Νίκος Μπελογιάννης: 70 χρόνια από την εκτέλεσή του ― Μεγάλη πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ στην κεντρική πλατεία της Αμαλιάδας ― Δημήτρης Κουτσούμπας: Το κόκκινο γαρύφαλλο του Μπελογιάννη το κρατάει το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες (VIDEO - ΦΩΤΟ)

*

Βλέπε και Αφιέρωμα του Ριζοσπάστη, 2-3/4/2022

*

ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑΔΑ

Δ. Κουτσούμπας: Το κόκκινο γαρύφαλλο του Μπελογιάννη το ΚΚΕ το κρατάει σε όλες τις μάχες (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Κυριακή 03/04/2022 - 12:28

Με ιδιαίτερη μαζικότητα, μαχητικότητα και συγκίνηση πραγματοποιήθηκε η μεγάλη πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ στην κεντρική πλατεία της Αμαλιάδας, με αφορμή τη συμπλήρωση των 70 χρόνων από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του.

Την ομιλία στην εκδήλωση έκανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι

«στο δρόμο της ανατροπής ανθίζουν ξανά τα κόκκινα γαρίφαλα, στα χέρια αγωνιστών, άξιων συνεχιστών και δεν θα μαραθούν ποτέ...»

Την εκδήλωση άνοιξε με χαιρετισμό ο Χρήστος Γιάνναρος, γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Ηλείας του ΚΚΕ.

Στην Αμαλιάδα βρέθηκαν μέλη και φίλοι του ΚΚΕ από όλη τη Δυτική Ελλάδα, αλλά και την Αττική. Από νωρίς το πρωί της Κυριακής έφτασαν λεωφορεία με κόσμο, ενώ η πόλη ξύπνησε με συνθήματα όπως «ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «ούτε σε ξερονήσια ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές», αλλά και αντιπολεμικά-αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα όπως «ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών».

Το «παρών» στην μεγάλη εκδήλωση έδωσαν επίσης, μέλη παραρτημάτων Δυτικής Ελλάδας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, κρατώντας τα λάβαρά τους.

Παρευρέθηκαν ακόμα τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Αρβανιτάκης και Κώστας Παρασκευάς, οι βουλευτές του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος και Νίκος Παπαναστάσης, ο γραμματεάς του ΣΠ Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ, Στάθης Κεντρής, οι Δήμαρχοι Πάτρας, Κώστας Πελετίδης και Ήλιδας, Γιάννης Λυμπέρης, με τον οποίο είχε συνάντηση ο Δ. Κουτσούμπας νωρίτερα, καθώς και μια σειρά εκπρόσωποι εργατικών και μαζικών φορέων της περιοχής.

Μετά την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα, ακολούθησε μουσικό - αφηγηματικό αφιέρωμα από το συγκρότημα Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ, που παρουσίασε δραματοποιημένα μεγάλο κομμάτι της απολογίας του από τη δεύτερη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη, με μουσική συνοδεία.

Στο μουσικό σκέλος ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα τραγούδια «Αυτοί που περιμένουν», «Ήρωες», «Ο Μπελογιάννης ζει» και «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο».

Ο Δ. Κουτσούμπας, στελέχη του Κόμματος, καθώς και πλήθος κόσμου άφηνε λουλούδια στο μνημείο του κομμουνιστή ήρωα.

Η εκδήλωση έκλεισε με συνεστίαση που έγινε στην Κουρούτα με γλέντι μέχρι αργά το απόγευμα με τοπικό μουσικό συγκρότημα. 

Η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα

«Φίλες και φίλοι

Συντρόφισσες και σύντροφοι

70 χρόνια πέρασαν από τα χαράματα της Κυριακής 30 Μάρτη του 1952, όταν οι στυγνοί δολοφόνοι του αστικού μετεμφυλιακού κράτους, οδηγούσαν τον κομμουνιστή ήρωα Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του Αργυριάδη, Καλούμενο και Μπάτση, στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Το κόκκινο γαρύφαλλο που έπεσε απ’ τα χέρια τους παραμένει κόκκινο - κατακόκκινο στο νου και την καρδιά μας… Για να μας θυμίζει την υπέρτατη θυσία τους στον αγώνα για να κερδίσει το δίκιο του λαού.

70 χρόνια μετά, εδώ στην Αμαλιάδα, σ’ αυτή τη μικρή πόλη της Ηλείας, όπου ο Μπελογιάννης γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα, τιμάμε τη μνήμη του, καθώς και τη μνήμη των συντρόφων του.

Αν, φίλες και φίλοι, ο Μπελογιάννης κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, είναι γιατί έκανε το καθήκον του από την πρώτη, έως την τελευταία στιγμή της ζωής του.

Ρίχτηκε στη δράση χωρίς να λογαριάζει δυσκολίες, εμπόδια, διώξεις.

Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της λαϊκού αγώνα σε όλες τις συνθήκες με αυταπάρνηση και χωρίς να λογαριάσει θυσίες.

Από τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα, ως μαθητής εδώ στο Γυμνάσιο της Αμαλιάδας…,

μετά ως φοιτητής για μικρό διάστημα…,

ως υπεύθυνο κομματικό στέλεχος εδώ στην Περιοχή…,

μετά ως στρατιώτης…,

ως φυλακισμένος στα ιταλικά στρατόπεδα συγκέντρωσης…,

ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ στην Αντίσταση…,

ως αγωνιστής του ΔΣΕ και Πολιτικός του Επίτροπος…,

Πάντα μπροστά με την ίδια τόλμη.

Κι αργότερα, μετά την ήττα του 1949, ως στέλεχος του κόμματος στην πολιτική προσφυγιά, εκεί όπου προετοιμαζόταν για τις επόμενες σκληρές μάχες γράφοντας: "Ο καιρός περνάει με διάβασμα και με την προσμονή να ριχτούμε (...) στη δουλειά και στη δράση"!

Σ’ αυτή τη δουλειά και τη δράση ρίχτηκε με όλες του τις δυνάμεις, όταν το κόμμα τού ανέθεσε την αποστολή στην Ελλάδα.

Για να φέρει σε πέρας ένα ακόμα πολύ δύσκολο καθήκον σε εκείνες τις συνθήκες: Αυτό, της αναδιοργάνωσης και συγκρότησης παράνομων Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ μέσα στην Ελλάδα.

Ένα καθήκον που σε συνθήκες ήττας και υποχώρησης του κινήματος, σκληρών διώξεων και εκτελέσεων, απαιτούσε:

- Αυξημένη επαγρύπνηση,

- Πρωτοβουλία και αποφασιστικότητα, αυταπάρνηση,

- Ικανότητα ανάπτυξης γερών δεσμών με το εργατικό - λαϊκό κίνημα,

- Επιτυχή συνδυασμό της παράνομης με τη νόμιμη δουλειά.

Γι’ αυτό, η δράση του Κόμματος στην Ελλάδα στηρίχθηκε και ενισχύθηκε με την αποστολή των καλύτερων στελεχών του Κόμματος.

Ένα τέτοιο στέλεχος ήταν και ο Νίκος Μπελογιάννης.

Αν ο Μπελογιάννης κατέχει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, είναι γιατί έμαθε να συνδυάζει όλα τα καθήκοντα ως μέλος, ως στέλεχος του τιμημένου ΚΚΕ.

Και το καθήκον του δεν ήταν μόνο να μπαίνει μπροστά στη δράση με όλες του τις δυνάμεις και σε όλες τις συνθήκες, αλλά και να μελετά αδιάκοπα ως την αυγή του θανάτου του.

Μελετούσε τη θεωρία μας, γιατί ήξερε πολύ καλά, ότι το επαναστατικό κίνημα απαιτεί ηρωισμό και αυταπάρνηση, προσφορά χωρίς όρια, απαιτεί όμως και καλή γνώση της θεωρίας, της πολιτικής.

Δρούσε και μελετούσε, μελετούσε και έγραφε, έγραφε αδιάκοπα και πρωτοστατούσε στην πάλη.

Ο Μπελογιάννης ανέλαβε τις ευθύνες του απέναντι στην εργατική τάξη και στην υπόθεσή της και έκανε το καθήκον μέχρι το τέλος.

Μέχρι τη στιγμή που αυτός και οι σύντροφοί του στάθηκαν όρθιοι μπροστά στο απόσπασμα.

Στο εκτελεστικό απόσπασμα που έστησαν οι δολοφόνοι του: Η κεφαλαιοκρατία της Ελλάδας, το Παλάτι, οι Αμερικάνοι, η κυβέρνηση του "κεντρώου" Πλαστήρα.

Έκανε το καθήκον του έως το τέλος.

Ήξερε τι τον περίμενε, ήξερε ότι μπορούσε, αν ήθελε, να κερδίσει τη ζωή του, με μια δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ και των ιδεών του, αλλά έφτασε συνειδητά μέχρι την υπέρτατη θυσία.

Γιατί αγαπούσε την εργατική τάξη, το λαό, είχε ακλόνητη πίστη στο Κόμμα και στην πάλη για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Όπως είπε και ο ίδιος στο στρατοδικείο: "Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας".

Αυτή η πίστη στο Κόμμα και στη νίκη της εργατικής τάξης, γέννησε τα αμέτρητα παραδείγματα επώνυμων και χιλιάδων ανώνυμων κομμουνιστών, αγωνιστών που με την πρωτοπόρα στάση ζωής τους, τη θυσία τους, ξεπέρασαν αυτό που μπορεί να φαντάζει ως ανθρωπίνως αδύνατο.

Η ίδια η πορεία της ταξικής πάλης, οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην εξέλιξή της, η δύναμη του συλλογικού αγώνα, η πίστη και η αφοσίωση στην υπόθεση της επαναστατικής αλλαγής, στην υπόθεση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, δημιούργησαν τέτοιους αγωνιστές, βγαλμένους μέσα από τα σπλάχνα της εργατικής τάξης, της φτωχολογιάς, μέσα από τα σπλάχνα του λαού μας, του ΚΚΕ.

Είμαστε σίγουροι ότι τα επόμενα χρόνια η ταξική πάλη, η πάλη για την ανατροπή, για το σοσιαλισμό, θα αναδείξει νέα πρότυπα συλλογικού και ατομικού ηρωισμού, νέους αγωνιστές, νέους λαϊκούς ηγέτες, νέους "Μπελογιάννηδες".

* * *

Ο Μπελογιάννης και τα χιλιάδες παραδείγματα των αγωνιστών, έγραψαν με τη στάση τους ηρωικές σελίδες, γιατί σε όλες τις κρίσιμες στιγμές διάλεξαν στρατόπεδο.

Και διάλεξαν το στρατόπεδο των λαών.

Αυτή την επιλογή έχουμε κάνει και εμείς σήμερα που τα «σκιάζει όλα η φοβέρα» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Διαλέγουμε το στρατόπεδο των λαών, και όχι το στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών - πραγματικών ληστών - που λύνουν τις διαφορές τους πάνω στο λαό της Ουκρανίας.

Διαφορές και αντιθέσεις που δεν προέκυψαν σε μια νύχτα στις 24 Φλεβάρη, όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, αλλά οξύνονται εδώ και χρόνια, πάνω από μια δεκαετία.

Κι αυτές οι αντιθέσεις δεν έχουν να κάνουν μόνο, ούτε με το ότι η Ρωσία παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, όπου εστιάζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, ούτε με την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας και το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, όπου εστιάζει η Ρωσία.

Έχουν, πρώτα από όλα, να κάνουν με το μοίρασμα των αγορών, του ορυκτού πλούτου, της ενέργειας, των εδαφών και του εργατικού δυναμικού, των αγωγών και των δικτύων μεταφοράς εμπορευμάτων.

Φυσικά, στην εποχή του ιμπεριαλισμού, που έχει περάσει ο καπιταλισμός εδώ και ένα αιώνα, αυτά δεν είναι καινούργια φαινόμενα, είναι συστατικά στοιχεία της εποχής του μονοπωλιακού καπιταλισμού, δηλαδή του ιμπεριαλισμού.

Όμως, δεν πρέπει ταυτόχρονα να μας διαφύγει ότι σήμερα στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, στην οποία βρισκόμαστε, περάσαμε πλέον σε μια νέα φάση από πολλές απόψεις.

Τριάντα χρόνια μετά την αντεπανάσταση, την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο παγκόσμιος συσχετισμός δυνάμεων έχει λίγο πολύ αποκρυσταλλωθεί.

Εκτός από τις ΗΠΑ, και τις συμμαχίες της, όπως το ΝΑΤΟ, η Βρετανία κ.ά., υπάρχει και η ΕΕ με τα κράτη μέλη της, ανάμεσά τους αρκετά ισχυρά, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, αλλά και η Ιταλία και η Ισπανία, με τις αντιθέσεις και τις συμμαχίες τους.

Υπάρχει η καπιταλιστική Ρωσία, δεύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ, με τις συμμαχίες της.

Υπάρχει η αναπτυγμένη πλέον καπιταλιστικά Κίνα, που απειλεί την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ σε παγκόσμιο οικονομικό επίπεδο…

Υπάρχουν η Ινδία, η Βραζιλία και άλλοι ισχυροί παίκτες, με αποτέλεσμα την μεγάλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Έχουμε πλέον περάσει για τα καλά, σε περίοδο νέου ξαναμοιράσματος του κόσμου από τα ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα.

Ένα ξαναμοίρασμα, όπου βρίσκει έδαφος η συνέχιση της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής στην οικονομία, στην κοινωνία συνολικά, με πιο βίαια μέσα, με στρατιωτικά πολεμικά μέσα, δηλαδή με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Φίλες και φίλοι,

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν προέκυψε πριν λίγες βδομάδες, με την απαράδεκτη και καταδικαστέα ρώσικη εισβολή.

Προετοιμάζεται χρόνια τώρα με το σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας που έχει μπει σε εφαρμογή με συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων, με προσέλκυση χωρών στο ΝΑΤΟ, με το πραξικόπημα στην Ουκρανία το ΄14 και τη στήριξη φασιστικών οργανώσεων, γεγονότα απ’ τα οποία προέκυψε και η αντιδραστική κυβέρνηση του Ζελένσκι που ετοιμάζονται σε ρόλο μαριονέτας να χειροκροτήσουν στη Βουλή.

Όλοι τους, από την κυβέρνηση της ΝΔ μέχρι τους δήθεν προοδευτικούς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, ετοιμάζονται να χειροκροτήσουν τον επικεφαλής μιας αντιδραστικής κυβέρνησης, που στηρίζεται από τις ΗΠΑ- ΝΑΤΟ - ΕΕ και ευθύνεται, όπως και η Ρωσία, για το δράμα του λαού της Ουκρανίας.

Μιας κυβέρνησης που στηρίξει κι ενσωματώσει ναζιστικές οργανώσεις, που διώκει και φυλακίζει κομμουνιστές, που έχει θέσει εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας και άλλα 11 κόμματα της χώρας τους, που έχουν κηρύξει ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Ουκρανία τον Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων βουλευτή του Κόμματος Γ. Λαμπρούλη.

Να τον χαίρονται κι αυτόν και τους περίφημους συμμάχους τους, που πότε οπλίζουν το χέρι της Τουρκίας, πότε το χέρι ναζιστών-φασιστών, πότε φτιάχνουν τους Ταλιμπάν και τους τζιχαντιστές κι όταν χάνουν τον έλεγχό τους, ύστερα δήθεν τους πολεμάνε, αφού πρώτα τους έχουν δημιουργήσει…!

Κι αν ορισμένοι έχουν πάθει αμνησία και δεν θυμούνται τα παλιά, τι έχει προηγηθεί στην Ουκρανία, στην Ανατολική Ευρώπη, ας τους θυμίσουμε τα καινούργια:

• Τις πρόσφατες αποφάσεις της Συνόδου του ΝΑΤΟ που συνιστούν πραγματικό πολεμικό ανακοινωθέν προς τους λαούς και μαρτυρούν την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, ανάμεσα στις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και τη Ρωσία.

• Να τους θυμίσουμε την αποστολή μεγάλης ποσότητας σύγχρονων οπλικών συστημάτων, τη δημιουργία 4 νέων ομάδων μάχης σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Ουγγαρία και Σλοβακία δίπλα στις προηγούμενες στις Βαλτικές χώρες και την Πολωνία…

• Τη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού επίγειων, αεροπορικών και θαλάσσιων στρατιωτικών δυνάμεων από τη Βαλτική Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο, την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών από τις χώρες μέλη του που αποφάσισε η Σύνοδος του ΝΑΤΟ.

• Να τους θυμίσουμε ότι αυτές οι πολεμικές αποφάσεις έχουν την έγκριση της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και όλων των άλλων κομμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ που δεν έβγαλαν άχνα για αυτό το νέο μεγάλο μακελειό που προετοιμάζουν.

Ακόμα κι αυτοί που πριν από έναν μήνα έβλεπαν ή ήθελαν να βλέπουν μόνο το ένα ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, αυτό της Ρωσίας, σήμερα μπορούν να δουν καθαρά και το άλλο, αυτό των ΗΠΑ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Μπορούν να δουν ότι όσο άδικος είναι αυτός ο πόλεμος από τη σκοπιά των στρατοπέδων και των κυβερνήσεων που συγκρούονται άμεσα, άλλο τόσο άδικη είναι η εμπλοκή μιας χώρας υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου.

Και η Ελλάδα με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων εμπλέκεται στον πόλεμο και στους ανταγωνισμούς που λύνονται ένοπλα στην Ουκρανία.

Η Ελλάδα εμπλέκεται όχι μόνο ούτε κυρίως επειδή έστειλε στρατιωτικό υλικό, τα καλάζνικοφ στην Ουκρανία, χωρίς να το υποτιμάμε καθόλου γι αυτό.

Εμπλέκεται με χίλιους δυο άλλους τρόπους.

Δίπλα στη Σούδα πρόσθεσαν την Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα, το Στεφανοβίκειο, στρατιωτικές υποδομές, οι οποίες έπαιξαν και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση αμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Αν. Ευρώπη.

Και μαζί με όλα αυτά, η Ελλάδα συμμετείχε σε μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις, πραγματικές πρόβες πολέμου, όπως η άσκηση "ΗΝΙΟΧΟΣ" που πραγματοποιείται σ’ αυτήν εδώ την περιοχή.

Εμπλέκεται γιατί αμερικάνικα, ΝΑΤΟικά αεροπλανοφόρα σουλατσάρουν στις ελληνικές θάλασσες, ανεφοδιάζονται από τις στρατιωτικές βάσεις.

Εμπλέκεται γιατί σε περίπτωση κλιμάκωσης η χώρα δεσμεύεται να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις, που ήδη ετοιμάζονται.

Τα επιχειρήματα και τα προσχήματα της κυβέρνησης για την επιλογή κλιμάκωσης της εμπλοκής της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι επικίνδυνα και αποπροσανατολιστικά και πρέπει να απορριφθούν.

Είναι ψέμα ότι "θωρακιζόμαστε από την τουρκική απειλή", γιατί αέρα στα πανιά των τουρκικών αμφισβητήσεων και της αναθεώρησης, δίνουν οι ίδιοι οι ΝΑΤΟικοί και τώρα δέχονται να έχει ο Ερντογάν ρόλο "διαμεσολαβητή" ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία.

Έχουν αρχίσει να μιλούν για "ΝΑΤΟικό έδαφος" και “ΝΑΤΟικές θάλασσες” στρώνοντας το έδαφος για τα σχέδια συνεκμετάλλευσης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και σε βάρος του Κυπριακού.

Η επιλογή του καθένα και καθεμιάς να πάρει θέση με το στρατόπεδο των λαών απέναντι στο στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών, είναι αυτή που τον βάζει στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Γιατί η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι ο αγώνας σε κάθε χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η πάλη για να σταματήσουν αμέσως η συμμετοχή και η εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ή αλλού με οποιονδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε πρόσχημα.

Είναι η καταδίκη της στρατιωτικής επέμβασης της Ρωσίας, αλλά και η καταδίκη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που πυροδοτούν τον πόλεμο.

• να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη χώρα μας, που αξιοποιούνται ως ορμητήρια πολέμου.

• Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα να μη σταλεί στην Ουκρανία, σε χώρες που συνορεύουν με αυτήν ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές.

• Κανένας στρατευμένος, αξιωματικός ή υπαξιωματικός εκτός συνόρων. Να σταματήσει η αποστολή πολεμικών εφοδίων και μέσων από την Ελλάδα.

Είναι πατριωτικό και διεθνιστικό μας καθήκον να μην αφήσουμε να χρησιμοποιούνται ελληνικά εδάφη, υποδομές και μέσα, ως στρατιωτικά - πολεμικά προγεφυρώματα οποιουδήποτε.

Ο αγώνας αυτός δεν έχει καμία σχέση με τα ευχολόγια και τις κοινοτοπίες άλλων κομμάτων, περί «ειρηνικής λύσης» και «διπλωματίας» και άλλα εύηχα, που δεν στοχεύουν τις αιτίες του πολέμου και θυμίζουν περισσότερο απαντήσεις των διαγωνιζομένων σε καλλιστεία ομορφιάς.

Είναι ο αγώνας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, όπου είναι στρατευμένη η αστική τάξη της χώρας μας και οι κυβερνήσεις της.

Είναι η εργατική - λαϊκή πάλη που χαράζει αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Είναι η αλληλεγγύη και στήριξη των χιλιάδων προσφύγων που αυτήν τη στιγμή εγκαταλείπουν την Ουκρανία, αλλά και σε όλα τα θύματα του πολέμου.

Είναι ο αγώνας για να συντονιστεί η πάλη των λαών, ώστε αυτοί να δώσουν τη διέξοδο από τον πόλεμο, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό τους αντίπαλο.

Οργανώνοντας τον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες που τον γεννούν, στις αστικές τάξεις που τον διευθύνουν και τις κυβερνήσεις τους, στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που μας σέρνουν στον πόλεμο ή επιβάλλουν μια δήθεν "ειρήνη" με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών.

Ο αγώνας για να σταματήσει η συμμετοχή, η εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, συναντιέται με τον αγώνα του λαού για:

- Άμεσα μέτρα υπεράσπισης του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος από την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια.

- Για κατάργηση φόρων στα καύσιμα και σε άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

- Για αυξήσεις των μισθών, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων του.

- Για μέτρα προστασίας για τους συνταξιούχους και τους ανέργους.

-Για να παρθούν μέτρα ενάντια στις συνέπειες από τις κυρώσεις στη Ρωσία, που θα υποστούν πρώτα απ' όλα αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι.

- Και δω στην Ηλεία πρέπει να στηριχτούν οι φτωχοί αγρότες που δεν μπορούν να καλλιεργήσουν λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής, με την ακρίβεια, το πανάκριβο ρεύμα και το πετρέλαιο κ.α.

Αλλά και να αποζημιωθούν άμεσα όλοι όσοι έχουν πληγεί από τις πρόσφατες καταστροφές. Γιατί απ’ όσο γνωρίζουμε, εκτός από μερικές πρώτες έκτακτες μικρές αποζημιώσεις, δεν έχει δοθεί τίποτα, ούτε ένα ευρώ στους πληγέντες. Ούτε τα ελαιόδεντρα που έχουν καταστραφεί δεν έχουν ακόμα καταγράψει. Έλεος!

Ας αφήσει η κυβέρνηση της ΝΔ τις φιέστες για τον αυτοκινητόδρομο Πάτρας - Πύργου. 20 χρόνια χόρτασε φιέστες από όλες τις κυβερνήσεις ο λαός της Ηλείας. Το μόνο που θέλει είναι έναν ασφαλή αυτοκινητόδρομο που βέβαια δεν θα τον πληρώνει ακριβά με διόδια για να κερδίζουν ξανά οι μεγαλοκαρχαρίες.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το κόκκινο γαρύφαλλο που έπεσε από τα χέρια του εκτελεσμένου Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του, το σήκωσε το Κόμμα του το ΚΚΕ και το κρατάει κόκκινο σε όλες τις μεγάλες μάχες.

Όταν προχώρησε στις σύγχρονες επεξεργασίες του, στο σύγχρονο Πρόγραμμα του, καταστάλαγμα από τη μελέτη της θεωρίας, της Ιστορίας του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, αλλά και από την καθημερινή δράση.

Όταν εμπλούτισε την ιστορική εμπειρία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ού αιώνα. Για να μπορούμε πειστικά να απαντήσουμε τι πήγε στραβά, πού έγιναν λάθη σε αυτήν την πρώτη απόπειρα οικοδόμησης μιας νέας κοινωνίας.

Το κόκκινο γαρύφαλλο του Μπελογιάννη εμείς το κρατάμε κατακόκκινο όταν υπερασπιζόμαστε, προβάλλουμε ιδιαίτερα στις νέες γενιές τον σοσιαλισμό του προηγούμενου αιώνα που έλυσε προβλήματα που σήμερα όχι απλά υπάρχουν, αλλά οξύνονται ακόμη περισσότερο.

Εξασφάλισε το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά, εξάλειψε την ανεργία, τον αναλφαβητισμό, έθεσε στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών την επιστήμη και την τεχνολογία, προώθησε την ισότιμη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.

Εξασφάλισε οι λαοί και οι εθνότητες της ΕΣΣΔ να ζουν σε ειρήνη και ευημερία, ενώ σήμερα σε συνθήκες καπιταλιστικής παλινόρθωσης και ανταγωνισμών οι ίδιοι λαοί γίνονται έρμαια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως στην Ουκρανία.

Και ακόμη: Ο σοσιαλισμός νίκησε, συνέτριψε το φασισμό και το ναζισμό, αυτό το τέρας που γέννησε το καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτές οι κατακτήσεις δεν ακυρώνονται και δεν παραγράφονται από τις αντεπαναστατικές ανατροπές, ακόμη και από τα λάθη που έγιναν στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Σήμερα, είμαστε πιο έμπειροι.

Αυτό που χρειάζεται είναι να συνδυάζουμε τη θεωρητική γνώση και την εξέλιξη και τον εμπλουτισμό της επαναστατικής θεωρίας με την καθημερινή επαναστατική δράση, την ικανότητα αυτή να γίνεται κτήμα του λαού.

Αυτό είναι ένα ακόμη δίδαγμα της ζωής του Μπελογιάννη, που δίδαξε και με το θάνατό του, αλλά και με τη ζωή του.

Το κόκκινο γαρύφαλλο του Μπελογιάννη και των συντρόφων του το τσαλαπάτησαν όσοι την περίοδο της ήττας και της υποχώρησης, πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον αντίπαλο, ποδοπάτησαν ιδανικά του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.

Και σήμερα με ένα ψεύτικο προοδευτικό προσωπείο βάζουν τις αγωνίες του λαού στη ζυγαριά του αστικού πολιτικού συστήματος που μαγειρεύει νέα κυβερνητικά σχήματα πότε με τον έναν πότε με τον άλλον, πότε και με τους δύο.

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ βάζουν στη ζυγαριά του συστήματος τις αγωνίες του λαού μας να ζει χωρίς φτώχεια, ανεργία, να τα βγάλει πέρα με την ακρίβεια, να μην βρεθεί στον κυκλώνα του πολέμου.

Μόνο που η ελπίδα, η προοπτική για το λαό μας δεν βρίσκεται στη μία ή στην άλλη αντιλαϊκή κυβέρνηση, αλλά απέναντι από αυτές και το σύστημά τους.

Βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής με το ΚΚΕ!

Και εκεί στο δρόμο της ανατροπής ανθίζουν ξανά τα κόκκινα γαρίφαλα, στα χέρια αγωνιστών, άξιων συνεχιστών και δεν θα μαραθούν ποτέ...

Τιμή και δόξα στον Νίκο Μπελογιάννη και τους συντρόφους του!

Τιμή και δόξα στο Κόμμα τους, το ΚΚΕ!».

902