Κώστας Βίρβος: Έκλεισε ο θεσσαλικός του κύκλος

Κώστας Βίρβος, Τρίκαλα, 29 Μαρτίου 1926 - Αθήνα, 6 Αυγούστου 2015

Θεσσαλικός κύκλος - 1974

Αλεπούδες κόρακες

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Λάκης Χαλκιάς

Φωνητικά: Λιζέττα Νικολάου

Στα βενετσιάνικα τα κάστρα τις βραδιές

σκούζουν και λένε πεινασμένες καλιακούδες

πως των κολίγων κατακλέβουν τις σοδιές

κόρακες μαύροι και καμπίσιες αλεπούδες.

Αλεπούδες, κόρακες

των πασάδων κόλακες

που με τούρκικους φετφάδες

ξημερώσαν τσιφλικάδες.

Κάλλιο να τρώει τη σοδειά μου ο Πηνειός

κάλλιο χαλάζια και βροχές να την θερίζουν

για να μη βλέπω να μ’ αρπάζουνε το βιος

οι τσιφλικάδες που τη γη δεν την ορίζουν.

Αλεπούδες, κόρακες

των πασάδων κόλακες

που με τούρκικους φετφάδες

ξημερώσαν τσιφλικάδες.

Εξώφυλλο του Δημήτρη Μυταρά

Ο Αντύπας

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Χαράλαμπος Γαργανουράκης

Στους κάμπους ο Αντύπας τρέχει,

βάζει φωτιές, καρδιές φλογίζει.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει,

η γλώσσα κόκαλα τσακίζει.

*

Εξώφυλλο του Μποστ

Θάλασσα πικροθάλασσα - 1973

Η Άγια Κυριακή

    

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Ρένα Κουμιώτη

Το λέγαν "Άγια Κυριακή"

εκείνο το καΐκι

που στη σκλαβιά, στην κατοχή

δούλευε στη διαφυγή,

πάλευε για τη νίκη.

Αλεξάνδρεια Ραφήνα

πήγαινε τα χρόνια εκείνα

και για μπάρκο μες στ’ αμπάρια

είχε όλο παλληκάρια.

Τώρα η "Άγια Κυριακή"

στην αμμουδιά σαπίζει

κι όταν τη βλέπω στο γιαλό

τρέχει το δάκρυ μου θολό

και η καρδιά ραγίζει.

Αλεξάνδρεια Ραφήνα

πήγαινε τα χρόνια εκείνα

και για μπάρκο μες στ’ αμπάρια

είχε όλο παλληκάρια.

*

Της γερακίνας γιος

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Στέλιος Καζαντζίδης

Ούτε στρώμα να πλαγιάσω,

ούτε φως για να διαβάσω

το γλυκό σου γράμμα, ωχ, μανούλα μου

Καλοκαίρι κι είναι κρύο

ένα μέτρο επί δύο

είναι το κελί μου, ωχ, μανούλα μου

Μα εγώ δε ζω γονατιστός,

είμαι της γερακίνας γιος

Τι κι αν μ’ ανοίγουνε πληγές

εγώ αντέχω τις φωτιές

Μάνα μη λυπάσαι, μάνα μη με κλαις

Ένα ρούχο ματωμένο

στρώνω για να ξαποσταίνω

στο υγρό τσιμέντο, ωχ, μανούλα μου

Στο κελί το διπλανό μου

φέραν κάποιον αδελφό μου

πόσο θα τραβήξει, ωχ, μανούλα μου

Μα εγώ δε ζω γονατιστός...

*

Εξώφυλλο του Σπύρου Βασιλείου

Καταχνιά – 1964

Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Χρήστος Λεοντής

Στέλιος Καζαντζίδης
Αφηγητής: Δημήτρης Μυράτ 

Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια

τον ήλιο π’ ανατέλλει να χαρώ

κι αν κάνετε τα στήθια μου κομμάτια

εσείς πεθαίνετε κι όχι εγώ.

Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια

δεν σκιάζομαι τα βόλια τα σκληρά,

πηγαίνω στα ουράνια παλάτια

να στείλω στους ανθρώπους τη χαρά.

(Δίσκος από το αρχείο της Μπ.Σ.Α.)

*

Το τραγούδι του νεκρού αδελφού - 1962

Νανούρισμα ( Κοιμήσου αγγελούδι μου )

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Γιώτα Λύδια

Κοιμήσου αγγελούδι μου, παιδί μου νάνι νάνι

Να μεγαλώσεις γρήγορα, σαν τ’ αψηλό πλατάνι

Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό

Και να `σαι πάντα μεσ’ το δρόμο τον καλό

Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκά με το τραγούδι μου

Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι

Να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη

Για να μην πεις μεσ’ τη ζωή σου δεν μπορώ

κι αν πρέπει ακόμα να σηκώσεις και σταυρό

*

Στέλιος Καζαντζίδης Νο 3 -1970

Μια παλιά ιστορία

         

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης

Στέλιος Καζαντζίδης

Φωνητικά: Βίκυ Μοσχολιού

Μη σκαλίζεις τη στάχτη να ξανάβρεις φωτιά

η δική μας αγάπη τώρα έσβησε πια.

Κι αν υπάρχουνε σπίθες που ακόμα κρατούν

μ’ ένα φύσημα αγέρα και αυτές θα χαθούν.

Με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία

εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία

εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία

με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία.

Μια φορά εγελούσες όταν έκλαιγα εγώ

σαν σκυλί με τραβούσες πότε εκεί, πότε εδώ.

Μα περάσαν τα χρόνια κι ήρθαν άλλοι καιροί

τώρα εγώ θα γελάω μα θα κλάψεις εσύ.

Με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία

εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία

εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία

με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία.

Η δική σου εικόνα έχει πλέον χαθεί

την σκεπάζουν αράχνες και την κρύβει η ντροπή.

Προκειμένου να είσαι της ζωής μου σκιά

κοίτα βρες κάποιον άλλον πριν γεράσει η καρδιά.

Με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία

εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία

εσύ ήσουνα για μένα μια παλιά ιστορία

με μια αγάπη καινούργια θα χαράξω πορεία.

*

Εξ αδιαιρέτου – 1984

Σου ‘χω έτοιμη συγγνώμη 

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Θόδωρος Δερβενιώτης

Μανώλης Μητσιάς

Τα παράθυρα κλεισμένα όπως τα κελιά

έρημη η καρδιά μου λιώνει δίχως αγκαλιά

ερημώσανε οι δρόμοι, άδεια τα στενά,

σου `χω έτοιμη συγγνώμη, γύρισε ξανά.

Παίρνω και αφήνω στράτες, ψάχνω να σε βρω

απορούνε οι διαβάτες που παραμιλώ

μου λυγίσανε οι ώμοι βάσανα βουνά,

σου `χω έτοιμη συγγνώμη, γύρισε ξανά.

Νύχτωσε στης μοναξιάς μου το στενό κελί

μόνος μου κι αυτό το βράδυ κλαίω σαν παιδί

κλαίει κι ένα νυχτοπούλι και σου τραγουδά,

σου `χω έτοιμη συγγνώμη, γύρισε ξανά.

*

45αρι - 1959
2η πλευρά: Σατράπισσα με λένε, σε στίχους Τσιτσάνη - His Masters Voice

Το καράβι

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης

Λάουρα

Φωνητικά: Βασίλης Τσιτσάνης

Ο καθένας άνθρωπος μοιάζει με καράβι

που θαλασσοδέρνεται βράδυ και πρωί,

κι ο βαρύς ο πόνος του το κορμί του σκάβει

ώσπου το λιμάνι του κάποτε θα βρει.

Είμαι κι εγώ ένα καράβι τσακισμένο

κι από σένα λίγη αγάπη περιμένω.

Στη μεγάλη θάλασσα που ζωή τη λέμε

μας χτυπούν τα βάσανα με απανθρωπιά.

Στη μεγάλη θάλασσα κάθε μέρα κλαίμε,

όμως υπομένουμε, μα ως πότε πια.

Είμαι κι εγώ ένα καράβι τσακισμένο

κι από σένα λίγη αγάπη περιμένω.

*

Μικροί καημοί - 1975

Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα 

Στίχοι: Κώστας Βίρβος

Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα

να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω

τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα

καβαλάρης μια φορά να σεργιανίσω

Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο

όπως τα όνειρα που έκανα παιδί

το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο

σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή

Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο

σαν της μοίρας μου τ’ αβάσταχτα χαστούκια

και ν’ ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο

σαν πενιά λυπητερή από μπουζούκια

Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο

όπως τα όνειρα που έκανα παιδί

το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο

σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή

Νίκος Εγγονόπουλος: Οι δύο αδελφοί Ύπνος και Θάνατος, 1963
Λάδι σε μουσαμά, 55χ46 εκ.
Πολλαπλό χωρίς αρίθμηση (Αρχείο Μπ.Σ.Α.)

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για το θάνατο του στιχουργού Κώστα Βίρβου

Δημοσίευση: Παρ, 07/08/2015 - 14:42

Σε ανακοίνωση για το θάνατο του στιχουργού Κώστα Βίρβου το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: 

«Η πέννα του ευαίσθητου ποιητή του λαϊκού μας τραγουδιού Κώστα Βίρβου απέμεινε βουβή. Ο σεμνός δημιουργός, που με το σπάνιο και ανεξάντλητο ταλέντο του έκανε τραγούδι τον πόνο και τις αγωνίες του λαού μας, έκλεισε το βιβλίο της ζωής του και έφυγε αφήνοντάς μας πάνω από 2.000 τραγούδια να μας συντροφεύουν...

Γεννημένος στα Τρίκαλα από πλούσια οικογένεια κατεβαίνει στην Αθήνα για σπουδές το 1943. Την ίδια χρονιά ο Κ. Βίρβος οργανώνεται στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση. Το Μάρτιο του '44 συλλαμβάνεται να γράφει συνθήματα στους τοίχους και μεταφέρεται στην Ειδική Ασφάλεια, όπου βασανίστηκε. Στις 12 Ιουνίου 1944 κατάφερε ν' αποφυλακιστεί και ύστερα από πολλές περιπέτειες έφτασε στον Κόζιακα και εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Αυτά τα βιώματα, καθώς και τα κατοπινά του εμφυλίου και των μετέπειτα αγώνων του λαού, ήταν η πηγή έμπνευσής του. Οι στίχοι του κατάφεραν να εκφράσουν τους πόθους και τα πάθη του ελληνικού λαού, συνδέθηκαν με μουσικές μεγάλων λαϊκών και έντεχνων συνθετών, όπως των Τσιτσάνη, Θεοδωράκη, Λεοντή, Δερβενιώτη, Μαρκόπουλου και πολλών άλλων και θα μας συντροφεύουν. Αποτελούν μεγάλη λαϊκή κληρονομιά στους μεγάλους αγώνες του μέλλοντος.

Για την προσφορά του στο τραγούδι και τους αγώνες του λαού η ΚΝΕ το Σεπτέμβριο του 2000, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», αφιέρωσε μια βραδιά στης «Γερακίνας το γιο» και τον τίμησε με αναμνηστική πλακέτα.

Ο μεγάλος λαϊκός ποιητής Κώστας Βίρβος δεν είναι πια ανάμεσά μας, πέρασε στο πάνθεον των μεγάλων αθανάτων της Τέχνης.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τη βαθιά του θλίψη και τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους του». 

902

Νίκος Εγγονόπουλος: Οι δύο αδελφοί Ύπνος και Θάνατος, 1/1/1963
Μολύβι και κάρβουνο σε χαρτί, 54χ43 εκ.