Κώστας Γουλιάμος
Η αέναη παρουσία της Ελληνικής Μυθολογίας
Με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες, αξίζει να σημειώσουμε πως η χρήση αναβολικών ουσιών και στεροειδών δεν αποτελούν “τέχνασμα” της εποχής μας.
Στο μακρινό 1960, ο ποδηλάτης Κναντ Γένσεν από την Δανία πέθανε στη Ρώμη, αφού πήρε αμφεταμίνες.
Αργότερα στους Ολυμπιακούς του Μόντρεαλ, στον Καναδά, εισάγεται για πρώτη φορά ο έλεγχος στεροειδών.
Παρά ταύτα η προκλητική ένταση κι έκταση της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, εκτρέφει πλέον έναν ηγεμονικά “αναγνωρισμένο” τρόπο τοξικού ανταγωνισμού, όπου κυριαρχούν μηχανισμοί του ντόπινγκ.
Άλλωστε η ίδια Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) έχει ταυτίσει την ύπαρξη των Ολυμπιακών Αγώνων με τα δισεκατομμύρια των πολυεθνικών επιχειρήσεων, καθιστώντας τον αθλητισμό πεδίο κερδοφορίας και συσσώρευσης πλούτου, όπου κατ’ ουσίαν οι πολυεθνικές ασκούν έλεγχο στις πολιτικές αλλά και στις δομές των αθλητικών θεσμών, του ντόπινγκ συμπεριλαμβανομένου.
