Τσιπρολάντ εφέντης

Μεγαλεία στη Γαλλία...

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Μεγαλεία στη Γαλλία και διηγώντας τα να κλαις, έλεγε η γιαγιά μου όταν ήθελε να σαρκάσει ψηλομύτικες συμπεριφορές, αλαζονικό ύφος, αλλά προπάντων τις καυχησίες, που μετατρέπουν το μαύρο σε άσπρο.

Στην τελευταία συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο Στρασβούργο, όπου βουλευτές από σαράντα εφτά χώρες, συναγελαζόμαστε τετράκις το χρόνο, υψηλός προσκεκλημένος ήταν ο πρωθυπουργός της Τουρκίας.

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί περίμεναν πολλά και αφόρητα υποκριτικά, μετά την υπογραφή της συμφωνίας - παζάρι ΕΕ - Τουρκίας για τους πρόσφυγες, από τον Νταβούτογλου.

Όμως, κανείς δεν περίμενε έναν σουλτάνο, θρασύ, απειλητικό, προειδοποιητικό, που επί σχεδόν μία ώρα μαστίγωνε συνεταίρους και υπηκόους, με το ύφος του περιφερειακού πλανητάρχη, κάτι σαν Μπους τού «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εχθρός μας».

Ζήτησε τα πάντα. Από βίζα ελευθέρας μέχρι αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου. Σε κάθε παράγραφο, η γαλαρία, που είχε γεμίσει από νωρίς με χειροκροτητές, σηκώνει το... γήπεδο. Απαγορεύεται η συμμετοχή της στη διαδικασία, αλλά ποιος τολμάει.

Ο Ισπανός πρόεδρος της συνέλευσης κοιμάται τουλάχιστον τρεις φορές και καμώνεται το ρόλο του μόλις τον σκουντήσουν.

Όσο ο μεγάλος βεζύρης επελαύνει ζητώντας να απονεμηθεί στην Τουρκία το παγκόσμιο μετάλλιο ανθρωπιάς, η αίθουσα παγώνει. Δεν θ' αφήσει Κούρδο για Κούρδο, που τους ταύτισε με το «Ισλαμικό Κράτος», σε χλωρό κλαρί, καυχιέται.

Μυρίζει η αίθουσα «ολική λύση», παρ' όλο που κομπάζει ότι γεννήθηκαν εκατόν πενήντα χιλιάδες παιδιά στους καταυλισμούς των Σύρων προσφύγων τα τελευταία τέσσερα χρόνια, και «δεν πλήρωσαν ούτε μια λίρα ως έξοδα τοκετού», περήφανος που έχει και γυναικολόγο σύζυγο... Ζητάει λεφτά, σεβασμό, υποταγή στο μεγαλείο της Τουρκίας κι άλλα τέτοια φαραωνικά. Αναμενόμενο θα πει κανείς. 

Ίσως και να μην άξιζε καν αναφοράς, αν δεν είχε ειρωνευτεί κι εν κατακλείδι απειλήσει στα ίσα έναν κουρδικής καταγωγής Τούρκο βουλευτή, ο οποίος εκπροσωπώντας την αριστερή ομάδα τον ρώτησε στην Αγγλική και όχι στην Τουρκική. Τον απείλησε, τον ξευτέλισε, υπό τα όμματα και τ' αυτιά «Ευρωπαίων» βουλευτών, ευγενικά απαθών που μετά σχολίαζαν στα τουίτ και τα υπογλείφοντα πηγαδάκια αρνητικά αλλά ανώδυνα.

Έξω από το ημικύκλιο είχε στηθεί έκθεση με την εξομοίωση του ναζισμού με τον κομμουνισμό από μια τσέχικη ΜΚΟ, έξω λιγοστοί Κούρδοι στριμωγμένοι από πολλαπλάσιους αστυνομικούς φωνάζουν «φασίστα Ερντογάν» και μέσα μια βολική υποκρισία λουδοβίκειας αισθητικής, γλείφει τον ηγέτη που υπόσχεται να γίνει δεσμοφύλακας προσφύγων έναντι του κατάλληλου τιμήματος και κυρίως αν η πολιτισμένη ευρωΝΑΤΟική λυκοσυμμαχία κάνει τα στραβά μάτια στις τουρκικές σφαγές που γίνονταν και γίνονται στα σταυροδρόμια των πετρελαίων κι όχι των λαών.

Σ' αυτούς τους ζοφερούς καιρούς που επωάζονται, ξεμυτίζουν, δαγκώνουν τα ακροδεξιά φίδια στον περίγυρό μας, η τελετουργική προβολή, στη σάπια καρδιά μιας Ευρώπης, ενός περιφερειακού ιμπεριαλιστή κι ο καθαγιασμός του διά της ένοχης ανοχής, δεν προοιωνίζεται παρά φωτιά και θάνατο. Με το συμμαχικό προσωπείο, άλλωστε, κάθε έγκλημα γίνεται ευκολότερο... Καλό Γολγοθά μας...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 24/4/2016