Μποτίλια Στον Άνεμο

Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Έλα να δεις»: Η «Αποκάλυψη Τώρα!» (και πάντα), μέσα στην καρδιά ενός παιδιού – Τρεις ειδικές προβολές για το αντιπολεμικό αριστούργημα του Κλίμοφ

Σάββατο 22, Κυριακή 23 και Τρίτη 25 Μαρτίου
στις 12.00 και τις 14.30 το μεσημέρι
Αλεξάνδρα-Αίθουσα 1
Κρέμου 141, Καλλιθέα

*

ΕΛΕΜ ΚΛΙΜΟΦ: Έλα να δεις (1985)

*
Βλέπε και: Η παρουσίαση της ταινίας από τον Μπ.Ζ. (VIDEO και κείμενο)
στην Κινηματογραφική Λέσχη Καισαριανής, στις 17/2/2016,
από τη δεύτερη θεματική ενότητα, Πόλεμος - Φασισμός:
Έλα Να Δεις: Το Κατίν και η Αποκάλυψη του καπιταλισμού από τον Έλεμ Κλίμοφ (VIDEO)

*

Με δυο λόγια

Λευκορωσία 1943. Ο 12χρονος Φλόρια ξεθάβει ένα όπλο, και κατατάσσεται στο Ρωσικό στρατό για να γίνει αντάρτης και να ζήσει ηρωικά κατορθώματα.

Όμως το μόνο που θα δει, μπαίνοντας στην καρδιά του σκοταδιού είναι το φριχτό πρόσωπο του πολέμου, που μέσα από το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού και τη ναζιστική του κτηνωδία, θα αποτυπωθεί στο δικό του πρόσωπο με τον πιο αμείλικτο και ανεξίτηλο τρόπο.

Το «Έλα να δεις» είναι η «Αποκάλυψη Τώρα!» (και πάντα), που συντελείται μέσα στην καρδιά ενός παιδιού, κάνοντάς το να γεράσει πριν καλά καλά γεννηθεί, στη συγκλονιστικότερη και πληρέστερη –κατά τη γνώμη μας– «για την ποιότητα της ανθρωπιάς της» (Σον Πεν) αντιπολεμική και αντιφασιστική ταινία, ενός «από τους μεγαλύτερους κινηματογραφιστές του καιρού μας» (Ραφαηλίδης).

Βραβείο FIPRESCI, στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Μόσχας του 1985.

Το «Έλα να δεις» προβλήθηκε στη χώρα μας τον Γενάρη του 2009 ταυτόχρονα με το «Κατίν» (2007) του Βάιντα. [Εδώ το πραγματικό Κατίν του Γκαίμπελς].

Όποιος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Κλίμοφ και δεν πήγε μόνο στο ανιστόρητο και πολυδιαφημισμένο από τα Αστικά Μέσα «δράμα» του Βάιντα, μπόρεσε να δει και να διαπιστώσει –όσο προκατειλημμένος κι αν ήταν– τη διαφορά ανάμεσα σε έναν αληθινό δημιουργό και στα «δημιουργήματα» της αντικομουνιστικής προπαγάνδας.

Το ίδιο μπορεί να κάνει και τώρα. Ποτέ δεν είναι αργά. Αρκεί να «βλέπει».

Διάρκεια: 142 λεπτά

Μπάμπης Ζαφειράτος