Γιώργος Λουτσέτης: Της Ιθάκης το ωραίο Ταξίδι στην Αλκυονίδα - Μία μόνο παράσταση: Σάββατο, 4 Νοε 2017, 20.30 - Και μια συνέντευξη του συνθέτη

«Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι… (σε 3 πράξεις)» 

Του συνθέτη Γιώργου Λουτσέτη

Σάββατο 4 Νοεμβρίου στις 20:30

ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema

«Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι… (σε 3 πράξεις)». Μια πολυμορφική παράσταση του Γιώργου Λουτσέτη, στην οποία συνομιλούν η μουσική με τις εικόνες, μέσα από αφορμές που δίνουν τρεις στίχοι από την “Ιθάκη” του Κωνσταντίνου Καβάφη.

Η μουσική, οι προβολές, τα θεατρικά, η κίνηση, βρίσκονται άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, ώστε να δομούν την υπόθεση η οποία παρουσιάζει μουσικές, ποιητικές και κινηματογραφικές αναφορές, πάνω στα θέματα που πραγματεύεται, μέσα από το προσωπικό πρίσμα του δημιουργού της παράστασης.

Ο συνθέτης Γιώργος Λουτσέτης υφαίνει το μαγικό χαλί του ταξιδιού σε μια in situ συνεύρεση των θεατών. Τρία οργανικά μέρη, τρείς πράξεις το ταξίδι της πορείας δημιουργού και θεατών προς την πολυπόθητη Ιθάκη! Τρεις πράξεις –τρεις αυτόνομες νοηματικές ενότητες– οι οποίες χαρακτηρίζουν μια πορεία, μέσα από τις πρωταρχικές ελπίδες και τους στόχους της ζωής, τους αγώνες και τις μάχες που κερδίζονται ή χάνονται στη διαδρομή, ο διαρκής αγώνας και το ταξίδι προς την Ιθάκη!

Μαζι με τους συνεργάτες του παρουσιάζει συνθέσεις δικές του αλλά και έργα εξαιρετικών δημιουργών, πρωτότυπα κείμενα, στίχους και ποιήματα εκλεκτών δημιουργών, μορφοποιώντας ένα μουσικό και νοηματικό οδοιπορικό.

Οι μουσικοί συνομιλούν, μέσα από τις προβολές, με εικόνες και ήχους, οι οποίες δε λειτουργούν συμπληρωματικά, αλλά ως μέρος μιας ορχήστρας.

Ταξίδια που λέγονται και ταξίδια που εννοούνται, οδηγούν τον θεατή από το κοινό ταξίδι των αισθήσεων στην αίθουσα, στο ταξίδι της αναζήτησης στην προσωπική ιστορία του.

Παραινετικό το ποίημα "Ιθάκη" γραμμένο σε δεύτερο πρόσωπο, όπως και όλη η μουσική παράσταση που απευθύνεται άμεσα στον θεατή-ταξιδιώτη και τον καλεί σε ένα ταξίδι στις εσωτερικές του θάλασσες.

Η Ιθάκη, ο προορισμός της πορείας της ζωής και ο μεγάλος στόχος που θέτει κανείς, είναι η αφορμή για τον αγώνα να υπερνικήσουμε τα εμπόδια σε “λιμένας πρωτοειδωμένους”, ανθρώπους, τόπους και βιώματα, αποκομίζοντας εκλεκτά πνευματικά και σωματικά αγαθά, τις “καλές πραγμάτειες” στο δρόμο προς τη γνώση.

Η αφορμή οι τρεις στίχοι της ‘’Ιθάκης’’ του Κωνσταντίνου Καβάφη. Ο στόχος του δημιουργού να ταξιδέψει το κοινό σε μια πολύχρωμη μουσική παράσταση,  μεταξύ αισθήσεων, εμπειριών και διαδραστικής αντανάκλασης των συναισθημάτων,μέσω των προβολών, της ερμηνείας των ηθοποιών και του τρόπου που παρεμβάλλονται οι κινήσεις σκιάς στο συνολικό μουσικό αποτέλεσμα.

*

Πράξη 1η: "Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη"

Πράξη 2η: "Γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις"

Πράξη 3η: "Πάντα στο νου σου να ‘χεις την Ιθάκη"

*

"Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νά ' ναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις."

Κ. Π. Καβάφης

***

"As you set out for Ithaca

hope the voyage is a long one,

full of adventure, full of knowledge."

C. P. Cavafy

*

Θεματολογία

Στην παράσταση εμφανίζεται και εκφράζεται ως θεματική αναφορά, ο αθλητισμός στην ουσία της συμμετοχής και του «ευ αγωνίζεσθαι», η παιδικότητα, η αθωότητα και η καθαρή ματιά των παιδιών, η προσδοκώμενη αγάπη, ο Δάσκαλος, ως φορέας γνώσης, αφύπνισης, ενεργοποίησης της σκέψης και των συναισθημάτων.

Επίσης, παρουσιάζεται η όψη μιας Ελλάδας του πρόσφατου παρελθόντος, το οποίο μορφοποίησε τα βαθύτερα χαρακτηριστικά μας, η κοινωνική αδικία αλλά και η αλληλεγγύη, ο αγώνας ενάντια στο άδικο.

Ο άσβηστος Έρωτας, η σημαντικότητα της Γης, της Φύσης, η εμπειρία της Αστρονομίας ως πεδίο αναζητήσεων, και η μάχη –προσωπική και ομαδική- προς το δίκαιο και ωφέλιμο, η οποία οφείλει να αντέχει, κορυφώνουν τις αναφορές.

Στην παράσταση ακούγονται πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις του Γιώργου Λουτσέτη, παρουσιάζονται πρωτότυπα κείμενα, στίχοι και ποιήματα, καθώς και φωτογραφίες εξαιρετικών δημιουργών, πλαισιωμένα με έργα των παρακάτω δημιουργών (μεταξύ άλλων):

YannTiersen, Βαγγέλης Παπαθανασίου, EnnioMorricone, MichaelNyman, JohnLennon, PinkFloyd, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ελένη Καραΐνδρου, Σταύρος Ξαρχάκος, Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Γκάτσος, Κώστας Βάρναλης, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, CharlieChaplin, Οδυσσέας Ελύτης, PabloNeruda.

Σταθμοί της παράστασης

Η παράσταση παρουσιάστηκε το 2015 (Χανιά: Δημοτική Πινακοθήκη, Αίθουσα «Μ. Κατράκης», Νεώριο Μόρο – Ιεράπετρα: Αίθουσα «Μ. Μερκούρη»), το 2016 (Χανιά: Θέατρο «Δ. Βλησίδης» - για την ΕΛΕΠΑΠ), και το 2017 (Ηράκλειο: Θεατρικός Σταθμός – για το Spinthewheel/ποδήλατο με νόημα). Έχει παρουσιαστεί με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική νοηματική γλώσσα, σε επιλεγμένες παραστάσεις. Στην πορεία της, έχει κερδίσει τα θετικά σχόλια του κοινού, ως προς την πολυμορφικότητα και άρτια δομή της, καθώς και για την επαγγελματική ερμηνεία των συντελεστών.

Τι είπαν για την παράσταση

Μια μουσική πανδαισία, δυνατά συναισθήματα, άψογη εικόνα, τέλειος ήχος. Δέσποινα Κουτρουμπέ

Πρόκειται για μια εξαιρετική παράσταση: φάνηκε ο κόπος και ο χρόνος που απαιτήθηκε από τον κο Λουτσσέτη για να την στήσει. Αλλά και η γνώση και η ευαισθησία των συντελεστών plus το ταλέντο τουε, από τη επιλογή των επιμέρους αποσπασμάτων. Απολάυσαμε μια ποιοτική εκδήλωση ένα παγωμένο Σαββατόβραδο του Φλεβάρη. Εύα Λαμπουσάκη

Υπέροχο ταξίδι στην Ιθάκη της ιστορίας μας που όλο τη φθάνουμε κι αυτή απομακρύνεται…

Υπέροχο ταξίδι στην Ιθάκη της καρδιάς μας, των αναμνήσεων και της απέραντης ελληνικής ψυχής που αργοσβήνει, αλλά αναβιώνει μέσα απ΄τα ερείπια, εκεί που δεν το περιμένεις … Υπέροχο!!! Μαριλένα – Νεκταρία

Αν έλειπε η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ θα είμασταν ήδη νεκροί! Σας ευχαριστώ που με συγκινήσατε αβίαστα! Λένα Ζυρταία

Carl Sagan was always ready to communicate, he took the greatest pleasure in sharing his knowledge of nature with everyone. George Lucitti clearly shares this same desire. His intimate piano performances are meant to corvey the profound meaning that Carl derived from turning the Voyager Spacecraft cameras at Neptune, homeward to Earth. I send my good wishes to him in Chania – Crete in hopes that his intensions and Carl’s message will touch many hearts and minds. Truly, Ann Druyan (Druyan-Sagan Associates, Inc-Ithaca, NY, Cornell University)

Το ταξιδι της Ιθάκης. Σάββατο βράδυ, στα Χανιά, στην αίθουσα “Βλησίδη”, ξεκίνησε, γι’ άλλη μια φορά, το ταξίδι της Ιθάκης. Η αίθουσα γεμάτη από ανθρώπους που ξέρουν τι θα ακούσουν… Όμως να που και αυτοί ξαφνιάζονται! Το πιάνο σαν προβολέας εκπέμπει φως, το διαχύει σ’ όλη την αίθουσα και αυτό τότε αναλαμβάνει να φωτίσει πρόσωπα και ψυχές.!

Τα μαγικά δάχτυλα του Γιώργου Λουτσέτη κατρακυλούν από τη μια νότα στην άλλη και η μουσική που γεννά πλημμυρίζει τον χώρο. Οι καρδιές των θεατών ριγούν…

Η φωνή της Ελισσάβετ Βερούλη – ακόμη πιο δουλεμένη από προηγούμενες φορές -  έρχεται να συμπληρώσει την πανδαισία…

Η απλότητα κατά του εστετισμού… η μάχη εμφανώς κερδίζεται από την πρώτη…

Όλα όμορφα, απλά, οικεία, διπλανά… Οι στίχοι αναγνωρίζονται, η έκφραση της Βερούλη απογειώνει, η μουσική του Γιώργου κατακτά…

Μετά από λίγο ανεβαίνουν στη σκηνή οι αδελφές Βουτετάκη. Αληθινές και εσωτερικές εκθέτουν στον κόσμο την ψυχή τους αβίαστα. Γιατί άλλωστε να κρύψουν πόσο όμορφες είναι; Ο κόσμος που ξέρει να εκτιμά την ομορφιά, χειροκροτεί…

Μετά από λίγο πάλι μουσική, πάλι το ταξίδι μας τραβά να το εμπιστευτούμε, να παραδοθούμε στην ορμή της περιπέτειας…

Ο Κώστας Βερονίκης ανεβαίνει στη σκηνή. Διαβάζει το γράμμα που είχε κάποτε γράψει… Οι λέξεις μία-μία δραπετεύουν από το στόμα του. Δείχνει να μην βιάζεται να τις ξεπετάξει, τις χαιδεύει πρώτα με τη γλώσσα του και μετά μας τις παραδίδει. Όμορφο δώρο που οι καρδιές μας συγκινημένες το υποδέχονται…

Το ταξίδι τελειώνει … Η πόρτα ανοίγει και ένας – ένας φεύγει για το σπίτι του, πιο γαληνεμένος από πριν, πιο αισιόδοξος, πιο κερδισμένος…

«Σας ευχαριστούμε», «σας ευχαριστούμε… πολύ!» λένε όλοι – αντί για καληνύχτα -  στην ομάδα της Ιθάλης που δείχνει να ετοιμάζεται για το επόμενο, μεγάλο ταξίδι της… Δέσποινα Ν. Τραχαλάκη

*

Συντελεστές της παράστασης

Γιώργος Λουτσέτης - Ιδέα - δομή παράστασης, σκηνοθεσία, πιάνο - τραγούδι.

Ελισάβετ Βερούλη, τραγούδι- φωνητικά

Κώστας Πανταζής, μπουζούκι, κιθάρα

Δέσποινα Χιωτίδου, Φλάουτο

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί

Ρούσσα Μαρκάκη, Χάρης Αργυρόπουλος

Shadowmovements

Κάλλι Ρουμελιώτου, Έρη Κεχρά, Γρηγορία Οικονομάκη, Θάλεια Ραγκούση, Κώστας Βερονίκης, και ο μικρός Γιώργος Τσιχλάκης

Ηχογραφημένη φωνή

Κατερίνα Παπαδάκη.

Χειρισμός προβολών

Αντρέας Λουτσέτης

Φωτισμοί-Ήχος

Μιχάλης Τριανταφύλλου

Παραγωγή - Τεχνικός σχεδιασμός ήχου και προβολών

“Nest” Studio & Productions

Συνδιοργάνωση

New Star Art Cinema - “Nest” Studio & Productions

Χορηγοί

Ωδείο Kodaly (Αθήνα), Πεντάγραμμο (Χανιά)

«Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι… (σε 3 πράξεις)» του Γιώργου Λουτσέτη

Σάββατο 4 Νοεμβρίου στις 20:30

Πληροφορίες κρατήσεις

ΑΛΚΥΟΝΙΣ newstarartcinema

ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)

Τηλ.210 8220008: 210 8220023

Τιμή εισιτηρίου: 10€ - 5€ (φοιτητές, άνεργοι, πολύτεκνοι)

Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο.

*

e-mail: ithaca3acts@gmail.com

Fb: https://www.facebook.com/ithaca3acts/

(Επίσημη σελίδα της παράστασης)

Βιογραφικά των συν Tελεστών

Γιώργος Λουτσέτης

Γεννήθηκα στην Αθήνα, είμαι Κρητικής καταγωγής και πατέρας ενός παιδιού.

Σπούδασα πιάνο, και ξεκίνησα τη μουσική μου διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη το 1996, με πενταετή συνεργασία με τη Θεατρική ομάδα του Φυσικού τμήματος Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για την οποία έγραψα και επιμελήθηκα μουσική στα έργα: “Γέρμα...αν είχε φύγει (στιγμές από δύο θεατρικά)” (Φ.Γ.Λόρκα) -“Ονειρόδραμα” (Α. Στρίντμπεργκ) - “Ο τελευταίος Ασπροκόρακας” (Α. Σολωμού) - “Πρόσκληση σε δείπνο” (M. Hart&G. S. Kaufman) - “Κλέψε λιγότερο” (Ντάριο Φο) και με την οποία συμμετείχα σε Ελληνικά &Διεθνή Φεστιβάλ Πανεπιστημιακών Θεατρικών Ομάδων.
Σκηνοθέτησα και συμμετείχα σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις στα Χανιά, την Ιεράπετρα, το Ηράκλειο, την Κέρκυρα, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και την Ελευσίνα, συνοδεύοντας στο πιάνο και το τραγούδι  επαγγελματίες ερμηνευτές, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν:

“Κι εκείνος που σωπαίνει θα χαθεί”, (μουσικοθεατρική παράσταση, με κοινωνικά-πολιτικά τραγούδια, Θέατρο σκιών και απαγγελία), με την Ελισάβετ Βερούλη, τον Νίκο Μπλαζάκη, την Κατερίνα Παπαδάκη και τον Δήμο Αμπράζη (Χανιά-Ηράκλειο-Αθήνα, 2010-2013 )
 
“Στα μονοπάτια των αστεριών”, με την Φιόρη-Αναστασία Μεταλληνού(παράσταση με αστρονομικό περιεχόμενο) (Θεσσαλονίκη-Κέρκυρα-Αθήνα-Χανιά-Σητεία-Ίμβρος Σφακίων, 2009-2014)

“Δίπτυχο”,μουσική παράσταση (λυρικά και πολιτικά τραγούδια) με την Ελισάβετ Βερούλη ως ντουέτο “Είμαστε-2” (Χανιά-Αθήνα-Φραγκοκάστελλο, 2012-2013)

“Ερώματα”, σύνθεση μουσικής για την παρουσίαση της ομώνυμης ποιητικής συλλογής της Λίλιαν Μπουράνη –εκδόσεις Μανδραγόρας (Αθήνα, 2012).

“Συνομιλώντας με τον Μινωικό Πολιτισμό”, ειδική σύνθεση για την έκθεση με τίτλο “Συνομιλώντας με τον Μινωικό Πολιτισμό” - Σουίτα για πιάνο “Συνομιλίες”  (Βασιλική του Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο Κρήτης-12 Νοεμβρίου 2014, Μάλια, πρώην Δημαρχείο-16 Μαΐου 2015, Πύλη Σαμπιονάρα, Χανιά-17 Οκτωβρίου 2015)

“ΣΠωΝδή στον Έρωτα”, παράσταση Μουσικής και Λόγου, με την Ελισάβετ Βερούλη ως ντουέτο “Είμαστε-2”, και την Κάλλι Ρουμελιώτου (διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα, σε επιλεγμένες παραστάσεις) (Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Αίθουσα “Μ. Κατράκης”-Χανιά, 2014-2015).

“Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι…” (σε 3 πράξεις, πολυμορφική παράσταση εμπνευσμένη από τρεις στίχους της “Ιθάκης” του Κ.  Καβάφη, με την Ελισάβετ Βερούλη, τον Κώστα Πανταζή,  την Δέσποινα Χιωτίδου, τους ηθοποιούς: Κώστα Βερονίκη, Αργυρώ Βουτετάκη, Κατερίνα Βουτετάκη (α’ διανομή), Ρούσσα Μαρκάκη, Χάρη Αργυρόπουλο (β’ διανομή), την Κάλλι Ρουμελιώτου (διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα σε επιλεγμένες παραστάσεις – shadowmovements), τις: Έρη Κεχρά, Γρηγορία Οικονομάκη, Θάλεια Ραγκούση (shadowmovements).
(Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Αίθουσα “Μ. Κατράκης”-Χανιά, Αίθουσα “Μ. Μερκούρη”-Ιεράπετρα (Μάρτιος-Απρίλιος 2015), Νεώριο Μόρο-Χανιά, Θέατρο “Δ. Βλησίδης”-Χανιά (Δεκέμβριος 2015-Φεβρουάριος 2016), Θεατρικός Σταθμός Ηρακλείου – Ηράκλειο, Κιν/φος Αλκυονίς – Αθήνα (Απρίλιος-Νοέμβριος 2017).

Στη διαδικασία παραγωγής βρίσκεται η έκδοση ενός cd-βιβλίου με τίτλο «Alma εντός».

Ελισάβετ Βερούλη

Μουσικός και μουσικοπαιδαγωγός, μητέρα τεσσάρων παιδιών, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, όπου σπούδασα μουσική, ξένες γλώσσες, κλασσικό και σύγχρονο χορό κ.α.  Απόκτησα το Δίπλωμά μου από το Μουσικοπαιδαγωγικό Ινστιτούτο Kodály, στην Ουγγαρία.  Ζω και διδάσκω στα Χανιά, και τραγουδώ όπου μπορεί να συνεισφέρει η μουσική μου, σε  έναν κόσμο πιο όμορφο, ειρηνικό και δίκαιο.

Κώστας Πανταζής

Γεννήθηκε στην Ιεράπετρα Κρήτης το 1970 και σπούδασε Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο  Πολυτεχνείο. Με τη μουσική ασχολήθηκε από την ηλικία των 20 μελετώντας κυρίως λαϊκή και ρεμπέτικη μουσική, μαθαίνοντας μπουζούκι κοντά σε δασκάλους του οργάνου. Εγκαταλείποντας την πρωτεύουσα το 2000, επέστρεψε στην Ιεράπετρα όπου ξεκίνησε η ενασχόλησή του με το ερασιτεχνικό θέατρο, ως μέλος της Θεατρικής ομάδας του Δήμου Ιεράπετρας. Παράλληλα την ίδια περίοδο γνωρίζεται με τον Γιώργο Λουτσέτη και ξεκινάει τις περιστασιακές εμφανίσεις ως ντουέτο σε μαγαζιά της πόλης και σε εκδηλώσεις του Δήμου. Το 2001 προσλαμβάνεται, με σύμβαση ορισμένου χρόνου, ως μουσικός, στο πλαίσιο των προγραμμάτων μουσικής εκπαίδευσης στα δημοτικά σχολεία, για τη δημιουργία μουσικού γυμνασίου στην πόλη του.

Από την ενασχόληση του με το θέατρο προέκυψε μια νέα πτυχή στην καλλιτεχνική του παλέτα, αυτή της μουσικής σύνθεσης. Έτσι συνθέτει μουσική για πολλά θεατρικά έργα της πόλης του. Το 2003 στην παράσταση «Φόνισσα», του Αλ. Παπαδιαμάντη  όπου συμμετείχε και ως ηθοποιός, συνέθεσε μαζί με τους Μανώλη Λιαπάκη και Νίκο Μαστοράκη  τη μουσική του έργου σε στίχους του Αλ. Παπαδιαμάντη. Η δουλειά αυτή αργότερα κυκλοφόρησε σε CD με τίτλο «Το σκοτεινό τρυγόνι», ερμηνευμένη από σπουδαίους μουσικούς όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ψαραντώνης, η Λιζέτα Καλημέρη κ.α. Το 2008 διακρίνεται για τη μουσική εκτέλεση στο θεατρικό έργο «Το Σκλαβί», της  Ξ. Καλογεροπούλου στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Καρδίτσας.

Από το 2008 έως το 2010 ως ιδιοκτήτης σε Καφέ–Μπαρ της πόλης, γνωρίζεται και συνεργάζεται με επώνυμους καλλιτέχνες (Δ. Μπάσης, Μ. Ρασούλης, Μ. Κανά, Λ. Μαχαιρίτσας, Μ. Ασλανίδου κ.α ) διοργανώνοντας live εμφανίσεις.

Τα τελευταία 10 χρόνια ως μέλος σε μικρά μουσικά γκρουπ εμφανίζεται σε συναυλίες και μουσικές σκηνές σε διάφορες περιοχές της Κρήτης καθώς και σε μαγαζιά με ζωντανή μουσική.

Από το Μάρτιο του 2015 συμμετέχει στην πολυμορφική παράσταση του φίλου του και παλιού συνεργάτη Γιώργου Λουτσέτη  «Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι…(σε 3 πράξεις)», ως μουσικός και ενίοτε ως ηθοποιός .

Τέλος, το Μάρτιο του 2011 ξεκίνησε να σπουδάζει μουσική στο Ωδείο Τέχνης Αγ. Νικολάου μελετώντας παράλληλα κλασική κιθάρα.

Δέσποινα Χιωτίδου

Η Δέσποινα Χιωτίδου γεννήθηκε το 1998 στην Κοζάνη όπου και τελείωσε με άριστα το λύκειο και τις πρώτες μουσικές της σπουδές. Παρακολούθησε μαθήματα φλάουτου, πιάνου, μονωδίας και θεωρητικών στο Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης και ήταν μέλος της Ορχήστρας, της Χορωδίας και της Ορχήστρας Δωματίου του Ωδείου.  Κατά τη διάρκεια των σπουδών της συμμετείχε σε σειρά συναυλιών υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Δημήτρη Κτιστάκη. Επίσης, από την ηλικία των τεσσάρων έκανε μαθήματα κλασικού μπαλέτου και έλαβε μέρος σε πολλές παραστάσεις. Ζει, πλέον, στην Αθήνα καθώς από το 2016 είναι φοιτήτρια στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα με τη φοίτησή της συνεχίζει τις μουσικές της σπουδές στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας» όπου παρακολουθεί μαθήματα φλάουτου στη Β΄ Ανωτέρα με καθηγητή τον Νίκο Νικόπουλο και μαθήματα μουσικής δωματίου με καθηγητή τον Δημήτρη Κούντουρα.

Ρούσσα Μαρκάκη

Σπουδές Διοίκησης και Οικονομίας, εργασία στον ιδιωτικό τομέα, στο λογιστήριο εταιρείας. 

Μεγάλη αγάπη το Θέατρο από πάντα. Από παιδί. Τα χρόνια που ασχολούμαι ενεργά με τη θεατρική μου εκπαίδευση αλλά και τη συμμετοχή μου σε παραστάσεις, απλά μου απέδειξαν πως ο ενθουσιασμός, το πάθος, η ένταση γι’ αυτό που πραγματικά αγαπάς, δεν τελειώνει ποτέ και όσο τα ανατροφοδοτείς, πολλαπλάσια επιστρέφουν όλα τα παραπάνω.

Κάνω μαθήματα θεάτρου, θεατρικής γραφής, modern dance theatre, jazz χορού, ορθοφωνίας σχεδόν συνεχόμενα και όλο ανακαλύπτω κρυμμένες πτυχές του μαγικού θεατρικού κόσμου.  

Έχω πάρει μέρος σε θεατρικές παραστάσεις, μιούζικαλ, διαφήμιση, video art,  ταινία μικρού μήκους, χοροθεατρική παράσταση, μουσικοθεατρική παράσταση και έχω γράψει δύο θεατρικά έργα. 

Η συμμετοχή μου στην παράσταση «Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι… (σε 3 πράξεις)», είναι ένα ταξίδι πραγματικό, και για εμάς που βρισκόμαστε πάνω στην σκηνή και για όσους το παρακολουθούν από την πλατεία, τα θεωρία, τα παρασκήνια.

Χάρης Αργυρόπουλος

Γεννήθηκα το 1957 στην Αθήνα, τελείωσα τη Γερμανική Σχολή Αθηνών κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και στη συνέχεια έφυγα για τη Γερμανία, όπου σπούδασα για 3 χρόνια Αρχιτεκτονική και συνέχισα με σπουδές Επικοινωνιολογίας (Επιστήμης ΜΜΕ), Κοινωνιολογίας και Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. 

Διαζευγμένος, πατέρας ενός γιού και μιας κόρης, η οποία μου χάρισε και δύο εγγονάκια. 

Ως μέλος της Α.Σ.Ο.Μ. (Αντιφασιστική Συσπείρωση - Ομάδα Μονάχου) είχα τη δυνατότητα στα πλαίσια του φοιτητικού συλλόγου να συμμετέχω ενεργά σε πλείστες πολιτικές, πολιτιστικές, καλλιτεχνικές κ. ά. εκδηλώσεις και να συμβάλλω στο δημιουργικό διάλογο των διαφόρων φοιτητικών παρατάξεων με στόχο κοινές δράσεις, που συνήθως σχετίζονταν με προβλήματα των Ελλήνων μεταναστών. Στη συνέχεια και επί σειράν ετών ήμουν συνιδιοκτήτης και διευθυντής ενός τουριστικού πρακτορείου που είχε κέντρο βάρους της δραστηριότητάς του τις ενοικιάσεις σπιτιών και διαμερισμάτων στην Ελλάδα.

Από το 2005 βρίσκομαι στα Χανιά, όπου ασχολήθηκα μερικά χρόνια με μεσιτείες ακινήτων και στη συνέχεια με τον τουρισμό ως υπάλληλος ξενοδοχείου. Παράλληλα εργάζομαι κατά καιρούς και ως μεταφραστής ή διερμηνέας.

Παρά τις σπουδές Θεατρολογίας στη Γερμανία, η πρώτη επαφή μου στην πράξη με το αντικείμενο προέκυψε μετά τη γνωριμία μου με τον θεατράνθρωπο Μανόλη Πουλή, δημιουργό και ιδιοκτήτη της Αίθουσας «Μάνος Κατράκης» στα Χανιά, που φιλοξένησε για 15 περίπου χρόνια πολλούς καλλιτέχνες. Στα έξι χρόνια της εντατικής συνεργασίας μας, που εξελίχθηκε και σε ιδιαίτερη φιλία, είχαμε την ευκαιρία να ανεβάσουμε αρκετά θεατρικά έργα, απ’ τα οποία ξεχώρισαν οι παραστάσεις των έργων:  - «Πανοραμική θέα νυχτερινής εργασίας», του Μάριου Ποντίκα,  - «Εμιγκρέδες» του Σλάβομιρ Μρόζεκ,  - «Ιστορία του ζωολογικού κήπου», του Έντουαρντ Άλμπυ,  - «Ένας επισκέπτης», του Μωρίς Ντρυόν,  - «Εκεί στο Νότο» – τρία μονόπρακτα του Τέννεσυ Ουίλιαμς. 

Τις παραστάσεις αυτές καταφέραμε να τις μεταφέρουμε και στην Αθήνα με μεγάλη επιτυχία και τα σχέδιά μας δεν σταματούσαν εκεί. Δυστυχώς ο αιφνίδιος θάνατος του Μανόλη δεν μας επέτρεψε να τα ολοκληρώσουμε μαζί. Η θεατρική του ομάδα «Θεατρικός Κύκλος» αποφάσισε ομόφωνα να συνεχίσει το έργο του και ήδη προετοιμάζει το «Memorandum (Υπόμνημα)», του Βάτσλαβ Χάβελ, που θα ανέβει τον ερχόμενο Γενάρη στα Χανιά βασισμένο στις τελευταίες σκηνοθετικές του οδηγίες.

*

Φωτογραφία: Ρ. Σπάρταλη

Συζήτηση με τον συνθέτη Γιώργο Λουτσέτη για το ταξίδι της «Ιθάκης»

By Χρήστος Τσαντής, 07/12/2015

«Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι» ανοίγει τα πανιά του στα Χανιά, στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο, στο Νεώριο Μόρο.

13 & 14 Δεκεμβρίου στις 9:15 ακριβώς Μιλήσαμε με τον συνθέτη Γιώργο Λουτσέτη, καθώς το… σκαρί της παράστασης ετοιμάζεται να βγει και πάλι στα ανοιχτά. Συζητήσαμε για αυτή την πρωτότυπη παράσταση η οποία είναι βασισμένη σε μια ιδέα του Γιώργου Λουτσέτη. Μια συνομιλία της μουσικής με την ποίηση, το θέατρο, την κίνηση, τις εικόνες, με αφορμή τρεις στίχους από την ποιητική «Ιθάκη» του Κωνσταντίνου Καβάφη. Μια παράσταση η οποία ευνοεί, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συνθέτης, «τα ταξίδια στις μέσα θάλασσες», το ταξίδι της αυτογνωσίας.

Χρήστος Τσαντής

-Τι σημαίνουν για τον Γιώργο Λουτσέτη τα σύμβολα Αφετηρία-Ταξίδι-Προορισμός γύρω από τα οποία είναι δομημένη η πολυμορφική παράσταση που σχεδίασες με τους συνεργάτες σου;

-Η αφετηρία είναι το ξεκίνημα, το Άλφα στην πορεία μέχρι το Ωμέγα, ο τόπος και ο χρόνος στον οποίο βρισκόμαστε να ζούμε, ποιοι άνθρωποι και καταστάσεις μας διαμορφώνουν, μέσα από ποιες αρχετυπικές μορφές και έννοιες ξεκινάμε να μαθαίνουμε τον κόσμο, να ερμηνεύουμε όσα δεχόμαστε ως ερεθίσματα.

Το ταξίδι έχει να κάνει με τον τρόπο που αξιοποιούμε όσα λάβαμε στην αφετηρία. Όσα μαθαίνουμε ενώ είμαστε στην πορεία, και το δυσκολότερο – κατά τη γνώμη μου – με ποιο τρόπο αξιολογούμε όσα έχουν εντυπωθεί μέσα μας ώστε να τα κρατήσουμε και να τα εμπλουτίσουμε με γνώση διαμορφώνοντας τη δική μας πορεία. Είναι ο αγώνας, καθημερινός και μακροπρόθεσμος, μέσα από επιλογές, αποδοχές, αρνήσεις, και πράξεις.

Ο προορισμός είναι άμεσο επακόλουθο των δύο προηγούμενων σταδίων. Προϋπάρχει στη σκέψη μας, στα όνειρά μας, στις επιθυμίες μας, αλλά είναι σε άμεση σύνδεση με το ταξίδι, ειδικά με αυτό, το δεύτερο μέρος της αλληλουχίας. Ο προορισμός μπορεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας, σε κάποιες μορφές του, αλλά ο βασικός του πυρήνας παραμένει εκεί και μας περιμένει. Κανείς άλλος δεν θα τον πραγματοποιήσει για λογαριασμό μας και έχουμε την ευθύνη των επιλογών μας. Η παράστασή μας ακολουθεί αυτά τα βήματα, ως παρουσίαση, αλλά και ως μορφοποίηση, στη μακρά περίοδο προετοιμασίας της.

-Μια διαδοχική σειρά από εικόνες και ένα μεγάλο μουσικό οδοιπορικό λοιπόν μας περιμένει. Σε ποιες θάλασσες θα ταξιδέψουν οι θεατές; Με ποια μέσα;

Φωτογραφία: Ρ. Σπάρταλη

-Στις μέσα θάλασσες! Στα εσωτερικά ταξίδια μας. Σε εκείνα τα μέρη όπου ο καθένας έχει τη δική του ιστορία και δε σου κρύβω ότι ένα από τα σημεία που ενδυναμώνουν την παράσταση είναι το γεγονός ότι οι θεατές βρίσκουν τις δικές τους αναφορές. Είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να αφήνει χώρο στον θεατή να βρει το δικό του κομμάτι, το σημείο που τον αφορά. Από όσα έχω ακούσει μέχρι τώρα από ανθρώπους που ήρθαν και μοιράστηκαν το ταξίδι, κρατάω σε ξεχωριστή θέση εκείνες τις κουβέντες που μιλούσαν για τον τρόπο που έβρισκαν τις δικές τους ιστορίες μέσα στο οδοιπορικό, όπως το αναφέρεις.

Αυτό που ξεδιπλώνεται στην παράσταση είναι μια προσωπική ματιά πάνω σε θέματα που με έχουν εμπνεύσει, προβληματίσει και εν γένει έχουν διαμορφώσει τη σκέψη μου και τον τρόπο που δημιουργώ.

Ο κύριος άξονας γύρω από τον οποίο στηρίζονται όλα τα υπόλοιπα είναι η μουσική, δικής μου σύνθεσης και αγαπημένων συνθετών –όμως δεν είναι πάντα σε πρώτο πλάνο. Μία όψη της παράστασης είναι ο διάλογος που γίνεται ανάμεσα στο πιάνο και τις προβολές, οι οποίες έχουν συγκεκριμένο ρόλο και τρόπο να εμφανίζονται, δεν συμπληρώνουν απλά με εικόνες τον ήχο. Αν το έβαζα σε άλλη βάση, θα έλεγα ότι οι προβολές στην παράσταση έχουν ισάξια θέση με ένα μουσικό όργανο σε μια ορχήστρα.

Φωτογραφία: Ρ. Σπάρταλη

Υπάρχει η ποίηση –ακούγεται σε πρώτη ακρόαση η μελοποίησή μου σε αποσπάσματα από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη– υπάρχουν δύο θεατρικά –το ένα πάνω σε πρωτότυπο κείμενο της Μαίρης Παυλοπούλου– θα έχουμε shadow movements –κίνηση σωμάτων με σκιά, δηλαδή– παιδάκια που θα ζωγραφίζουν πάνω στη σκηνή, με μια ομάδα δεκαπέντε περίπου συντελεστών. Καθένας από τους δημιουργούς έχει προσθέσει το δικό του λιθαράκι στο όραμα και συντελούν όλοι τους στο άρτιο αποτέλεσμα της παράστασης. Τους χρωστάω πολλά, για την αποδοχή, την όρεξη για δημιουργία, για τη συγκίνηση που μοιραζόμαστε, για τη συνεργασία και τη συμμετοχή τους όταν τους το ζήτησα σε αυτή τη δεύτερη περίοδο. Επίσης, η αναφορά ανήκει και σε εκείνους που μου παραχώρησαν τη χρήση του έργου τους, είτε ποιητικό είτε φωτογραφικό είτε γράφοντας στίχους για την παράσταση. Κάποια στιγμή στη συζήτησή μας θα ήθελα να αναφερθώ σε εκείνους ξεχωριστά!

-Ποιά ήταν η απήχηση, η ανταπόκριση του κόσμου στις εκδηλώσεις που έγιναν μέχρι σήμερα;

Η απήχηση είναι πάντοτε ένα αίνιγμα μέχρι τη στιγμή της παράστασης. Ομολογώ ότι μέσα στα χρόνια που δραστηριοποιούμαι στα Χανιά με τους συνεργάτες μου, υπάρχει μία μαγιά ανθρώπων οι οποίοι μας στηρίζουν σταθερά και έχουν παρακολουθήσει μία πορεία δέκα χρόνων. Τους ευχαριστώ και δημόσια για αυτό. Τώρα που το λέω συνειδητοποιώ ότι τα μισά από τα χρόνια που βρίσκομαι δημιουργικά μέσα στη μουσική τα έχω εστιάσει ενεργά εδώ στα Χανιά. Στα δέκα αυτά χρόνια έχει υπάρξει μία πορεία, την αναγνωρίζει ο κόσμος που παρακολουθεί, διακρίνω την εξέλιξη και εγώ.

Φωτογραφία: Ρ. Σπάρταλη

Θα σου πω τι συμβαίνει από τη στιγμή που θα καθίσω στο πιάνο και θα ξεκινήσει η παράσταση. Κάθε φορά βάζω μικρά σημαδάκια, μικρές στιγμές στην αρχή για να τσεκάρω αν εκείνο που θέλω να επικοινωνήσω με το κοινό φτάνει. Μικρά προσωπικά στοιχήματα, αν θέλεις, μικρές κερδισμένες «μάχες».

Στην περίπτωση της «Ιθάκης» συνάντησα κάτι πρωτόγνωρο. Από την πρώτη παράσταση, από τις πρώτες στιγμές, το κοινό ήταν εκεί, παρόντες με ουσιαστικό τρόπο, ακόμα και στα σημεία των πιο προσωπικών βιωματικών αναφορών. Εστιασμένοι σε ό,τι συνέβαινε μπροστά τους, ολοκληρωτικά μέσα σε εκείνο που παρακολουθούσαν. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας έβλεπα ότι τα θέματα πραγματικά αγγίζουν αρκετούς αλλά η στιγμή της ζωντανής επικοινωνίας ξεπέρασε τις προσδοκίες.

Με το κοινό πάντοτε επιθυμώ να βρίσκομαι σε άμεση επικοινωνία. Αυτό είναι το δικό μου ζητούμενο – γι’ αυτό έχω σταματήσει να παίζω σε χώρους όπου η μουσική λειτουργεί ως κάτι συμπληρωματικό, ως “χαλί” για άλλες διαδικασίες.

Φωτογραφία: Ρ. Σπάρταλη

Γι’ αυτό άλλωστε ξανακάναμε παράσταση με διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα την περασμένη Άνοιξη, με την εξαιρετική συνεργάτιδά μου την Κάλλι Ρουμελιώτου, για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε και με τους κωφούς συνανθρώπους μας, με τον τρόπο που εκείνοι μπορούν να κατανοήσουν μια τόσο πολυμορφική παράσταση. Με δυσκολότερο στόχο ετούτη τη φορά, διότι η διερμηνεία αφορούσε κυρίως μόνο μουσική και την ατμόσφαιρά της, και λιγότερο στίχους τραγουδιών.

Με την Κάλλι το πετύχαμε αυτό, κυρίως λόγω της δικής της ικανότητας να διερμηνεύει την τέχνη, και ένιωσαν τη δύναμη της διερμηνείας ακόμα και οι ακούοντες θεατές –αυτό δεν περιγράφεται, αξίζει να το δει κάποιος!

Εν κατακλείδι, γνώρισα νέο κοινό μέσα από την “Ιθάκη”, κέρδισα ξανά τους πιστούς μας θεατές, ενισχύθηκαν οι συνεργασίες, δημιουργήθηκαν καινούριες και όλο αυτό άφησε έναν απόηχο που μου τον μεταφέρει ο κόσμος. Περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία και λαχτάρα να ταξιδέψουμε ξανά, στην ανανεωμένη έκδοση της “Ιθάκης” σε λίγες μέρες.

-Ένα ταξίδι με πολλούς και αξιόλογους συνεργάτες…

-Με άξιους και αγαπημένους συνοδοιπόρους. Θα αναφερθώ στον καθέναν ξεχωριστά λέγοντας…

Για την Ελένη Γεωργίου: Η Ελένη είναι άνθρωπος του θεάτρου, ή καλύτερα άνθρωπος του Λουίτζι Πιραντέλο –δεν το αρνείται! Έχει ανοιχτή σκέψη και είναι πρόθυμη για το ουσιαστικό και το καίριο. Της ζήτησα να γράψει ελληνικούς στίχους σε μια μουσική που είχα διαλέξει και μας πρόσφερε την ευαισθησία της γραφής της.

Για τον Κώστα Βερονίκη: Ο Κώστας μετουσιώνει το κείμενο σε μία κατάσταση, σε μία ατμόσφαιρα.

Ερμηνεύει τον κάθε ρόλο με τις λέξεις αλλά και με το σώμα, με την κίνησή του, τη φυσική του παρουσία πάνω στην σκηνή. Ήταν ο πρώτος που σκέφτηκα για να αποδώσει το κείμενο της Μαίρης Παυλοπούλου που ερμηνεύει, και από τις πρώτες γραμμές που μου διάβαζε, στις πρώτες πρόβες, επιβεβαίωσε την επιλογή.

Για την Αργυρώ και Κατερίνα Βουτετάκη: Η Αργυρώ και η Κατερίνα, τα Βουτετάκια μας, έχουν μέσα τους έναν κόσμο που εκρήγνυται πάνω στη σκηνή. Η αλληλεπίδραση μαζί τους ήταν αρκετή για να αλλάξει ο τρόπος απόδοσης ενός κομβικού σημείου της παράστασης. Όσα κι αν κάνουμε στις πρόβες πολλαπλασιάζονται στην παράσταση.

Για τον Κώστα Πανταζή: Φίλος και συνεργάτης εδώ και πολλά χρόνια, χωρίς να έχουμε κάνει όσες παρουσιάσεις θα θέλαμε, αλλά με εκείνη τη χημεία των συνεργατών που εκμηδενίζει τις χιλιομετρικές αποστάσεις.

Για την Κατερίνα Παπαδάκη: Η Κατερίνα έχει βρεθεί στην ομάδα των δύο πιο σημαντικών παραγωγών της καριέρας μου, ετούτη είναι η δεύτερη, και με έχει στηρίξει προσωπικά σε διάφορες καταστάσεις. Έχει καίρια ματιά στην ερμηνεία και απόδοση του λόγου, και δεν εγκλωβίζεται σε στεγανά και πεπατημένες διαδρομές.

Για την Κάλλι Ρουμελιώτου: Η γνωριμία με την Κάλλι προέκυψε μέσα από τις παραστάσεις στις οποίες γινόταν ταυτόχρονη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα, αλλά πολύ γρήγορα φάνηκε η πολυμορφικότητα των μέσων που διαθέτει για να εκφραστεί καλλιτεχνικά και το πόσο ανοιχτούς ορίζοντες έχει σε ιδέες και προτάσεις που τις γίνονται. Έτσι στη δεύτερη περίοδο της παράστασης, της ζήτησα να εκφραστεί με την κίνηση, με το σώμα, με τη σκιά. Δημιούργησε την ομάδα των ατόμων που χρειαζόταν για να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα και έχουν καταφέρει εκπληκτικά αποτελέσματα.

Για την Έλενα Αθανασοπούλου: Η ένταξη της Έλενας στους συντελεστές ξεκίνησε από το κομμάτι των βοηθών πριν την παράσταση αλλά άλλαξε ρόλο περίπου ως αστείο (σοβαρό, πάντα), μιας και το αντικείμενο των φωτισμών ήταν καινούριο για εκείνη, αλλά με κέρδισε η όρεξή της για δουλειά, η συνέπεια της συνεργασίας, και ο τρόπος που μπορεί να ακολουθήσει τις οδηγίες που υπηρετούν μια παράσταση.

Για την Ελισάβετ Βερούλη: Με την Ελισάβετ ως ντουέτο “Είμαστε 2” έχω βιώσει εκπληρωμένα μουσικά όνειρα, επιθυμίες και δύσκολους κερδισμένους στόχους, την συνεργασία, την παιδαγωγική και το άρτιο αποτέλεσμα. Έχει καταφέρει να βγάλει από μέσα μου τον καλύτερό μου εαυτό, σε δημιουργία και αντίληψη.

Για την Λίλιαν Μπουράνη: Η Λίλιαν αποτελεί έναν καταλύτη στη μουσική μου τόσο σημαντικό, ώστε να έχω χωρίσει τα είκοσι χρόνια που δημιουργώ σε περίοδο πριν και μετά την Λίλιαν. Τη γνώρισα αναζητώντας στίχους για να γράψω μουσική, το 2004, και βρέθηκα μπροστά σε μια εξαιρετική ποιήτρια, μέσα στον πανέμορφο κόσμο της γραφής της. Τα δύο τραγούδια που υπάρχουν στο cd του προγράμματος είναι μόνο ένα μικρό δείγμα της συνεργασίας μας, και μόνο μερικά λεπτά από τις αμέτρητες ώρες προσήλωσης στις λέξεις της.

Για την Μαίρη Παυλοπούλου: Η Μαίρη είναι το πρόσωπο στο οποίο αποτυπώνεται ένα μεγάλο μέρος της “Ιθάκης” όπως την ερμηνεύω. Ιδανικός άνθρωπος για να δέσει μία ομάδα συνεργατών, μου έχει μάθει τον τρόπο που χρειάζεται να εμβαθύνει, να παλέψει, να συνταιριάξει και να παραμείνει αναλλοίωτος όποιος θέλει να είναι αυθεντικός. Το κείμενό της υπήρχε πολύ καιρό στο συρτάρι μου και ήρθε στο φως με τον πιο ιδανικό τρόπο, με την ερμηνεία του Κώστα Βερονίκη.

Για τον Μανόλη Πουλή: Με τον Μανόλη συνεργαζόμαστε από το 2006, μέσα στον πάντοτε φιλόξενο χώρο του, την Αίθουσα “Μάνος Κατράκης” στη Χρυσή Ακτή. Θεωρώ τον χώρο του καλλιτεχνικό μου σπίτι διότι όλες οι παραστάσεις στις οποίες έχω πάρει μέρος ή δημιουργήσει έχουν παρουσιαστεί εκεί.

Είναι από τους λίγους που έχουν δει την αλλαγή και εξέλιξη της καλλιτεχνικής μου πορείας, από τις πρώτες παρουσιάσεις εδώ στα Χανιά, μέχρι σήμερα. Η τωρινή παρουσία μας, ως συμπαραγωγοί, είναι μια αρχή με επιθυμία να συνεχιστεί σε αυτό το κομμάτι.

Για τον Δημήτρη Σούλτα: Καταφέρνει να κλείνει μέσα στις φωτογραφίες του, ένα τραγούδι, μια μουσική, ένα πολιτικό σχόλιο, μια κοινωνική και πολιτική κραυγή, αλλά και ένα λυρισμό που βγαίνει από το καρέ.

Ουσιαστικός δημοσιογράφος, με καίριο λόγο και σχολιασμό.

Για τον Βαγγέλη Φίλο: Με τον Βαγγέλη ανταμώσαμε στην παρουσίαση του ποιητικού βιβλίου της Λίλιαν Μπουράνη το 2012, και ήρθα σε επαφή με τη δική του ποίηση το διάστημα που ακολούθησε. Το ποίημα που μας παραχώρησε για την παράσταση ανήκει στις κορυφαίες του συνθέσεις ποίησης, ατμόσφαιρας, εικόνων, αρωμάτων και νοημάτων.