Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τσίρκας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Τσίρκας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024

Ο Στρατής Τσίρκας (23.7.1911 – 27.1.1980) και ο «Όρκος των ποιητών στον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα»

Στρατής Τσίρκας ή Φώτης Μαληγκάς ή Λουκής Αράπης, κατά κόσμον Γιάννης Χατζηανδρέας Κάιρο 23 Ιουλ. 1911 – Αθήνα 27 Ιαν. 1980

Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 10.V.1983

(Μολύβι και κερομπογιά, 44,5 χ 33,8 εκ. / Με κορνίζα 60,5 χ 46 εκ.)

 

 

Το 1937, στα ταραγμένα χρόνια του Ισπανικού Εμφυλίου (17 Ιουλ. 1936 – 1 Απρ. 1939) ο Τσίρκας θα βρεθεί, στο II Διεθνές Συνέδριο Συγγραφέων για την Υπεράσπιση του Πολιτισμού στην Ισπανική Δημοκρατία [4-17 Ιουλ. 1937: Βαλένθια (4/7), Μαδρίτη (5-8/7), Βαρκελώνη (11/7), Παρίσι (16-17/7)], όπου συμμετέχουν περισσότεροι από 120 αντιφασίστες συγγραφείς από 28 χώρες.

Ο νεαρός Αιγυπτιώτης Στρατής Τσίρκας (εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1963) και δύο ακόμη νεαροί, ο Λάμπης Ράππας (1912-2004, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1945, μετέπειτα εκδότης) και ο Κύπριος ποιητής Θεοδόσης Πιερίδης (1908-1968, επέστρεψε στην Κύπρο το 1962) παρίστανται εκεί ως εκπρόσωποι του Ελληνισμού.

Στις 17 Ιουλίου, στο κλείσιμο του Συνεδρίου, Ο Τσίρκας γράφει τον «Όρκο των ποιητών στον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα» στα Ελληνικά και στα Γαλλικά, ο Αφροαμερικανός Λάνγκστον Χιουζ ‒με τον οποίον είχε ήδη γίνει γνωριστεί και έγιναν φίλοι‒ τον μεταφράζει στα Αγγλικά και τον διαβάζει ο Αραγκόν κάτω από το πορτρέτο του ποιητή, παρουσία των Ρομπέρ Ντεσνός (Παρίσι 1900 – 1945 Τσεχία σε στρατόπεδο συγκέντρωσης), Τριστάν Τζαρά (Ρουμανία 1896 – Παρίσι 1963), Λάνγκστον Χιουζ (Μισούρι 1901- Νέα Υόρκη 1967), Νικολάς Γκιγιέν (Κούβα, 1902-1989), Στρατή Τσίρκα και Κάρλος Πεγισέρ (Μεξικό, 1897-1977).

Ο ΟΡΚΟΣ

Στ’ όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα,
που πέθανες στην Ισπανία για τη λευτεριά
του ζωντανού λόγου,
Εμείς, ποιητές απ’ όλες τις χώρες του κόσμου,
μιλώντας και γράφοντας στις διάφορες και ποικίλες
γλώσσες μας,
παίρνουμε εδώ τον όρκο τον κοινό,
τ’ όνομά σου να μην ξεχαστεί ποτές πάνω στη γης,
κι όσο υπάρχει τυραννία και καταπίεση
στ’ όνομά σου
να τις πολεμούμε
όχι μονάχα με το λόγο
μα και με τη ζωή μας.

Μια άγνωστη λεπτομέρεια. Επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας ήταν η αδικημένη και «λησμονημένη», πλην αξέχαστη, Κυρία Ντορεμί, η Λιλίκα Νάκου (Λιβαδειά 1899 – Αθήνα 1989), με σημαντικούς αγώνες στις ταραγμένες δεκαετίες ’30-’40 και σημαντική συμβολή στην ελληνική πεζογραφία.

Η Λιλίκα Νάκου, δεν μπόρεσε να πάει, αφού το μεταξικό καθεστώς της είχε απαγορεύσει την έξοδο από τη χώρα, όπως και του Κώστα Βάρναλη, με τον οποίον είχε συμμετάσχει στο Α ́ Συνέδριο (Παρίσι στις 21 με 25 Ιουνίου του 1935).

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

Στρατής Τσίρκας: Μικρό πορτραίτο

Στρατής Τσίρκας (Γιάννης Χατζηανδρέας)
Κάιρο 23 Ιουλίου 1911 – Αθήνα 27 Ιανουαρίου 1980
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 10.V.1983
(Μολύβι και κερομπογιά, 44,5 χ 33,8 εκ. / Με κορνίζα 60,5 χ 46 εκ.)



ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΗ ΤΣΙΡΚΑ

Απ’ το γιγαντοπόταμο στην ξεροποταμιά
ψυχήν αμάλαγη έφερες και λογισμόν αντρίκιο.
Πάει χάθηκες! Στη χώρ’ αφτήν που μάχεται το δίκιο
κι από το Βούθουλ’ ανεβάζει κάθε του βρωμιά,
στον τενεκέ των σκουπιδιών κοπρόσκυλα οι πρωτάτοι.
Σκύλος γενού και δάγκανε, άμα θέλεις να σαι κάτι.

ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ, 1965 (σελ. 94)

 *

 
ΣΤΡΑΤΗ ΤΣΙΡΚΑ, ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, ΚΕΔΡΟΣ, 1978 (προσ. αρχείο Μπ.Ζ.)


Ο εκφωνητής κι ο διερμηνέας

Στα προάστια της Αλεξάντρειας, η απελευθέρωση της Αθήνας γιορτάστηκε δυο φορές. Την πρώτη, είκοσι μέρες πριν απ’ την πραγματική, όταν απ’ το ραδιοφωνικό σταθμό της που ελέγχαν οι ναζήδες ακούστηκε το βράδυ ένας άντρας να κόβει έξαφνα την εκπομπή και να φωνάζει κάποιο κατεβατό όπου ξεχώριζαν οι λέξεις: «Προσοχή... Ο ηρωικός ΕΛΑΣ λευτερώνει... την Αθήνα μας... Φωτιά και τσεκούρι... Ζήτω το ΕΑΜ...». Δες όμως τι σού είναι ο άνθρωπος! Από την οδό Πηλουσίου της Ιμπραημίας ως την οδό Ελευσίνος του Καμποτσέζαρε, δηλαδή όσο να πας απ’ την Ομόνοια στην πλατεία Βάθης, βρέθηκαν δεκαπέντε «αυτήκοες» μάρτυρες, που ό καθένας είχε και δική του εκδοχή. Ποιος άκουσε πως η Ελλάς χτυπάει την Ελλάδα, ποιος ότι το ΕΑΜ ελευθέρωσε την Αθήνα, ποιος εκείνο που έγραψα πιο πάνω και ποιος άλλα αντ’ άλλων. Σήμερα πια, θα μου ήταν εύκολο να βρω το πραγματικό κείμενο και την ημερομηνία για να ντοκουμεντάρω τούτο το γραφτό, μα προτιμώ να μείνουν όπως είναι. Γιατί μου θυμίζουν την τρεχάλα μέσα στη νύχτα, κι από σπίτι σε σπίτι, τ’ αγκαλιάσματα με άγνωστους, τα «Χριστός Ανέστη» που σου φώναζαν μες στο σκοτάδι χωρίς να ξέρεις ποιος, τα λαμπερά πρόσωπα, την ευφροσύνη, την ανακούφιση και την έξαρση. Κι ακόμα την ανακάλυψη πως ο κόσμος αυτός είχε κρεμαστεί στα ραδιόφωνα, με το δείχτη καρφωμένο στο πιο ευαίσθητο σημείο, περιμένοντας, νύχτα και μέρα, τον κραδασμό, το μήνυμα, τούτο το μήνυμα.