Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Highway 61 Revisited. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Highway 61 Revisited. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 24 Μαΐου 2023

Μπάμπης Ζαφειράτος: Μπομπ Ντύλαν (24.5.1941), Καλά Είμαι, Μάνα (Απλώς Αιμορραγώ)

Μπομπ Ντύλαν (Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν), 24 Μαΐου 1941, Μινεσότα, ΗΠΑ. Νόμπελ Λογοτεχνίας, 13 Οκτ. 2016.
Σχέδιο (1ο από 3 του Ντύλαν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 13.X.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

 

Μπάμπης Ζαφειράτος: Μπομπ Ντύλαν (24.5.1941), Καλά Είμαι, Μάνα (Απλώς Αιμορραγώ)

 

Κι αν τα όνειρά μου τα ’βλεπαν κι εκείνα
Θα μ’ έσερναν στην γκιλοτίνα
Μα εντάξει, Μάνα, αυτή η ζωή μάς απομένει.

 

It’s Alright, Ma (I’m Only Bleeding). Ένα ακόμα μεγάλο —επίκαιρο πάντα— αντιπολεμικό τραγούδι από την ταραγμένη 10ετία του ’60, μια από τις μεγάλες στιγμές του κυρίου Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν, κατά κόσμον Μπομπ Ντύλαν. Γράφτηκε το 1964 και κυκλοφόρησε με το LP Bringing It All Back Home τον Απρίλη 1965, χρονιά που ο Ντύλαν θα την κλείσει με το Highway 61 Revisited, όπου και το ιδιοφυές, διεισδυτικό Επιτάφιο Μπλουζ (Κατιούσα, 24/5/2022).

«Το 1965, ο Ντύλαν ξεκίνησε τη χρονιά βάζοντας τα δυνατά του να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα από τα finger-pointing songs [που κατηγορούν, που κουνάνε το δάχτυλο] και την τελείωσε αλλάζοντας την πορεία της αμερικανικής λαϊκής μουσικής. Ηχογράφησε δυο εκπληκτικά άλμπουμ, δυο αριστουργήματα που άνοιγαν ένα δρόμο τον οποίο δεν είχε ακολουθήσει κανένα άλλο folk, pop ή rock άλμπουμ⸱ και μετά, παρεμπιπτόντως, επαναπροσδιόρισε για μια ακόμα φορά την καλλιτεχνική του ταυτότητα» [Το Λεύκωμα του Bob Dylan (σ. 41⸱ βλ. κάτω)].

Ο ίδιος ο Ντύλαν, που είχε φτάσει στη Νέα Υόρκη τέσσερα χρόνια νωρίτερα κουβαλώντας στις αποσκευές του τον Γούντι Γκάθρι, θυμάται:

«Συνειδητοποιούσα ότι είχα αρχίσει να γίνομαι διάσημος, αλλά μόνο στο χώρο της μουσικής. Και οπωσδήποτε δεν ήμουν καμιά μεγάλη διασημότητα. Αυτό θα ήταν αδιανόητο. Ούτε και θα ήθελα κάτι τέτοιο εκείνη την εποχή. Εγώ ήθελα να με ξέρουν μόνο οι άνθρωποι οι οποίοι ενδιαφέρονταν για το είδος της μουσικής που έπαιζα, όπου κι αν βρίσκονταν» (ό.π.).

1965: Κορύφωση του 20ετή (1955-1975) Πολέμου στο Βιετνάμ. Ο Ντύλαν είναι μόλις 24 χρονών:

Ξαναφέρνοντάς τα όλα πίσω: Τη μουσική, το τραγούδι, την πολιτική, την πολιτική στο τραγούδι, το τραγούδι στην πολιτική, την κοινωνία που πάει του χαμού, τα παιδιά που αιμορραγούν στον μπουρδελοπόλεμο του μπάρμπα-Σαμ…



Μπομπ Ντύλαν

(Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν, 24 Μαΐου 1941)

Καλά Είμαι, Μάνα (Απλώς Αιμορραγώ)

Μετάφραση — Επιμέλεια
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

Πρώτη δημοσίευση: Μποτίλια Στον Άνεμο, 9/11/2016, με αφορμή την απονομή του Βραβείου Νόμπελ στον Ντύλαν. Αναδημοσιεύτηκε και στην Κατιούσα στις 24/5/2023 ξανακοιταγμένο, με προσθήκες σημειώσεων.

 

It’s Alright, Ma (I’m Only Bleeding)

Live at the Oval, City Hall, Sheffield, UK – April 1965 · Bob Dylan

 


 

Καλά Είμαι, Μάνα (Απλώς Αιμορραγώ)

 

Σκοτάδια του μεσημεριού
Σκιές στ’ ασήμια του σπιτιού
Σε μια λεπίδα, στο μπαλόνι ενός παιδιού
Σβήνει του ήλιου το φως του φεγγαριού
Κι εσύ μαθαίνεις ξαφνικά
Πως είναι ανώφελο ό,τι κάνεις.

Πέφτουν με χλεύη απειλές
Κι αυτοκτονίας προσταγές·
Κι απ’ το χρυσό και κούφιο κόρνο ενός τρελού
Μάταια τα λόγια που ηχούν
Πως να γεννιέσαι αν δεν μπορείς πας να πεθάνεις.