Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ μέσα από τις αποφάσεις της – Θυσίες και βάσανα για το λαό ανεξαρτήτως μείγματος διαχείρισης – Σχόλιο του ΚΚΕ για τη Σύνοδο Κορυφής

Για την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ

Του Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ
(Μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ)

Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 26-27 Ιούνη 2014 επιβεβαιώνουν ότι η αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων θα συνεχιστεί και στη φάση της ανάκαμψης ή σχετικής σταθεροποίησης της καπιταλιστικής οικονομίας και θα ενταθεί σε όλα τα κράτη - μέλη της, με τη στρατηγική των μονοπωλίων «ΕΕ 2020» και τους αντιλαϊκούς όρους που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας, με μαζική ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Είναι διάχυτη η ανησυχία που εκφράστηκε από το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου και στη Σύνοδο Κορυφής για τις προοπτικές οικονομικής ανάκαμψης και για το πόσο μεγάλη θα είναι αυτή η ανάκαμψη.

Εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από έλλειψη εμπιστοσύνης στην ικανότητά της ΕΕ να κλείσει σημαντικά το χάσμα ανταγωνισμού με τους σημαντικότερους παγκόσμιους ανταγωνιστές της, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία.

Σχόλιο του ΚΚΕ για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ

  

Δημοσίευση: Σάβ, 28/06/2014 - 18:13

Σε σχόλιό του για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει:

«Οι ανταγωνισμοί των κυβερνήσεων Γαλλίας - Ιταλίας με τη Γερμανία για τη δημοσιονομική πολιτική, καθώς και της Βρετανίας με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης για τον πρόεδρο της Κομισιόν, δεν υπηρετούν τα προβλήματα και τις αγωνίες των λαών της Ευρώπης, αλλά τις επιδιώξεις των μονοπωλίων κάθε χώρας στην κούρσα της κερδοφορίας.

Αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι η ΕΕ είναι μια συμμαχία λύκων που δεν εξανθρωπίζεται, αφού την ίδια στιγμή και παρά τις επιμέρους διαφορές, οι κυβερνήσεις των χωρών εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Μοναδική φιλολαϊκή επιλογή είναι η ρήξη και η αποδέσμευση από την ΕΕ, με τους λαούς κυρίαρχους στην οικονομία και την εξουσία».

Υπάρχει ευρεία διαφωνία μεταξύ των αστικών κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ, για τις επιλογές σε στρατηγικούς τομείς της βιομηχανικής παραγωγής, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, τις κατευθύνσεις σχετικά με την έρευνα και την τεχνολογία, την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ, για τη συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου ΕΕ - ΗΠΑ (ΤΤΙΡ), τους όρους της στρατηγικής συνεργασίας ΕΕ - ΝΑΤΟ, καθώς και τις διεθνείς συμμαχίες της στις άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Στην Ευρωζώνη συνεχίζονται οι αναταράξεις που αναπτύσσονται μεταξύ των φυγόκεντρων και κεντρομόλων δυνάμεων, με επίκεντρο τις αλλαγές στις ενοποιητικές Συνθήκες της ΕΕ για εμβάθυνση της ΟΝΕ (Τραπεζική Ενωση - Ευρωπαϊκός Μηχανισμός κ.ά.).

Ανησυχία δημιουργεί και μόνο η συζήτηση για την προοπτική διεξαγωγής δημοψηφισμάτων στη Σκοτία, την Καταλονία, όπως και για μια πιθανή βρετανική απαίτηση για επαναδιαπραγμάτευση των όρων της συμμετοχής της στην ΕΕ.

Οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί της ΕΕ με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα στην Ουκρανία, το Ιράκ και τις χώρες της Μ. Ανατολής, για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών (φυσικό αέριο, πετρέλαιο) και των λαών της ευρύτερης περιοχής.

Οι λαοί από την δική τους πείρα μπορούν να διαπιστώσουν ότι η ΕΕ είναι διαρκής και άμεσος κίνδυνος, εχθρικός συνασπισμός ενάντια στα δικαιώματα και τη ζωή τους

Θυσίες και βάσανα για το λαό ανεξαρτήτως μείγματος διαχείρισης

Οι ανταγωνισμοί μεταξύ των εκπροσώπων των μονοπωλίων, για την υπόδειξη του υποψήφιου νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν έχουν καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα.

• Αφορούν αποκλειστικά τα συμφέροντα των αστικών τάξεων των κρατών - μελών της ΕΕ, τις συμμαχίες τους και πώς θα εξασφαλιστεί η κερδοφορία των μονοπωλίων που εκπροσωπούν.

Οι «συστάσεις» για κάθε κράτος - μέλος που ενέκρινε η Σύνοδος Κορυφής, στα πλαίσια του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου» και της «Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης» - των μνημονίων διαρκείας που αποτελούν πλέον σιδερένιο νόμο της ΕΕ - κωδικοποιούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που πρέπει να προωθηθούν σε κάθε χώρα - μέλος της ΕΕ.

• Βασικός στόχος ΕΕ και αστικών κυβερνήσεων είναι η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, να ενισχυθεί η θέση τους στον παγκόσμιο μονοπωλιακό ανταγωνισμό.
• Στο οπλοστάσιο των αντιλαϊκών μέτρων προτεραιότητα έχουν οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε να συνδεθούν με το προσδόκιμο ζωής, η κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης, η κατεδάφιση ουσιαστικά των δημόσιων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης, δραματικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, στην Υγεία, στην Πρόνοια και την Εκπαίδευση. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η αντικατάστασή τους από ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις που θα επιβάλουν τον εργασιακό μεσαίωνα των καπιταλιστών.
• Για τη νεολαία προορίζονται τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας («Εγγύηση για τη νεολαία», «Πρωτοβουλία για την ανεργία των νέων»), της μισοκατάρτισης με γνώσεις μιας χρήσης, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου, η διαρκής εργασιακή περιπλάνηση σε οικονομικούς κλάδους και χώρες, το μοντέλο του «απασχολήσιμου», χωρίς πλήρη, μόνιμη και σταθερή δουλειά, ωράριο εργασίας και συγκροτημένα δικαιώματα.

Αποδεικνύεται ότι μέσα στην ΕΕ και με τα μονοπώλια κυρίαρχα στην οικονομία και την εξουσία, κάθε μείγμα αστικής διαχείρισης, είτε αυτό που διακηρύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε αυτό της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, προϋποθέτει το τσάκισμα των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, συνεπάγεται θυσίες και βάσανα χωρίς τέλος για τον εργαζόμενο λαό.

Η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων πηγαίνει χέρι - χέρι με την επίθεση στις λαϊκές ελευθερίες.

• Το νέο πρόγραμμα «ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης» για την επόμενη πενταετία με το γνωστό πλέον πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», «της ριζοσπαστικοποίησης και του εξτρεμισμού» ενισχύει το γιγάντιο δίχτυ των ευρωενωσιακών και εθνικών μηχανισμών καταστολής, στοχοποιεί το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα και τις δράσεις του.

Ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας

Ταυτόχρονα με την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα του εργαζόμενου λαού στο εσωτερικό της, η ΕΕ εντείνει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητά της ενάντια στους λαούς σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ εντάσσονται οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής για την «ενεργειακή ασφάλεια» και τη «Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ».

Κομβικά σημεία αποτελούν η πλήρης απελευθέρωση - ιδιωτικοποίηση της αγοράς Ενέργειας σε όλα τα κράτη - μέλη και η διασύνδεση των υποδομών και δικτύων Ενέργειας στην ΕΕ, για την ενίσχυση των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο.

• Τις κατευθύνσεις αυτές υλοποιεί και στη χώρα μας η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που με όχημα τη «μικρή ΔΕΗ» προωθεί την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και του κλάδου της Ενέργειας συνολικά.

Η διαφοροποίηση των πηγών Ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς τους, η «ενεργειακή απεξάρτηση» της ΕΕ από τις ρωσικές ενεργειακές πηγές, οξύνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, μεγαλώνει τους κινδύνους γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων στο έδαφος της Ευρώπης και στην άμεση γειτονιά της, όπως άλλωστε δείχνει και η ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην Ουκρανία.

• Η «Στρατηγική Θαλάσσιας Ασφάλειας της ΕΕ» εντάσσεται στον πολεμικό βραχίονα της ΕΕ, την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας.

Φιλοδοξεί να δημιουργήσει μία ναυτική δύναμη πυρός της ΕΕ, ώστε με το πρόσχημα της προστασίας της θαλάσσιας ασφάλειας, να διεκδικήσει προς όφελος της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ευρωενωσιακών μονοπωλίων τους ενεργειακούς πόρους στη λεκάνη της ΝΑ Μεσογείου, αλλά και χιλιάδες χιλιόμετρα πιο μακριά, σε όλο το παγκόσμιο δίκτυο των πλωτών οδών προς και από την Ασία, την Αφρική και την Αμερική.

–Αποτέλεσε μία από τις προτεραιότητες της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ στη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, γιατί εκφράζει τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης να αναβαθμίσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

–Με την ανάδειξη της χώρας σε κόμβο μεταφοράς πρώτων υλών, ενεργειακών προϊόντων, εμπορευμάτων και προσώπων, αλλά και με την ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου στις ναυτικές στρατιωτικές επεμβάσεις της ΕΕ, αυξάνοντας τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.

• Η απόφαση των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ για τη συγκρότηση πολιτικο-στρατιωτικής αποστολής της ΕΕ στην Ουκρανία για να «βοηθήσει στη μεταρρύθμιση του τομέα της πολιτικής ασφάλειας» και η υπογραφή των Συμφωνιών Ελεύθερου Εμπορίου και Συναλλαγών με τη χώρα αυτή, καθώς και με τη Μολδαβία και τη Γεωργία, συνιστούν κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης της ΕΕ στην Ουκρανία και στην ευρύτερη περιοχή, οξύνοντας παραπέρα την αντιπαράθεσή της με την καπιταλιστική Ρωσία.
• Τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ υπηρετεί και η απόφαση της Συνόδου Κορυφής για ενεργότερη ανάμειξη της ΕΕ στο Ιράκ, αξιοποιώντας τη δράση του «Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Λεβάντε» και την αναζωπύρωση της ιμπεριαλιστικής της δράσης στη Συρία.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να παραχωρήσει στην Αλβανία το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας και η υιοθέτηση της «Θαλάσσιας στρατηγικής για τη μακροπεριφέρεια της Αδριατικής και του Ιονίου» στοχεύουν στην αναβάθμιση του ρόλου των ευρωενωσιακών μονοπωλίων και τη διασύνδεσή τους με το αλβανικό κεφάλαιο, θέτοντας ως προτεραιότητα τη ρύθμιση της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας στο τρίγωνο Ελλάδας - Ιταλίας - Αλβανίας.

***

Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας προώθησε τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης, με τη συμβολή και του ΣΥΡΙΖΑ, του άλλου πόλου του αστικού συστήματος, ο οποίος βάζει πλάτη στη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων στον ευρωμονόδρομο της λυκοσυμμαχίας.

Η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα και το ρόλο της ΕΕ, της διακρατικής αυτής ιμπεριαλιστικής ένωσης του κεφαλαίου.

Οι λαοί από τη δική τους πείρα μπορούν να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα, να διαπιστώσουν ότι η ΕΕ είναι διαρκής και άμεσος κίνδυνος, εχθρικός συνασπισμός ενάντια στα δικαιώματα και τη ζωή τους.

Να συστρατευτούν με το ΚΚΕ για την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας, που θα ανοίξει το δρόμο για τη λαϊκή ευημερία, με το λαό κυρίαρχο, στη δική του Λαϊκή Εξουσία, που θα αποδεσμεύσει τη χώρα από τα δεσμά της ΕΕ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και θα κάνει τους εργαζόμενους ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 29/6/2014