1959. Ο Φιντέλ στη Σάντα Κλάρα από το φακό του Μπαρτ Γκλιν (ΗΠΑ, 1925-2008) -Magnum Photos |
Ανανέωση: Παρασκευή, 30/12/2016, 13:00
***
Πάμπλο Νερούδα
Το Έπος
Από την ποιητική συλλογή
Επικό Τραγούδι (1960)
Πρώτη ελληνική έμμετρη μετάφραση
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο
V
La Gesta
Pablo Neruda
SI el hondo mar callaba sus dolores
las esperanzas levantó la tierra:
éstas desembarcaron en la costa:
FIDEL Castro con quince de los suyos
y con la libertad bajó a la arena.
La isla estaba oscura como el luto,
pero izaron la luz como bandera,
no tenían más armas que la aurora
y ésta dormía aún bajo la tierra:
entonces comenzaron en silencio
la lucha y el camino hacia la estrella.
FATIGADOS y ardientes caminaban
por honor y deber hacia la guerra,
no tenían más armas que su sangre:
iban desnudos como si nacieran.
Y así nació la libertad de Cuba,
de aquel puñado de hombres en la arena.
LUEGO la dignidad de los desnudos
los vistió con la ropa de la sierra,
los nutrió con el pan desconocido,
los armó con la pólvora secreta,
con ellos despertaron los dormidos,
dejaron su sepulcro las ofensas,
las madres despidieron a sus hijos,
el campesino relató su pena
y el ejército puro de los pobres
creció y creció como la luna llena:
no le quitó soldados el combate:
creció el cañaveral en la tormenta:
el enemigo le dejó sus armas
abandonadas en las carreteras:
los verdugos temblaban y caían,
desmantelados por la primavera,
con un disparo que condecoraba
con la muerte, por fin, sus camisetas,
mientras que el movimiento de los libres
movía, como el viento, las praderas,
sacudía los surcos de la isla,
surgía sobre el mar como un planeta.
Canción de Gesta
Imprenta Nacional de Cuba,
1960 (pp. 8-9)
|
V
Το Έπος
Πάμπλο Νερούδα
ΑΝ η βαθιά η θάλασσα τις πίκρες
κατάφερνε να πνίξει, τότε οι ελπίδες
θ’ ανθίζανε στη γη· και ξεμπαρκάραν:
ήταν γροθιές και μπράτσα για την πάλη:
Ο ΦΙΝΤΕΛ Κάστρο μ’ άλλους δεκαπέντε
κι η λευτεριά μαζί βγήκαν στην άμμο.
Σκοτάδι· το νησί μέσα στο πένθος,
αλλά το φως υψώσανε παντιέρα,
γιατί άλλα όπλα απ’ την αυγή δεν είχαν
που όμως κι αυτή ακόμα αποκοιμιόταν:
και τότε σιωπηλοί πήραν το δρόμο
του αγώνα, περπατώντας προς τ’ αστέρια.
ΚΑΤΑΚΟΠΟΙ μα φλογισμένοι μπαίνουν
για την τιμή και για το χρέος στη μάχη,
κι άλλα όπλα απ’ το αίμα τους δεν έχουν:
κινούν γυμνοί σαν νεογέννητα. Έτσι
γεννήθηκε κι η λευτεριά της Κούβας,
από μια χούφτα άντρες, απ’ την άμμο.
ΥΣΤΕΡΑ των γυμνών η περηφάνια
ντύθηκε με τη φορεσιά της σιέρας,
κι απ’ το ψωμί το ξένο χορτασμένη,
με το κρυφό αρματώθηκε μπαρούτι,
μ’ εκείνους που απ’ το λήθαργό τους βγήκαν
κι απ’ την ντροπή, απ’ του τάφου τους την τρύπα·
μανάδες λένε αντίο στα παιδιά τους,
τον πόνο του ανιστόρησε ο αγρότης
κι η αγνή στρατιά των εξαθλιωμένων
φούσκωσε σαν τ’ ολόγιομο φεγγάρι:
τους μαχητές δεν τους κλονίζει ο αγώνας
βαστάνε όπως στη θύελλα το καλάμι·
τώρα ο εχθρός τα όπλα εγκαταλείπει
τ’ αφήνει εκεί καταμεσής του δρόμου
οι δήμιοι μες στον τρόμο καταρρέουν
διαλυμένοι από της άνοιξης την αύρα,
με μια σφραγίδα, βόλι του θανάτου
στερνό στολίδι στα πουκάμισά τους.
κι οι ελευθερωτές διαβαίνουν όπως
ο άνεμος, σαρώνουν τα λιβάδια,
τραντάζετ’ όλο το νησί κι η ορμή τους
πάνω απ’ τη θάλασσα προβάλλει σαν πλανήτης.
Επικό Τραγούδι
Εθνικό Τυπογραφείο Κούβας,
1960 (σελ. 8-9)
Μετάφραση, Μπάμπης Ζαφειράτος,
23 Δεκεμβρίου 2016.
|
*
Πρώτη ελληνική έμμετρη μετάφραση
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο
Μπάμπης Ζαφειράτος - Μποτίλια Στον Άνεμο
*
Από Επικό Τραγούδι βλέπε και τα:
*
Το Β΄ Μέρος του ιστορικού, στην επόμενη δημοσίευση
(Μεταφράζονται και άλλα ποιήματα της συλλογής)
*
1959. Ο Φιντέλ στη Σάντα Κλάρα από το φακό του Μπαρτ Γκλιν (ΗΠΑ, 1925-2008) -Magnum Photos |
Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
Το καταπληκτικό πορτραίτο του Φιντέλ από τον Νικολάς Γκιγιέν και το τραγούδι του Κάρλος Πουέμπλα, Ως τη νίκη Κομαντάντε
*
*
και
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.