Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση του 1917 (VIDEO) ‒ Αλέκα Παπαρήγα: Η επικαιρότητα της λενινιστικής στρατηγικής και το καθήκον του ΚΚΕ (VIDEO)

Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ)
Ρωσία, 22 Απριλίου 1870, Ουλιάνοφσκ - 21 Ιανουαρίου 1924, Γκόρκι
Σχέδιο (1^ο από 3 του Λένιν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 6.XI.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση 1917

***

Α. Παπαρήγα: Η επανάσταση του Οκτώβρη του 1917 επιβεβαίωσε την αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού
(VIDEO - ΦΩΤΟ)

Δημοσίευση: Σάβ, 07/11/2015 - 23:00
Τελευταία Ενημέρωση: Κυρ, 08/11/2015 - 15:11

Σε εκδήλωση για την επέτειο των 98 χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση που διοργάνωσαν οι κλαδικές οργανώσεις της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ με τίτλο «Οκτώβρης 1917. Η πορεία προς τη νίκη. Διδάγματα - συμπεράσματα», μίλησε απόψε η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η μεγάλη αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, αλλά και ο έξω χώρος γέμισαν ασφυκτικά από τους εκατοντάδες εργάτες και υπάλληλους που συμμετείχαν στην εκδήλωση.

Εισηγητικά η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Η επανάσταση του Οκτώβρη του 1917 δικαιολογημένα αποκλήθηκε γεγονός κοσμοϊστορικής σημασίας. Επιβεβαιώνει πλήρως το χαρακτήρα της εποχής μας, ως εποχής μετάβασης από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Επιβεβαίωσε την αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού, τη στρατηγική της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Όταν με απόλυτη βεβαιότητα αναφερόμαστε σε αυτό το συμπέρασμα βεβαίως και δεν εννοούμε ότι η ανάκαμψη του επαναστατικού κινήματος, η συγκέντρωση δυνάμεων στην πάλη για το σοσιαλισμό, η ίδια η εξέλιξη της σοσιαλιστικής επανάστασης στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα θα είναι αντίγραφο της πορείας προς την Οκτωβριανή Επανάσταση. Αναφερόμαστε στις νομοτέλειες και όχι στις όποιες ιδιομορφίες.

Η επανάσταση δεν προκύπτει με μια έφοδο, οι δυνάμεις της διδάσκονται και προετοιμάζονται, δοκιμάζονται μέσα από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης στις συνθήκες του καπιταλισμού που σαπίζει. Ταξική πάλη και επαναστατική δίχως το εργατικό κίνημα και τον καθοδηγητικό ρόλο της οργανωμένης πρωτοπορίας του, το ΚΚΕ, δεν γίνεται.

Η νίκη της αντεπανάστασης το '91 και μετά δεν ήταν ένα αναπόφευκτο γεγονός. Δεν είναι της παρούσης ομιλίας αντικείμενο η ανάλυση των αιτιών της αντεπανάστασης, απλά να κρατήσουμε ένα ζήτημα: Όταν παραβιάζονται οι νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δεν διορθώνονται έγκαιρα τα θεμελιακής σημασίας λάθη, τότε το πισωγύρισμα γίνεται αναπόφευκτο. Βεβαίως πισωγύρισμα δεν αποκλείεται να γίνει, όταν το επαναστατικό κύμα περιορίζεται σε μια χώρα ή σε ένα μικρό αριθμό χωρών ενώ το καπιταλιστικό σύστημα υπερισχύει στα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη του κόσμου.

Άλλο ζήτημα είναι αν σε μια χώρα δεν καταφέρει να νικήσει και να εδραιωθεί η εργατική εξουσία λόγω συσχετισμού δυνάμεων και άλλο είναι να χάσεις την εξουσία από τα λάθη σου. Στην πρώτη περίπτωση το πισωγύρισμα γίνεται παράγοντας σχεδιασμένης ανασύνταξης για αντεπίθεση, δημιουργεί προϋποθέσεις διεθνιστικής αλληλεγγύης, και άλλο πράγμα να γίνεις θύμα του οπορτουνισμού από τα πάνω. Αυτή η ήττα συνοδεύεται από ακόμα περισσότερες δυσκολίες ανάκαμψης, πράγμα που το ζούμε σήμερα. Να πάρουμε όμως υπόψη ότι η αλματώδης ανάπτυξη της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, στη διάρκεια του 20ού αιώνα και των πρώτων δεκαετιών του 21ου αιώνα, είναι έδαφος και για το δυνάμωμα της διεθνοποίησης και της επαναστατικής πάλης.

Η επικαιρότητα της λενινιστικής στρατηγικής συνίσταται στο γεγονός ότι -παρά τις αρνητικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο συσχετισμό δυνάμεων στις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα- διανύουμε την ίδια ιστορική εποχή. Παραμένει ως καθήκον για το ΚΚ αυτό της "γενικής προετοιμασίας του προλεταριάτου" για τη σοσιαλιστική επανάσταση.

Η βαθιά και δημιουργική αφομοίωση των θεωρητικών αρχών και θέσεων του επιστημονικού σοσιαλισμού είναι καίριο ζήτημα για το ΚΚΕ. Μόνο έτσι μπορεί το ΚΚΕ να αποκτήσει θεωρητικά εφόδια για τη χάραξη της στρατηγικής του, σε συνδυασμό βεβαίως με την μελέτη των εξελίξεων, την ακούραστη προσπάθεια να διατηρεί και να αναπτύσσει στενούς δεσμούς με την εργατική τάξη, το κίνημά της, με τους συμμάχους της».

Αναφέρθηκε στη γέννηση του Κόμματος Νέου Τύπου, στην επεξεργασία της στρατηγικής του Κομμουνιστικού Κόμματος από τον Λένιν, στο λεγόμενο «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα», μια θεωρία που εμφανίσθηκε μετά τη νίκη της αντεπανάστασης και ουσιαστικά απορρίπτει το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και υποβαθμίζει την προσφορά του σοσιαλισμού τόσο στους λαούς των χωρών που οικοδομήθηκε, όσο και παγκόσμια.

Ολοκληρώνοντας την ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε: «Δεν υπάρχει καμία αντίφαση ούτε δίλημμα ανάμεσα στον καθημερινό αγώνα, στην προσπάθεια να αποτρέψουμε τα χειρότερα ή να αποσπαστούν κάποιες κατακτήσεις, ανάλογα με τις συνθήκες και το συσχετισμό δυνάμεων, και στον αγώνα για το σοσιαλισμό.

Η μαρξιστική λενινιστική κληρονομιά, η Οκτωβριανή επανάσταση, μας καθοδηγούν και μας εμπνέουν, αλλά αυτό δεν μειώνει σε τίποτε τις δικές μας ευθύνες να κατακτούμε και να αναπτύσσουμε την ικανότητά μας να υπηρετούμε τη στρατηγική μας μέσα από την προσπάθεια και επιμέρους στόχων, να κατακτάμε την ικανότητα σύνδεσης με τις εργατικές μάζες, να δημιουργούμε και να διευρύνουμε γερούς αγωνιστικούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της από τα ενδιάμεσα στρώματα, χωρίς να υποτασσόμαστε στη συνείδηση των μαζών.

Την επανάσταση δεν θα την επιταχύνει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ οφείλει να προετοιμάζει την εργατική τάξη γι αυτό το σκοπό και να προετοιμάζεται το ίδιο να ανταποκριθεί σ' αυτό το καθήκον».

902