Βαλκάνια: Ιμπεριαλιστικά κέντρα, ενεργειακοί αταγωνισμοί και ένα χτύπημα με πολλούς αποδέκτες

Από εκδήλωση στα Σκόπια στη μνήμη των οκτώ αστυνομικών που σκοτώθηκαν στο Κουμάνοβο

ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Μήνυμα με πολλούς αποδέκτες η επίθεση στο Κουμάνοβο

Ενώ στα Βαλκάνια φουντώνουν και πάλι οι ανταγωνισμοί για την Ενέργεια

Ορατή, για μια ακόμη φορά, στα Βαλκάνια γίνεται η απειλή αποσταθεροποίησης με την επαναφορά των εγκληματιών του ΟΥΤΣΕΚΑ σε δράση. Τα γεγονότα του περασμένου Σαββατοκύριακου στο Κουμάνοβο της Βορειοανατολικής ΠΓΔΜ με τους 22 νεκρούς και τους δεκάδες εκτοπισμένους αμάχους, απέδειξαν ότι οι βολικοί «παλιοί καλοί» αυτονομιστές δεν είναι καμένο χαρτί. 

Μπορούν να «αναβιώσουν», όποτε αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών κέντρων που τους δημιούργησαν (δυτικές μυστικές υπηρεσίες), κι ας έχουν περάσει 14 χρόνια από τις αποσταθεροποιητικές συγκρούσεις αυτονομιστών με το στρατό της ΠΓΔΜ.

Ο,τι ξέρουμε για την υπόθεση είναι όσα ανακοίνωσε η κεντροδεξιά κυβέρνηση του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι.
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, οι δράστες ήταν περίπου 40 - 50 άτομα, εκ των οποίων 18 Κοσσοβάροι Αλβανοί, ένας Αλβανός που διαμένει στη Γερμανία και ορισμένοι Αλβανοί της ΠΓΔΜ. Ανάμεσά τους ήταν και πέντε πρώην διοικητές του ΟΥΤΣΕΚΑ, εκ των οποίων ένας ήταν καταζητούμενος από την ΙΝΤΕΡΠΟΛ. Το περίεργο είναι πως οι δράστες δεν φρόντισαν να κοινοποιήσουν κάποια «αιτήματα», όπως είχαν κάνει τον Απρίλη με την επίθεση σε μεθοριακό αστυνομικό τμήμα της ΠΓΔΜ.

Σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τους δράστες...

Ωστόσο, προχτές, αποκαλύφθηκε κάτι πιο ενδιαφέρον: Ο Αλί Αχμέτι, πρώην ηγέτης των αυτονομιστών του «Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού», που το 2001 πολεμούσε το στρατό της ΠΓΔΜ και τώρα στηρίζει την κυβέρνηση ως αρχηγός του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος, DUI, δήλωσε ότι από την αρχή των συγκρούσεων στο Κουμάνοβο βρισκόταν σε ανοικτή γραμμή επικοινωνίας, όταν του τηλεφώνησαν επικεφαλής των δραστών για να τους εξασφαλίσει «διάδρομο διαφυγής»! Ο Αχμέτι είπε ότι το απέρριψε και ότι τους έπεισε να παραδοθούν. Παραδέχθηκε ακόμη ότι βρισκόταν σε επικοινωνία με τους πρέσβεις των ΗΠΑ και χωρών της ΕΕ...

Αν μη τι άλλο αυτό προδίδει ποιοι κινούν τα νήματα μιας νέας ανάφλεξης στα δυτικά Βαλκάνια, σε περίπτωση που δεν περάσουν οι απειλές και οι προσπάθειές τους για προώθηση των συμφερόντων των δυτικών μονοπωλίων στην περιοχή...

Διόλου τυχαία, η κρίση στο Κουμάνοβο εμφανίζεται σε μια περίοδο που ξεδιπλώνονται οι καταγγελίες της αξιωματικής σοσιαλδημοκρατικής αντιπολίτευσης (SDSM) στα Σκόπια για «διαφθορά και ανικανότητα» της κυβέρνησης Γκρούεφσκι μεταξύ άλλων και λόγω «αναστολής» της ενταξιακής διαδικασίας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Αντίθετα, το αυτί της SDSM «δεν ιδρώνει» για το λαό που παραπαίει από τη φτώχεια...

Μολονότι κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιος βρίσκεται πίσω από την επίθεση στο Κουμάνοβο, δεν μπορεί να μην κάνει συλλογισμούς και συνειρμούς, με βάση τις πρόσφατες επεμβάσεις στην περιοχή και τους οξυμένους ενεργειακούς ανταγωνισμούς.

Εσωτερική «δουλειά»;

Ενα πρώτο, μάλλον αδύναμο σενάριο, θέλει τις συγκρούσεις στο Κουμάνοβο ως αποτέλεσμα «εσωτερικής» δουλειάς της κυβέρνησης Γκρούεφσκι, προκειμένου να «κρύψει» την αδυναμία της να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της αστικής τάξης για ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Αυτό το σενάριο υποστήριξε ο Φλόριαν Μπίεμπερ, βαλκανιολόγος στο αυστριακό πανεπιστήμιο Graz, που, μιλώντας στη «Γκάρντιαν» σημείωσε:

«Αυτό δεν σημαίνει ότι (η επίθεση στο Κουμάνοβο) δεν ήταν τρομοκρατική επίθεση, αλλά ότι ίσως η κυβέρνηση έβαλε το χεράκι της. Ο μόνος που επωφελείται είναι το κυβερνών κόμμα VMRO-DPMNE».

Ο Μπίεμπερ προφανώς αναφερόταν στην (εδώ και ένα χρόνο) κρίση της κυβέρνησης με την αντιπολιτευόμενη SDSM, που απέχει από τη Βουλή (επειδή δεν αναγνωρίζει το εκλογικό αποτέλεσμα του 2014).

Η SDSM ζητεί την παραίτηση της κυβέρνησης, με αφορμή τις καταγγελίες για τηλεφωνικές υποκλοπές πολιτικών και δημοσιογράφων από τις μυστικές υπηρεσίες για λογαριασμό του πρωθυπουργού.

Ο ηγέτης της, Ζόραν Ζάεβ, έχει μάλιστα προγραμματίσει σήμερα μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα Σκόπια με αίτημα τη διεξαγωγή εκλογών.

Στην υπόθεση ενεπλάκη και η Μαντλίν Ολμπράιτ, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επί κυβέρνησης Κλίντον και βομβαρδισμού της Σερβίας το 1999.

Μιλώντας σε πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, χαρακτήρισε «πολύ ανησυχητικές» τις συγκρούσεις στο Κουμάνοβο, σημειώνοντας ότι

• «χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες για το ρόλο του Κοσσυφοπεδίου και για το τι κάνουν οι Ελληνες στην κατάσταση αυτή».

Η Ολμπράιτ αναφερόταν στη διένεξη Αθήνας - Σκοπίων για το συνταγματικό όνομα της ΠΓΔΜ, κατηγορώντας την Αθήνα ότι φταίει για τη μη ένταξη των Σκοπίων σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ισχυρίστηκε δε πως

«το μόνο καλό που βγήκε από τον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο είναι ότι σταματήσαμε να αποκαλούμε (τα Σκόπια) πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία...»

Η προειδοποίηση για ανταγωνιστικούς αγωγούς;

Αλλο, πιθανότερο, σενάριο θέλει τη νέα κρίση αποτέλεσμα των οξυμένων ενεργειακών ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, με αφορμή τα ρωσικά σχέδια για τη δημιουργία του λεγόμενου Τουρκικού Αγωγού (Turkish Stream), με στόχο τον ανεφοδιασμό της Γηραιάς Ηπείρου με ρωσικό φυσικό αέριο από τη Μαύρη Θάλασσα στην Τουρκία και από εκεί στην Ελλάδα και πιθανώς στην κεντρική Ευρώπη μέσω Δυτικών Βαλκανίων. Δηλαδή, μέσω ΠΓΔΜ και Αλβανίας, οι αστικές τάξεις των οποίων είναι εδώ και χρόνια δεμένες στο άρμα των ΗΠΑ... Τι πιο βολικό να αποτραπούν αυτά τα σχέδια με μια νέα, «προειδοποιητική», σύγκρουση στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης;

Δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο δίμηνο, ο Αλβανός σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός Εντι Ράμα θέτει θέμα αναχάραξης των συνόρων στα Βαλκάνια, προκαλώντας πρόσφατα δυσφορία ακόμη και σε αξιωματούχους της ΕΕ όταν δήλωσε πως είναι «αναπόφευκτη» η ένωση της Αλβανίας με το Κοσσυφοπέδιο «εντός ή εκτός ΕΕ».

Αυτήν την εκδοχή υποστήριξε προχτές στο Βελιγράδι ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, που θεώρησε ότι οι συγκρούσεις στο Κουμάνοβο πηγάζουν από τη διάθεση των Σκοπίων να συμμετάσχουν στα σχέδια του ρωσικού Τουρκικού Αγωγού και την άρνησή τους να ευθυγραμμιστούν με την ΕΕ, επιβάλλοντας κυρώσεις στη Μόσχα.

Ενεργειακοί ανταγωνισμοί

Γεγονός είναι, πάντως, ότι ο λεγόμενος Τουρκικός Αγωγός είναι ανταγωνιστικός απέναντι στα δύο δίκτυα αγωγών που προωθούν οι ΗΠΑ στην περιοχή, με υποτιθέμενο στόχο την ενεργειακή «απεξάρτηση» της Ευρώπης από τη Ρωσία:

• Ανταγωνιστικός, αφενός, απέναντι στον αγωγό TAP, που προβλέπεται ότι θα μεταφέρει αζέρικο φυσικό αέριο και θα διέρχεται από την Τουρκία, την Ελλάδα, την Αλβανία και την Αδριατική Θάλασσα προτού καταλήξει στις ακτές της Νότιας Ιταλίας.

• Αφετέρου, απέναντι στον ελληνο-βουλγαρικό αγωγό IGB, υπέρ του οποίου επιχειρηματολόγησε προ ημερών στην Αθήνα και ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για διεθνή ενεργειακά θέματα, Εϊμος Χοκστάιν. 

Ο Χοκστάιν σημείωσε ότι ο αγωγός ΙGB μπορεί να επεκταθεί για τη μεταφορά φυσικού αερίου σε Αλβανία και Κροατία μέσω Ελλάδας, εκφράζοντας ξεκάθαρα την αντίθεσή του ακόμη και σε σκέψη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για προώθηση των ρωσικών σχεδίων τουρκικού και ελληνικού αγωγού (Turkish - Greek Stream).

Οι οξυμένοι ενεργειακοί ανταγωνισμοί αντικατοπτρίζονται και πιο νότια, στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου π.χ. οι ΗΠΑ, σε συνεργασία με το Κατάρ, κάθε άλλο παρά έχουν ξεχάσει την ατζέντα για τον ανεφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο μέσω αγωγού που θα ξεκινά από το Κατάρ και θα φθάνει στη Μεσόγειο μέσω Τουρκίας και Συρίας. Μόνον που η τελευταία στέκεται «εμπόδιο», όσο παραμένει στην εξουσία ο Σύρος Πρόεδρος Μπασάρ Ασαντ. Γεγονός που εξηγεί, μεταξύ άλλων, τη στήριξη ΗΠΑ - Κατάρ - Τουρκίας στη «συριακή αντιπολίτευση».

Συνεπώς, η επίθεση μερικών δεκάδων ενόπλων στο Κουμάνοβο είναι μήνυμα με πολλούς αποδέκτες, πέρα από τα σύνορα της ΠΓΔΜ. Το ότι αυτή τη φορά οι δράστες της επίθεσης δεν είχαν καν «αιτήματα», έστω για τα μάτια του κόσμου, ίσως να μην είναι αποτέλεσμα επιπολαιότητας αλλά μάλλον απροκάλυπτο προειδοποιητικό χτύπημα προς «γνώση και συμμόρφωση».

Εξυπακούεται ότι από αυτούς τους σχεδιασμούς, μόνιμα χαμένοι είναι οι λαοί της περιοχής, οι οποίοι και πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση για να ακυρώσουν, με την πάλη τους, μια νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 17/5/2015