Δεκέμβρης 1944 (17)

Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά. Ο Φιντέλ είναι αθάνατος

Έφοδος στις Μονκάδες τ’ Ουρανού!: Fidel vivirá para siempre! Fidel es inmortal! - Ο Φιντέλ θα ζει παντοτινά! Ο Φιντέλ είναι αθάνατος!
Φιντέλ: Ένα σύγγραμμα περί ηθικής και δυο μεγάλα αρχίδια στην υπηρεσία της ανθρωπότητας (Ντανιέλ Τσαβαρία)
* Φιντέλ: Αυτός που τους σκλάβους ανύψωσε στην κορφή της μυρτιάς και της δάφνης
* Πάμπλο Νερούδα: Φιντέλ, Φιντέλ, οι λαοί σ’ ευγνωμονούνε * Νικολάς Γκιγιέν: Φιντέλ, καλημέρα! (3 ποιήματα)
* Ντανιέλ Τσαβαρία: Η Μεγάλη Κουβανική Επανάσταση και τα Ουτοπικά Αρχίδια του Φιντέλ * Ντανιέλ Τσαβαρία: Ο ενεργειακός βαμπιρισμός του Φιντέλ * Ραούλ Τόρες: Καλπάζοντας με τον Φιντέλ − Τραγούδι μεταφρασμένο - Video * Χουάν Χέλμαν: Φιντέλ, το άλογο (video)


Κάρλος Πουέμπλα - Τρία τραγούδια μεταφρασμένα που συνάδουν με τη μελωδία:
* Και τους πρόφτασε ο Φιντέλ (Y en eso llego Fidel) − 4 Video − Aπαγγελία Νερούδα * Δεν έχεις πεθάνει Καμίλο (Canto A Camilo) * Ως τη νίκη Κομαντάντε (Hasta siempre Comandante)
* Τα φρούρια του ιμπεριαλισμού δεν είναι απόρθητα: Μικρή ιστορική αναδρομή στη νικηφόρα Κουβανική Επανάσταση και μέχρι τις μέρες μας ‒ Με αφορμή τα 88α γενέθλια του Φιντέλ ‒ Εκλογικό σύστημα & Εκλογές - Ασφάλεια - Εκπαίδευση - Υγεία (88 ΦΩΤΟ) * Φιντέλ

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΔΝΤΕΕ: Νέος γύρος έντιμων εκβιασμών

Νέος κύκλος μέτρων και εκβιασμών
Έναν «έντιμο συμβιβασμό» αναζητά η κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» και γι' αυτό το σκοπό, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών, ετοιμάζεται να «βάλει νερό στο κρασί της».
Οι φράσεις που χρησιμοποιούν τα κυβερνητικά στελέχη δεν είναι τυχαίες. Θέλουν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η «σθεναρή» τους διαπραγμάτευση απέδωσε και ότι τώρα ήρθε η ώρα για μικρές υποχωρήσεις, ώστε να κλείσει η «αξιολόγηση».
Η κυβέρνηση λεονταρίζει ότι δεν θα αποδεχτεί νέα μέτρα για το 2019 - 2020 προκειμένου να καλυφθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι και αντιπροτείνει την επέκταση του «κόφτη» που θεσπίστηκε για το 2018.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση δεν απορρίπτει τα νέα μέτρα, αλλά παραπέμπει τη νομοθέτησή τους σε ένα επόμενο στάδιο, εκβιάζοντας παράλληλα το λαό να αποδεχτεί όσα έχουν ψηφιστεί έως τώρα.
  • Δηλαδή, εγγράφει μέτρα σε «επιταγές» που λήγουν τα επόμενα χρόνια, οπότε θα «σκάσουν» στα χέρια των λαϊκών στρωμάτων.
Είναι, επίσης, καθαρό ότι τα δημοσιονομικά μέτρα και οι άλλες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις δεν είναι αποτέλεσμα του ενός ή του άλλου στόχου για το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων.
  • Πάνω απ' όλα υπηρετούν την προσαρμογή της αγοράς εργασίας στις μεταβαλλόμενες ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Το ομολογεί το ίδιο το ΔΝΤ, κατατάσσοντας τη μείωση του αφορολόγητου και την παραπέρα συρρίκνωση των συντάξεων στα μέτρα - «κρίκους» για την καπιταλιστική ανάκαμψη, ενώ μέχρι τώρα η κυβέρνηση τα παρουσίαζε ως «ρεζέρβες» για την εξοικονόμηση κρατικών εσόδων, σε περίπτωση που χρειαζόταν να ενεργοποιηθεί ο δημοσιονομικός κόφτης.
Άλλο παράδειγμα:
Η κυβέρνηση διαφήμιζε τις αποφάσεις για τη «ρύθμιση» του χρέους ως προϋπόθεση για τη σταδιακή ανακούφιση του λαού από φόρους και μέτρα.
Ωστόσο, η απόφαση του τελευταίου Γιούρογκρουπ για το χρέος
  • όχι μόνο δεν αναχαιτίζει τα αντιλαϊκά μέτρα,
  • αλλά ο προϋπολογισμός του 2017 περιέχει και 2,7 δισ. ευρώ επιπλέον φόρους, μεταρρυθμίσεις και αντιλαϊκές ανατροπές.
  • Επιπλέον και οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα παραμένουν υψηλοί, ακόμα και μετά το 2018, με βάση την ίδια απόφαση του Γιούρογκρουπ, προμηνύοντας ένταση της φοροαφαίμαξης και των περικοπών σε κοινωνικές δαπάνες.
  • Όσο για την πρόταση της κυβέρνησης να διατηρηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% και μετά το 2018, αλλά το 1% να κατευθύνεται σε φοροαπαλλαγές, μειώσεις εισφορών και επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις, σε τίποτα δεν αλλάζει το αντιλαϊκό περιεχόμενο που έχει η ατζέντα της διαπραγμάτευσης.
Οι αντιλαϊκοί στόχοι παραμένουν ίδιοι, με τη διαφορά ότι
  • το κεφάλαιο εξασφαλίζει άμεσα ένα μέρος από τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, με τις μορφές που περιγράψαμε πιο πάνω, βαθαίνοντας συνολικά την εκμετάλλευση σε βάρος των εργαζομένων.
Τι επιβεβαιώνουν όλα αυτά;
Ότι τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός από την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», τη ρύθμιση του χρέους, την επίτευξη των στόχων για την καπιταλιστική ανάκαμψη.
  • Το δικό του σχέδιο είναι που πρέπει να μπει στο τραπέζι, να παλέψει για τη δική του διέξοδο διαφυγής από το φαύλο κύκλο των μέτρων, της εκμετάλλευσης και της φτώχειας για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.