Επέτειος θανάτου μιας εξέχουσας μορφής της Κούβας και της ισπανόφωνης λογοτεχνίας.
Roberto Fernández Retamar
Αβάνα, 9 Ιουν. 1930 – 20 Ιουλ. 2019
*
«5 Ποιήματα»
Μετάφραση – Σημειώσεις
Μπάμπης
Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο
Πρώτη παρουσίαση – δημοσίευση στα Ελληνικά για το BookSitting, 20/7/2024
(Πηγή φωτό: https://revistaelestornudo.com)
____________
Ροβέρτο Φερνάντες Ρεταμάρ
Μπορείς να γράψεις ένα ποίημα
Μέσα στην τρύπα της
σιωπής
Ή στην εξεγερμένη ανεμελιά των παιδικών μου χρόνων,
Βρήκα ένα δεντρί μοναχικό με ροζ λουλούδι
Που σκόρπαγε στο πεζοδρόμιο τα πλούτη του:
Είχε μιαν άνθινη κορώνα που ετρύπαγε τον πρωινό ουρανό
Κι ήταν σαν χέρι, ήταν σαν
Σκέψη φιλική. Το έκανα δικό μου
Με τέτοια ορμή που μείναμε πιο μόνοι μας ακόμα
Το δέντρο με το άνθος του το ροζ κι ο ενθουσιασμός μου.
Μα ύστερα σκέφτηκα: Θλιμμένος, σχεδόν ουτοπικός
Ήταν αυτός ο πρίγκηπας ως να βρεθώ μπροστά του
Και τα μάτια μου, που μαρτυρούν την τελειότητά του,
Τον κάνουν να ’ναι αληθινός. Κι αυτή η δική μου
Ευτυχία, η μοναδική, μπορεί κι αυτή να είναι ουτοπία,
Σαν δέντρο με ένα άνθος, μα ωστόσο αναγκαίο
Που σπαταλιέται ανάμεσα σε σιωπή κι αντάρα,
Ανύπαρκτο ίσως, χωρίς το μάτι
Που το θωρεί, μες στη χαρά του,
Να το κάνει αληθινό. Και τότε
Μπορείς να γράψεις ένα ποίημα.
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 15 Ιουλίου 2024
