Σαμαράς σε ΗΠΑ - Ισραήλ: Συνειδητή επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης για βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους

Καμία στοίχιση πίσω από τους στόχους των αστών

Το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Ισραήλ, λίγες μέρες μετά το ταξίδι του στις ΗΠΑ, εντάσσεται στις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση για την αναβάθμιση της θέσης της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή.

 

Η αναβάθμιση αυτή επιδιώκει μέσα από την ανάδειξη της Ελλάδας σε κόμβο μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων προς την ΕΕ,

• τη διασφάλιση μεριδίου από τη συνεκμετάλλευση των πλούσιων θαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων της περιοχής,

• τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού κεφαλαίου και τη βελτίωση της θέσης του μέσα στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, σε μια περίοδο που οι ανταγωνισμοί στην περιοχή οξύνονται.

Οπως γίνεται πάντα στον καπιταλισμό, έτσι και τώρα γίνεται πολύπλευρη και πολύμορφη προσπάθεια οι στρατηγικοί αυτοί στόχοι της αστικής τάξης να παρουσιαστούν ως στόχοι «εθνικοί», ως στόχοι από την επίτευξη των οποίων θα κερδίσει και ο λαός.

Προβάλλεται το επιχείρημα ότι η συγκρότηση και η ενίσχυση του άξονα στρατηγικής συνεργασίας Ισραήλ - Ελλάδας - Κύπρου, με αιχμή τη θαλάσσια οδό μεταφοράς ενέργειας προς την ΕΕ, αποτελεί απάντηση στην τουρκική κινητικότητα στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Στην πραγματικότητα, όμως, αποτελεί τη συνειδητή επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης για βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον «ενεργειακό πόλεμο» που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή, προκειμένου να μη μείνουν έξω από το μοίρασμα της «πίτας» οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Η εμπλοκή αυτή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς συνεπάγεται μεγάλους κινδύνους για όλους τους λαούς της περιοχής, καθώς η όξυνση των ανταγωνισμών αυτών ανοίγει αντικειμενικά το δρόμο για το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου.

-Κανένα όφελος και καμία «σταθερότητα» δεν μπορεί να περιμένει ο λαός από τη μία ή την άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία στην περιοχή.

• Οι άξονες και οι αντιάξονες των ιμπεριαλιστών διατάσσονται και αναδιατάσσονται ανάλογα με τα συμφέροντα των αστικών τάξεων.

Την ίδια ώρα που προωθείται η ελληνοϊσραηλινή συνεργασία, το Ισραήλ διατηρεί σχέσεις ανταγωνισμού αλλά και συνεργασίας με την Τουρκία, διεξάγει μια σύνθετη διαπραγμάτευση μαζί της που καλύπτει μεγάλο εύρος θεμάτων, από τα ενεργειακά και την οριοθέτηση ΑΟΖ, μέχρι τα ιμπεριαλιστικά σχέδια επέμβασης σε Συρία και Ιράν, το μέλλον των κουρδικών περιοχών, αλλά και του Κυπριακού.

Τα οικονομικά οφέλη για τα μονοπώλια από τις συμφωνίες Ελλάδας - Ισραήλ δε θα έχουν κανένα αντίκρισμα στη ζωή του λαού.

Αυτό που διαφήμισε ο πρωθυπουργός στο Ισραήλ, αλλά και στις ΗΠΑ νωρίτερα, είναι το «φιλοεπενδυτικό περιβάλλον» που διαμορφώνουν

• το σμπαράλιασμα των μισθών και των εργατικών δικαιωμάτων,

• ιδιωτικοποιήσεις,

• περαιτέρω παράδοση του ορυκτού πλούτου της χώρας σε εγχώρια και διεθνή μονοπώλια.

Αυτό το «περιβάλλον» θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης που θα επιλέγεται κάθε φορά, γιατί αυτό επιβάλλει η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και για τον ίδιο λόγο κανένα «μέρισμα» δεν πρόκειται να δοθεί στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα από τα οφέλη που θα αποκομίσουν τα μονοπώλια της ενέργειας και των άλλων κλάδων.

Ο ελληνικός λαός και οι λαοί της περιοχής

• δεν πρέπει να στρατευτούν γύρω από τους στόχους της αστικής τους τάξης,

• δεν πρέπει να δώσουν καμία στήριξη σε επικίνδυνους σχεδιασμούς, ξένους προς τα συμφέροντά τους.

Φιλολαϊκή ανάπτυξη και συνεργασία αμοιβαίου οφέλους μεταξύ των χωρών μπορεί να υπάρξει μόνο όταν οι λαοί γίνουν κυρίαρχοι της εξουσίας και του πλούτου που παράγουν.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 9/10/2013