Το αστικό κράτος βλάπτει σοβαρά την υγεία του λαού: Τι λένε οι εξετάσεις του κρατικού ΙΝΕ-ΓΣΕΕ − Όχι άλλα θύματα στο βωμό του μέγιστου κέρδους (VIDEO) − Φτανει πια! Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα πάλης ενάντια στο νέο πακέτο μέτρων (Φυλλάδιο)

Κείμενο στο τέλος

*
Όχι άλλα θύματα στο βωμό των εργοδοτών (ΦΩΤΟ)

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ
 


*

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Επιβεβαιώνουν την παγίωση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας προς όφελος του κεφαλαίου

Να αξιοποιήσει την παρουσίαση των στοιχείων για να εγκλωβίσει το λαό σε αναζήτηση «βιώσιμων μοντέλων ανάπτυξης» εντός καπιταλισμού επιχειρεί ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός

Την παγίωση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας, πάνω στην οποία θα πατήσει η περιβόητη «παραγωγική ανασυγκρότηση» που διαφημίζει η κυβέρνηση, έρχεται να επιβεβαιώσει ένα πλήθος στατιστικών στοιχείων επίσημων φορέων του αστικού κράτους, όπως και η επεξεργασία τους στην ετήσια έκθεση για την ελληνική οικονομία του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, η οποία δημοσιοποιήθηκε χτες, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, πιστός στο ρόλο του, επιχειρεί να αξιοποιήσει τα στοιχεία αυτά για να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους σε μια συζήτηση εξ ορισμού αντιλαϊκή, για το αν διασφαλίζονται «βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα» και «διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα»...

Όπως μάλιστα συνάγεται από τη σύγκριση των στοιχείων, η όποια σταθεροποίηση ή βελτίωση ορισμένων δεικτών της αστικής στατιστικής για την απασχόληση (π.χ. η σχετική μείωση του - έτσι κι αλλιώς πολύ υψηλού - ποσοστού της επίσημης ανεργίας), για τους οποίους η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να επαίρεται, συνοδεύεται από τη σχετική και απόλυτη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων.

Συμπίεση των μισθών των εργαζομένων...

Περίτρανη απόδειξη για τα παραπάνω είναι η πορεία των μισθών.

Συγκεκριμένα, από την έρευνα Εργατικού Δυναμικού προκύπτει ότι το ποσοστό των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα που λάμβανε μισθό κάτω από 800 ευρώ, από 27,9% το 2009, αυξήθηκε στο 51,6% το 2016!

Αντίστοιχα, μισθό κάτω από 700 ευρώ καθαρά το 2009 είχε το 13,1%, ενώ το 2016 το ποσοστό αυτό σχεδόν τριπλασιάστηκε, φτάνοντας πλέον στο 38,8%!

Κατά συνέπεια, η σχετική μείωση της επίσημης ανεργίας συνδυάζεται με μείωση των εργατικών εισοδημάτων, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των νέων θέσεων εργασίας είναι θέσεις «ευελιξίας» και υποαπασχόλησης.

Παράλληλα, εξαιτίας της σταθερής εμπέδωσης των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων και της κατάργησης κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων, παρατηρείται συρρίκνωση του ποσοστού των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα με μεσαίους και σχετικά πιο υψηλούς μισθούς.

Ετσι, το ποσοστό των μισθωτών που λαμβάνουν μισθό από 900 έως 1.300 ευρώ, από 35,7% το 2009, συρρικνώθηκε στο 17,6% το 2016.

Αντίστοιχες μειώσεις μισθών έγιναν και στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται πλέον μια κρίσιμη μάζα που παρότι εργάζεται, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα διαβίωσης. Το ποσοστό αυτό μεταξύ των εργαζομένων αυξήθηκε από 8,6% το 2010 σε 15,9% το 2015, ενώ ειδικά στους μισθωτούς το ποσοστό που πλέον αντιμετωπίζει προβλήματα διαβίωσης διπλασιάστηκε, από 7,3% το 2010 στο 14,8% το 2015.

Τα παραπάνω δεν είναι καθόλου άσχετα από το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, πέρσι υπεγράφησαν μόλις 10 εθνικές κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις και άλλες 6 τοπικές ομοιοεπαγγελματικές, όταν οι επιχειρησιακές συμβάσεις ανήλθαν σε 318 και αποτελούν το 95,2% του συνολικού αριθμού των συμβάσεων εργασίας.

...και γενίκευση της «ευελιξίας»

Η «βιώσιμη ανάπτυξη» των κερδών του κεφαλαίου προϋποθέτει τη σύγχρονη σκλαβιά που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις του στους εργαζόμενους

Όσον αφορά στις νέες συμβάσεις εργασίας, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», το 54,7% το προηγούμενο έτος ήταν συμβάσεις «ευελιξίας», με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία, όταν το 2009 το ποσοστό αυτών των συμβάσεων ήταν 21%.

Ταυτόχρονα, το 2016, πέραν των νέων συμβάσεων, υπήρξαν ακόμα 51.262 συμβάσεις πλήρους απασχόλησης που μετατράπηκαν σε «ευέλικτες» συμβάσεις, μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, αντιστοιχώντας σε ακόμα 3% του συνόλου των συμβάσεων. Στην επεξεργασία του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, καταγράφεται μάλιστα ότι το ποσοστό των εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου που βρίσκεται στο όριο της φτώχειας, είναι σχεδόν τριπλάσιο από εκείνο των εργαζομένων με σύμβαση αορίστου χρόνου.

Η επέκταση της «ευελιξίας» και η λεγόμενη «κινητικότητα» του εργατικού δυναμικού αποτυπώνεται και σε έναν άλλο δείκτη, αυτόν του ετήσιου αριθμού προσλήψεων. Ετσι, ενώ το 2009 ο αριθμός αυτός ήταν 945.138 νέες προσλήψεις και αντιστοιχούσε σε κάτω από το 50% του συνόλου των μισθωτών, το περασμένο έτος ο αριθμός των νέων προσλήψεων έφτασε τις 2.142.974, αριθμός πολύ πάνω και από τον απόλυτο αριθμό των μισθωτών (περίπου 1,8 εκατ.). Ο δείκτης αυτός επιβεβαιώνει τη μεγάλη κινητικότητα του εργατικού δυναμικού, την ανακύκλωσή του ακόμα και μέσα στη διάρκεια του ίδιου έτους, τη γενικότερη αβεβαιότητα και την προσωρινότητα της εργασίας, στόχος που αποτελεί στρατηγική επιδίωξη της ΕΕ και μία από τις βασικές αξιώσεις του κεφαλαίου.

Παράλληλα, δίπλα στους «ευέλικτους» εργαζόμενους παραμένει στα ύψη το μέγεθος του «εφεδρικού στρατού», καθώς ο αριθμός των ανέργων δεν πέφτει κάτω από το 1 εκατομμύριο άτομα. Σε αντίθεση μάλιστα με τη δραματική αύξηση των ανέργων, ο αριθμός των δικαιούχων επιδόματος ανεργίας συρρικνώνεται. Ετσι, ο συνολικός αριθμός των επιδομάτων που καταβλήθηκαν το περασμένο έτος ήταν 1,522 εκατ., όταν το 2010 ο αριθμός των επιδομάτων που καταβλήθηκαν ήταν 2,690 εκατ., μείωση κατά 43% (!), εξέλιξη που έχει να κάνει και με τις ακόμα χειρότερες προϋποθέσεις που έχουν τεθεί για τη λήψη επιδόματος ανεργίας, αλλά και τη μεγέθυνση της μακροχρόνιας ανεργίας, πέραν του έτους, οπότε δεν παρέχεται κάλυψη στους ανέργους. Η πραγματικότητα αυτή αποτυπώνεται και στη μεγάλη αύξηση του ποσοστού των ανέργων που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διαβίωσης, από 28,3% το 2010 στο 43,4% το 2015...

Κι άλλοι πλασιέ «βιώσιμων μοντέλων ανάπτυξης»...

Κι ενώ όλα τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνουν τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν εργαζόμενοι και άνεργοι, κι ενώ κυβέρνηση και κουαρτέτο προετοιμάζουν το νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων για λογαριασμό του κεφαλαίου, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όχι μόνο δεν κουνάει ούτε το μικρό της δαχτυλάκι για την απάντηση των εργαζομένων, αλλά πολύ περισσότερο, και μέσα από τα «συμπεράσματα» της χτεσινής έκθεσης του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, επιχειρεί να πλασάρει στο λαό ως λύση τη «μετάβαση της οικονομίας σε ένα νέο και βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης που προϋποθέτει την ποιοτική αναδιάρθρωση και την ποσοτική επέκταση του παραγωγικού συστήματος της οικονομίας, την αναβάθμιση της εργασίας, δημιουργική επιχειρηματικότητα και επιπλέον ένα ευνοϊκό εξωτερικό περιβάλλον».

Βάζει και αυτή δηλαδή το χεράκι της, μαζί με την κυβέρνηση, τον ΣΕΒ και τους άλλους «κοινωνικούς εταίρους», για να πείσει το λαό ότι πρέπει να σηκώσει την ξένη σημαία της «παραγωγικής ανασυγκρότησης», της «βιωσιμότητας» της ανάπτυξης των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, μιλάει για «αναβάθμιση της εργασίας», όταν απαραίτητη προϋπόθεση αυτής της ανάπτυξης είναι η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 14/3/2017

ΚΚΕ

ΚΚΕ: Κάλεσμα πάλης ενάντια στο νέο πακέτο μέτρων (ΦΥΛΛΑΔΙΟ)

Κάλεσμα πάλης ενάντια στο νέο πακέτο μέτρων

Τρίτη 14/03/2017 - 11:27 - Ενημέρωση: Τρίτη 14/03/2017 - 13:43

«Άλλη μια συμφωνία - Άλλη μια λεηλασία. Φτάνει πια! Τώρα χρειάζεται ξεσηκωμός!». Με το σύνθημα αυτό, το ΚΚΕ οργανώνει όλη αυτή τη βδομάδα μεγάλη εξόρμηση στους εργαζόμενους, καλώντας τους σε οργάνωση της πάλης ενάντια στο πακέτο μέτρων που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διακινώντας πλατιά το νέο φυλλάδιο του Κόμματος. ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ (PDF).

Αυτή η πολύμορφη δραστηριότητα θα κορυφωθεί τη Δευτέρα 20 Μάρτη, μέρα που συνεδριάζει το Γιούρογκρουπ, με κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, εξορμήσεις και περιοδείες σε τόπους δουλειάς και συνοικίες σε όλη την Ελλάδα.

Η ανακοίνωση του ΚΚΕ αναλυτικά αναφέρει:

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ - ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΛΕΗΛΑΣΙΑ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

ΤΩΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!

Να υψωθεί ΤΕΙΧΟΣ ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ απέναντι στο νέο πακέτο μέτρων που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την ΕΕ και το ΔΝΤ

Η νέα συμφωνία θα κλιμακώσει την επίθεση απέναντι σε μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, συνταξιούχους, σε όλο το λαό.

Φέρνει νέες ανατροπές σε εργασιακά δικαιώματα, νέες περικοπές στις συντάξεις, νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα, μέσω της φοροληστείας. Προετοιμάζει το αντιλαϊκό πλαίσιο για μετά το 2018.

Τα νέα μέτρα δεν είναι μόνο οι απαιτήσεις των δανειστών, όπως τα παρουσιάζει η κυβέρνηση, για να στηρίξει μια ακόμη φορά το παραμύθι της σκληρής διαπραγμάτευσης.

Είναι κατευθύνσεις της ΕΕ, του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ που εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες. Είναι οι απαιτήσεις των βιομηχάνων, εφοπλιστών, μονοπωλίων στη χώρα μας, προϋπόθεση για να στηριχτεί η κερδοφορία τους.

Γι' αυτό και το κεφάλαιο είναι το μόνο που μπορεί να πανηγυρίζει για το κλείσιμο της «αξιολόγησης».

Καμιά αναμονή - Καμιά ανοχή στη νέα κοροϊδία των «αντιμέτρων» και της «δίκαιης ανάπτυξης»

Τα τελευταία στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα είναι βασανιστική, αβέβαιη, στο φόντο και των διεθνών εξελίξεων.

Ακόμη κι αν υπάρξει κάποια ανάπτυξη, θα είναι για τα κέρδη των λίγων. Η λιτότητα δεν θα σταματήσει για το λαό.

Όποια «αντίμετρα» υπάρξουν, εάν κι εφόσον υπάρχει υπεραπόδοση των αντιλαϊκών μέτρων, θα κατευθύνονται στη διαχείριση της πιο ακραίας φτώχειας. Κυρίως, θα αφορούν τη στήριξη και ελάφρυνση του κεφαλαίου. Αυτό εννοούν κυβέρνηση και ΕΕ, όταν μιλάνε για «αναπτυξιακά μέτρα», «νέο μείγμα πολιτικής».

Θα είναι ψίχουλα, όπως έκανε η κυβέρνηση και με τη «13η σύνταξη-μαϊμού». Δεν θα αναπληρώνουν παλιές και νέες απώλειες.

Η μείωση σε αφορολόγητο και συντάξεις, που θα αφαιρέσει από την τσέπη του εργαζόμενου, του συνταξιούχου έναν ολόκληρο μισθό, μια ολόκληρη σύνταξη, δεν αντισταθμίζεται.

Οι τσακωμοί της κυβέρνησης, της ΝΔ και των άλλων κομμάτων δεν γίνονται για τα λαϊκά συμφέροντα

Πίσω από τους καβγάδες για το «θεαθήναι» κρύβεται η πραγματική αιτία της αντιπαράθεσής τους: Ποιος είναι πιο ικανός να περάσει τις «μεταρρυθμίσεις» που ζητά το κεφάλαιο. Σε αυτό δίνουν εξετάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπατά όταν ισχυρίζεται ότι καθυστερεί την «αξιολόγηση», γιατί διαπραγματεύεται σκληρά. Για την ικανότητά του στη «βρώμικη δουλειά» παίρνει τα εύσημα από την ΕΕ. Του αναγνωρίζουν ότι έχει κάνει περισσότερες μεταρρυθμίσεις από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η ΝΔ προβάλλει την προσήλωσή της στην αντιλαϊκή πολιτική, ότι δεν έχει τις αγκυλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ίδια θα έκλεινε πιο γρήγορα την «αξιολόγηση», γιατί δήθεν -όσο αργεί- ανεβαίνει ο λογαριασμός.

Με μοιρασμένους ρόλους, στήνουν παγίδες για να εγκλωβίσουν τη δυσαρέσκεια του λαού στα νέα κάλπικα δίπολα. Να τον κάνουν συνένοχο στα μέτρα, να τον πείσουν ότι πρέπει να σκύψει το κεφάλι για τον «εθνικό στόχο» της ανάπτυξης και της «εξόδου στις αγορές».

Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα δεν βρίσκονται απέναντι από την κυβέρνηση, αλλά μαζί της, στην ίδια όχθη. Μαζί, άλλωστε, έχουν ψηφίσει και το 3ο μνημόνιο.

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη και τον κόσμο απαιτούν ένταση της πάλης.
Ο λαός να βάλει τη δική του σφραγίδα!

Στο έδαφος της κρίσης οξύνονται οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη και ιμπεριαλιστικά κέντρα. Δοκιμάζεται η συνοχή διακρατικών συμμαχιών, όπως της ΕΕ.

Όσοι σήμερα κλαίνε για τον προσανατολισμό της ΕΕ, είναι οι ίδιοι που εδώ και χρόνια κορόιδεψαν τους εργαζόμενους με το παραμύθι της σύγκλισης και της ευημερίας. Σήμερα σπέρνουν τη νέα απάτη ότι η ΕΕ μπορεί να «διορθωθεί» υπέρ των λαών.

Στην πραγματικότητα, οι φυγόκεντρες τάσεις και οι σχεδιασμοί για μια «ΕΕ πολλών ταχυτήτων» αποδεικνύουν ότι η ΕΕ είναι μια αντιδραστική ένωση καπιταλιστικών κρατών. Όσο ενωμένα είναι στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο τσακώνονται για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα, στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, μπορεί να αξιοποιήσει τα ρήγματα και τις αντιθέσεις μέσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες για την αποδυνάμωσή τους.

Να συνδέσει την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ με την πάλη για ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, που όσο υπάρχει θα οδηγεί σε τέτοιες αντιδραστικές αντιλαϊκές συμμαχίες.

ΕΞΩ η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους

Η ιστορία έχει δείξει ότι σε συνθήκες όπως οι σημερινές μόνο η αναδιάταξη των συμμαχιών των ισχυρών και η ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων δεν αρκούν για να βγει το σύστημα από τα αδιέξοδά του.

Οι αντιθέσεις για το πώς θα μοιραστεί η ζημιά της κρίσης, οι ανταγωνισμοί για την κατάκτηση νέων αγορών δημιουργούν κινδύνους για ένοπλες αναμετρήσεις, πιο γενικευμένους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η περιοχή μας βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα».

Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν συμβάλει στο «φυτίλι» του πολέμου και τις αλλαγές συνόρων, συμμετέχοντας ενεργά στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, παραχωρώντας στρατιωτικές βάσεις, στέλνοντας στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό.

Οι «λεονταρισμοί» και στις δύο πλευρές του Αιγαίου δεν πρέπει να κρύψουν ότι και οι δύο χώρες παραμένουν εγκλωβισμένες στο ΝΑΤΟ που είναι παράγοντας εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, δημιουργεί κινδύνους «θερμών επεισοδίων».

Χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη με στόχο: 

• Την έξοδο της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
• Καμιά συμμετοχή της χώρας σε αποστολές εκτός συνόρων.
• Κλείσιμο των ξένων βάσεων στην Ελλάδα - ΕΞΩ το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Τώρα ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ

Δυνατό εργατικό κίνημα και κοινωνική συμμαχία για την εξουσία!

Αυτό που χρειάζεται είναι να ανασυνταχθεί το εργατικό κίνημα, να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη. Όλοι μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, βιοπαλαιστές αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι ΕΒΕ, νέοι και γυναίκες ενάντια στον κοινό εχθρό, το καπιταλιστικό σύστημα και τα μονοπώλια, που φέρνουν συνεχώς νέα βάσανα.

Μόνο έτσι μπορούμε να τους σταματήσουμε. Να αντεπιτεθούμε!

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να αποκρούσουμε την επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, να διεκδικήσουμε αναπλήρωση των απωλειών, στοιχειώδη ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.

Αυτός είναι ο δρόμος για να προετοιμάσουμε τις νέες αναμετρήσεις, τους νέους νικηφόρους αγώνες.

Με στόχο την πραγματική εξουσία του λαού, τη μόνη που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες του, σύμφωνα με τις επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις, τις δυνατότητες της χώρας. Να διαγράψει το χρέος, να αποδεσμεύσει την Ελλάδα από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

ΑΥΤΟΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ! ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ - ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

ΚΚΕ, Μάρτης 2017