Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γκρεγκόριο Π.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γκρεγκόριο Π.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: Φωνή θλιμμένης πορτοκαλιάς (Νερούδα)

Gregorio Prieto Muñoz (Βαλδεπένιας, 2 Μαΐ. 1897 - 14 Νοε. 1992)
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, 1962 (24,6 x 16,9 cm)
Biblioteca Nacional de España. Madrid
 
*
και

*

Φοράς του Ιγνάθιο το μαύρο μπολερό
Κάτω από τ’ άστρα λάμπουν μπαντερίγιες
Του φασισμού οι διψασμένες μύγες
Μέσα στο ρέμα στήνουν γύρω σου χορό
(Μπ. Ζ.)
Λόρκα
(Τετάρτη, 19 Αυγούστου 2015)

*

ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ


ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ

ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να κλάψω από φόβο σ’ ένα μοναχικό σπίτι,
αν μπορούσα να βγάλω τα ίδια μου τα μάτια να τα φάω,
θα το ’κανα για τη φωνή σου θλιμμένης πορτοκαλιάς
και για την ποίησή σου πού βγαίνει με κραυγές.

ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ βάφουν γαλάζια τα νοσοκομεία
και πληθαίνουν τα σχολειά και οι συνοικίες των λιμανιών,
και ντύνονται με φτερά οι λαβωμένοι άγγελοι
και τα ψάρια του υμέναιου σκεπάζονται με λέπια,
και φτερουγίζουν στον ουρανό οι αχινιοί:
για σένα τα ραφτάδικα με τις μαύρες μεμβράνες τους
πλημμυρίζουν με κουτάλια κι αίμα
και φοράνε κομμένες κορδέλες, και σκοτώνονται στα φιλιά,
και ντύνονται στ’ άσπρα.