Μποτίλια Στον Άνεμο

Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Φιντέλ, El Gigante: Ή θα θριαμβεύσουν οι δίκαιες ιδέες, ή η καταστροφή (Πρώτο μέρος)

El Gigante

Fidel Castro

Ή θα θριαμβεύσουν οι δίκαιες ιδέες, ή η καταστροφή

Cuba Debate

Πηγή και μετάφραση
Lenin Reloaded

Η παγκόσμια κοινωνία δεν έχει γνωρίσει ανακωχή τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα αφότου η ΕΕ, κάτω από την σιδερένια και χωρίς όρους καθοδήγηση των ΗΠΑ, θεώρησε ότι ήρθε η ώρα να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς της με ό,τι απέμεινε από τα δύο μεγάλα έθνη, τα οποία, με την έμπνευση των ιδεών του Μαρξ, είχαν φέρει σε πέρας το επίτευγμα του να μπει τέλος στην αποικιοκρατική και ιμπεριαλιστική τάξη που επέβαλλαν στον κόσμο η Ευρώπη και οι ΗΠΑ.

Στην παλιά Ρωσία έγινε μια επανάσταση που συντάραξε τον κόσμο.

Αυτό που αναμενόταν ήταν πως η πρώτη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση θα γίνει στα πιο βιομηχανοποιημένα κράτη της Ευρώπης, όπως η Αγγλία, η Γερμανία και η Αυστρο-Ουγγρική Αυτοκρατορία.

Έγινε όμως στη Ρωσία, της οποίας τα εδάφη εκτείνονταν ως την Ασία, απ' τη Βόρεια Ευρώπη ως την Νότια Αλάσκα, η οποία ήταν επίσης τσαρικό έδαφος, που πουλήθηκε για λίγα δολάρια στη χώρα που αργότερα θα επιθυμούσε σφοδρά να της επιτεθεί και να καταστρέψει την επανάσταση και τη χώρα που την γέννησε.

Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του νέου κράτους ήταν πως δημιούργησε μια Ένωση, η οποία μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους πόρους της και να μοιραστεί την τεχνολογία της με έναν μεγάλο αριθμό από αδύναμα και υπανάπτυκτα έθνη, με τα αναπόφευκτα θύματα της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης.

Θα ήταν ή όχι κατάλληλη για τον σημερινό κόσμο μια πραγματική Κοινωνία των Εθνών, η οποία θα σεβόταν τα δικαιώματα, τα πιστεύω, τον πολιτισμό, τις τεχνολογίες και τους πόρους των τόπων του πλανήτη που τόσοι άνθρωποι αρέσκονται να επισκέπτονται και να γνωρίζουν;

Και δεν θα ήταν πολύ πιο δίκαιο, όταν οι άνθρωποι επικοινωνούν σε κλάσματα δευτερολέπτου από τη μια γωνιά του πλανήτη στην άλλη, να βλέπουν στους άλλους έναν φίλο ή έναν αδελφό και όχι έναν εχθρό πρόθυμο να τον εξολοθρεύσουν με τα ίδια τα μέσα τα οποία δημιούργησε η ανθρώπινη γνώση;

Πιστεύοντας πως οι άνθρωποι μπορούν να πετύχουν αυτούς τους στόχους, θεωρώ πως δεν έχει κανείς δικαίωμα να καταστρέφει πόλεις, να σκοτώνει παιδιά, να ισοπεδώνει σπίτια, να σπέρνει τον τρόμο, την πείνα και τον θάνατο παντού.

Σε ποια γωνιά του κόσμου μπορούν να δικαιολογηθούν τέτοιες πράξεις; Αν θυμάστε το τέλος της σφαγής του τελευταίου παγκόσμιου πολέμου, υπήρχε η ψευδαίσθηση στον κόσμο πως η δημιουργία των Ηνωμένων Εθνών επιτεύχθηκε επειδή ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας οραματίστηκε τέτοιους στόχους, αν και οι στόχοι των ΗΕ δεν ορίστηκαν καθαρά.

Αυτό που γίνεται αντιληπτό σήμερα είναι πως επρόκειτο για μια κολοσσιαία απάτη, καθώς προκύπτουν προβλήματα που υποδηλώνουν ένα πιθανό ξέσπασμα πολέμου με χρήση όπλων που θα μπορούσαν να δώσουν τέλος στην ύπαρξη της ανθρωπότητας.

Πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται με τις δηλώσεις ορισμένων ευρωπαϊκών εκπροσώπων του ΝΑΤΟ, όταν αυτοί μιλούν με το ύφος και το πρόσωπο των Ναζιστικών Ες-Ες. Κάποιες φορές φορούν σκούρα ρούχα κατακαλόκαιρο.

Έχουμε έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο, όπως ο κοντινότερος γείτονάς μας: οι ΗΠΑ.

Προειδοποιούμε ότι θα αντισταθούμε στον αποκλεισμό (εμπάργκο), αν και αυτό μπορεί να έχει πολύ ψηλό κόστος για την χώρα μας.

Δεν υπάρχει κόστος μεγαλύτερο από την υποταγή στον εχθρό που σου επιτέθηκε χωρίς λόγο και δίκιο. Δεν ήταν δική μας προσωπική στάση, ήταν το αίσθημα ενός μικρού έθνους που από τις αρχές του αιώνα [του εικοστού] ήταν όχι μόνο πολιτική αλλά και οικονομική ιδιοκτησία των ΗΠΑ.

Η Ισπανία μας είχε εκχωρήσει σ' αυτή τη χώρα μετά από πέντε περίπου αιώνες αποικιοκρατίας και αμέτρητους θανάτους και υλικές απώλειες στην πάλη για ανεξαρτησία.

Η αυτοκρατορία διατήρησε το δικαίωμα να παρεμβαίνει στρατιωτικά στην Κούβα στη βάση μιας ύπουλης συνταγματικής αναθεώρησης [ενν. την Platt Amendment] που επιβλήθηκε σε ένα κοινοβούλιο αδύναμο και ανίκανο να αντισταθεί.

Εκτός από το ότι ήταν οι ιδιοκτήτες των πάντων στην Κούβα ‒άπλετης γης, των μεγαλύτερων φυτειών ζαχαροκάλαμου, των ορυχείων, των τραπεζών, και ακόμα και του δικαιώματος να τυπώνουν το δικό μας νόμισμα‒ μας απαγόρευαν να παράγουμε αρκετά σιτηρά για να τραφεί ο πληθυσμός.

Όταν διαλύθηκε η ΕΣΣΔ και εξαφανίστηκε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, εμείς συνεχίσαμε την αντίσταση, και ενωμένοι, το κράτος και ο επαναστατημένος λαός, συνεχίσαμε την πορεία μας στην ανεξαρτησία.

Αλλά δεν επιθυμώ να δραματοποιήσω αυτή την ταπεινή ιστορία.

Προτιμώ να υπογραμμίσω πως η ιμπεριαλιστική πολιτική είναι τόσο δραματικά γελοία που δεν διστάζει να περάσει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Η αυτοκρατορία του Αδόλφου Χίτλερ, εμπνευσμένη από την απληστία, έμεινε στην ιστορία χωρίς δόξα, εμπνέοντας τις αστικές και επιθετικές κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ, που γίνονται ο περίγελως της Ευρώπης και του κόσμου, με το ευρώ τους, που όπως και το δολάριο, σύντομα θα είναι νεκρό γράμμα, εξαρτημένα καθώς είναι από το γουάν και το ρούβλι -- την ανθηρή οικονομία της Κίνας, που συνδέεται στενά με τις τεράστιες οικονομικές και τεχνικές δυνατότητες της Ρωσίας.