ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ: Τρόμος για την οικονομία ή οικονομία του τρόμου; ‒ Η στρατηγική του κεφαλαίου και ο δρόμος για τον λαό

Γιατί καλλιεργούν «τρομοφοβία» με την οικονομία;

«Σε περίοδο έντονων πιέσεων και επανόδου της αβεβαιότητας εισήλθε η ελληνική οικονομία μετά τη μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας», έγραφε η «Καθημερινή» στις 30/12/2014, και συνέχιζε:

«Με τα σημερινά δεδομένα, υπάρχουν πλέον τέσσερις σημαντικοί κίνδυνοι για την ελληνική οικονομία:

1. Ισχνή ανάκαμψη ή και επιστροφή στην ύφεση. Η αμφισβήτηση που υπάρχει από τους επενδυτές δημιουργεί τις συνθήκες για να υπάρξει μία απλώς ισχνή ανάκαμψη, όπως και φέτος ή στο χειρότερο σενάριο επιστροφή στην ύφεση.

2. Στάση πληρωμών από τους φορολογουμένους. Κάτι τέτοιο θα θέσει υπό ασφυκτική πίεση τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους.

3. Φυγή επενδύσεων. Πολλοί επενδυτές έχουν καταστήσει σαφές ότι θα "παγώσουν" τα επενδυτικά τους σχέδια (...) Ο κίνδυνος να φύγουν ή να μην έρθουν επενδυτές είναι υπαρκτός.

4. Επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα».

Επίσης, στις 24/12/2014 η «Καθημερινή» έγραψε ότι η ζήτηση σε όλα τα καύσιμα μειώνεται, ενώ στο πετρέλαιο κίνησης, η ζήτηση του οποίου συνδέεται άμεσα με την οικονομική δραστηριότητα, από τον ρυθμό αύξησης σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και το 8% τους τελευταίους μήνες, το Δεκέμβρη βρίσκεται στο μηδέν, με έντονες ενδείξεις για πέρασμα σε αρνητικό πρόσημο.


Ακόμη, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ διαπιστώνει μείωση της καταναλωτικής δαπάνης, που φθάνει το 6-8% σε σχέση με τον περσινό Δεκέμβρη.

Όλα τα παραπάνω καταγράφουν αρνητικές εξελίξεις στην καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας, άρα:

• η προπαγάνδα για ανάκαμψη, για έξοδο από την κρίση καλλιεργούσε και καλλιεργεί σκόπιμα προσδοκίες ότι τελειώνουν τα βάσανα του λαού, θα έλθει ανακούφιση.

Ως αιτία προβάλλουν την πολιτική αβεβαιότητα και αστάθεια (βεβαίως δεν υπάρχει), που:

• Αν εκλεγεί η ΝΔ, λέει ο Αντ. Σαμαράς, στην κυβέρνηση θα εκλείψει οπότε θα επανέλθει η οικονομία σε ανάκαμψη.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτάσσει ότι η πολιτική της ΝΔ φέρνει ύφεση, άρα αν εκλεγεί αυτός στην κυβέρνηση με το επεκτατικό μείγμα θα φέρει ανάκαμψη.

Αλλά γιατί μια οικονομία σε ανάκαμψη λόγω εκλογών να ξαναεμφανίζει σημάδια ύφεσης; Η οικονομία έχει τους δικούς της νόμους και φαίνεται πως αυτή η προπαγάνδα προϊδεάζει για νέα αντιλαϊκά μέτρα.

***

Για τους εργαζόμενους, τέτοιες αγωνίες των αστών για την πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας είναι ξένες, έτσι πρέπει να συνειδητοποιούνται και να αντιμετωπίζονται.

Δεν πρέπει να εγκλωβίζονται σε τέτοια διλήμματα, πολύ περισσότερο μπροστά στις εκλογές αυτά να γίνονται και κριτήριο ψήφου.

• Γιατί έξοδος από την κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας, για τους αστούς, σημαίνει καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή διευρυμένη αναπαραγωγή της κερδοφορίας.

Είναι κάλπικες οι προσδοκίες που καλλιεργούν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα των εργαζομένων, θα βελτιώσει τη ζοφερή ζωή τους, αφού η ανάκαμψη για την οποία ζητούν ψήφο, σημαίνει να ψηφίσει ο λαός την υποταγή του στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Είτε με ανάκαμψη είτε με κρίση, το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο δράσης της καπιταλιστικής οικονομίας είναι ένα το κρατούμενο. Γιατί:

• με την κρίση χρειάζεται συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης για να αντεπεξέλθει το κεφάλαιο αναπληρώνοντας τη χασούρα στο ποσοστό κέρδους,
• με την ανάκαμψη χρειάζεται να αυξάνει στο έπακρο αυτό το ποσοστό κέρδους, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα.

Επομένως,

• κανένα όφελος δε θα υπάρξει από την καπιταλιστική ανάκαμψη για την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ίσως δημιουργηθούν κάποιες κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, που δεν πρόκειται να μειώσουν δραστικά την τεράστια ανεργία στην Ελλάδα.

Άλλωστε, με τα έως τώρα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που έχουν νομοθετηθεί και εφαρμόζονται ή θα εφαρμοστούν στη συνέχεια, δηλαδή ακόμη και αν δεν παρθούν νέα βάρβαρα μέτρα, το πλαίσιο συνεχούς φτωχοποίησης του λαού υπάρχει.

• Και δεν μπορεί να αντιστραφεί από κανέναν κυβερνητικό διαχειριστή της εξουσίας του κεφαλαίου, με όποιο μείγμα πολιτικής διαχείρισης, επειδή έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου και των κερδών.

***

Η κατάσταση της οικονομίας γίνεται αντικείμενο αντιπαράθεσης και μάλιστα με την καλλιέργεια τρομοφοβικής για το λαό προπαγάνδας ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

• Η μεν ΝΔ προπαγανδίζει ότι η γραμμή ΣΥΡΙΖΑ τρομάζει τις αγορές και θα ξαναοδηγήσει στην κρίση την οικονομία και θα την πληρώσει ο λαός, λες και μέχρι τώρα δεν την πλήρωνε,
• Ο δε ΣΥΡΙΖΑ απαντά ότι η ΝΔ επιδίδεται σε τρομοκρατική προπαγάνδα με την οικονομία όταν η πολιτική της όχι μόνο δεν οδηγεί σε έξοδο από την κρίση αλλά φέρνει και νέα αντιλαϊκά μέτρα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ελπίδα, αφού θα αντιμετωπίσει την ακραία φτώχεια και κυρίως θα κάνει διαπραγμάτευση για το χρέος και τα δάνεια, βεβαίως εντός των θεσμικών πλαισίων της ΕΕ.

Και οι δύο κοντράρονται αναζητώντας την εύνοια του κεφαλαίου και το χρίσμα να διαχειριστούν τις υποθέσεις του.

Η τακτική τους με τον «μπαμπούλα» της οικονομίας πασχίζει να χειραγωγήσει την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα και με την ψήφο τους, στη στήριξη της πολιτικής εξόδου από την κρίση υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, προβάλλοντάς την ως διέξοδο ωφέλιμη για το λαό.

Η δε αστική προπαγάνδα για τους κινδύνους στην οικονομία λόγω «αστάθειας και αβεβαιότητας» τον ίδιο στόχο υπηρετεί:

• Τη χειραγώγηση του λαού. Στο όνομα του ότι αν δεν αναδειχτεί σταθερή αστική κυβέρνηση, θα έλθουν νέα μέτρα.

Αλλά τα μέτρα είναι στην ημερήσια διάταξη ό,τι και αν γίνει αφού αποτελούν:

• στρατηγική ενίσχυσης του κεφαλαίου,
• στρατηγική της ΕΕ, που υπηρετούν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, με διαφορετικές δοσολογίες, αλλά στην ίδια ρότα.

***

Η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα λόγο να εγκλωβιστούν σ' αυτές τις συμπληγάδες, επιλέγοντας τον έναν ή τον άλλο διαχειριστή της εξουσίας του κεφαλαίου, δηλαδή των αντιπάλων τους.

Έχουν το δικό τους δρόμο, αυτόν πρέπει να βαδίσουν ενάντια στον εχθρό τους, χειραφετημένοι από την πολιτική που τους καλεί να ενισχύσουν τα κόμματα - διαχειριστές του συστήματος, οργανώνοντας τη δική τους συμμαχία με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.

• Ένα πανίσχυρο ΚΚΕ, μαζί με τη δική τους δράση, αποτελεί τον πιο ισχυρό μοχλό στη δημιουργία εργατικής, λαϊκής αντιπολίτευσης κόντρα στην εξουσία του κεφαλαίου, στην ΕΕ, για να βάζουν εμπόδια σήμερα σε ρότα ανατροπής του συστήματος της εκμετάλλευσης.

Ι.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 7/1/2015

Επισημάνσεις, φωτό, τίτλος: Μποτίλια Στον Άνεμο