Αντώνης Πετράτος
Το λείο του Χρόνου
Είναι τα κατώφλια του χρόνου
αναβαθμοί γλιστεροί
γυαλισμένοι
από βήματα ανθρώπων
Το κάθε πάτημα απάνω τους
στην άνοδο στην κάθοδο
στη είσοδο στην έξοδο
κίνδυνος πτώσης
Γλιστράει γυαλιστερός
ο χρόνος
Λείος δεν περπατάς απάνω του εύκολα
Πρόσεχε όμως.
Αυτός ολισθαίνει όχι εσύ.
Αυτός κινείται, όχι εσύ
Αυτός είναι το έδαφος
που δεν τεκμηριώνει
ποτέ
καμία ισορροπία.
Είναι τα κατώφλια
του χρόνου
διαβάσεις για το αχανές
Μη σε γελάσουν οι θύρες
που ανοίγουν οι επέτειοι
Δεν ξέρουν ούτε τα κατώφλια
ούτε τα βήματα
Είναι μονάχα δειλές
στιγμές
Λείες κι αυτές απ’ τη χρήση
Μη σταθείς...
Στον ποιητή Μπάμπη Ζαφειράτο
Φίλο και σύντροφό
31/12/2024
Παραμονή Πρωτοχρονιάς
Ευχαριστίες πολλές στον Αντώνη για το πολύτιμο δώρο του
*
Πίνακας: Σαλβαδόρ Νταλί, Ρολόι που λειώνει (Reloj de fusión, 1954)
*
Ποιήματα του Αντώνη Πετράτου μπορείτε να βρείτε στο άνευ συστάσεως ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ του φίλου Γιώργου Κεντωτή (fb: Yorgos Kentrotis)
***
