Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιδέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιδέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιδέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

ΠΑΜΕ: 1999-2016 - Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά! − 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, 19-20-Νοέμβρη 2016 (Αφιέρωμα - Σύντομη αναδρομή - Spot)



Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά! 
Αρθρο του Γ. Τασιούλα, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και προέδρου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων
*
Από την ίδρυση του ΠΑΜΕ μέχρι σήμερα 
Αναδρομή σε σημαντικούς σταθμούς της πορείας του ΠΑΜΕ από το 1999 μέχρι σήμερα, ενδεικτικούς για τη συμβολή του στον ταξικό προσανατολισμό και την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος
*
Κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία 
Συζητούν την πείρα τους κι ετοιμάζονται να τη μεταφέρουν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη
*
Διεθνείς αντιπροσωπείες στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ 
Η σημαντική συμμετοχή διεθνών αντιπροσωπειών συνδικαλιστικών οργανώσεων στη Συνδιάσκεψη αντανακλά το αυξημένο κύρος του ΠΑΜΕ στο διεθνές εργατικό κίνημα
***
Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!
Του Γιάννη ΤΑΣΙΟΥΛΑ
Μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων
Σήμερα, 17 χρόνια από τη δημιουργία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, επιβεβαιώνεται η ορθότητα της ίδρυσής του.
Η γραμμή που προωθούν όλα αυτά τα χρόνια Ομοσπονδίες, Συνδικάτα, Επιτροπές Αγώνα, πρωτοπόροι συνδικαλιστές, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, επίσης, επιβεβαιώνεται από την ίδια τη ζωή.
Η γραμμή αυτή προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί την πολεμική του κεφαλαίου και των δυνάμεων που το στηρίζουν σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.
Η γραμμή πάλης που προκαλεί την πολεμική του κεφαλαίου
Η πολεμική απέναντι στο ΠΑΜΕ και τη γραμμή του είναι αναπόφευκτη για το κεφάλαιο, γιατί έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντά του, αμφισβητεί τον μονόδρομο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, παλεύει για την ανατροπή του και βοηθάει τους εργαζόμενους να βλέπουν ποια είναι η διέξοδος και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει πραγματικότητα, βοηθάει να πιστέψει ο εργάτης στη δύναμή του, να μην αποδεχτεί ότι η ζωή του είναι συνυφασμένη με τη βαρβαρότητα της εξουσίας του κεφαλαίου, να μην αποδεχτεί ότι δεν έχει άλλη επιλογή παρά μόνο να ζήσει στην εξαθλίωση και το «μαρτύριο» που του προσφέρει ως μονόδρομο και υποχρεωτική επιλογή η καπιταλιστική οικονομία.
Το κεφάλαιο και οι δυνάμεις του δεν θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα, αν «απέναντί τους» είχαν ένα μέτωπο συσπείρωσης που θα κινούνταν στη γραμμή της διαχείρισης, που θα προωθούσε γραμμή πάλης, που θα άφηνε στην απέξω το ζήτημα της προοπτικής. Εξαρχής, μια τέτοια γραμμή πάλης είναι χειραγωγήσιμη στα μέτρα του κεφαλαίου και τους ελιγμούς που πραγματοποιεί. Γιατί το διευκολύνει να στοιχίσει τους εργαζόμενους πίσω από τους δικούς του στόχους και συμφέροντα.
Το κεφάλαιο, αν δεν μπορεί με τους μηχανισμούς που διαθέτει να εξασφαλίσει «σιγή νεκροταφείου», επιδιώκει να έχει «απέναντί του» ένα εργατικό κίνημα που θα «ξεφουσκώνει» τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνους δρόμους και συνθήματα και τελικά θα οδηγεί στην απογοήτευση και την ενσωμάτωση.
Ενα κίνημα ανάλογο με το «κίνημα των πλατειών», των «αγανακτισμένων», που γι' αυτό το λόγο βρήκε τη συμπάθεια και τη στήριξή του και προβλήθηκε με όλα τα μέσα ως «ελπίδα» για τους εργαζόμενους και τη ζωή τους.
Από την ιδρυτική διάσκεψη του ΠΑΜΕ, το 1999
Φωτίζει την αιτία των προβλημάτων των εργαζομένων και τη διέξοδο
Η πολεμική απέναντι στο ΠΑΜΕ μέχρι σήμερα συνεχίζεται αμείωτη με διάφορες παραλλαγές. Εκφράζεται τη μια ως μομφή ότι το ΠΑΜΕ είναι κομματικός βραχίονας και υπηρετεί κομματικά συμφέροντα, την άλλη ότι είναι συστημική οργάνωση (βλέπε τα όσα ισχυρίζονταν και όσα έγιναν στη 48ωρη απεργία τον Οκτώβρη του 2011) και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να το εμπιστεύονται, ή ότι προβάλλει και διεκδικεί μαξιμαλιστικά αιτήματα και στόχους πάλης, ότι δεν ρίχνει «νερό στο κρασί του», για να πετύχουν δήθεν οι εργαζόμενοι έστω κάποια «μίνιμουμ» αποτελέσματα.
Με λίγα λόγια, όλα τα σφυριά του αντίπαλου επιδιώκουν να χτυπήσουν αυτό που πραγματικά υπερασπίζεται και προωθεί το ΠΑΜΕ μέσα από την οργάνωση των αγώνων για όλα τα προβλήματα.
Επιδιώκουν, δηλαδή, το χτύπημα της γραμμής πάλης και την οργάνωση των εργαζομένων σε αυτήν την κατεύθυνση.
Το ΠΑΜΕ, η γραμμή πάλης που προωθούν οι δυνάμεις που συσπειρώνονται σε αυτό, πολεμήθηκε και πολεμιέται λυσσαλέα, γιατί βγάζει στην επιφάνεια τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα και, ταυτόχρονα, φωτίζει σε ποιο δρόμο, σε ποια κατεύθυνση μπορούν οι εργαζόμενοι να εξασφαλίσουν ένα πραγματικά ανώτερο επίπεδο στη ζωή τους, με βάση τον πλούτο που παράγουν, με βάση τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν. Γιατί αποκαλύπτει ότι η αιτία που μένουν άνεργοι σήμερα χιλιάδες οικοδόμοι, εργαζόμενοι άλλων κλάδων, ενώ την ίδια ώρα υπάρχουν τεράστιες λαϊκές ανάγκες, συνδέεται με το γεγονός ότι ο σημερινός δρόμος ανάπτυξης υλοποιείται από τους καπιταλιστές, που έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής, ώστε να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, για να εξασφαλίζουν περισσότερα κέρδη. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης δεν μπορεί να υπηρετήσει ούτε να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες.
Το ΠΑΜΕ πολεμιέται, γιατί οργανώνει αγώνες, που στο επίκεντρό τους έχουν τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Γιατί με σταθερότητα παλεύει να κατανοηθεί από την εργατική τάξη ότι πίσω από τη μια ή την άλλη κυβερνητική εκδοχή στο πλαίσιο του συστήματος δεν θα έρθει η βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, ούτε η λύση των προβλημάτων τους, αλλά κρύβεται η απαίτηση του κεφαλαίου να θωρακίσει σταθερά τα συμφέροντά του και στην περίοδο της ανάπτυξης, και στην περίοδο της κρίσης, και στην επανεκκίνηση της καπιταλιστικής μηχανής μετά την κρίση.
Μαχητικό επίπεδο οργάνωσης σε κάθε μεγάλο χώρο, σε κάθε κλάδο, πανελλαδικά
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η 4η Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στις 19 και 20 Νοέμβρη, μπορεί να τροφοδοτήσει με συμπεράσματα που θα συμβάλουν να ανεβαίνει το επίπεδο οργάνωσης των εργαζομένων, να ενισχύεται το περιεχόμενο και ο ταξικός προσανατολισμός των αγώνων.
Μπορεί να συμβάλει, ώστε να στρέψουμε την προσοχή μας στα αναγκαία μέτρα που πρέπει να πάρουμε, για να οικοδομήσουμε μαχητικό επίπεδο οργάνωσης σε κάθε μεγάλο χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε πανελλαδικό επίπεδο.
Να συμβάλει στη δημιουργική συζήτηση για το πώς θα αξιοποιήσουμε δυνατότητες και πώς θα διαμορφώσουμε νέες με την παρέμβασή μας, πώς θα ξεπεράσουμε δυσκολίες και αδυναμίες. Πώς θα γίνουμε πιο ικανοί διαφωτιστές και οργανωτές των εργαζομένων και των αγώνων, πώς θα συμβάλουμε στην αναζωογόνηση των πρωτοβάθμιων σωματείων, στη λειτουργία και την ενίσχυση του περιεχομένου της δράσης τους. Πώς θα βοηθήσουμε να αξιοποιηθεί η μεγάλη πείρα που έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι και να μετατραπεί σε απόφαση συμμετοχής και αγώνα στην κατεύθυνση της σύγκρουσης, της απόκρουσης, της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της ενίσχυσης της ελπίδας, της προοπτικής οικοδόμησης ενός δρόμου ανάπτυξης που οι εργάτες, η φτωχολογιά θα κουμαντάρουν και θα απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 16/114/2016

*

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
17 χρόνια πρωτοπόρας αγωνιστικής δράσης για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης
Μια αναδρομή σε σημαντικούς σταθμούς της δράσης του ΠΑΜΕ από την ίδρυσή του το 1999 μέχρι σήμερα
Τα 17 χρόνια της πρωτοπόρας αγωνιστικής δράσης του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, του ΠΑΜΕ, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, δικαιώνουν απόλυτα την επιλογή για τη δημιουργία του το 1999.
Το ΠΑΜΕ, το μέτωπο οργανώσεων της εργατικής τάξης, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Συνδικάτων, Επιτροπών Αγώνα και εκλεγμένων συνδικαλιστών, που παλεύουν συντονισμένα με πλαίσιο στόχων πάλης που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, με γραμμή σύγκρουσης με τη μεγαλοεργοδοσία, τις κυβερνήσεις, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, κατοχυρώθηκε στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις ως ο πραγματικός υπερασπιστής των εργαζομένων στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Από την κινητοποίηση στο Ναύπλιο το 2003
Με αυτήν ακριβώς τη γραμμή πάλης, με τους αγώνες του και την πολύμορφη δράση για όλα τα προβλήματα των εργαζομένων, το ΠΑΜΕ προστάτεψε ένα μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης και του κινήματός της από το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας, από τον εγκλωβισμό στις αστικές κυβερνητικές εναλλαγές, κράτησε αξιόμαχο και ετοιμοπόλεμο ένα σημαντικό κομμάτι του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο μπορεί και καλείται να αποτελέσει την ατμομηχανή για την ανασύνταξή του.
Ορισμένους σημαντικούς σταθμούς αυτής της 17χρονης δράσης παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης», χωρίς βέβαια να είναι δυνατόν να αποτυπωθούν σε αυτό το 2σέλιδο ούτε επιγραμματικά οι μάχες που έδωσαν όλα αυτά τα χρόνια οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, από τις πανελλαδικές απεργίες μέχρι τις μάχες μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, από την πλούσια διεθνιστική δράση μέχρι τις πολύμορφες πρωτοβουλίες του για την εργαζόμενη νεολαία, τις γυναίκες, τους μετανάστες, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό κ.ο.κ.
Μια αρκετά πιο αναλυτική παρουσίαση, τέτοιων σημαντικών σταθμών, αλλά και κομβικής σημασίας πτυχών από την πολύπλευρη δράση του ΠΑΜΕ, θα γίνει στην έκθεση ταμπλό, η οποία θα λειτουργεί στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, κατά τη διάρκεια της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψη, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και κατατοπιστικά συνοδευτικά κείμενα.
Από τα μαζικά συλλαλητήρια ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο Ιράκ
Η ιδρυτική πανελλαδική σύσκεψη
Το ΠΑΜΕ γεννήθηκε στις 3 Απρίλη 1999. Η ιδρυτική πανελλαδική σύσκεψη έγινε, όπως και η τωρινή, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με τη συμμετοχή 1.500 εκλεγμένων συνδικαλιστών από πρωτοβάθμιες, δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις όλης της χώρας. Τριακόσιες από αυτές συμμετείχαν στη σύσκεψη με αποφάσεις των οργάνων τους.
Της συγκρότησης του ΠΑΜΕ προηγήθηκε μια πλατιά, τρίμηνη εξόρμηση σε χιλιάδες τόπους δουλειάς όλης της χώρας, όπου συζητήθηκαν οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες θα στηριζόταν. Στην οργάνωση αυτής της δουλειάς πρωτοστάτησε η Επιτροπή Ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος, που συγκροτήθηκε το Γενάρη του 1999 από συνδικαλιστές διαφόρων κλάδων. Στις εισηγήσεις και τις αποφάσεις της ιδρυτικής σύσκεψης αναλυόταν η ανάγκη να ανασυγκροτηθεί και να αναζωογονηθεί το συνδικαλιστικό κίνημα σε ταξική κατεύθυνση, σε αντιπαράθεση με τις λογικές της «κοινωνικής συναίνεσης» και με όσους στηρίζουν τη γραμμή της ενσωμάτωσης του κινήματος στις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου.
Στις 15 Απρίλη 1999, το πρώτο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ είχε αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα, συμμετέχοντας και πρωτοστατώντας στις τότε κινητοποιήσεις ενάντια στην αμερικανοΝΑΤΟική επέμβαση στην τότε Γιουγκοσλαβία.
Το 2000, το ΠΑΜΕ γίνεται μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.
Από την απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας στις 29 Μάρτη 2007
2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, ελληνική προεδρία στην ΕΕ και πόλεμος στο Ιράκ
Στις 6 Απρίλη 2002, έγινε η 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ με τη συμμετοχή 2.000 αντιπροσώπων συνδικαλιστών από όλη την Ελλάδα και αντιπροσωπειών συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι εργασίες ήταν βήμα περαιτέρω ενίσχυσης της ενιαίας αντίληψης για το τι είναι το ΠΑΜΕ, τι επιδιώκει, πώς παλεύει, μα πάνω από όλα πώς οι δυνάμεις του θα συμβάλουν στην ενίσχυση του ταξικού πόλου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, με ποιους τρόπους θα προωθήσουν την οργάνωση της εργατικής τάξης.
Στις 24 Γενάρη 2003, στο Ναύπλιο, εκεί όπου διεξαγόταν το άτυπο συμβούλιο των υπουργών Εργασίας της ΕΕ (στο πλαίσιο της ελληνικής προεδρίας στη λυκοσυμμαχία), το ΠΑΜΕ και η κίνηση «Δράση Θεσσαλονίκη 2003» πραγματοποίησαν ένα μεγάλο συλλαλητήριο, παρά την πολύωρη καταρρακτώδη βροχή. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, στην Αθήνα, 300 εργαζόμενοι πραγματοποίησαν κατάληψη στο υπουργείο Εργασίας κρεμώντας ένα μεγάλο πανό με το σύνθημα «ΣΤΟΠ στην Ευρωπαϊκή Ενωση, 7ωρο - 35ωρο - 5ήμερο». Το ΠΑΜΕ πρωτοστάτησε σε όλες τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ.
Στις 21 Μάρτη 2003, γίνεται 24ωρη απεργία ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ. Το σύνθημα για την απεργία έδωσε το ΠΑΜΕ, καθώς η ΓΣΕΕ αρκέστηκε σε μια 4ωρη στάση εργασίας. Δέκα Ομοσπονδίες και 25 Εργατικά Κέντρα, καθώς και μεγάλος αριθμός πρωτοβάθμιων σωματείων παίρνουν αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία.
Από την απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας στις 17 Δεκέμβρη 2009
Ανεβαίνει ακόμα ψηλότερα ο πήχης των καθηκόντων και των στόχων
Στις 7 Μάρτη του 2005, συγκροτείται η Γραμματεία Γυναικών με καθήκον, μεταξύ άλλων, να προσανατολίσει τη σημαντική δουλειά των συνδικάτων στο συγκεκριμένο τμήμα της εργατικής τάξης.
Στις 17 Μάρτη 2005, πραγματοποιείται πανελλαδική απεργία, με το ΠΑΜΕ να οργανώνει απεργιακές συγκεντρώσεις σε 57 πόλεις. Οι εργαζόμενοι που συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις καταδίκασαν την αντεργατική στρατηγική της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου, διαμήνυσαν την αντίθεσή τους στην πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της ακρίβειας. Τη μέρα εκείνη λίγο μετά τις 7 το πρωί, με μια συντονισμένη κίνηση, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι απέκλεισαν την πύλη του υπουργείου Εμπορίου στην πλατεία Κάνιγγος και στόλισαν το κέντρο της Αθήνας μ' ένα τεράστιο πανό στην πρόσοψη του κτιρίου: «Κάτω τα χέρια από την Κυριακή αργία. Οχι επέκταση ωραρίου. 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο. ΠΑΜΕ». Για πάνω από τέσσερις ώρες, το υπουργείο της ακρίβειας, της απελευθέρωσης του ωραρίου, της ασύδοτης αγοράς, το υπουργείο που επεξεργάζεται για λογαριασμό της κυβέρνησης και του εμπορικού κεφαλαίου την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, τελούσε υπό συμβολική κατάληψη από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.
Κινητοποίηση στα διόδια το 2011 από ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ, ΜΑΣ (
Eurokinissi)
Στις 29 Μάρτη 2007, γίνεται μια μεγάλη πετυχημένη απεργία. Χιλιάδες εργάτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των ταξικών συνδικάτων και του ΠΑΜΕ δίνοντας τη μάχη για τις νέες κλαδικές συμβάσεις εργασίας. Την απεργία αποφάσισαν οκτώ Ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα, δεκατρία Εργατικά Κέντρα και εκατοντάδες σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Εκείνη τη μέρα πραγματοποιήθηκαν απεργιακές συγκεντρώσεις σε 53 πόλεις.
Στις 16 και 17 Ιούνη 2007 γίνεται η 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με τη συμμετοχή 625 συνδικαλιστών που αναδείχθηκαν από δεκάδες κλαδικές και τοπικές συνδιασκέψεις σε όλη τη χώρα. Τη Συνδιάσκεψη παρακολούθησαν, επίσης, πολλές συνδικαλιστικές αντιπροσωπείες από άλλες χώρες.
Στις εργασίες της, από τη μια, αναδείχθηκε ο πρωτοπόρος ρόλος του ΠΑΜΕ στην οργάνωση της εργατικής τάξης και, από την άλλη, εντοπίστηκαν αδυναμίες και καθυστερήσεις στη μέχρι τότε δράση του, ενώ μπήκε ακόμα πιο ψηλά ο πήχης των καθηκόντων και των στόχων.
Αναδεικνύεται ολοκάθαρα η ανειρήνευτη αντίθεση των δύο γραμμών στο εργατικό κίνημα
Η μεγαλειώδης συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα στη 48ωρη απεργία τον Οκτώβρη του 2011
Στις 17 Δεκέμβρη 2009, πραγματοποιείται μια απεργία που άνοιξε νέους δρόμους προς την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, δημιούργησε μεγαλύτερες απαιτήσεις. Εκείνη τη μέρα αναδείχθηκε ολοκάθαρα η ανειρήνευτη αντίθεση των δύο γραμμών στο εργατικό κίνημα. Από τη μια μεριά οι ταξικές δυνάμεις, πολλές Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, δεκάδες συνδικάτα, πρωτοβάθμια σωματεία, νομαρχιακές επιτροπές της ΑΔΕΔΥ, ΕΛΜΕ, που αποφάσισαν απεργία και οργάνωσαν τη συμμετοχή των εργαζομένων σ' αυτήν, κόντρα στην έφοδο καπιταλιστών - κυβέρνησης - ΝΔ - ΕΕ στα εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά και άλλα δικαιώματα. Από την άλλη, η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ, σε ορισμένες περιπτώσεις και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ) καλούσαν τους εργαζόμενους να γίνουν απεργοσπάστες. Η ΓΣΕΕ, μία μέρα πριν από την απεργία, αυτοανακηρύχθηκε ο μεγαλύτερος απεργοσπάστης, θέτοντας ζήτημα νομιμότητας της απεργίας, προλαβαίνοντας ακόμη και αυτή την αστική Δικαιοσύνη, στην οποία προσέφυγαν εργοδοτικές οργανώσεις για να χτυπήσουν την απεργία ως παράνομη.
Τα εργατικά τουρνουά ποδοσφαίρου έχουν καθιερωθεί ως μια σημαντική πτυχή της πολύμορφης δράσης που αναπτύσσει το ΠΑΜΕ
Στον απόηχο αυτής της μεγάλης απεργίας, γίνεται στις 19 Δεκέμβρη 2009 η Παναθηναϊκή Συνδιάσκεψη. Στις εργασίες αποτυπώθηκε ως κοινή πεποίθηση αυτό που και εισηγητικά διατυπώθηκε για την απεργία: «Είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη για το ταξικό κίνημα, ποιοτικό βήμα χειραφέτησης και απεγκλωβισμού εργατικών δυνάμεων από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό», απεργία - ορόσημο που «ανοίγει το δρόμο για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος».
Η εισήγηση επισήμανε την ανάγκη να δυναμώσει η δουλειά για την ισχυροποίηση των κλαδικών σωματείων και τη δημιουργία νέων, η οργάνωση των εργαζομένων να γίνεται σε ενιαία σωματεία, ανεξάρτητα από ειδικότητα, εργασιακές σχέσεις.
Μαζική απάντηση έδωσαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στην υπογραφή του 3ου μνημονίου το καλοκαίρι του 2015
Σημαντικές πρωτοβουλίες για την κοινωνική συμμαχία
Στις 8 Σεπτέμβρη του 2010, γίνεται στην Αθήνα ένα μεγάλο βήμα στην κοινή δράση και το συντονισμό εργατοϋπαλλήλων, αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίας αγροτιάς, αγωνιζόμενων γυναικών και σπουδάζουσας νεολαίας, ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα, στο κοινό μέτωπο κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, με την κοινή σύσκεψη των Γραμματειών του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ και του ΜΑΣ. Μια πρωτοβουλία μεγάλης σημασίας όχι μόνο για να υπάρξει ισχυρή αντίσταση στις συνέπειες της κρίσης, αλλά και για να πέσουν τα φύτρα της κοινωνικής συμμαχίας, που είναι η βασική προϋπόθεση για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων.
Στις 14 Γενάρη 2011, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ «κατάργησαν» το χαράτσι σε 21 σταθμούς διοδίων σε όλη τη χώρα. Στην Αττική, στη Β. Ελλάδα, στη Στ. Ελλάδα, στη Θεσσαλία, στην Πελοπόννησο άνοιξαν για πολλές ώρες τα διόδια, κανείς απ' τους διερχόμενους οδηγούς δεν πλήρωσε, καταργώντας το χαράτσι στην πράξη.
Στις 19 και 20 Οκτώβρη 2011, σε συνέχεια προηγούμενων απεργιακών μαχών, πραγματοποιείται 48ωρη γενική πανελλαδική πανεργατική απεργία. Οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και τις δύο μέρες είναι μαζικότατες. Τη δεύτερη μέρα προβοκάτορες κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών εξαπέλυσαν δολοφονική επίθεση προσπαθώντας, χωρίς να το πετύχουν, να διαλύσουν τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, της ΟΓΕ και του ΜΑΣ. Η αποπνικτική ατμόσφαιρα που προκάλεσε η ρίψη καπνογόνων και η χρήση πυροσβεστήρων από τους προβοκάτορες κατά των διαδηλωτών είχαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του Δημήτρη Κοτζαρίδη, γραμματέα του Παραρτήματος Βύρωνα του Συνδικάτου Οικοδόμων.
Στις 12 Φλεβάρη 2012, το ΠΑΜΕ γίνεται πρωταγωνιστής μιας μεγαλειώδους κινητοποίησης με αιτήματα την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, την αποδέσμευση από την ΕΕ με μονομερή διαγραφή του χρέους. Για να αξιοποιείται ο πλούτος της χώρας και να δίνει ευημερία στο λαό. Η συγκέντρωση που έγινε στην Ομόνοια ήταν τόσο μεγάλη ώστε όταν ξεκίνησε η διαδήλωση «έσπασε» αναγκαστικά σε δύο κομμάτια. Το ένα ανέβηκε τη Σταδίου και το άλλο την Πανεπιστημίου.
Στις 20 Φλεβάρη 2013, έγιναν μεγάλα κοινά απεργιακά συλλαλητήρια, εργαζομένων, φτωχής αγροτιάς, αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας και γυναικών των λαϊκών στρωμάτων σε όλη τη χώρα. Το ΠΑΜΕ οργάνωσε μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες σε πάνω από 70 πόλεις της χώρας. Φτωχοί αγρότες με τους συλλόγους και τα τρακτέρ τους διαδήλωσαν σε πολλά αστικά κέντρα, ενώ σε άλλες περιπτώσεις οι εργάτες ολοκλήρωναν τις απεργιακές διαδηλώσεις και συγκροτημένα μετέβαιναν στα πλησιέστερα αγροτικά μπλόκα.
Την 1η Νοέμβρη 2013 ξεκίνησε τις μεταδόσεις του το διαδικτυακό ραδιόφωνο του ΠΑΜΕ, που ήρθε να απαντήσει στον αποκλεισμό της δράσης των ταξικών δυνάμεων από τα αστικά ΜΜΕ, στη διαστρέβλωση και συκοφάντηση των αιτημάτων και των παρεμβάσεων στους χώρους δουλειάς.
Ενάντια στο 3ο μνημόνιο, στη «συναίνεση» και το νόμο - λαιμητόμο
Το καλοκαίρι του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ετοιμάζει και ψηφίζει μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι το 3ο μνημόνιο. Την περίοδο εκείνη, όταν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού «παραθέριζαν», πραγματοποιούνται δεκάδες συλλαλητήρια, με πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Κινητοποιήσεις στον ΣΕΒ, στο υπουργείο Εργασίας, στους χώρους δουλειάς, καταλήψεις σε κυβερνητικά κτίρια. Ταυτόχρονα, πολύμορφη και καθημερινή είναι η δράση των συνδικάτων με απεργίες και κινητοποιήσεις ενάντια στην απληρωσιά, στις απολύσεις και τη συνεχή επίθεση της εργοδοσίας. Κυβέρνηση και εργοδοσία απαντούν με κλιμάκωση της επίθεσης και του αυταρχισμού.
Στις 12 και 13 Φλεβάρη 2016, «βούιξε» η Αθήνα από τα συνθήματα εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων και νεολαίας, στις μεγάλες εργατικές - λαϊκές διαδηλώσεις που συγκρότησαν στο Σύνταγμα τα μπλόκα των αγροτών και τα εργατικά συνδικάτα της Αττικής, μαζί με άλλους φορείς του κινήματος. Το μήνυμα κοινό: «Πάρτε πίσω το νόμο - λαιμητόμο, δεν παζαρεύουμε τη ζωή μας».
Το φθινόπωρο του 2016, το ΠΑΜΕ στήριξε την πρωτοβουλία Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και σωματείων να καταθέσουν το δικό τους σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης. Πάνω από 500 συνδικαλιστικές οργανώσεις στήριξαν πανελλαδικά την πρωτοβουλία, η οποία κορυφώθηκε με συλλαλητήρια σε αρκετές πόλεις στις 17/10 και κατάθεση της πρότασης νόμου στη Βουλή.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 16/11/2016

*
ΚΛΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

Συνελεύσεις και ανάδειξη αντιπροσώπων για τη Συνδιάσκεψη έγιναν και στα δύο πρακτορεία Τύπου (φωτ. από προηγούμενη συνέλευση)
Συζητούν για την πείρα τους και ετοιμάζονται να τη μεταφέρουν στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ
Οι Γενικές Συνελεύσεις μπροστά στην 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη
Με 501 συνδικαλιστικές οργανώσεις να έχουν αποφασίσει μέχρι στιγμής τη συμμετοχή τους στις εργασίες της, ξεκινά το Σάββατο η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ. Η Συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί στις 19 και 20 Νοέμβρη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη») με σύνθημα: «Χτίζουμε μαχητικό, ταξικό συνδικαλιστικό - εργατικό κίνημα, ελπίδας και ανατροπής».
Με στόχο να γίνει το σύνθημα αυτό υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, σωματεία σε όλη τη χώρα και όλους τους κλάδους πραγματοποιούν Γενικές Συνελεύσεις. Εκεί οι εργαζόμενοι συζητούν για το χαρακτήρα και το ρόλο του ΠΑΜΕ, για τους στόχους που θέτει η Συνδιάσκεψή του, για την πείρα αλλά και τις ευθύνες και τα καθήκοντα που αναλογούν στα δικά τους σωματεία, αναδεικνύουν τους αντιπροσώπους τους που θα πάρουν μέρος στις εργασίες της Συνδιάσκεψης.
Στη συζήτηση αυτή, βέβαια, κεντρική θέση έχει η προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας στις 8 Δεκέμβρη, αλλά και των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων στο Δημόσιο και των ναυτεργατών στις 24 Νοέμβρη.
Στον κλάδο του Τύπου και του Χαρτιού
Πολλές συγκεντρώσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, στις οποίες συμμετείχε το σύνολο της βάρδιας, οργάνωσε η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων.
Η συζήτηση έδειξε ότι οι εργάτες που βρίσκονται στη βιομηχανική παραγωγή έχουν πείρα για να μην την πατήσουν με το παραμύθι πως η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι και προς όφελός τους. Οι εργοδότες παίρνουν επιδοτήσεις από κάθε κρατικό φορέα, χωρίς οι εργαζόμενοι να βλέπουν ούτε ένα ευρώ παραπάνω στην τσέπη τους. Βλέπουν ακόμα εργοδότες, που προχώρησαν μέσω «Ενώσεων Προσώπων» σε επιχειρησιακές συμβάσεις για τη μείωση των μισθών στο όνομα της δύσκολης οικονομικής περιόδου, να αυξάνουν τους τζίρους τους. Αναφέρθηκε παράδειγμα επιχείρησης της οποίας ο τζίρος αυξήθηκε από 14 σε 17 εκατ. ευρώ, αλλά για τους εργάτες αυτό σήμανε την πρόσληψη 10 - 15 «ενοικιαζόμενων».
Στη Γενική Συνέλευση του σωματείου, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή, έγινε ουσιαστική συζήτηση με τη μεταφορά εμπειρίας, πολύτιμης για τη συνέχεια του αγώνα. Εργαζόμενη αναφέρθηκε στην αντίληψη που καλλιεργείται πως όλοι οι συνδικαλιστές είναι ίδιοι. Δίνοντας απάντηση σε αυτό διάβασε απόσπασμα από κείμενο εργαζομένων που δούλευαν στην επιχείρηση «3Ε Εκτυπωτική» (έχει κλείσει), οι οποίοι είχαν ενισχύσει αυτοβούλως το σωματείο σημειώνοντας ότι ξέρουν πολύ καλά πως οι συνδικαλιστές που βρέθηκαν δίπλα τους δεν είναι «πουλημένοι». Τους γνώρισαν, σημείωναν στο κείμενο, στην απεργιακή φρουρά, στο χώρο δουλειάς, ήταν μαζί όταν ο εργοδότης έστειλε την Αστυνομία για να τους φοβίσει, ήταν συνδικαλιστές που έχασαν τη δουλειά τους λόγω της δράσης τους.
Αλλος εργαζόμενος περιέγραψε πώς έστησαν πρόσφατα σωματειακή επιτροπή στο εργοστάσιο «Αφοί Ρόη» και τη βοήθεια που τους έδωσε το σωματείο. «Οι δυσκολίες, είπε, δεν ήταν τόσο πρακτικές, όσο ο φόβος. Το θεωρούσαμε βουνό. Ομως, δεν ήταν τόσο τρομερό όσο νομίζαμε. Το πήραμε απόφαση και τη μέρα που τη στήσαμε φροντίσαμε να γίνει σε ώρα που ήταν στην επιχείρηση και ο εργοδότης για να δείξουμε ότι δε φοβόμαστε. Εκείνη τη μέρα ήταν σαν γιορτή. Ηρθαν όλοι να ψηφίσουν».
Εργαζόμενος εποχιακός από άλλη επιχείρηση αναφέρθηκε κι αυτός στο φόβο που υπάρχει για να στηθεί μια σωματειακή επιτροπή. «Μας χρωστάνε τρεις μήνες. Μας φωνάζουν για δουλειά όποτε έχει. Πρέπει να οργανωθούμε. Λένε "άμα στήσεις επιτροπή θα σε απολύσουν". Εγώ έχω φθάσει να παίρνω 80 ευρώ το μήνα! Δεν έχω άλλη επιλογή. Δεν έχω τίποτα να χάσω. Να φτιάξουμε Επιτροπή, να οργανώσουμε τη δράση μας».
Μια ακόμα εργαζόμενη έδειξε τη δύναμη που έχει να κρατάς αγωνιστική στάση μέσα στο χώρο δουλειάς. «Οταν πήγα στη δουλειά με μια φίλη μου και λίγο αργότερα κάναμε απεργία, οι άλλοι συνάδελφοι μας αντιμετώπιζαν σαν εξωγήινους. Κάποια στιγμή ο εργοδότης με απέλυσε και τότε βγήκαν μπροστά οι συνάδελφοί μου στο τμήμα που είμαι και στην παραγωγή και εμπόδισαν την απόλυση».
Δύο άλλοι εργαζόμενοι αναφέρθηκαν στη δράση της ΕΤΗΠΤΑ, σωματείου στον ίδιο κλάδο, το οποίο όμως λειτουργεί προς όφελος της εργοδοσίας, απουσιάζει μονίμως από τους χώρους δουλειάς, δεν κάνει τίποτα για την οργάνωση των εργαζομένων και τη διεκδίκηση αιτημάτων που απαντούν στις ανάγκες τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι όταν μια φορά εργοδοτικοί συνδικαλιστές της ΕΤΗΠΤΑ εμφανίστηκαν σε εργοστάσιο αποδοκιμάστηκαν από τους εργαζόμενους.
Συνελεύσεις με μεγάλη συμμετοχή έγιναν και στα δύο πρακτορεία Τύπου, με πρωτοβουλία της Ενωσης Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών, όπου οι εργαζόμενοι πρότειναν και εξέλεξαν αντιπροσώπους για τη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ και συζήτησαν για την απεργία. Στην κουβέντα αναδείχθηκε η σημασία της Συνδιάσκεψης στην κατεύθυνση οργάνωσης των εργαζομένων και ανασύνταξης του εργατικού κινήματος.
Στα Τρόφιμα - Ποτά
Με πολλούς αντιπροσώπους θα πάρουν μέρος στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ οι συνδικαλιστικές οργανώσεις από τον κλάδο των Τροφίμων - Ποτών. Πολλοί από αυτούς εκλέχτηκαν μέσα από τις συνελεύσεις που έγιναν σε κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία.
Στην Αττική, η Γενική Συνέλευση του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών αποφάσισε για την απεργία στις 8/12 και για τους αντιπροσώπους που θα συμμετάσχουν στη Συνδιάσκεψη. Στην ίδια συνέλευση συζητήθηκαν οι πρόσφατες κινητοποιήσεις που οργάνωσε το σωματείο. Για παράδειγμα, η δράση του για τα δικαιώματα των εργαζομένων στη μονάδα της «PepsiCo» στα Οινόφυτα, στην οποία η εργοδοσία έβαλε «λουκέτο», αλλά και η απεργιακή κινητοποίηση στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου «ΚΟΛΙΟΣ» στο Κορωπί, ενάντια στην απόλυση εργαζομένου και διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων (υπερωρίες και άδειες) που οφείλονται στο προσωπικό.
Της συνέλευσης του κλαδικού σωματείου είχαν προηγηθεί συνελεύσεις στα επιχειρησιακά σωματεία της «ΕΒΓΑ» και της «TASTY». Ειδικά στην «TASTY», η οποία ανήκει στον όμιλο «PepsiCo», στο επίκεντρο βρέθηκαν οι πρόσφατες εξελίξεις με το κλείσιμο της μονάδας στα Οινόφυτα. Οι εργαζόμενοι συζήτησαν για το ποιος ευθύνεται για το κλείσιμο των εργοστασίων και το πέταγμα των εργαζομένων στην ανεργία, για τη μεταφορά τους σε άλλες εταιρείες επιδεινώνοντας τους όρους εργασίας τους. Η συνέλευση πήρε ομόφωνη απόφαση για απεργία στις 8/12 και όρισαν αντιπρόσωπο για τη Συνδιάσκεψη.
Στο επιχειρησιακό σωματείο στη «Mellon»
Με μια μαζική Γενική Συνέλευση, στην οποία πήραν μέρος περισσότεροι από 180 εργαζόμενοι και εργαζόμενες, αποφάσισε τη συμμετοχή στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ το Σωματείο Εργαζομένων στην επιχείρηση «Mellon».
Η σταθερή προσπάθεια του σωματείου να αναδεικνύει κάθε πρόβλημα που προκύπτει στο χώρο δουλειάς, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να καλεί όλους τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος σε αυτές, έχει «ανεβάσει» τη συμμετοχή και στις συνελεύσεις. Ετσι, η μεγάλη ανταπόκριση στο κάλεσμα για συνέλευση δεν ήταν «πυροτέχνημα», αλλά συνέχεια της πλούσιας δράσης που είχε το προηγούμενο διάστημα το σωματείο.
«Καρπός» αυτής της δραστηριότητας ήταν η υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, κατάκτηση η οποία φέρει τη σφραγίδα της κινητοποίησης και της συμμετοχής όλων των εργαζομένων στις συνελεύσεις, στις απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν από το σωματείο. Ενα ακόμα πρόσφατο παράδειγμα είναι οι παρεμβάσεις που έγιναν ενάντια στις απολύσεις στις οποίες προχώρησε η εργοδοσία. Οι εργαζόμενοι απάντησαν με συγκέντρωση, Γενική Συνέλευση, μάζεμα υπογραφών, καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Η συνέλευση με θέμα τη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ και τη συμμετοχή του σωματείου σε αυτή έδωσε ευκαιρία για ένα ακόμα βήμα ώστε η δράση που αναπτύσσουν οι εργαζόμενοι μέσα από το επιχειρησιακό τους σωματείο να μην περιορίζεται στους τέσσερις τοίχους της επιχείρησης, να μην εξαντλείται στα προβλήματα που προκύπτουν στο χώρο δουλειάς. Μέσα από τη συνέλευση τέθηκε ο στόχος να δυναμώσουν ο συντονισμός, η κοινή δράση και οι πρωτοβουλίες με το κλαδικό σωματείο Χρηματοπιστωτικού, έγινε κάλεσμα στους εργαζόμενους να γραφτούν στο κλαδικό τους σωματείο, συμβάλλοντας στην υπόθεση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος.

*
Σημαντική συμμετοχή διεθνών αντιπροσωπειών
Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ)
Το σημαντικό κύρος του ΠΑΜΕ στο διεθνές, ταξικό εργατικό κίνημα, αντανακλά η μεγάλη συμμετοχή αντιπροσωπειών συνδικαλιστικών οργανώσεων από όλο τον κόσμο στις εργασίες της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, παρά τις σημαντικές οικονομικές δυσκολίες και άλλα εμπόδια που συναντούν πολλές από αυτές.
ΠΑΜΕ και USB-Ιταλία (Unione Sindacale di Base)
Συλλαλητήρια σε Ελλάδα και Ιταλία για πρόσφυγες και μετανάστες την Πέμπτη 23 Απρίλη 2015
Το «παρών» στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ θα δώσουν, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) και ο γγ της Ενωσης Αραβικών Συνδικάτων (ICATU), ενώ το απόγευμα του Σαββάτου, 19 Νοέμβρη, θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή των διεθνών αντιπροσωπειών διεθνιστική εκδήλωση στο πλαίσιο της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στο ΣΕΦ, με θέμα: «Η εργατική τάξη ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους».
Οι διεθνείς αντιπροσωπείες θα έχουν επίσης σειρά συναντήσεων με κλαδικά Συνδικάτα, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.