Μποτίλια Στον Άνεμο

Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Τρομοκράτες

Αδηφάγοι πόλεμοι

Το 1975, ο βασιλιάς του Μαρόκου εισέβαλε στη χώρα των Σαχαραουί κι εκτόπισε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Η Σαχάρα είναι σήμερα η τελευταία αποικία της Αφρικής.

Το Μαρόκο αρνείται στη Σαχάρα το δικαίωμα να επιλέξει το μέλλον της, και με τον τρόπο αυτό ομολογεί ότι έκλεψε μια χώρα, που δεν προτίθεται να τη δώσει πίσω.

Οι Σαχαραουί, τα παιδιά των σύννεφων που αναζητούν τη βροχή, είναι καταδικασμένοι στην τιμωρία της αιώνιας δυστυχίας και της αιώνιας νοσταλγίας.

Τα Ηνωμένα Έθνη τούς δικαίωσαν χίλιες φορές, όμως η ανεξαρτησία είναι τόσο απρόσιτη όσο το νερό στην έρημο.

Χίλιες φορές επίσης τα Ηνωμένα Έθνη αποφάνθηκαν εναντίον της ισραηλινής κατοχής στην Παλαιστίνη.

Το 1948, η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ εκτόπισε οχτακόσιες χιλιάδες Παλαιστίνιους.

Οι εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι πήραν μαζί τους τα κλειδιά των σπιτιών τους, όπως είχαν κάνει αιώνες πριν οι Εβραίοι της Ισπανίας.

Οι Εβραίοι δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν ποτέ στην Ισπανία.

Οι Παλαιστίνιοι δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν ποτέ στην Παλαιστίνη.

Όσοι έμειναν, είναι καταδικασμένοι να ζουν ταπεινωμένοι σε εδάφη που καθημερινά συρρικνώνονται από τις συνεχείς εισβολές.

Η Παλαιστίνια Σούζαν Αμπνταλάχ ξέρει τη συνταγή για να φτιαχτεί ένας τρομοκράτης:

«Παρ’ του το νερό και την τροφή.

Περικύκλωσε το σπίτι του με όπλα.

Κάνε του επίθεση με όλα τα μέσα και όλες τις ώρες, κυρίως τις νυχτερινές.

Κατάστρεψε το σπίτι του, τη γη που καλλιεργεί, σκότωσε τα αγαπημένα του πρόσωπα, κυρίως παιδιά, ή άφησέ τα ακρωτηριασμένα.

Συγχαρητήρια: δημιουργήσατε ένα στρατό από καμικάζι.»

ΕΔΟΥΑΡΔΟ ΓΚΑΛΕΑΝΟ

ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ
Μια σχεδόν παγκόσμια Ιστορία
Μετάφραση Ισμήνη Κανσή
Εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, 2009

Συνολικό μήκος: >2.700 χλμ. Ναρκοθετημένο από τη μια άκρη στην άλλη

Η Δυτική Σαχάρα είναι η πρώην ισπανική αποικία της Ισπανικής Σαχάρας. Η Ισπανία εγκατέλειψε την περιοχή το 1975-1976. Με την αποχώρηση των Ισπανών ο ΟΗΕ πρότεινε το διαχωρισμό της περιοχής σε τρία τμήματα και την παραχώρηση εδαφών στο Μαρόκο, την Αλγερία και τη Μαυριτανία. Στις 27 Φεβρουαρίου του 1976, το Μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την περιοχή ως ανεξάρτητη χώρα με το όνομα Λαοκρατική Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας. Οι τρεις χώρες αρνήθηκαν και παραιτήθηκαν του δικαιώματος, με αποτέλεσμα να προταθεί από τον ΟΗΕ η δημιουργία ανεξάρτητου κράτους. Η δημοκρατία αναγνωρίζεται σήμερα από 49 χώρες και είναι πλήρες μέλος της Αφρικανικής Ένωσης. Η Ελλάδα δεν την έχει αναγνωρίσει. Το 1991 ανακαλύφθηκαν μεγάλα κοιτάσματα φωσφόρου κοντά στα σύνορα με το Μαρόκο. Το Μαρόκο κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας (δυτικό τμήμα) και έως και σήμερα το κατέχει και το διεκδικεί. Από το 1991 ισχύει εκεχειρία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ που προσπαθεί να διοργανώσει δημοψήφισμα για το τελικό καθεστώς της περιοχής. (Πηγή: wikipedia)

Το Ισραήλ λέει ότι στοχεύει σε τοποθεσίες που συνδέονται με μαχητές της Χαμάς, εκτοξευτές πυραύλων, κέντρα διοίκησης και αποθήκες όπλων. Ο ΟΗΕ αναφέρει ότι περίπου τα τρία τέταρτα των Παλαιστινίων που σκοτώθηκαν ήταν άμαχοι

Ιουδαιοναζί

16/7/2014: Τέσσερα παιδιά σκοτώθηκαν στη Γάζα από βομβαρδισμό που κατέστρεψε μια καμπάνα η οποία βρισκόταν στην παραλία όπου έπαιζε μια ομάδα παιδιών, 200 μέτρα από το ξενοδοχείο στο οποίο έχουν καταλύσει δημοσιογράφοι, ενώ μωρό πέντε μηνών είχε σκοτωθεί σε νυχτερινή επιδρομή.

Το 2004, εποχή που ισοπεδώθηκε η Ράφα, κρίθηκε από το Δικαστήριο της Χάγης παράνομο. Σήμερα έχουν ολοκληρωθεί τα 700 από τα προβλεπόμενα 810 χιλιόμετρα, ύψους 8 μέτρων, με φυλάκια και κάμερες ασφαλείας