ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-Ε(πώνυμη) Ε(ταιρεία): Όλα για το κεφάλαιο!

Ένας χρόνος Αριστερά του κεφαλαίου. Αλληλεγγύη-Δημοκρατία-Δικαιοσύνη στο κεφάλαιο. Ένας χρόνος μάχη για το κεφάλαιο. Προχωράμε με το κεφάλαιο

Βολική «παντιέρα»...

«Παντιέρα»... υπεράσπισης της «κατά γράμμα τήρησης» του τρίτου μνημονίου σηκώνει και πάλι η κυβέρνηση, απέναντι στο ΔΝΤ, στο οποίο καταλογίζει ότι «προβάλλει απαιτήσεις εκτός συμφωνίας».

Εμείς τηρήσαμε πλήρως τις δεσμεύσεις μας, λέει το Μέγαρο Μαξίμου: Παρουσιάσαμε ένα «αξιόπιστο πακέτο μέτρων» - έτσι βαφτίζουν τα βάρβαρα μέτρα σε Ασφαλιστικό - Φορολογικό - και δεχτήκαμε να θεσμοθετηθεί ένας «μηχανισμός δημοσιονομικής διόρθωσης», ένας πρόσθετος δηλαδή μηχανισμός επιβολής νέων αντιλαϊκών μέτρων σε κάθε περίπτωση απόκλισης από τους στόχους που αποτυπώνονται στο μνημόνιο και τους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Το ΔΝΤ όμως, «παραπονιέται» η κυβέρνηση, επιμένει να συγκεκριμενοποιηθούν και να νομοθετηθούν από τώρα τα μέτρα που θα λαμβάνει σε αυτήν την περίπτωση ο εν λόγω μηχανισμός.

Είναι φανερό ότι η εμφανιζόμενη «εμπλοκή» δεν αφορά ούτε στο ελάχιστο την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής:

• Τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ που έρχονται να προστεθούν στα προηγούμενα, κατακρεουργώντας παραπέρα την Κοινωνική Ασφάλιση και εντείνοντας την αντιλαϊκή φοροληστεία, δεν αμφισβητούνται από καμιά πλευρά των αντιλαϊκών παζαριών.

Το ίδιο δεν αμφισβητείται από την κυβέρνηση και αυτή καθαυτή η λήψη νέων βάρβαρων μέτρων όποτε παρατηρούνται αποκλίσεις από τους στόχους του κεφαλαίου, κάτι που προβλέπεται άλλωστε στο τρίτο μνημόνιο, αλλά και στις ίδιες τις κατευθύνσεις των μνημονίων διαρκείας που ισχύουν και βαθαίνουν σε όλη την ΕΕ...

Ανεξάρτητα από τις υπαρκτές ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις που βρίσκονται και αυτήν τη φορά πίσω από τις εξελίξεις στα παζάρια με το κουαρτέτο, η κυβέρνηση αξιοποιεί προπαγανδιστικά την εικόνα της «εμπλοκής» με το ΔΝΤ, προκειμένου να προωθήσει αποτελεσματικότερα την αντιλαϊκή πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

• Το όλο σκηνικό εξυπηρετεί την προσπάθειά της να παρουσιάσει τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί άμεσα, με το νομοσχέδιο που ήδη συζητείται στη Βουλή για Ασφαλιστικό - Φορολογικό, αλλά και με τις άλλες αντιλαϊκές παρεμβάσεις που εντάσσονται στο «αξιόπιστο πακέτο» των 5,4 δισ. ευρώ, ως το μικρότερο τάχα κακό, απέναντι στις «απαιτήσεις εκτός συμφωνίας» που προβάλλει το ΔΝΤ.
• Εξυπηρετεί η εν λόγω «κόντρα» την προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να συντηρήσει όσο μπορεί το παραμύθι των... «κόκκινων γραμμών» και της «σκληρής διαπραγμάτευσης», την ώρα που γίνεται όλο και πιο φανερό ότι η πολιτική της κυβέρνησης συνεχίζει και βαθαίνει το τσάκισμα του λαού για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Η όλη συζήτηση, για το «εφεδρικό» αντιλαϊκό πακέτο, αξιοποιείται παράλληλα και στο πλαίσιο της συνολικότερης προσπάθειας του αστικού συστήματος να στρατευτεί ο λαός πίσω από την ξένη σημαία της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, με το σκεπτικό ότι μια... «υπεραπόδοση» της καπιταλιστικής οικονομίας θα καταστήσει περιττή την ανάγκη για νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Μόνο που τα μέτρα τα οποία τσακίζουν το λαό αποτελούν ακριβώς απαραίτητη προϋπόθεση για

• την καπιταλιστική ανάπτυξη,
• το «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον»,
• την «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου κ.ο.κ.

Γι' αυτό και ο πυρήνας αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είχε σχεδιαστεί στην ΕΕ πολύ πριν το ξέσπασμα της κρίσης και εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη - μέλη της...

Η εικόνα «εμπλοκής» στη διαπραγμάτευση, εξάλλου, εξυπηρετεί και την ένταση των αντιλαϊκών εκβιασμών, από την κυβέρνηση αλλά και το σύνολο των αστικών επιτελείων. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι χτες, κι ενώ κυβέρνηση και ΝΔ αλληλοκατηγορούνταν ξανά σε υψηλούς τόνους, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης και ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, διαλέγοντας τις ίδιες ακριβώς λέξεις «προειδοποιούσαν» ότι «όσο καθυστερούμε με την αξιολόγηση, ανεβαίνει ο λογαριασμός»...

Ο λογαριασμός, ωστόσο, για το λαό θα ανεβαίνει συνεχώς αν κάτσει στη γωνία, να περιμένει άσπρη μέρα από τα αντιλαϊκά παζάρια με τους «εταίρους».

• Ίσα - ίσα, όσα περισσότερα εμπόδια ορθώσει σήμερα με την πάλη του στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο καλύτερη θα είναι η θέση του και στους αγώνες ενάντια στο αμέσως επόμενο κύμα της - με τη νέα επίθεση στα Εργασιακά να ξεχωρίζει στο «μενού» - αλλά και στη συγκέντρωση δυνάμεων για την πάλη με στόχο τη συνολική ανατροπή.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - ΗΆποψή μας, 2/4/2016