Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημουλά Κική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημουλά Κική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Στην Κική Δημουλά (ΙΙ)


Αφορμή για την επιλογή του ποιήματος ΣΚΙΕΣ που προηγήθηκε είναι κάποιες συμπτώσεις που το συνδέουν με τις ατυχείς (το λιγότερο) διατυπώσεις της Κικής Δημουλά, και το καθιστούν πιστεύω «επίκαιρο»: Οι πλατείες, οι μετανάστες, η εξοικείωσή μας με τον θάνατο του άλλου –όπου αυτοί που τον σκορπάνε απλόχερα μπορεί να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι με την αδιαφορία και την επιπολαιότητά μας–, και τέλος ο… μήνας κατά τον οποίο γράφτηκε.

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Στην Κική Δημουλά


Σκιες

Ω ψυχή, πουλί που δεν ξέρει
και πετά σε μέρες που επιτρέπεται το κυνήγι.
Γιώργος Μαρκόπουλος, Διαβάσεις Πεζών

Στα κοιλώματα της νύχτας
κουλουριασμένες σε χαρτόκουτα
–δωμάτια που περίσσεψαν
απ’ τις συσκευασμένες μας ανέσεις.

Στα φανάρια των δρόμων
–πράσινο της απόγνωσης
και της ελπίδας κόκκινο.

Στους προσφυγικούς καταυλισμούς
–πίσω απ’ τη λάμψη ενός βεγγαλικού.

Θρηνούν αδάκρυτες.

Ανοίγουνε ολημερίς
στον ύπνο μας λαγούμια.

Αλήθεια, πόσο γρήγορα γεμίζουμε
τους αφιλόξενους διαδρόμους της Ευρώπης.

Μάιος 2002 

Μπάμπης Ζαφειράτος Άδεντρες Πλατείες (Ποιήματα)
στην ενότητα Ο Θάνατος Κοιτάζει Με Τα Μάτια Μας.
Πρώτη δημοσίευση: Ο ΠΑΛΜΟΣ, Μάιος 2002, σ. 3