Ουκρανία: Επαγρύπνηση και ετοιμότητα από τους λαούς – ΚΚΕ: Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ για τις εξελίξεις και το δημοψήφισμα στην Κριμαία

Η Ουκρανία διδάσκει

H κλιμάκωση της ενδοϊμπεριαλιστικής στρατιωτικο-διπλωματικής αντιπαράθεσης στην Ουκρανία επιβεβαιώνει καθημερινά ότι αυτή έχει βρεθεί στο επίκεντρο μιας σκληρής γεωστρατηγικής διαπάλης με απρόσμενες διαστάσεις.

ΗΠΑ - ΕΕ, από τη μια, και καπιταλιστική Ρωσία, από την άλλη, συγκρούονται ανεξαρτήτως προσχημάτων που χρησιμοποιούνται.

Η σύγκρουση αυτή επισπεύσθηκε με την ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση της ΕΕ, με μπροστάρηδες τη Γερμανία και την Πολωνία, που έσπευσαν να συνδράμουν τη μερίδα της αστικής τάξης που συνέδεε τα συμφέροντά της με το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, ενώ σφήνα μπήκαν και οι ΗΠΑ για την εξυπηρέτηση των δικών τους γεωστρατηγικών συμφερόντων σε ανταγωνισμό τόσο με τη Ρωσία όσο και με την ΕΕ.

Η προσπάθεια δημιουργίας σφαιρών επιρροής, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, αφορά επίσης μια σειρά πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, όπως η Μολδαβία, η Γεωργία, η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν κ.λπ.

Δεν είναι τυχαίο ότι στα ρεπορτάζ του προηγούμενου διαστήματος καταγράφεται προγραμματισμός επισκέψεων από αντιπροσωπείες ορισμένων από αυτά τα κράτη στις ΗΠΑ.

Στην ίδια κατεύθυνση εντάσσεται και η ΝΑΤΟική λεγόμενη αντιπυραυλική ασπίδα, που σταδιακά προχωράει στα σύνορα της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας και που η ΕΕ ζήτησε πριν από μερικές μέρες την ενεργοποίησή της.

Το παράδειγμα της Ουκρανίας, μιας χώρας «ενεργειακού κόμβου», αποδεικνύει αυτό που το ΚΚΕ είπε από την πρώτη στιγμή,

• Ότι μέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού, των διεθνών ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και συμμαχιών, τα λεγόμενα «γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα» αποτελούν κόλαση και όχι ευλογία για τους λαούς.

Θυμίζουμε ότι τα «γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα» της Ελλάδας διαφημίζει και η αστική τάξη, στην προσπάθειά της να αναβαθμίσει τη θέση της στην περιοχή μέσα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Και εξηγούμαστε:

• Στην Ουκρανία με τη στήριξη των ιμπεριαλιστών δημιουργήθηκε μια νέα αστική αντιδραστική κυβέρνηση με ισχυρή παρουσία και φασιστών, απογόνων των συνεργατών των ναζί, πολέμιων του σοσιαλισμού, που ανέτρεψε έναν άλλο αστό πολιτικό, τον Β. Γιανουκόβιτς, ο οποίος επιδίωξε να παζαρέψει και με τα δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.

Η παρουσία αυτών των δυνάμεων στη νέα αστική κυβέρνηση προκάλεσε την εύλογη ανησυχία τμημάτων του πληθυσμού της Ανατολικής Ουκρανίας και της Κριμαίας, όπου πλειοψηφεί το ροσώφωνο στοιχείο, που έχει βαθιές αντιφασιστικές παραδόσεις, αισθήματα που αξιοποιεί η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία για τα δικά της σχέδια.

Η εξέλιξη των πραγμάτων είναι αβέβαιη.

Δεν είναι λίγοι οι αστοί αναλυτές, που σημειώνουν ότι η κατάσταση θυμίζει σε μεγάλο βαθμό τα προεόρτια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το επιχείρημα ότι η αλληλοσύνδεση και αλληλεξάρτηση των καπιταλιστικών οικονομιών είναι τέτοια που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην εκδήλωση μιας πιο γενικευμένης σύρραξης δεν ευσταθεί.

Ανάλογα τέτοιες απόψεις είχαν διατυπωθεί ακριβώς στις παραμονές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που θεωρούσαν ότι η διαπλοκή της οικονομίας της Γερμανίας και της Αγγλίας είναι τέτοια ώστε μια πολεμική σύγκρουση μεταξύ τους θα θεωρούνταν τρέλα.

Κοροϊδεύουν, λοιπόν, όσοι δε βλέπουν ότι:

• Tο διπλωματικό παζάρι μπορεί να εξασφαλίσει μόνο προσωρινές συμφωνίες και συμβιβασμούς πολλές φορές εύθραυστους
• H όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, η αλλαγή συσχετισμών δύναμης είναι γεγονός αναμφισβήτητο.

Χρειάζεται, λοιπόν, επαγρύπνηση και ετοιμότητα από τους λαούς για τις εξελίξεις.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ-Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ, 15/3/2014 (μέσω 902)

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ για τις εξελίξεις στην Ουκρανία και το δημοψήφισμα στην Κριμαία

Αναλυτικά, η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ έχει ως εξής:

«Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, καταδίκασε την ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην Ουκρανία και την πραξικοπηματική κατάληψη της διακυβέρνησης από αντιδραστικές δυνάμεις, με τη συμμετοχή των ναζιστών, που δημιουργεί μεγάλους κινδύνους για τον ουκρανικό λαό. 

Η στάση αυτών των δυνάμεων και η κριτική τους, σχετικά με τις εξελίξεις στην Ουκρανία και το δημοψήφισμα στην Κριμαία, αποτελούν μνημείο υποκρισίας. 

• Αφού είναι οι ίδιες δυνάμεις που πρωτοστάτησαν στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, στην απόσπαση του Κοσσόβου, στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, στην οργάνωση πραξικοπημάτων εναντίον κυβερνήσεων που δεν τους ήταν αρεστές. Το ίδιο επιχείρησαν στη Συρία και τώρα στην Ουκρανία.

Εχοντας ως κριτήριο το συμφέρον των λαών, θεωρούμε ότι η ενσωμάτωση της Κριμαίας στη Ρωσία ούτε αντιμετωπίζει αποτελεσματικά αυτή την επέμβαση, ούτε θα λύσει ουσιαστικά κανένα από τα πραγματικά προβλήματα του λαού της Κριμαίας, ούτε θα σημάνει καμία πραγματική εξομάλυνση της κατάστασης ή μακροπρόθεσμη λύση ειρήνης και συνεργασίας για τους λαούς της περιοχής με ευημερία και πρόοδο.

• Και στη Ρωσία και στην Ουκρανία η πλειοψηφία του λαού υποφέρει, ζώντας μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που έφεραν οι αντεπαναστατικές ανατροπές το 1991.

Κατανοούμε πως ο λαός της Κριμαίας, που σε μεγάλο βαθμό είναι ρωσικής και ταταρικής καταγωγής, ανησυχεί για την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από εθνικιστικές και φασιστικές δυνάμεις, που με μία από τις πρώτες ενέργειές τους στράφηκαν ενάντια στις μειονότητες και τους κομμουνιστές, καταργώντας το νόμο για τις "περιφερειακές γλώσσες" και καταστρέφοντας αντιφασιστικά μνημεία.

• Ωστόσο, η αποχώρηση της Κριμαίας από την Ουκρανία και η ενσωμάτωσή της στη Ρωσία δε θα λύσει το πρόβλημα της αλλαγής του συσχετισμού δύναμης σε βάρος των αντιδραστικών και φασιστικών δυνάμεων.

Θα ήταν διαφορετικό, αν η Ρωσία ήταν μια σοσιαλιστική χώρα κι ο λαός της Κριμαίας είχε κάνει την επιλογή και ζητούσε την ένταξη σε μια σοσιαλιστική ένωση μαζί με τη Ρωσία, όπως έγινε με την ένταξη χωρών στην ΕΣΣΔ.

Η απόσχιση της Κριμαίας και η ενσωμάτωσή της στη Ρωσία

• Θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο το εθνικιστικό ρεύμα, τόσο στην Ουκρανία, όσο και στη Ρωσία.
• Θα εγκλωβίσει εκατομμύρια εργαζόμενους σε μια αντιπαράθεση σε εθνοτική βάση, κρύβοντας τις πραγματικές αιτίες της σύγκρουσης, όπως και τη μοναδική εναλλακτική λύση, που υπάρχει για τους εργαζόμενους και βρίσκεται σ' έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, στο σοσιαλισμό.
• Υπάρχει, επίσης, ο κίνδυνος να "ανοίξει τον ασκό του Αιόλου" και σε άλλες περιοχές, ειδικά στα Βαλκάνια, να οδηγήσει και σε άλλες ενσωματώσεις περιοχών, π.χ. στην ενσωμάτωση του Κοσσόβου στη λεγόμενη "Μεγάλη Αλβανία", που συνδέεται με προσαρτήσεις εδαφών γειτονικών χωρών. Υπάρχουν, άλλωστε, παραδείγματα από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας που, στο όνομα της αυτοδιάθεσης των λαών, άνοιξε ο δρόμος για αλλαγές συνόρων.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την υπεροχή του σοσιαλισμού στην αντιμετώπιση σχετικών προβλημάτων. Ολες οι διοικητικές αλλαγές στην Κριμαία, από την ανακήρυξή της σε αυτόνομη δημοκρατία το 1921, στο πλαίσιο της ΕΣΣΔ, μέχρι τη διοικητική ενσωμάτωσή της στην Ουκρανία τη δεκαετία του '50, έγιναν ομαλά και ειρηνικά, γιατί κυριαρχούσαν οι σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής και επομένως κριτήριο ήταν το συμφέρον της εργατικής τάξης και του λαού.

• Ο λαός της Κριμαίας, ο ουκρανικός λαός, ο ρωσικός λαός έχουν ιστορικές μνήμες και θετικές εμπειρίες από τα χρόνια του σοσιαλισμού, που δε σβήνονται ακόμη και αν έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια από τις ανατροπές.
• Ο λαός της Κριμαίας έχει έντονες τις μνήμες της αντιφασιστικής πάλης του σοβιετικού λαού, που έγραψε Ιστορία στην πολιορκία της Σεβαστούπολης.

Το γεγονός ότι σε διάφορες περιοχές όσοι ζητούν ένωση με τη Ρωσία διαδηλώνουν, μεταξύ άλλων, με τις κόκκινες σημαίες εκφράζει μια τέτοια ανάμνηση ή προσδοκία, παρότι μια τέτοια προσδοκία δεν πατάει ρεαλιστικά στη σημερινή πραγματικότητα και εξέλιξη.

• Γιατί σήμερα η Ρωσία είναι καπιταλιστική χώρα, που βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, και ο λαός της επίσης υποφέρει.

Η ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι στις συνθήκες του σοσιαλισμού οι λαοί και οι εθνότητες στην ΕΣΣΔ ζούσαν αδελφωμένοι και προόδευαν με ειρήνη, ενώ τώρα χύνεται το εθνικιστικό - διχαστικό δηλητήριο. Αυτόν τον άλλο δρόμο πρέπει να ακολουθήσουν αυτοί οι λαοί, όλοι οι λαοί, σήμερα».

902