Η γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ και ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελούν αποκαλυπτικά δεδομένα σε ό,τι αφορά στις εγκληματικές πολιτικές της Ε.Ε.
Η ίδια η Ιστορία έχει κατεδαφίσει τον εξωραϊσμένο μπερντέ των Βρυξελλών, καθώς αναδεικνύει την αβυσσαλέα απόσταση που χωρίζει τις ευρωπαϊκές ελίτ του κεφαλαίου από την σκληρή πραγματικότητα των Ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Το δε οικονομικά χρεοκοπημένο αφήγημα του ευρωενωσιακού μηχανισμού -που πολιτικά εκφράζεται μέσω της Κομισιόν, ενός προκλητικά εκτός ελέγχου οργάνου, όσο και πλήρως αντιδημοκρατικού θεσμού- αποκαλύπτει τις συστημικές παθογένειας του καπιταλισμού.
Μόνο τυχαίες δεν είναι οι προσφυγές της Κομισιόν σε πολιτικές «κατάστασης εξαίρεσης" κι «έκτακτης ανάγκης», οι οποίες πλέον μετατρέπονται σε κανόνα διακυβέρνησης.
Θα πρέπει κανείς να είναι πιστός στις αρχές της πολιτικής αβελτηρίας ώστε να μην μπορεί να διακρίνει ότι οι πολεμοκάπηλες πολιτικές της Κομισιόν αποτελούν εργαλείο πολιτικής επιβίωσης του αστικού συστήματος και, συνάμα, μέσο για να διατηρηθεί στον αναπνευστήρα ο γραφειοκρατικός λαβύρινθος των Βρυξελλών.
Η συστηματικά και συστημικά καλλιεργούμενη από το ηγεμονικό αφήγημα ευρωλαγνεία, αφορά όσους και όσες εμμονικά ή/και επιδεικτικά ακκίζονται με το αβδηριτικό πάθος της κεφαλαιοκρατίας.
*
Ο Έρασμος στο έργο του Querela Pacis (1517), διατυπώνει μια θέση διαχρονικής αξίας: Bellum omnium corruptor morum (ο μεγαλύτερος διαφθορέας των ηθών είναι ο πόλεμος).
Ο Έρασμος μιλά με όρους ανθρωπιστικής διακήρυξης κατά της βίας. Ταυτόχρονα εκφράζει μια ηθικοφιλοσοφική διάγνωση: ότι με τον πόλεμο δεν καταστρέφονται μόνο σώματα και πόλεις, αλλά υπονομεύονται τα ίδια τα θεμέλια της ανθρώπινης ηθικότητας.
Με τον πόλεμο εξοικειώνεται ο άνθρωπος με την ωμότητα, τη φιλοδοξία και την πλεονεξία, μετατρέποντας τη βία σε κοινωνικά αποδεκτό μέσο επίτευξης σκοπών.
Η θέση του Έρασμου αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα στη σημερινή εποχή όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπου κυριαρχεί η οικονομία πολέμου. Και που ο πόλεμος από τον κυρίαρχο λόγο διαφημίζεται ως παράγοντας «ευημερίας» και «πολιτικής σταθερότητας».
Πρόκειται σαφώς για την εκδίπλωση ενός λογιστικά διεστραμμένου οικονομικού τύπου, όπου η ειρήνη αντιμετωπίζεται τραγελαφικά: ως η λιγότερο συμφέρουσα περίπτωση.
Στο πλαίσιο αυτό, η θέση του Έρασμου αποκτά νέο περιεχόμενο αφού ο «διαφθορέας των ηθών» εκφράζεται διττά: με όρους γενοκτονίας ή αιματοχυσίας αλλά και με θεσμικές πολιτικές που κανονικοποιούν την ιμπεριαλιστική βία.
Όσο λοιπόν πιο πολύ εθίζεται μια κοινωνία στην αποδοχή της βίας και του πολέμου ως εργαλείου οικονομικής ανάπτυξης, τόσο περισσότερο εμπεδώνεται ο εκφασισμός της καθημερινής ζωής και, συνακόλουθα, ο πολιτικά-κοινωνικά και πολιτισμικά αφασικός λόγος.
(Φωτό: Still Waiting / Protagonisten II. Πίνακας του Goran Djurovic (λάδι σε καμβά, 35.5'' x 71''. Πηγή)
*
Ο Κώστας Γουλιάμος είναι τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, πρώην πρύτανης Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, ποιητής, συγγραφέας.
Ήταν υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ (Μάιος – Ιούνιος 2023).
Ιούλιος 2025: Distinguished Fellow (Διακεκριμένο Μέλος) του International Engineering and Technology Institute (IETI)
Οκτ. 2024 Βραβείο Φιλίας από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
Σεπ. 2023 Βραβείο “εξαιρετικής προσφοράς στη γενική εκπαίδευση”.
2021 Πανελλήνιο βραβείο ποίησης «Jean Moreas» στον Κώστα Γουλιάμο
*
Υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ στις εκλογές Ιουνίου 2024.
Ο Κώστας Γουλιάμος από την Μποτίλια Στον Άνεμο
________
*
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.