτια χρυσόσκονη.
Επιτήδειοι επιχειρηματίες τον σέρνουν στους δρόμους.
Ο κομμουνισμός πρέπει να διαφυλάξει τον κινηματογράφο
από τα χέρια των κερδοσκόπων...».
Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκη, 1922

   
Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο

(Από την αφήγηση ενός παλιού Αμπελοκηπιώτη)

Δ' Μέρος: Κόκκινος Θερισμός

Αναφορές

Ενδεικτικά: Η Γυάρος και η «Συκιά του Γλάστρα». Το STUDIO του Καψάσκη, του Στεργιάκη και του Κοσσυβάκη.Ο Κόκκινος Θερισμός του Τσίπρα...
 
*
 
Σινεμά:
Αλκυονίς, Studio 1 και 2, Studio,  Αμόρε
*
Ταινίες:
Solaris (1968, 1972, 2002), Γιοζίμπο (1961), Χίτλερ (1977), NON OMNIS MORIAR (2014)
Ντάσιελ Χάμμετ και Κόκκινος Θερισμός
*
Πρόσωπα:
Μαγιακόβσκη, Βελισσάριος Κοσσυβάκης (της αναγγέννησης δυο θρυλικών αιθουσών), οι σκηνοθέτες: Σωκράτης Καψάσκης, Αλέξης Δαμιανός, Αλέκος Γαλανός, ξανά ο Αντώνης Στεργιάκης,  Γιώργος Τζιότζιος (του ΣΙΝΕΜΑ), Αλεχάντρο Κάστρο Εσπίν (Κουβανός πολιτικός), Λίλα Καφαντάρη (ηθοποιός, βουλευτίνα του ΚΚΕ), Βασίλης Ραφαηλίδης (πάντα), Ασσαντούρ Μπαχαριάν (Ζωγράφος), Βαγγέλης Σιδέρης (Πολιτικός Μηχανικός - Ο Αλκυονίδας), Δημήτρης Αρμακόλας (Γλύπτης), οι σκηνοθέτες: Γιώργος Μεσάλας, Μανούσος Μανουσάκης, Θόδωρος Αγγελόπουλος



*
Αλκυονίδας και STUDIO εποχή
Από 23 Οκτ. 2014 η Αλκυονίς ζεσταίνει πάλι τις νύχτες μας
Γεννήθηκαν με δύο χρόνια διαφορά

Και το STUDIO, από 14 Δεκ. 2014
Ξαναγεννιούνται δίδυμα

_________________________________________________
Μια πρώτη μορφή του κειμένου που ακολουθεί, δημοσιεύτηκε σαν καλωσόρισμα στην επανεμφάνιση της Αλκυονίδας και του STUDIO με τίτλο: STUDIO: Το δεύτερο, μετά την Αλκυονίδα, παν-όραμα του Βελισσάριου Κοσσυβάκη.
Στην παρούσα τελική γραφή υπάρχουν νέα κείμενα, και προγράμματα από τη συλλογή της Μποτίλιας.
Οι χρονολογίες των προγραμμάτων αναμένουν την ταυτοποίησή τους από τον Βελισσάριο.
Ο χρόνος προβολής των ταινιών, όπως σημειώνεται σε κάποια από αυτά, θεωρείται προσωρινός μέχρι την τελική έγκριση του καθ' ύλην αρμόδιου.
Τον ευχαριστούμε και από αυτήν τη θέση.

Η ρετροσπεκτίβα-αφιέρωμα στο κόκκινο σινεμά της (αιώνιας) νιότης μας θα ολοκληρωθεί εντός… ολίγου προσεχώς.

Μπ.Σ.Α.

_____________________

1967, 1969. Έτη σωτήρια, στην κυριολεξία, για τους σινεμαδόφιλους και τους "αντιστασιακούς" εν μέσω… εθνοσωτηρίου.

Αλκυονίς και STUDIO. Δυο σινεμά που έπαιξαν ρόλο πρωτεύοντα στην κινηματογραφική (και όχι μόνο) παιδεία της γενιάς του ’70, της γενιάς του Πολυτεχνείου, ας πούμε. Άλλο αν αργότερα κάποιοι από αυτή την πολλά υποσχόμενη γενιά, βγαίνοντας από το φωτεινά σκοτάδια δεκάδων ταινιών, καμωμένων από τα πιο πρωτοπόρα μυαλά της 7ης τέχνης, κράτησαν μόνο τα σκοτάδια (ονόματα μη λέμε).
Συνέντευξη στον Δημήτρη Φύσσα τον Οκτ. του 2013 (Δημοσίευση 2/12/2013) [59]

Αλκυονίς και STUDIO. Γεννήθηκαν με δύο χρόνια διαφορά. Ξαναγεννήθηκαν πρόσφατα, ταυτόχρονα σχεδόν
‒ούτε δυο μήνες απόσταση: 26 Οκτωβρίου 2014 η Αλκυονίς, 14 Δεκεμβρίου το Studio.

Κι αυτό χάρη στο πείσμα και την τρέλα και το όραμα του Βελισσάριου Κοσσυβάκη, καλλιτεχνικού διευθυντή της New Star Cinema –του Τριανόν, της Αλεξάνδρας -I,II, του καλοκαιρινού Ζέφυρου– που από το 2001 μάς έχει κακομάθει:

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

STUDIO: Το δεύτερο, μετά την Αλκυονίδα, παν-όραμα του Βελισσάριου Κοσσυβάκη

Αλκυονίς και STUDIO
Γεννήθηκαν με δύο χρόνια διαφορά
Ξαναγεννιούνται δίδυμα

Συνέντευξη στον Δημήτρη Φύσσα (2/12/2013)

_________________________

Μεταγενέστερη Επισήμανση

 Το κείμενο που ακολουθεί και δημοσιεύτηκε στις 19/12/2014, σαν καλωσόρισμα στην Αλκυονίδας και στο STUDIO, είναι απόσπασμα από το μεγάλο αφιέρωμα στα σινεμά της νιότης μας, που θα ολοκληρωθεί εντός… ολίγου προσεχώς.

Στην οριστική τελική(;) του μορφή (15/1/2015), με προσθήκες κείμενων, ταινιών, προγραμμάτων από τη συλλογή της Μποτίλιας, θα το βρείτε υπό τον τίτλο: 

Λευκή ρετροσπεκτίβα σε φόντο κόκκινο – Δ' Μέρος: Κόκκινος Θερισμός – Με αφορμή την επαναλειτουργία της Αλκυονίδας και του Studio (4 από 5) – Ταινίες (VIDEO)

Με δύναμη πάλι και πάλη
Μπ.Σ.Α. 
_________


1967, 1969. Έτη σωτήρια, στην κυριολεξία, για τους σινεμαδόφιλους και τους "αντιστασιακούς" εν μέσω… εθνοσωτηρίου.
Αλκυονίς και STUDIO. Δυο σινεμά που έπαιξαν ρόλο πρωτεύοντα στην κινηματογραφική (και όχι μόνο) παιδεία της γενιάς του ’70, της γενιάς του Πολυτεχνείου, ας πούμε. Άλλο αν αργότερα κάποιοι από αυτή την πολλά υποσχόμενη γενιά, βγαίνοντας από το φωτεινά σκοτάδια δεκάδων ταινιών, καμωμένων από τα πιο πρωτοπόρα μυαλά της 7ης τέχνης, κράτησαν μόνο τα σκοτάδια (ονόματα μη λέμε).

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

3 μπομπίνες την ημέρα, το γιατρό τον κάνουν πέρα: ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014 (34+9 φωτό) – Αλφαβίλ & Άστυ – Και ένα επίμετρο Ιστορικής Μνήμης


Το (ΤΑΙΝΙ)ΟΡΑΜΑ των Στεργιάκηδων

Με σύνθημα ΤΟ ΦΙΛΜ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ η AMA films των ακούραστων αδελφών Στεργιάκη, ξεκινάει την Πέμπτη, 15 Μαΐου, στο ΑΣΤΥ της οδού Κοραή, το ΤΑΙΝΙΟΡΑΜΑ 2014, όχι με ψηφιακή φόρτωση των ταινιών, αλλά με φιλμ και με την πατροπαράδοτη μέθοδο της μπομπίνας.
Μπαμπάς του θεσμού, από το 1990, ο μπαμπάς Στεργιάκης, ο αξέχαστος κυρ Αντώνης (έφυγε το 2012 στα 75 του), ένας γλυκύτατος άνθρωπος, μια ζωή στα σινεμά, από παιδί του κοκ-σάμαλι και πορτιέρης, ως τη διεύθυνση αιθουσών και τη διανομή ταινιών. Ζούσε και ανάπνεε για το σινεμά, ξετυλίγοντας εκατοντάδες μπομπίνες με φιλμ.
Αντώνης Στεργιάκης
(1938 - 24/11/2012)

«Αντώνη», τον ρωτούσες, «τι θά 'θελε η ψυχούλα σου»;