σταθερά δυνατά πάνω απ’ το θάνατο,
εκεί που τρέμει η ρίζα της ανθρώπινης ανάσας
εκεί που ρέει στους δρόμους σαν ποτάμι ο ουρανός,
πρωί με τα πουλιά, με τις σημαίες, με τα φύλλα,
πρωί με την τίμια κραυγή.
[…]
σεμνή υπογραφή του λαού μας
στις λεωφόρους του μέλλοντος –
ο δρόμος φεύγει
γρήγορα
η Ιστορία δε
γυρίζει πίσω.
Γιάννης Ρίτσος, Στο ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.