ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-ΕΕ: Συμφωνία με επιτυχίες για τον λαό και μετάλλια για το κεφάλαιο

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ

Στο «κόκκινο» η προσπάθεια χειραγώγησης του λαού και ενσωμάτωσης του κινήματος

Με το εφεύρημα της ...«εμπροσθοβαρούς συμφωνίας», κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ κοροϊδεύουν το λαό πως δεν πρόκειται να παρθούν άλλα αντιλαϊκά μέτρα, ότι δηλαδή οι θυσίες του όπου να 'ναι τελειώνουν. Μάλιστα, η προσπάθεια απόσπασης της λαϊκής ανοχής, αν όχι συναίνεσης, συμπληρώνεται με την κάλπικη υπόσχεση μιας κάποιας ανταμοιβής, καθώς υποστηρίζουν ότι η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης θα «ελαφρύνει» κατά τι το βάρος που έχει φορτωθεί στην πλάτη του λαού.

Στο πλαίσιο αυτό, την περασμένη βδομάδα έδωσαν και πήραν οι κομπασμοί των προπαγανδιστικών τους επιτελείων περί διάψευσης όσων μιλούσαν για εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις, που κατά την άποψή τους εξελίσσονται σε ...θρίαμβο, καθώς - όπως ισχυρίζονται - θετική έκβαση θα έχουν τα ζητήματα των «κόκκινων» δανείων - πλειστηριασμών, των 100 δόσεων (!), του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ αποσυνδέεται η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απ' την πρώτη «αξιολόγηση».

Σε μια επικοινωνιακή «αντεπίθεση» με στόχο τις λαϊκές συνειδήσεις, έφτασαν να αυτοχαρακτηρίζονται «θύματα της επιτυχίας τους» και να αναφέρονται σαν σε επιτυχίες σε ρυθμίσεις που δεν αναιρούν ούτε κατ' ελάχιστο τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων που αφορούν.

Την αρχή έκανε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, υποστηρίζοντας (στην ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ, το Σάββατο 7/11) ότι η κυβέρνηση αποδεικνύει πως μπορεί να υλοποιεί και τις δεσμεύσεις απέναντι στους «εταίρους», αλλά και απέναντι στο λαό που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ - όπως είπε - στη βάση της δέσμευσης για «προστασία των αδυνάτων και διατήρηση της κοινωνικής συνοχής». Εξηγώντας τι εννοεί, πρόσθεσε ότι θα προστατευτεί «η πρώτη κατοικία των αδυνάτων», ομολογώντας ουσιαστικά ότι για όσα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται πάνω από το όριο της φτώχειας, δρομολογείται η άρση ακόμα και αυτής της ανεπαρκέστατης προστασίας από πλειστηριασμούς που υπάρχει σήμερα.

Ο Αλ. Τσίπρας, στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, χαρακτήρισε «θετική εξέλιξη το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν υποχώρησε στα ανοιχτά ζητήματα ("νόμος Κατσέλη", 100 δόσεις, ΦΠΑ στην Εκπαίδευση)» και επιτυχία την «εκ των πραγμάτων αποσύνδεση της πρώτης αξιολόγησης από τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών». 

Οριοθετώντας τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης, έθεσε ως προτεραιότητα την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων εντός της βδομάδας, ώστε να δοθεί την ερχόμενη Δευτέρα το «πράσινο φως» από την Ομάδα Εργασίας του Γιούρογκρουπ (EWG) και τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM) για την εκταμίευση των 10+2 δισ. ευρώ.

Στο ίδιο πνεύμα και με τον ίδιο στόχο, η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, ισχυρίστηκε ότι «ήδη εφαρμόζουμε μέτρα ελάφρυνσης και προστασίας των πιο αδύναμων συμπολιτών μας», την ίδια ώρα που η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης βαθαίνει παραπέρα τη χρεοκοπία των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενώ ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, έκανε λόγο για «στοιχεία ενός παράλληλου προγράμματος, με μέτρα που να μην ανακατανέμουν τη φτώχεια, αλλά να στοχεύουν στην αναδιανομή των βαρών και των εισοδημάτων, προς όφελος των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων».

Τα επιμέρους «μετάλλια»

Κάπως έτσι έφτασαν στα τέλη της βδομάδας να ανασύρουν το... αλησμόνητο «success story» («ιστορία επιτυχίας») της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Ποντάροντας στη γνωστή όσο και απατηλή λογική «το μη χείρον βέλτιστο», πρόβαλλαν στο λαό σαν επιτυχία τη δυνατότητα... ρύθμισης για να συνεχίσει να αποπληρώνει τα χρέη που σωρεύονται στις πλάτες του απ' τις αλλεπάλληλες φοροεπιδρομές για λογαριασμό του κεφαλαίου ή το ότι η «θηλιά» γύρω από το «λαιμό» των χρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών θα «σφίξει», σε αυτήν τη φάση, όχι με μαζικούς πλειστηριασμούς, αλλά με άλλους εξίσου αντιλαϊκούς τρόπους που έχουν ήδη επεξεργαστεί κυβέρνηση και τράπεζες.

Υπερασπιζόμενη τη ΣΥΡΙΖΑίικη εκδοχή της «ιστορίας επιτυχίας», η Ολγα Γεροβασίλη δήλωσε προκλητικά:

«Οι εκατό δόσεις ήταν ένα μέτρο από τα πιο επιτυχημένα της προηγούμενης θητείας της κυβέρνησης. Εδωσε ανάσα σε πάρα πολλούς ανθρώπους (...) ήταν και ένα μέτρο που εισπρακτικά έδωσε περίπου 1,2 δισ., που δε θα τα έπαιρνε το ελληνικό κράτος (...) οι εκατό δόσεις παραμένουν, δεν πλήττονται και αυτό ήταν η επιτυχία της κυβέρνησης μέσα στη διαπραγμάτευση. (...) Μένουν μερικές λεπτομέρειες στο για πόσο χρονικό διάστημα θα ισχύει το μέτρο και βεβαίως σε σχέση με τις καινούργιες φορολογικές υποχρεώσεις που προκύπτουν για τον κάθε φορολογούμενο» και συνέχισε: «Ομως, ότι έχουμε και θετικά σημεία, όπως των εκατό δόσεων, όπως ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τελειώνει νωρίτερα απ' ό,τι περιμέναμε κι εμείς, αυτά δεν μπορεί να μην κρίνουμε ότι είναι θετικά και πως είναι προϊόν προσπάθειας που κάνει όλο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση».

Ο λαός, βέβαια, δε χρειάζεται αναλύσεις για τις... επιτυχίες της κυβέρνησης, καθώς τις γνωρίζει από πρώτο χέρι:

• ΕΝΦΙΑ,
• αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης,
• αύξηση στο ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης και στην ιδιωτική εκπαίδευση,
• αύξηση τελών κυκλοφορίας,
• αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης,
• μείωση συντάξεων,
• αύξηση φόρου για το αγροτικό πετρέλαιο,
• φορολόγηση αγροτών και αυτοαπασχολούμενων από το πρώτο ευρώ,
• άρση προστασίας της πρώτης κατοικίας,
• αύξηση προκαταβολής φόρου στο 100% για αυτοαπασχολούμενους και ΕΒΕ κ.λπ.

Αν κάποιος έχει λόγο να απονείμει εύσημα στην κυβέρνηση, αυτή είναι η αστική τάξη, υπέρ της οποίας σημειώνεται η όποια επιτυχία - όπου σαν τέτοια πρέπει να καταγραφούν και τα προηγούμενα, καθώς η αφαίμαξη του λαού και το τσάκισμα δικαιωμάτων του εντάσσονται στα μέτρα στήριξης της κερδοφορίας της - στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης που εξάλλου διεξάγεται για τα συμφέροντά της και μόνο.

Κι έχει κάμποσες τέτοιες «επιτυχίες» να επιδείξει η κυβέρνηση: 

• απαλλαγή απ' το ΦΠΑ στις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στην κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου,
• φοροαπαλλαγές για τους ξενοδοχειακούς ομίλους μέσω αναπτυξιακών πακέτων,
• διαγραφή προστίμων σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, 
• νέες φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές και στους λεγόμενους «συνεπείς εργοδότες»,
• φοροαπαλλαγές σε όσους μεγαλοεπιχειρηματίες επαναπατρίσουν κεφάλαια
• δισεκατομμύρια στις τράπεζες για την ανακεφαλαιοποίησή τους, 
• εκατομμύρια σε αμερικάνικη πολυεθνική οπλικών συστημάτων, 
• δημιουργία ειδικών φορολογικών ζωνών στη Βόρεια Ελλάδα για την τόνωση των επενδύσεων του κεφαλαίου,
• ρυθμίσεις στη φορολογία επιχειρήσεων για την τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους,
• ρυθμίσεις για την ελάφρυνση στη φορολογία των εφοπλιστών.

Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, η κυβέρνηση τάζει στο κεφάλαιο και νέα φοροπρονόμια προς ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς του, «χρηματοδοτικά εργαλεία» και νέο αναπτυξιακό νόμο για την κρατική στήριξη των επενδύσεών του, συνολικότερο «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» και νέα πεδία κερδοφορίας με ιδιωτικοποιήσεις, στήριξη της εξωστρέφειας, έργα υποδομών...

Στο φόντο αυτό ήταν αναμενόμενο να εκφράσει ικανοποίηση για τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να εφαρμόσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, αλλά και ο επίτροπος της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, που εξήρε το επίπεδο συνεργασίας με τις ελληνικές αρχές, επικροτώντας το ότι η μεγάλη πλειονότητα από τις προαπαιτούμενες δράσεις έχει ήδη εκπληρωθεί.

...και το μεγάλο «έπαθλο»

Αλλωστε, υποδεικνύοντας τι ακριβώς εννοεί η κυβέρνηση όταν μιλά για «success story», η κυβερνητική εκπρόσωπος δήλωσε:

«Με ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον που περιμένουμε να προκύψει από την καινούργια χρονιά, πιστεύουμε ότι εντός του 2016, τέλος του 2016 (...) αναμένεται να αλλάξει η εικόνα στα οικονομικά της χώρας. Να περάσουμε σε δρόμο ανάπτυξης - που εν πάση περιπτώσει εκείνο είναι το ζητούμενο - και τότε θα μιλήσουμε πραγματικά για επιτυχία. Τώρα μιλάμε για επιτυχημένα βήματα και για την προσπάθεια την οποία κάνουμε».

Η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας είναι το «έπαθλο» που η κυβέρνηση επιζητά με «επιτυχίες» όπως οι παραπάνω, που υποσκάπτουν ταυτόχρονα το επίπεδο ζωής του λαού. Γι' αυτό και η προσπάθεια να του καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για προσωρινές θυσίες, για τις οποίες θα ανταμειφθεί όταν επιτευχθεί ο στόχος. Δηλώνει χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Παπαδημούλης:

«Το κρίσιμο τώρα είναι να βγει "λευκός καπνός" και στα θέματα που έχουν απομείνει, έτσι ώστε να δοθεί η δόση, να προχωρήσουμε στη δεύτερη φάση των προαπαιτούμενων και να ολοκληρωθεί η πρώτη αξιολόγηση, για να περάσουμε σε ένα κρίσιμο θέμα, την ελάφρυνση του χρέους (...) Οσο πιο γρήγορα γίνει, όμως, τόσο αποτελεσματικότερο θα είναι το σήμα σταθεροποίησης της οικονομίας και επιστροφής στην κανονικότητα».

Σαν επιστροφή στην κανονικότητα δεν εννοεί ανάκτηση των απωλειών που θα έχει ως τότε ο λαός, παρότι για κάτι τέτοιο θέλουν να πείσουν.

• Η «σταθεροποίηση της οικονομίας» και η «επιστροφή στην κανονικότητα» για το κεφάλαιο προϋποθέτει το τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων με το νέο Ασφαλιστικό, νέους φόρους, νέα μέτρα σε βάρος του λαού.
• Προϋπόθεση της όποιας καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι η διατήρηση και η επέκταση του πυρήνα όλων των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που προωθήθηκαν στη φάση της κρίσης.

Προϋπόθεση για τη διατήρηση και επέκταση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων είναι, με τη σειρά της, η εξασφάλιση της «κοινωνικής συνοχής», για την οποία πολύς λόγος γίνεται. Η σχετική τους στόχευση δεν μπορεί να κρυφτεί, σε ορισμένες περιπτώσεις ομολογείται σχεδόν ανοιχτά. Δηλώνει η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη:

«Εμείς έχουμε τη βούληση να εφαρμόσουμε τη συμφωνία, αλλά για την ομαλή εφαρμογή απαιτείται πολιτική σταθερότητα. Προϋπόθεση για την πολιτική σταθερότητα είναι η κοινωνική συνοχή. Γι' αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει κατανόηση και εποικοδομητική στάση από την πλευρά των δανειστών σε επιμέρους ζητήματα...».

Μαζί με την προσπάθεια για την υποταγή του λαού, παρεμβαίνουν και στην κατεύθυνση χειραγώγησης των αντιδράσεών του, ρυμούλκησής τους στα «νερά» τους. Η στάση τους μπροστά στην απεργία της περασμένης Πέμπτης ήταν χαρακτηριστική.

Δήλωνε πριν την Πέμπτη ο γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας:  

«Στην κρίση μάς βύθισαν οι πολιτικές δεκαετιών των προηγούμενων κυβερνήσεων... Εμείς προσπαθούμε τώρα να βγάλουμε τη χώρα από αυτή την κατάσταση, κρατώντας την κοινωνία όρθια(...) την κοινωνία την θέλουμε να πιέζει. Αυτό έγινε και με το δημοψήφισμα. Δε βρισκόμαστε εκτός κοινωνίας και η πίεση ουσιαστικά διευκολύνει και βοηθάει την κυβέρνηση (...) Η διαμαρτυρία απευθύνεται στους δανειστές, σε αυτούς που πιέζουν και για την πρώτη κατοικία και για οποιοδήποτε άλλο σκληρό μέτρο».

Και η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου:

«Οι διαδηλώσεις των πολιτών δεν είναι εχθρικές προς την προσπάθεια της κυβέρνησης να υπερασπιστεί στη διαπραγμάτευση τα δικαιώματά τους. Αντίθετα, είναι κομμάτι της διαπραγμάτευσης. Θέλουμε μια κοινωνία που θα είναι όρθια και θα διεκδικεί. Θέλουμε ένα κόμμα που θα είναι μέρος της».

Βεβαίως, τις ίδιες ώρες που δήλωναν αυτά πετώντας με τις χούφτες στάχτη στα μάτια του κόσμου και αναγγέλλοντας παρέμβαση στο κίνημα για τη χειραγώγηση και τελικά ενσωμάτωσή του, έστελναν τα ΜΑΤ να χτυπήσουν τους απεργούς εργάτες στη «Γενική Ανακύκλωση» στα Γιάννενα...

Β. Ν.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 15/11/2015