Fidel: El Gigante − Δημήτρης Κουτσούμπας: Ο Comandante των καταπιεσμένων − Γιώργος Πέρρος (ΠΑΜΕ): Υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε στα βήματά του

El Gigante
Fotografía del 16 de abril de 2001

Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Επίμετρο: Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ)

Ματαιοπονούν...

«Πεδίον δόξης λαμπρόν» για να ξεδιπλωθούν όλες οι «ευαισθησίες» του αστικού Τύπου (ηλεκτρονικού και έντυπου) αποτελεί η είδηση του θανάτου του Φιντέλ Κάστρο. Και προφανώς κοινός παρονομαστής όλων των προσεγγίσεων είναι ο αισχρός ή ο πιο «ντροπαλός» αντικομμουνισμόςEl GiganteFotografía del 16 de abril de 2001

«Ο επαναστάτης που μεταλλάχθηκε σε αυταρχικό ηγέτη», «Ήρωας και δικτάτορας...», και άλλα παρόμοια περιλαμβάνονται στους πιο χαρακτηριστικούς τίτλους. Αποτελεί την προσωποποίηση του οράματος που «ξεκίνησε ως επαγγελία απελευθέρωσης και κατάντησε το πιο αιμοβόρο και αποκρουστικό τέρας του 20ού αιώνα», γράφει προκλητικά ο Ι. Πρετεντέρης στα «Νέα».

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας επισκέφθηκε την κουβανική πρεσβεία, για να εκφράσει τα συλλυπητήρια του Κόμματος για την απώλεια του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο. Είχε επίσης σύντομη συνομιλία με τον πρέσβη της Κούβας, Οσβάλντο Κομπάτσο Μαρτίνεζ.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας έγραψε το ακόλουθο μήνυμα στο βιβλίο συλλυπητηρίων:
«Ο σύντροφος Φιδέλ Κάστρο θα ζει για πάντα στις καρδιές μας, στην ιστορική μνήμη, στη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού, όλων των λαών του κόσμου, ως ο Ψomandante των καταπιεσμένων, στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, τον ιμπεριαλισμό, στον αγώνα για μια δίκαιη νέα κοινωνία του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Hasta la victoria siempre». 902

 Άλλα μέσα, όπως η ΕΡΤ, είναι πιο «ευρηματικά», χαρακτηρίζοντας «αμφιλεγόμενη» προσωπικότητα τον Φ. Κάστρο. Ταυτόχρονα, δεν λείπουν και εκείνοι που βιάζονται να ξεμπερδέψουν με όσα συμβολίζει ο Κουβανός ηγέτης: «Ο τελευταίος επαναστάτης», γράφει προκλητικά η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο πρωτοσέλιδό της, κηρύσσοντας τάχα μου τη λήξη της επαναστατικής πάλης που γεννάει και τέτοια πρόσωπα - σύμβολα.

Την πρεσβεία της Κούβας επισκέφθηκε σήμερα αντιπροσωπεία της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ με επικεφαλής τον Γιώργο Πέρρο, για να εκφράσει τα συλλυπητήρια για την απώλεια του ηγέτη της  Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο. «Είναι μεγάλη απώλεια και δεν είναι μόνο για τον κουβανικό λαό αλλά για την παγκόσμια εργατική τάξη», είπε απευθυνόμενος στον Κουβανό πρέσβη, Οσβάλντο Κομπάτσο Μαρτίνεζ, ο Γ. Πέρρος. «Ένα πράγμα υποσχόμαστε. Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι για να γίνει πράξη αυτό που πάλεψε».
Ενώ στο βιβλίο συλλυπητηρίων, εκ μέρους της ΕΓ του ΠΑΜΕ, έγραψε: «Ο σύντροφος Φιντέλ και οι σύντροφοί του απέδειξαν ότι δεν είναι ανίκητος ο ιμπεριαλισμός. Δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε στα βήματά του. Για να απαλλαγεί η εργατική τάξη από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης». 902

Αν κάτι απεχθάνονται είναι ότι ο Φ. Κάστρο συμβολίζει τη δυνατότητα των «από κάτω» να αμφισβητήσουν στα ίσα τους «από πάνω» και την εξουσία τους. Δεν ανέχονται το ότι η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, το οργανωμένο κίνημά της και η πρωτοπορία της βλέπουν στο πρόσωπό του τη δυνατότητα να ανατραπεί ο καπιταλισμός, να γκρεμιστεί η δικτατορία του κεφαλαίου και να πάρει ο λαός την εξουσία.

16 Απρίλη 1961. Μία μέρα μετά την επίθεση των ΗΠΑ, ο Φιντέλ στην κατάμεστη Πλατεία της Επανάστασης διακηρύσσει το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της επανάστασης. Η απάντηση από τους ένοπλους Κουβανούς είναι ομόφωνη: «Πατρίδα ή Θάνατος»
(Μποτίλια Στον Άνεμο)

17 Απρίλη1961. Η απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων έχει αρχίσει. Ο Φιντέλ, οδηγώντας τη μάχη κατά των εισβολέων, πηδάει από ένα κουβανέζικο τάνκ.
(Μποτίλια Στον Άνεμο)

19 Απρίλη1961. Σε λιγότερο από 72 ώρες, μετά από σκληρές μάχες, οι εισβολείς-μισθοφόροι της Giron ηττήθηκαν. Παραδόθηκαν μόλις βρέθηκαν αντιμετωποι με τον ηρωισμό των Κουβανών. Περίπου 200 μαχητές έχασαν τη ζωή τους και ένας μεγάλος αριθμός από τους αγρότες και τους πολίτες τραυματίστηκαν από τα πυρά των εισβολέων. Από τους 1.197 αιχμάλωτους εισβολείς, οι 100 ήταν ιδιοκτήτες φυτειών, οι 67 εκμισθωτές διαμερισμάτων, οι 24 ιδιοκτήτες μεγάλων περιουσιών, οι 112 μεγάλοι επιχειρηματίες, οι 194 πρώην στρατιώτες του Μπατίστα, οι 179 «αργόσχολοι πλούσιοι», οι 35 μεγιστάνες της βιομηχανίας κ.ο.κ. Οι σφετεριστές που προσπάθησαν να σπιλώσουν το έθνος, αργότερα «επεστράφησαν» στα αφεντικά τους, με αντάλλαγμα ιατρικά είδη και τρόφιμα για τα παιδιά.
Αυτή η κουβανική νίκη αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη ήττα του ιμπεριαλισμού στην Αμερική και πάνω απ' όλα έδειξε ότι οι άνθρωποι αυτού του τόπου είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν, χωρίς να λογαριάζουν το κόστος, την Πατρίδα και την Επανάσταση.
(Μποτίλια Στον Άνεμο)

Αυτό το δικαίωμα του λαού να γίνει αφέντης στον τόπο του, το βαφτίζουν «αμφισβήτηση της δημοκρατίας». Και σε ποιους απευθύνονται;

• Στους εργάτες, που πλέον δεν ξέρουν τι θα πει μόνιμη και σταθερή δουλειά, με σίγουρο μισθό.
• Στους νέους του 40% ανεργίας και σε γυναίκες, που «αν θέλουν τη δουλειά τους δεν πρέπει να κάνουν οικογένεια».
• Σε αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες που τους πνίγουν τα χρέη σε κράτος, τράπεζες και μονοπώλια.
• Σε συνταξιούχους που δούλευαν μια ζωή για να πάρουν τη σύνταξη - χαρτζιλίκι της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
• Στους εργαζόμενους που υποχρεώνονται να ράβουν το στόμα τους «δημοκρατικά και ελεύθερα» μέσα στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς, απ' το φόβο της απόλυσης.
• Στους νέους που απειλούνται από το ενδεχόμενο να κληθούν να χύσουν το αίμα τους για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Στις 4 Μάρτη 1960 το γαλλικό πλοίο «Λα Κουμπρ» με φορτίο βελγικά όπλα που είχε αγοράσει η επαναστατική κυβέρνηση ανατινάχτηκε ενώ ξεφόρτωνε στο λιμάνι της Αβάνας. Σχεδόν 100 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 200 τραυματίστηκαν -Κουβανοί λιμενεργάτες και φρουροί του επαναστατικού στρατού και Γάλλοι ναυτικοί, μέλη του πληρώματος του πλοίου. Ο Φιντέλ Κάστρο κατηγόρησε τις ΗΠΑ ως υπεύθυνες για το μακελειό. Στις 5 Μάρτη 1960, στην κηδεία των μαρτύρων του «Λα Κουμπρ» ρίχτηκε για πρώτη φορά το σύνθημα: "Πατρίδα ή θάνατος!".
5 Μάρτη 1960. Πορεία για τα θύματα του La Coubre (AP Photo). 
Από αριστερά: Fidel, Οσβάλντο Ντορτίκος [Osvaldo Dorticos, 1919-1983. Πρόεδρος της Κούβας 1959-1976. Μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ από το 1965-;], Che, Αγκούστο Μαρτινέζ Σαντσέζ [Augusto Martinez-Sanchez, 1923-2013. Όντας Υπουργός Εργασίας, απομακρύνθηκε για διαφθορά], Αντόνιο Νουνέζ Χιμένεζ [Antonio Nunez-Jimenez, 1923-1998. Διοικητής με τις δυνάμεις του Τσε, το 1961 ανέλαβε Υπουργός Αγροτικής Μεταρρύθμισης], Ο Γιάνκης Κομαντάντε Γουίλιαμ Αλεξάντερ Μόργκαν [William Alexander Morgan, 1929-1961. Δυσαρεστημένος με την κομμουνιστική στροφή του Κάστρο. Συνελήφθη τον Οκτώβριο του 1960 κατηγορούμενος ότι συνομωτούσε, για να ηγηθεί των αντεπαναστατικών δυνάμεων που δρούσαν στα βουνά του Escambray. Θεωρείται ο ενορχηστρωτής της έκρηξης στο La Coubre. Εκτελέστηκε 11 Μαρτη 1961. Δύο μήνες αργότερα, 1η Μαΐου 1961, ο Κάστρο δήλωσε ότι η Κούβα είναι σοσιαλιστική], ο "τρομερός" Ισπανός Ελόυ Γκουτιέρεζ Μενόγιο [Eloy Gutierrez Menoyo, 1934-2012. Ο τρίτος μη Κουβανός Κομαντάντε. Από νωρίς σε αντίθεση με τον Φιντέλ, αυτομόλησε το 1961 και ηγήθηκε της τρομοκρατικής αντι-Κάστρικής οργάνωσης Alpha 66 στο Μαϊάμι, για την ανατροπή της νέας κυβέρνησης από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ηγήθηκε ένοπλης αποτυχημένης εισβολής στην Κούβα τον Δεκέμβριο του 1964, συνελήφθη, φυλακίστηκε, και του γαζώσανε τα ράμματα (αντί να του δώσουνε παράσημο του καθίκη). Απελευθερώθηκε το 1986. Δημιούργησε πολιτικό κίνημα Cambio Cubano, στο Μαϊάμι το 1992. Επέστρεψε στην Κούβα το 2003]. (Μποτίλια Στον Άνεμο)

Αν κάτι προδίδουν αυτές οι τοποθετήσεις είναι τους πραγματικούς φόβους των αστών και βιάζονται να αποχαιρετήσουν τον Φιντέλ Κάστρο μαζί με όσα αντιπροσωπεύει στη συλλογική συνείδηση: Την πάλη για το καινούριο, για την ιστορική ανάγκη της εποχής: Το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Ματαιοπονούν όμως γιατί η Ιστορία δεν έχει τελειώσει...

Ριζοσπάστης, 29/11/2016