Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Μπομπ Ντύλαν: Απάτης λόγια - σφαίρες που αλυχτούν (Με αφορμή και τις αμερικανικές εκλογές)

Ο Ντύλαν από τον Ντέηβιντ Λεβίν (2001)

*
Μετάφραση - Επιμέλεια
Μπ. Ζ. - Μποτίλια Στον Άνεμο
Βλέπε και
*

It’s Alright, Ma
(I’m Only Bleeding)
Bob Dylan (1965)

Darkness at the break of noon
Shadows even the silver spoon
The handmade blade, the child’s balloon
Eclipses both the sun and moon
To understand you know too soon
There is no sense in trying

As pointed threats, they bluff with scorn
Suicide remarks are torn
From the fool’s gold mouthpiece
                               the hollow horn
Plays wasted words, proves to warn
That he not busy being born
Is busy dying

Temptation’s page flies out the door
You follow, find yourself at war
Watch waterfalls of pity roar
You feel to moan but unlike before
You discover that you’d just be one more
Person crying

So don’t fear if you hear
A foreign sound to your ear
It’s alright, Ma, I’m only sighing

As some warn victory, some downfall
Private reasons great or small
Can be seen in the eyes of those that call
To make all that should be killed to crawl
While others say don’t hate nothing at all
Except hatred

Disillusioned words like bullets bark
As human gods aim for their mark
Make everything from toy guns that spark
To flesh-colored Christs that glow in the dark
It’s easy to see without looking too far
That not much
Is really sacred

While preachers preach of evil fates
Teachers teach that knowledge waits
Can lead to hundred-dollar plates
Goodness hides behind its gates
But even the president of the United States
Sometimes must have
To stand naked

An’ though the rules of the road
                                    have been lodged
It’s only people’s games that you got to dodge
And it’s alright, Ma, I can make it

Advertising signs they con
You into thinking you’re the one
That can do what’s never been done
That can win what’s never been won
Meantime life outside goes on
All around you

You lose yourself, you reappear
You suddenly find you got nothing to fear
Alone you stand with nobody near
When a trembling distant voice, unclear
Startles your sleeping ears to hear
That somebody thinks
They really found you

A question in your nerves is lit
Yet you know there is no answer fit
To satisfy, insure you not to quit
To keep it in your mind and not forget
That it is not he or she or them or it
That you belong to

Although the masters make the rules
For the wise men and the fools
I got nothing, Ma, to live up to

For them that must obey authority
That they do not respect in any degree
Who despise their jobs, their destinies
Speak jealously of them that are free
Cultivate their flowers to be
Nothing more than something
They invest in

While some on principles baptized
To strict party platform ties
Social clubs in drag disguise
Outsiders they can freely criticize
Tell nothing except who to idolize
And then say God bless him

While one who sings with his tongue on fire
Gargles in the rat race choir
Bent out of shape from society’s pliers
Cares not to come up any higher
But rather get you down in the hole
That he’s in

But I mean no harm nor put fault
On anyone that lives in a vault
But it’s alright, Ma, if I can’t please him

Old lady judges watch people in pairs
Limited in sex, they dare
To push fake morals, insult and stare
While money doesn’t talk, it swears
Obscenity, who really cares
Propaganda, all is phony

While them that defend what they cannot see
With a killer’s pride, security
It blows the minds most bitterly
For them that think death’s honesty
Won’t fall upon them naturally
Life sometimes must get lonely

My eyes collide head-on with stuffed
Graveyards, false gods, I scuff
At pettiness which plays so rough
Walk upside-down inside handcuffs
Kick my legs to crash it off
Say okay, I have had enough,
What else can you show me?

And if my thought-dreams could be seen
They’d probably put my head in a guillotine
But it’s alright, Ma, it’s life, and life only
Καλά Είμαι, Μάνα
(Απλώς Αιμορραγώ)
Bringing It All Back Home (1965)

Σκοτάδια του μεσημεριού
Σκιές στ’ ασήμια του σπιτιού
Σε μια λεπίδα, στο μπαλόνι ενός παιδιού
Σβήνει του ήλιου το φως του φεγγαριού
Κι εσύ μαθαίνεις ξαφνικά
Πως είναι ανώφελο ό,τι κάνεις.

Πέφτουν με χλεύη απειλές
Κι αυτοκτονίας προσταγές·
Κι απ’ το χρυσό και κούφιο
                            κόρνο ενός τρελού
Μάταια τα λόγια που μιλούν
Πως να γεννιέσαι αν δεν μπορείς
Πας να πεθάνεις.

Την κλήση παίρνεις για στρατό
Μαζί της πας στον πόλεμο
Στου ποταμού το βρυχηθμό
Θρηνείς μα βλέπεις να περνούν
Κι άλλοι που κλαίνε και πονούν, και μην
Το παρακάνεις.

Λοιπόν να μην ανησυχείς
Τ’ αλλόκοτο μη φοβηθείς
Καλά είμαι, Μάνα, απλώς αναστενάζω.

Σε κάποιες νίκες μα και συντριβές,
Αιτίες σπουδαίες κι ασήμαντες
Θα δεις στο βλέμμα εκείνων που καλούν
Να σέρνονται όσοι δεν θα σκοτωθούν
Κι αυτών που τίποτα σου λεν να μη μισείς
Πέρα απ’ το μίσος.

Απάτης λόγια - σφαίρες που αλυχτούν
Θεοί επίγειοι το στόχο τους χτυπούν
Όπλα-παιγνίδια που πυροβολούν
Χριστοί φωσφοριζέ ακτινοβολούν
Κι εύκολα θα το δεις, μην πας μακριά,
Πως τίποτα ιερό
Δεν έμεινε ίσως.

Παπάδες για διαβόλους σου μιλάνε
Κι οι δάσκαλοι για γνώση τσαμπουνάνε
Για πιάτα γεμισμένα με δολάρια
Η καλοσύνη κλείνεται σε τρύπα
Μα ακόμα και ο πρόεδρος των ΗΠΑ
Κάποτε θα σταθεί γυμνός
Στα δυο ποδάρια.

Κι όσο της πιάτσας κυριαρχούν
                                         οι λογικές
Προσέχω των ανθρώπων τις πουστιές
Κι εντάξει, Μάνα, τα φέρνω βόλτα.

Αφίσες που σ’ εξαπατούν
Και λες πως σε χειροκροτούν
Πως είσαι ο μόνος που ποθούν
Πως μόνο εσύ ’σαι ο νικητής
Μα  πέφτει απάνω σου η ζωή
Και σε πλακώνει.

Χάνεις τα πάντα μα γυρνάς
Κι άφοβος τώρα στέκεις και κοιτάς
Μονάχος και στο πλάι σου κανείς
Μα ξάφνου ξέμακρα κι αχνά
Στα κοιμισμένα σου αυτιά
Κάποιον ακούς
Να σε ζυγώνει.

Ρωτάς, τα νεύρα σου φωτιά
Μα απάντηση δεν βρίσκεται καμιά
Να σε γεμίσει να σου δώσει σιγουριά
Να κάνει το μυαλό σου να ηρεμήσει
Πως τίποτα κανείς και πουθενά
Δεν σε βαστάει.

Οι άρχοντες νομοθετούν
Γι’ ανόητους και συνετούς
Τίποτα, Μάνα, στη ζωή δεν με κρατάει.

Κι αυτοί που πρέπει να υπακούν
Εκείνους που ποσώς δεν εκτιμούν
Δουλειές και τύχη βλαστημούν
Με ζήλεια τους ελεύθερους κοιτούν
Κάνουν τα πάντα και ζητούν
Την αφεντιά τους όσο όσο
Να πουλήσουν.

Μα κάποιοι δήθεν με αρχές
Με κόμματα κι επιταγές
Σε λέσχες μπαίνουν κοσμικές
Κάνουνε σ’ όλους κριτικές
Κι είδωλα τώρα στήνουνε και λεν
Θεέ μου ευλόγα τους να ζήσουν.

Κι όποιος με φλόγα τραγουδά
Στης βιοπάλης τη φωτιά
Και στις τανάλιες της ζωής έχει λυγίσει
Δεν θέλει να ’ρθει πιο ψηλά
Μόνο να πάει πιο βαθιά στην τρύπα
Που έχει πέσει.

Κανέναν δεν κατηγορώ
Σε τρώγλη ανήλιαγη αν τον βρω
Μα εντάξει Μάνα, ας με σχωρέσει.

Γριές δικαστίνες, εραστές επιτηρούν
Ανέραστες κι όμως τολμούν
Για ήθη να μας εγκαλούν,
Όταν το χρήμα ζέχνει και βρομά,
Αισχροί, ποιος δίνει έναν παρά
Στην προπαγάνδα, στην απάτη.

Κι όσοι φρουρούν ό,τι είν’ ανίκανοι να δουν
Μ’ αλαζονεία του φονιά, με σιγουριά,
Θα χάσουν τα μυαλά τους ξαφνικά
Κι όσοι θαρρούν πως του θανάτου οι τιμές
Δεν θα τους έρθουν φυσικά
Μες στη ζωή τους μένουν αμανάτι.

Τα μάτια μου σε τάφους σταματούν
Σε κάλπικους θεούς που με κοιτούν
Ξύνω του τίποτα το βάναυσο εμπαιγμό
Βαδίζω με τα χέρια και κλοτσώ
Τις χειροπέδες μου να σπάσω προσπαθώ
Μπούχτισα, λέω, κι απορώ
Τι άλλο πια με περιμένει;

Κι αν τα όνειρά μου τα ’βλεπαν κι εκείνα
Θα μ’ έσερναν στην γκιλοτίνα
Μα εντάξει, Μάνα, αυτή η ζωή μάς απομένει.

Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος, 7-8/11/2016

*
Bringing It All Back Home (1965)
Τα τραγούδια του δίσκου

Πρώτη όψη
1.   Subterranean Homesick Blues   2:21
2.   She Belongs to Me  2:47
3.   Maggie's Farm   3:54
4.   Love Minus Zero/No Limit   2:51
5.   Outlaw Blues   3:05
6.   On the Road Again   2:35
7.   Bob Dylan's 115th Dream"   6:30

Δεύτερη όψη
1.   Mr. Tambourine Man   5:30
2.   Gates of Eden"   5:40
3.   It's Alright, Ma (I'm Only Bleeding)   7:29
4.   It's All Over Now, Baby Blue   4:12

Ηχογράφηση: 13 - 15 Ιαν. 1965
Κυκλοφορία:  22 Μαρτ. 1965
Columbia

Οι Μουσικοί
Bob Dylan - Κιθάρα, φυσαρμόνικα, πλήκτρα, τραγούδι

John Boone - Μπάσο
Al Gorgoni - Κιθάρα
Bobby Gregg - Τύμπανα
Ο Παύλος Griffin - Πιάνο, πλήκτρα
John P. Hammond - Κιθάρα
Bruce Langhorne - Κιθάρα
Bill Lee - Μπάσο
Joseph Macho, Jr - Μπάσο
Frank Owens - Πιάνο
Kenny Rankin - Κιθάρα
John B. Sebastian - Μπάσο

John F. Kennedy (1961-1963), Lyndon Johnson (1963-1969), Richard Nixon (1969-1974).
Από τον Νταίηβιντ Λεβίν (David Levine), 1971.

Τα ανήψια του μπάρμπα Σαμ, κατά τη διάρκεια του μπουρδελοπόλεμου, 1960-1975.
Η διαιώνιση του είδους τους με τον Ομπάμα, τον Τραμπ...
 
*
 
Μετάφραση - Επιμέλεια
Μπ. Ζ. - Μποτίλια Στον Άνεμο
Βλέπε και

Μπομπ Ντύλαν (Ρόμπερτ Άλλεν Ζίμμερμαν)
24 Μαΐου 1941, Μινεσότα, ΗΠΑ
Νόμπελ Λογοτεχνίας, 13/10/2016 (χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι)
Σχέδιο (1ο από 3 του Ντύλαν), Μπάμπης Ζαφειράτος, 13.X.2016 (Μολύβι, 29 χ 21 εκ.)

Μποτίλια Στον Άνεμο
*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.