Καραθανασόπουλος: Γιατί το ΚΚΕ καταψηφίζει το πολυνομοσχέδιο

Το ΚΚΕ καταψηφίζει το πολυνομοσχέδιο

Δημοσίευση: Παρ, 01/08/2014 - 17:52
Τελευταία Ενημέρωση: Παρ, 01/08/2014 - 18:16

«Ο λαός θα πληρώσει τα βάρη της εξυγίανσης, αλλά, από την άλλη πλευρά, μένουν στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του, εάν όχι ενισχύονται» σημείωσε στην τοποθέτηση του ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, δηλώνοντας ότι το Κόμμα καταψηφίζει το πολυνομοσχέδιο.

Πρόσθεσε η κυβέρνηση θέλει να συγκεντρώσει «την πίτα των δημόσιων συμβάσεων και να περάσει στα χέρια μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων βγάζοντας από τη μέση τους μικρούς και τους μεσαίους». Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο ασφαλιστικό λέγοντας πως «είναι ταξική επιλογή η μείωση του μισθολογικού κόστους για τους εργαζόμενους, άρα βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. 

Κύριε Υπουργέ δώσατε δωράκι, αλλά θέλουν και άλλο δώρο. Από την άλλη πλευρά με τα επικουρικά ταμεία και αυτή τη ρύθμιση την οποία φέρατε κάνετε ακόμη πιο λεόντειο το χρυσό κανόνα του μηδενικού ελλείματος. Εφόσον θα μειώνονται τα έσοδα θα μειώνονται και οι συντάξεις και άρα δεν χρειάζεται να πάρετε και νέα μέτρα.

Άρα έχει αποτέλεσμα, κύριε εισηγητά της ΝΔ, και εισπρακτικό το πολυνομοσχέδιο, γιατί θα μειωθούν ακόμα περισσότερο οι επικουρικές συντάξεις. Βεβαίως πετάτε και την "μπανανόφλουδα" στα σώματα ασφαλείας και τους λέτε εφόσον δεν θέλετε να ενοποιηθείτε θα σας κάνω ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης, δηλαδή ιδιωτική ασφάλιση. Ξέρετε πολλά ταμεία ιδιωτικής ασφάλισης που κατοχυρώνουν συντάξεις και εφάπαξ;»

Αναλυτικά η τοποθέτηση του Ν. Καραθανασόπουλου:

«Βεβαίως δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να αναφερθώ και εγώ στην Αργεντινή, όχι για να κάνω μάθημα καθ’ έδρας, αλλά για να τονίσω ορισμένες απλές διαπιστώσεις, οι οποίες δεν αμφισβητούνται, δεν μπορούν να αμφισβητηθούν.

Ποιά είναι η πρώτη διαπίστωση; Έχουμε χρεοκοπία και του μοντέλου της Αργεντινής και του μοντέλου της Ελλάδας - χρεοκοπία όσον αφορά στις συνθήκες διαβίωσης των λαϊκών στρωμάτων, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ζει κάτω από συνθήκες σχετικής ή και απόλυτης εξαθλίωσης και στην Ελλάδα αλλά και στην Αργεντινή.

Από αυτή την άποψη, χρειάζεται να περάσουμε και σε κάποιες επιμέρους διαπιστώσεις.

Πρώτη διαπίστωση είναι, ότι η σημερινή συγκυβέρνηση και οι χθεσινές κυβερνήσεις λένε ότι επέλεξαν το συγκεκριμένο μοντέλο, για να έχουν το εξής αποτέλεσμα: «να σώσω την οικονομία, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων». 

Και τι επιλέγω να κάνω; Επιλέγω να κάνω εσωτερική υποτίμηση μέσα από την προσπάθεια αφενός μεν η δημοσιονομική προσαρμογή να είναι σε βάρος του λαού και αφετέρου να μειωθεί το λεγόμενο εργατικό κόστος, δηλαδή η συνολική αξία της εργατικής δύναμης, για να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.Άρα, έχουμε μια εσωτερική υποτίμηση.

Η κυβέρνηση της Αργεντινής προτίμησε πάλι να σώσει την καπιταλιστική οικονομία της, θωρακίζοντας την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, μέσα από την αποσύνδεση του εθνικού της νομίσματος από το δολάριο. Άρα, μια εξωτερική υποτίμηση. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση χαμένη είναι η αγοραστική δύναμη του λαού, δηλαδή, επί της ουσίας, η αξία της εργατικής δύναμης. Στο ίδιο αποτέλεσμα οδηγεί εάν θα το κάνεις με εσωτερική ή εξωτερική υποτίμηση.

Από αυτή την άποψη, και τα δύο μοντέλα λειτουργούν προς όφελος της εγχώριας αστικής τάξης της Ελλάδας ή της Αργεντινής, λειτουργούν προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων και σε βάρος του λαού.

Στο ένα μοντέλο επενδύει η κυβέρνηση και στο άλλο μοντέλο είχε επιλέξει να επενδύσει -δεν ξέρω εάν ακόμα επενδύει- ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Έτσι, λοιπόν, το κοινό αποτελέσματα για το λαό της Ελλάδας και της Αργεντινής είναι ότι και στη μία και στην άλλη περίπτωση έχουμε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση για τους δύο λαούς και πολύ περισσότερο για το λαό της Αργεντινής και την εργατική τάξη, που μέσα σε ένα διάστημα τεσσάρων ετών από την κρίση του 2001 η Αργεντινή είχε αποκαταστήσει τις απώλειες όσον αφορά στο ΑΕΠ.

Αυτό, βέβαια, δεν εκφράστηκε σε βελτίωση της θέσης του λαού, γιατί τα σουπερμάρκετ λεηλατούν για να μπορέσουν να καλύψουν βασικές ανάγκες. Άρα, το αποτέλεσμα από αυτές τις απλές -και όχι απλοϊκές- διαπιστώσεις είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος προς όφελος του λαού στα πλαίσια του συγκεκριμένου καπιταλιστικού συστήματος.

Όσον αφορά στη φιλοσοφία του πολυνομοσχεδίου, θα κάνουμε μια αφαιρετική προσέγγιση που μπορεί να μην απέχει από την πραγματικότητα.

Ας δεχτούμε την εκτίμηση που κάνει η Κυβέρνηση στην Αιτιολογική Έκθεση, στη σελίδα 1, που αναφέρεται σε «σταδιακή επάνοδο της ελληνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά». 

Ας δεχτούμε, λοιπόν, ότι αυτό θα γίνει το επόμενο χρονικό διάστημα -αυτό λένε οι υπόλοιποι διεθνείς αλλά και εγχώριοι οίκοι.

Τι προϋπόθεση βάζει η Κυβέρνηση; Βάζει μια σειρά προϋποθέσεων στην Εισηγητική της Έκθεση.

Πρώτη προϋπόθεση είναι ότι πρέπει να συνεχιστεί η δημοσιονομική προσαρμογή, άρα, δηλαδή, ο λαός πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει τα βάρη της δημοσιονομικής εξυγίανσης και, από αυτή την άποψη, οι εξελίξεις που υπάρχουν με τα αλλεπάλληλα εκκαθαριστικά που στέλνει η εφορία είτε για το φόρο εισοδήματος είτε για τη φορολογία ακινήτων επιβεβαιώνουν αυτή τη διαπίστωση, ότι ο λαός θα πληρώσει τα βάρη της εξυγίανσης, αλλά, από την άλλη πλευρά, μένουν στο απυρόβλητο το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του, εάν όχι ενισχύονται.

Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, για να πάμε σε ένα νέο, λέει, αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο θα βασίζεται σε μια παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμη και στις επενδύσεις, από μια παραγωγή μη διεθνώς εμπορεύσιμη και στην κατανάλωση, που ήταν το προηγούμενο μοντέλο.

Αυτό τι σημαίνει για την Κυβέρνηση; Έκρυθμη λειτουργία της αγοράς εργασίας και εμπορευμάτων.

Αυτό σημαίνει συνέχεια των μεταρρυθμίσεων στα πλαίσια της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας για να διαμορφωθούν αυτοί οι μηχανισμοί οι οποίοι θα αναπαράγουν το επόμενο χρονικό διάστημα τη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης είτε όσον αφορά το μισθό που παίρνει σε σχέση με την παραγωγικότητα της εργασίας είτε ως αναφορά τα συγκροτημένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα τα οποία θωρακίζουν την αξία της εργατικής δύναμης στο πλαίσιο να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Όλα τα ζητήματα που αφορούν την ανταγωνιστικότητα στοχεύουν στη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης. Από αυτή την άποψη έχετε βρει και τη δικαιολογία για να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Ποιά θα είναι η δικαιολογία για να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; 

Συγκεκριμένα ότι πρέπει να συνεχιστούν αυτές οι θυσίες στο όνομα της διατήρησης της ανάπτυξης και έτσι η εργατική τάξη πρέπει να υπομένει τις συνθήκες σχετικής ή και απόλυτης εξαθλίωσης για πολύ μεγάλο κομμάτι της.

Ένα άλλο ζήτημα είναι που λέτε για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, ότι είναι η διαμόρφωση ενός ακόμη πιο ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για να ενισχύσετε τους θεσμούς που διέπουν την προστασία των επενδυτών και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.

Άρα δηλαδή ακόμη μεγαλύτερα κίνητρα, ακόμη μεγαλύτερες παροχές έμμεσης ή άμεσης στήριξης στους επιχειρηματικούς ομίλους. 

Αυτή η εξέλιξη θα έχει επιπτώσεις απέναντι στο λαό θετικές; 

Κύριε Υπουργέ

υπάρχει περίπτωση να υπάρξει αποκατάσταση των απωλειών σε πραγματικό επίπεδο; 

Για εμάς δεν υπάρχει καμία τέτοια περίπτωση και μάλιστα δεν το λέτε μόνο εσείς, αλλά δεν το λέει ούτε και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι θα αποκαταστήσει τις πραγματικές απώλειες. Με το δικό σας μοντέλο υπάρχει περίπτωση να αξιοποιηθεί το σύνολο των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας;

Όχι. 

Θα αξιοποιηθούν αυτές οι παραγωγικές δυνατότητες που προσφέρουν συγκριτικά πλεονεκτήματα. Σε ποιους; 

Στην ικανοποίηση των αναγκών του λαού ή στην ικανοποίηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. 

Το δεύτερο για να μπορέσουν να είναι εξαγώγιμα τα εμπορεύματα και ανταγωνιστικά. 

Άρα λοιπόν η συνέχιση της καταστροφής μιας σειράς παραγωγικών δυνατοτήτων θα υπάρχει και στο επόμενο διάστημα. 

Άρα μια σειρά από παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες του λαού θα καταστρέφονται με το δικό σας μοντέλο.

Κύριε Υπουργέ

θεωρείτε ότι με το δικό σας αναπτυξιακό μοντέλο θα θωρακιστούμε από την εκδήλωση νέας κρίσης;

Αυτό μπορείτε να το διασφαλίσετε;

Όχι γιατί αν πείτε κάτι τέτοιο θα είσαστε εκτός τόπου και χρόνου, γιατί κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει στον καπιταλισμό ότι δεν θα συνεχίσει τη διαδικασία των επαναλαμβανόμενων κρίσεων.

Άρα από αυτή την άποψη φαίνεται ότι το μοντέλο σας είναι βεβαίως ταξικό και σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού. Αυτό το μοντέλο δεν μπορούμε να το αποδεχτούμε ως λύση που να απαντά στις σημερινές ανάγκες της εργατικής τάξης και να ικανοποιεί το επίπεδο διαβίωσης του λαού.

Στη συνέχεια θα περάσω και σε δύο επιμέρους ζητήματα τα οποία χρειάζονται.

Μιλάτε ότι με το πολυνομοσχέδιο θέλετε να επιφέρετε διαφάνεια, δικαιοσύνη, εξοικονόμηση πόρων με το σύστημα αυτό για τις δημόσιες συμβάσεις ή με το πόθεν έσχες.

Ένα σύστημα το οποίο είναι άδικο, είναι εκμεταλλευτικό και σαπίζει, μπορεί να φέρει τέτοιες ρυθμίσεις σε κάποιους τομείς που να εγγυώνται την διαφάνεια και την δικαιοσύνη;

Με τις δημόσιες συμβάσεις τι θέλετε να επιτύχετε; Θέλετε να συγκεντρώσετε την πίτα των δημόσιων συμβάσεων και να περάσει στα χέρια μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων βγάζοντας από την μέση τους μικρούς και τους μεσαίους.

Για το θέμα του πόθεν έσχες αναρωτιέμαι αν το ζήτημα είναι το πόθεν. Δεν είναι το πόθεν και οι λογιστές μπορούν να βρουν και να καλύψουν τα πόθεν πολύ εύκολα.

Όμως το ζήτημα είναι το έσχες και συγκεκριμένα τι έχεις. 

Μέσα από τους φορολογικούς παραδείσους, μέσα από τις off shore εταιρείες κλπ. δεν μπορείς να ξέρεις πιο είναι το πραγματικό έσχες του καθένα. Άρα δεν μπορεί ούτε σε αυτό το επίπεδο να υπάρξει κάποια λύση. 

Βέβαια θα γίνουν κάποιες μικρορυθμίσεις, αλλά δεν θα αλλάξει η σημασία και δεν θα παύσει να υπάρχει η διαφθορά, το πολιτικό και το μαύρο χρήμα μέσα από αυτή την κατάσταση.

Είναι ταξική επιλογή η μείωση του μισθολογικού κόστους για τους εργαζόμενους, άρα βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Κύριε Υπουργέ

δώσατε δωράκι, αλλά θέλουν και άλλο δώρο. Από την άλλη πλευρά με τα επικουρικά ταμεία και αυτή τη ρύθμιση την οποία φέρατε κάνετε ακόμη πιο λεόντειο το χρυσό κανόνα του μηδενικού ελλείματος. Εφόσον θα μειώνονται τα έσοδα θα μειώνονται και οι συντάξεις και άρα δεν χρειάζεται να πάρετε και νέα μέτρα. 

Άρα έχει αποτέλεσμα, κύριε εισηγητά της ΝΔ, και εισπρακτικό το πολυνομοσχέδιο, γιατί θα μειωθούν ακόμα περισσότερο οι επικουρικές συντάξεις. Βεβαίως πετάτε και την "μπανανόφλουδα" στα σώματα ασφαλείας και τους λέτε εφόσον δεν θέλετε να ενοποιηθείτε θα σας κάνω ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης, δηλαδή ιδιωτική ασφάλιση. Ξέρετε πολλά ταμεία ιδιωτικής ασφάλισης που κατοχυρώνουν συντάξεις και εφάπαξ;

Κλείνω με το εξής, κύριε Πρόεδρε,
λέγοντας, εάν υπάρχει διέξοδος από όλα αυτά; Διέξοδος προς όφελος του λαού.

Εμείς, λέμε, ότι βεβαίως και υπάρχει και έχει 2 προϋποθέσεις, να ξεμπερδεύουμε με τα μονοπώλια και με την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Βεβαίως,να αλλάξει χέρι και η εξουσία, όχι η διακυβέρνηση, η εξουσία.

Δηλαδή, από την εξουσία των αστών, να περάσουμε στην εξουσία της εργατικής τάξης και του λαού.

Αυτό, σε τι θα μας ωφελήσει;

• Πρώτον, θα έχεις μία οργάνωση της οικονομίας και ένα σχεδιασμό που θα απαντά, θα ικανοποιεί συνολικά τις σύγχρονες και διευρυμένες λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
• Δεύτερον, μέσα από αυτή τη διαδικασία θα αξιοποιείς το σύνολο των παραγωγικών δυνατοτήτων, αφενός μεν πρώτα και κύρια για να ικανοποιείς τις λαϊκές ανάγκες γιατί θα έχεις εσύ τα εργαλεία της παραγωγής -τα μέσα παραγωγής στα χέρια σου. 

Δηλαδή, τις πρώτες ύλες, το υπέδαφος, τον ορυκτό πλούτο κλπ. 

Επίσης, εσύ θα έχεις τις υποδομές και τα δίκτυα.

Άρα, λοιπόν, αξιοποιείς όλο το παραγωγικό σύνολο,

• Πρώτα και κύρια προς όφελος της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών.
• Δεύτερον, βεβαίως και να έχεις διεθνές εμπόριο, γιατί δεν μιλάμε για κλειστή οικονομία στα πλαίσια της όσο το δυνατών μεγαλύτερης ισοτιμίας.
• Τρίτον, μέσα από αυτή τη διαδικασία και εφόσον θα αξιοποιείς το σύνολο των παραγωγικών δυνατοτήτων και θα σχεδιάζεις με τέτοιο τρόπο την οικονομία, θα εξαλείψεις την ανεργία.

Δεν θα υπάρχει ανεργία, γιατί στην τεχνολογική εξέλιξη των πραγμάτων αντί να έχεις ανέργους μειώνεις τον χρόνο εργασίας αυξάνοντας τις αποδοχές των εργαζομένων,

• ταυτόχρονα επειδή βελτιώνεται η παραγωγικότητα λόγω της νέας τεχνολογίας και μέσα από αυτή τη διαδικασία, θα έχεις ισόρροπη ανάπτυξη.

Ισόρροπη ανάπτυξη και για τους κλάδους και σε ότι αφορά τις περιφέρειες και τις περιοχές.

Έτσι, λοιπόν, σε αυτή τη λογική της ρήξης και της ανατροπής, σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να υπάρχει αποτελεσματικότητα στους αγώνες για το λαό μας για να πάρει ανάσες διαφορετικά, μέσα από αυτή την διαδικασία και ταυτόχρονα, να οδηγεί σε μία χειραφέτηση και ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής συνείδησης. 

Αντίθετα, η λογική της προσαρμογής στο σημερινό ρεαλισμό και στην δύναμη των ισχυρών που ακολουθούν τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης, δεν είναι τίποτα άλλο από μία λογική καλλιέργειας της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας του λαού ότι τίποτα δεν αλλάζει και ας μειώσουμε τις απαιτήσεις τους και ας αποδεχθούνε τις συνθήκες σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης που θα τους σημαδεύουνε για όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ζωής.

Άρα, λοιπόν, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο.»

902