Η ανταπόκριση
στον Ebola
του David Lindorff
Πηγή και Μτφρ.: Lenin Reloaded
Πώς σας φαίνεται
το ακόλουθο ως αντίθεση σχετικά με το πώς ανταποκρίνονται διαφορετικές χώρες σε
μια παγκόσμια κρίση υγείας; Δείτε αυτούς τους δύο τίτλους απ' τις χθεσινές
ειδήσεις:
Διαβάζοντας τα
ρεπορτάζ, που εμφανίστηκαν στο BBC και το Ρόιτερς αντίστοιχα, μαθαίνουμε ότι η
κυβέρνηση της Κούβας, η οποία διοικεί ένα μικρό νησιωτικό έθνος με μεγάλα
οικονομικά εμπόδια και 11 εκατομμύρια κατοίκους, με εθνικό προϋπολογισμό 50 δις
δολάρια, με ΑΕΠ 121 δις και με κατά κεφαλή εισόδημα λίγο πάνω από 10 χιλιάδες
δολάρια, στέλνει 165 μέλη ιατρικού προσωπικού σε περιοχές όπου υπάρχει ξέσπασμα
του Ebola, ενώ οι ΗΠΑ, το πλουσιότερο κράτος του κόσμου, με πληθυσμό σχεδόν 320
εκατομμύρια, εθνικό προϋπολογισμό 3.77 τρισεκατομμύρια δολάρια, ΑΕΠ 17 τρις,
και κατά κεφαλή εισόδημα πάνω από 53 χιλιάδες δολάρια στέλνει στρατό –3000– για
να "καταπολεμήσει" την επιδημία.
Εντάξει,
καταλαβαίνω ότι αυτοί οι στρατιώτες υποτίθεται πως πάνε για να
"επιβλέψουν" την κατασκευή κέντρων ιατρικής παρακολούθησης, αλλά ας
σοβαρευτούμε.
Καθώς η επιδημία μαίνεται σε όλη την Αφρική, όπου
βρίσκονται μερικά απ' τα φτωχότερα κράτη του πλανήτη, αυτό που χρειάζεται άμεσα
δεν είναι νέες υποδομές.
Κέντρα σε
αντίσκηνα θα ήταν επαρκή για την θεραπεία ανθρώπων σε μια τέτοιου είδους κρίση.
Αυτό που χρειάζεται είναι ιατρικό προσωπικό. Η σημαντική αράδα στο άρθρο του Ρόιτερς
για το σχέδιο '"βοήθειας" των ΗΠΑ όμως είναι ότι ο αμερικανικός
στρατός θα "δημιουργήσει συντονιστικό κέντρο στρατιωτικού ελέγχου,
είπαν στους ρεπόρτερ οι αμερικανοί αξιωματούχοι."
"Ο
στόχος είναι να χρησιμοποιήσουμε την αμερικανική εξιδείκευση, περιλαμβανομένης
της στρατιωτικής, οργανωτικής και διοικητικής εξιδείκευσής μας για να ελεγχθεί
η εξάπλωση της επιδημίας και να κρατηθεί στην πηγή της, τη Δυτική Αφρική",
είπε στο MSNBC η Λίζα Μόνακο, σύμβουλος
αντιτρομοκρατίας την Τρίτη, λίγο πριν την ανακοίνωση.
Προφανώς, η Κούβα
δεν αισθάνεται ότι χρειάζεται να εγκαταστήσει κέντρα στρατιωτικού ελέγχου για
να στείλει γιατρούς και νοσοκόμες, ούτε θεωρεί ότι αυτό που χρειάζεται είναι
"στρατιωτική, οργανωτική και διοικητική εξειδίκευση."
Όποιος νομίζει ότι
η αποστολή αμερικανών στρατιωτών στην Αφρική αφορά την αντιμετώπιση επιδημίας
ζει σε κόσμο φαντασιώσεων. Αυτό που πραγματικά εμπλέκεται είναι η περαιτέρω διείσδυση της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος στην Αφρική, πράγμα που είναι ήδη στόχος της κυβέρνησης Ομπάμα, που αγωνιά να παρεμποδίσει την Κίνα απ' το να πάρει τον έλεγχο τωνΑφρικανικών ορυκτών πόρων, και να τους ελέγξει ώστε να τους εκμεταλλεύονται οι ΗΠΑ.
Η Κούβα, της οποίας ο πληθυσμός δεν περιλαμβάνει πολλούς τουρίστες, και η οποία δεν
είναι προορισμός για πολλούς επισκέπτες από την Αφρική, δεν στέλνει ιατρικό προσωπικό για να ελέγξει τους πόρους της Αφρικής,
ούτε για να εδραιώσει εμπορικές σχέσεις με την Αφρική.
Δεν έχει ούτε συμφέρον ούτε προσδοκίες να γίνει
μείζων παίχτης στον παγκόσμιο ανταγωνισμό για σφαίρες επιρροής, όπως μπορεί να
έχουν οι ΗΠΑ, η Κίνα, ή η Γερμανία. Στέλνει το ιατρικό της προσωπικό γιατί
χρειάζεται, όπως έκανε αμέσως μετά το σεισμό στην Αϊτή, όπου οι ΗΠΑ
ανταποκρίθηκαν και πάλι όχι με ιατρική βοήθεια αλλά με στρατό (στάληκε το
αμερικανικό ναυτικό με σημαντική καθυστέρηση και όταν έφτασε βρήκε ότι 300
κουβανοί γιατροί και νοσοκόμες είχαν ήδη πάει εκεί και είχαν ήδη καταφέρει να
ξαναλειτουργήσουν το μη κατεστραμμένο τμήμα του νοσοκομείου του Πορτ ο Πρενς,
καθώς και να δημιουργήσουν κλινικές σε αντίσκηνα, πριν πατήσει καν πόδι ο
πρώτος αμερικανός γιατρός στο νησί).
Η τελευταία
διεθνής κρίση, η οποία απειλεί να επιδεινωθεί καθώς ο ιός εξαπλώνεται περαιτέρω
στην Αφρική και πλησιάζει, αναπόφευκτα, τις άλλες ηπείρους, αναδεικνύει την
διεστραμμένη φύση των ΗΠΑ, οι οποίες βλέπουν όλο και περισσότερο όλα τα διεθνή
θέματα μέσα απ' το στρατιωτικό πρίσμα, αντιμετωπίζοντας κάθε κρίση ως κρίση που
απαιτεί στρατιωτική απάντηση.
Ο πιο γενναιόδωρος
τρόπος για να το ερμηνεύσουμε αυτό θα ήταν να πούμε ότι το αμερικανικό "σύστημα" υγείας, αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε καν σαν κάτι τόσο οργανωμένο, είναι
τόσο φτωχά χρηματοδοτημένο και τόσο βασισμένο στο κίνητρο του κέρδους, που
είναι ανίκανο να στείλει εκατοντάδες έμπειρων γιατρών στην Αφρική ώστε να
βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της καταστροφής που προκαλεί ένας ιός όπως ο Ebola.
Αντ' αυτού, εμείς στις ΗΠΑ έχουμε κάθε είδους
πανάκριβους ειδικούς στα πάντα, από την δερματολογία στην λιποαναρρόφηση και τον καρκίνο, οι οποίοι μας βοηθούν να καταπολεμήσουμε τις ασθένειες που δημιουργεί το δικό μας, όλο και πιο τοξικό περιβάλλον και η όλο και πιο γεμάτη χημικά διατροφή
μας.
Απ' την άλλη, η Κούβα, παρά τη φτώχεια της (κυρίως ως
αποτέλεσμα του πάνω από 50 χρόνια εμπάργκο που επέβαλλαν οι ΗΠΑ από τότε που η
αριστερή κυβέρνηση Κάστρο ανέτρεψε την αποικιακή κυβέρνηση του Φουλγκένσιο
Μπατίστα) έχει ένας πρώτης τάξης ιατρικό
σύστημα, το οποίο επανδρώνεται κυρίως απ' αυτούς τους γιατρούς πρώτων
βοηθειών που τόση ανάγκη έχει αυτή τη στιγμή η Αφρική.
Ας μην
κοροϊδευόμαστε. Σίγουρα θα υπάρχουν κάποιοι
με ιατρική εκπαίδευση ανάμεσα στους 3000 στρατιώτες που στέλνουν οι ΗΠΑ, αλλά δεν τους στέλνουν από ελεημοσύνη.
Είναι ασφαλές να
πούμε ότι από τη στιγμή που ο στρατός εδραιώσει το κέντρο "διοίκησης και
ελέγχου" στην Αφρική, δεν πρόκειται να φύγει από κει.
Για το Πεντάγωνο
και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Ebola δεν είναι κρίση αλλά ευκαιρία, όπως και ο σεισμός στην Αϊτή ήταν ευκαιρία και όχι κρίση και όπως, θα
μπορούσα να προσθέσω, και ο τυφώνας Κατρίνα ήταν ευκαιρία και όχι κρίση: ευκαιρία να ισοπεδωθεί ένα μεγάλο τμήμα της
Νέας Ορλεάνης και να ξαναοικοδομηθεί η πόλη ως πόλη για τη λευκή αστική τάξη.
________________
Bλέπε από Μποτίλια
Για την αποστολή της Κούβας:
Για την παρουσία των ΗΠΑ στην Αφρική και το μοίρασμα του πλούτου της:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.