*
Βλέπε και
ΔΑΣ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ - ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ - ΞΕΝΟΔΟΧΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΡΟΔΟΥ
«Όταν για ένα κομμάτι ψωμί, δεν φτάνει μόνο η δουλειά… χρειάζεται οργάνωση και αγώνας!»
*
Αυτό είναι το «τουριστικό θαύμα»: Σερβιτόρος κολυμπάει για μια παραγγελία
Όταν για ένα κομμάτι ψωμί, δε φτάνει μόνο η δουλειά…
Για ακόμη μια φορά αναδεικνύονται οι συνθήκες γαλέρας που επικρατούν στους χώρους δουλειάς του «τουριστικού θαύματος». Αυτήν τη φορά στην Καλλιθέα της Ρόδου, όπου βίντεο που κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες στα social media δείχνει έναν σερβιτόρο σε γνωστό beach bar της Ρόδου να παραδίδει παραγγελία σχεδόν... κολυμπώντας!
Στις εξοργιστικές εικόνες που έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο αποτυπώνεται ένας σερβιτόρος, ο οποίος προσπαθεί να φτάσει σε ξαπλώστρες που βρίσκονται μέσα στην θάλασσα, προκειμένου να παραδώσει τον δίσκο με τα φαγητά. Το νερό φτάνει ακόμη και λίγο ποιο κάτω απο τον λαιμό, με τον σερβιτόρο να πασχίζει να παραδώσει την παραγγελία.
Οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν, ανάγκασαν τον νέο υπουργό Εργασίας να αναρτήσει στο... twitter, ότι «θα υπάρξουν οι αναγκαίοι έλεγχοι». Μια ανάρτηση που ξεπερνά τα όρια της ειρωνείας, καθώς ο ιδιοκτήτης της συγκεκριμένης επιχείρησης είναι «γνωστός» εδώ και χρόνια για τις παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας και τις καταπατήσεις. Όσον αφορά τον ΣΕΠΕ: Έχει μείνει με 3 επιθεωρητές για 17.000 επιχειρήσεις.
Όταν «για ένα κομμάτι ψωμί, δε φτάνει μόνο η δουλειά»…
*
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
«Σταγόνα στον ωκεανό» της στυγνής εκμετάλλευσης των εργαζομένων τα περιστατικά σε Ρόδο και Χανιά
Σε σχόλιό του για τα σοκαριστικά περιστατικά με εργαζόμενους στον Τουρισμό, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρει:
«Τα δύο σοκαριστικά περιστατικά με εργαζόμενους στον Τουρισμό σε Ρόδο και Χανιά, που είδαν το φως της δημοσιότητας, είναι μόνο μια "σταγόνα στον ωκεανό" της στυγνής εκμετάλλευσης των εργαζομένων, πάνω στην οποία στηρίζεται το περίφημο "τουριστικό θαύμα". Γι' αυτό και οι ευαισθησίες του υπουργού Εργασίας, μετά την κατακραυγή, δεν πείθουν κανέναν, από τη στιγμή που διατηρείται και ενισχύεται το θεσμικό πλαίσιο θωράκισης της εργοδοτικής ασυδοσίας.
Διέξοδος υπάρχει στον οργανωμένο αγώνα και τη σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, όπως απέδειξε και η πρόσφατη νίκη του πολύχρονου αγώνα των εργαζομένων στα "Market In"».
*
Έρχεται από πολύ βαθιά αυτή η εικόνα. Κι ακόμα δεν είδαμε τίποτα... Ποιος θυμάται τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992). Ποιος θυμάται καπάκι τη Λευκή (κατάμαυρη) Βίβλο για την Εργασία. Ποιος θυμάται την περίφημη Συνθήκη της Λισσαβώνας που ξεκίνησε το 2001.
Μάρτιος 2002. Σε συνδικαλιστικό έντυπο που έγραφα και εξέδιδα τότε (Ο ΠΑΛΜΟΣ) είχα στήλη με τίτλο Η ΙΣΧΥΡΑ ΕΛΛΑΣ (του κ. Σημίτη, ντε). Κι εκεί σημείωνα μεταξύ άλλων:
➽ 40% των εργαζομένων δουλεύει περισσότερο από το συμβατικό του ωράριο.
➽ 20% δουλεύουν με απλήρωτες Υ/Ω.
➽ 20% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν ασφαλίζει τους εργαζόμενους.
➽ Καταγγέλλονται περιπτώσεις όπου με την πρόσληψη υπογράφεται και ανοιχτή ημερομηνία παραίτησης...
Βλέπε: https://www.pepeko.gr/article.php?id=106
*
