Γιώργος Κακουλίδης: Σελίδες ημερολογίου

Μίκαελ Χάνεκε: «Η Λευκή κορδέλα»

 

Σελίδες ημερολογίου

 

Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

1. Ό,τι ζούμε δεν είναι παρά μια πληκτική επανάληψη από το πρόσφατο παρελθόν. Ίδια σήψη και παραλογισμός, όπως στη διάρκεια της δικτατορίας. Δεν μου κάνει καμία απολύτως αίσθηση η ευκαιριακή παρουσία των νεοναζιστών, ο ύπνος των διανοουμένων και ο θρίαμβος του θεάματος. Όσο κι αν κινδυνεύω να παρεξηγηθώ, και τότε τη φωτιά ενάντια στη χούντα συντηρούσαν οι κομμουνιστές, θαρραλέοι και ακατάβλητοι, πληρώνοντας ακριβό τίμημα. 95 χρόνια ανιδιοτέλειας και αγώνων ενάντια σ' αυτή την απύθμενη άβυσσο.

2. Βαρεμένος ραμπομαλάκας, ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής πιστεύει πως ποζάροντας μ' ένα καλάσνικοφ θα υπάρχει στη ζωή όπως θέλει. Κάθε φορά που οι εισαγγελείς τού παρουσιάζουν φωτογραφικό υλικό όπου όλοι οι συναγωνιστές του χαιρετούν ναζιστικά, με όπλα στα χέρια, ντυμένοι ακόμα και με τη γνωστή στολή των Κου-Κλουξ-Κλαν, ισχυρίζεται - ο κρετίνος - πως όλα αυτά συνέβησαν σε κάποιες Απόκριες. Όσο με αφορά, στα παλιά μου τα παπούτσια πώς ντύνεται ο κάθε χρυσαυγίτης. Τα όπλα όμως που είχε αποτυπώσει φωτογραφικά και με μεγάλη επιμέλεια ο αρχηγός τους, και φυσικά ήρθαν στο φως, ε, αυτό έχει ενδιαφέρον. Βρέθηκε επίσης και η φωτογραφία ενός ένστολου ταξίαρχου, μακαρίτη πια, μαζί με το σημείωμα που είχε στείλει στον Μιχαλολιάκο, όπου, ανάμεσα σε άλλα, έγραφε πως η ψυχή του φτερουγίζει περιμένοντας τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών. Δυστυχώς για τον ταξίαρχο το μόνο σίγουρο είναι ότι πράγματι η ψυχή του φτερουγίζει! Όλος αυτός ο σχηματισμός των επικίνδυνων ηλιθίων είναι ισοϋψής με τους σχηματισμούς των πιθήκων στην Αφρική, και δεν έχουμε παρά να τους στείλουμε να συναντήσουν τους ομοίους τους.

3. Ο πρωτόγονος αντικομμουνισμός μεταμορφώνεται στις μέρες μας. Ο νέος που εξελίσσεται περνά στην επικράτεια των μαθηματικών. Σκοπός είναι να αποδείξει πως υπάρχει πληθώρα δυνάμεων και αιτίων ικανών να στηρίξουν με αποδείξεις την τελευταία εξίσωση σύμφωνα με την οποία κομμουνισμός και φασισμός είναι ένα και το αυτό. Αραγε, ποια «ανώτερη» συνείδηση θα σταθεί όρθια μπροστά στις εκατόμβες νεκρών που άφησαν πίσω τους οι Γερμανοί και με σώας τας φρένας θα στηρίξει, σαν νέος αγγελιοφόρος θανάτου, αυτό το θεώρημα!

4. Αμφιταλαντευόμενη και εξαρτημένη, η κοινωνία προσπαθεί να απελευθερωθεί από τον εαυτό της. Το θλιβερό θέμα της καθημερινής μας ζωής αφορά μόνο τις συζητήσεις μας, γι' αυτό παρατείνεται το μαρτύριο. Η αγωνία και η λαχτάρα μας πρέπει να εκφραστεί.

5. Κάποτε όσοι διαχειρίζονται αυτή την τρέλα θα καταθέσουν τα βιώματά τους, θα προβούν σε αποκαλύψεις. Είναι μια διαδεδομένη συνήθεια των Δυτικών να βγάζουν στο φως απόκρυφα σημεία από τη λεία τους. Την τέχνη αυτή εγκαινίασαν οι ναζήδες και την τελειοποίησαν οι Αμερικανοί.

6. Όσο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι είμαστε μια παρέκκλιση στον κανόνα της Ευρώπης, τόσο θα παραπαίουμε ελπίζοντας στην ελεημοσύνη της. Η Ευρώπη είναι ένα τραπεζικό δόγμα που δεν ψάχνει στα βάθη της τους λόγους της ύπαρξής της αλλά στα δικά μας βάθη, προσπαθώντας να δημιουργήσει μιαν «εναλλακτική» κατάσταση συνείδησης με τη συνοδεία μιας ωμότητας δίχως προηγούμενο. Ο Σαμαράς, ως μεσάζοντας που ενέδωσε σ' αυτό το δόγμα, θα χρεωθεί το διχασμό μας.

7. Οι 58 σοσιαλδημοκράτες χτύπησαν πάλι, αυτή τη φορά με έντονη παρουσία Σημίτη. Κανονικά όλη η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι ένα απαγορευμένο μέρος για τον τέως πρωθυπουργό. Ας θυμηθώ: Αυτός έφερε τον Μαντέλη στο προσκήνιο, διόρισε τον Παπαντωνίου υπουργό Άμυνας και είχε πάντοτε στο πλάι του τον Τσουκάτο. Ωστόσο, είμαι υποχρεωμένος στους 58 γιατί με τη γελοία εμφάνισή τους με διασκέδασαν. Καλοπροαίρετα υποδεικνύω στα απολειφάδια του Κύρκου να μεταφέρουν την παράστασή τους στο εξωτερικό και να είναι σίγουροι πως θα έχουν μεγαλύτερη ανταπόκριση απ' ό,τι στα καθ' ημάς.

8. Οι διανοούμενοι δικαίως είναι εκτεθειμένοι στην περιφρόνηση του κόσμου. Όχι μόνο συμμορφώνονται στο πνεύμα της Ευρώπης, αλλά το μεταφέρουν διαιωνίζοντας και νομιμοποιώντας τη βαρβαρότητα. Ευσεβιστές μπροστά στον τροχό του κράτους, παραμιλάνε περί παιδείας, γνωρίζοντας πως η τεράστια μάζα του κόσμου είναι αποκλεισμένη δεκαετίες τώρα από κάθε έννοια που έχει σχέση με τη γνώση. Επιβιώνουν χάρη στην καθεστωτική δημοσιογραφία, η οποία τους χαρίζει μεγάλη επιρροή, αφού την υπηρετούν, όπως και την εξουσία, με ζήλο.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Κυριακή 15/12/2013