Υδάτινοι πόροι και δάση: H εκχώρησή τους σε ιδιωτικά συμφέροντα προ των πυλών

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

Στα σκαριά η εκχώρηση της διαχείρισης των υδάτων και των δασών σε ιδιωτικά συμφέροντα

Σχέδιο με το οποίο ουσιαστικά ανατίθεται η διαχείριση των υδάτων και των δασών της χώρας σε ιδιωτικά εταιρικά σχήματα και μεμονωμένους ιδιώτες επεξεργάζεται η κυβέρνηση και ετοιμάζεται να φέρει άμεσα στη Βουλή, όπως αποκαλύπτει σήμερα ο «Ριζοσπάστης»!

Σύμφωνα με πληροφορίες, λοιπόν, το νομοσχέδιο που επίκειται να κατατεθεί, με πρόσχημα «την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής» και το γεγονός ότι πρέπει να παρθούν μέτρα μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία και τις καταστροφικές πυρκαγιές σε πολλές περιοχές, παραδίδει τη διαχείριση του φυσικού πλούτου της χώρας και του νερού σε επιχειρηματικά συμφέροντα.

Η δημιουργία του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας Ανώνυμη Εταιρεία (ΟΔΥΘ ΑΕ) έρχεται να θωρακίσει την προδιαγεγραμμένη πορεία εισόδου ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη διαχείριση των υδατικών πόρων, καθώς και να συγκεντρώσει σε μια Ανώνυμη Εταιρεία τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες που μέχρι σήμερα ασκούσαν κρατικοί φορείς, τοπική και περιφερειακή διοίκηση και κυβέρνηση.

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται προϋποθέσεις για ένταση της λογικής «διαχείριση των υδατικών πόρων με κύριο το κριτήριο κόστος - όφελος».

Αντώνης Ραλλάτος: Οι πολιτικοί συνένοχοι για το έγκλημα διαρκείας της Πολιτικής Προστασίας — Το καπιταλιστικό κέρδος, η υπονόμευση της πρόληψης, η επιλεκτική ανικανότητα του κράτους, οι στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής και η διέξοδος με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης»

Αντώνης Ραλλάτος: Οι πολιτικοί συνένοχοι για το έγκλημα διαρκείας της Πολιτικής Προστασίας

(Πηγή φωτό: Associated Press)

Ο Αντώνης Ραλλάτος είναι μέλος της ΚΕΟΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ

Ενώ συνεχίζεται η καταστροφή απ' τις πυρκαγιές, κυβέρνηση, περιφερειάρχες και δήμαρχοι επαναλαμβάνουν με θράσος για μια ακόμα φορά το γνωστό πινγκ-πονγκ της κατανομής ευθυνών.

Τα αστικά κόμματα που έχουν κυβερνήσει, μαζί με τις τοπικές και περιφερειακές διοικήσεις τους, διαγκωνίζονται στη διεκδίκηση του ρόλου του καλύτερου διαχειριστή των αναγκών της Πολιτικής Προστασίας, ρίχνοντας παράλληλα τις ευθύνες οι «πρώην στους επόμενους».

Γιατί όμως ενώ όλοι (όταν είναι κυβέρνηση, περιφερειακή ή τοπική διοίκηση) δηλώνουν έτοιμοι πριν από κάθε εκδήλωση φυσικής καταστροφής, μετά την εκδήλωση του φαινομένου «πετάνε την μπάλα στην εξέδρα»;

Ευρωπαϊκή Δασική Πολιτική και ο ορισμός του δάσους: Πυλώνας οι «ιδιοκτήτες» και «διαχειριστές» δασών — «Οικοσυστημικές υπηρεσίες» βασιζόμενες στην αγορά

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΑΣΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ: Πυλώνας οι «ιδιοκτήτες» και «διαχειριστές» δασών

(Πηγή φωτό: Eurokinissi)

Όλη η χώρα έχει αφεθεί στο έλεος των πυρκαγιών που καταστρέφουν δάση, δασικές εκτάσεις, απειλούν πόλεις και κωμοπόλεις, στρατιωτικοί χώροι εκρήγνυνται μαζί με τα πυρομαχικά και βέβαια ο κίνδυνος ενός Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης είναι ορατός.

Η κυβέρνηση με αφορμή τις μεγάλες καταστροφές «άνοιξε» τη συζήτηση για τη «Διαχείριση Δασών». Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θ. Σκυλακάκης, ανέλαβε να φέρει στο τραπέζι το θέμα της εμπλοκής του ιδιωτικού τομέα στα δάση της χώρας. Και δήλωσε ανάμεσα σε άλλα:

«Πρέπει ο ιδιωτικός τομέας να γίνει μέρος της πολιτικής μας. Είναι ανάγκη να εμπλακεί ώστε να βγει η καύσιμη ύλη από τα δάση και να αξιοποιηθεί από την αγορά». Πρόσθεσε πως «είναι κρίσιμης σημασίας η παροχή οικονομικών κινήτρων για τον καθαρισμό των δασών μας, η εξειδίκευση των οποίων βρίσκεται σε διαδικασία κατάρτισης». Και στη συνέχεια μπήκε στο ψητό, λέγοντας πως «το φθινόπωρο θα παρουσιαστεί επίσημα το νέο δασικό πλαίσιο μέσω του οποίου θα δοθεί έμφαση στην πρόληψη,με εύρεση πόρων που θα δίνουν κίνητρα, προκειμένου να αξιοποιείται η καύσιμη ύλη και να μετατρέπεται σε βιοκαύσιμα για αγροτικούς και άλλους σκοπούς».

Κι όμως είναι η «Ευρωπαϊκή Στρατηγική» έως το 2030

Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια τέτοια συζήτηση. Τα τελευταία χρόνια, μετά από κάθε μεγάλη καταστροφή, οι κυβερνήσεις μιλούν για «κλιματική κρίση», χαρακτηρίζουν «ανέφικτο να αντιμετωπιστούν οι πυρκαγιές» και κάνουν λόγο για «ακραία φαινόμενα και πρωτόγνωρες διαστάσεις». Για να έρθει στη συνέχεια το παρασύνθημα, που είναι «η ανάγκη να αλλάξουμε τον τρόπο διαχείρισης των δασών».