Έτσι ΣΕΒεται τις ψήφους του λαού

Στις 28 στον ΣΕΒ

Αύριο, Τετάρτη, θα γίνει η ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση των μελών του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών. Τις εργασίες θα χαιρετίσουν ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο Αλ. Τσίπρας προβλέπεται να μιλήσει το απόγευμα, στην κλειστή συνεδρίαση των μελών του ΣΕΒ.

Η παρουσία των δύο στη Συνέλευση των βιομηχάνων, τόσο σε επίπεδο συμβολισμού, όσο και ουσίας, δίνει το περίγραμμα της επόμενης μέρας των εκλογών.

Ανεξάρτητα από το ποιος βγήκε πρώτος και ποιος δεύτερος, ανεξάρτητα από τη μεταξύ τους διαφορά στα ποσοστά, ανεξάρτητα από το μείγμα διαχείρισης που υιοθετεί ο καθένας, οι βιομήχανοι «ακουμπάνε» στους δύο πόλους του συστήματος και βάζουν επιτακτικά τα «θέλω» τους.

Στην πραγματικότητα, επιβεβαιώνεται αυτό που έλεγε το ΚΚΕ.

Ότι την επόμενη μέρα των εκλογών, ο λαός θα συνεχίσει να έχει απέναντί του τον πραγματικό αντίπαλο, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι κυβέρνηση ή αξιωματική αντιπολίτευση: Τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, τα μονοπώλια και την ΕΕ, που στηρίζει με την πολιτική της τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Ποιο είναι το βασικό κριτήριο για την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι βιομήχανοι σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους διαφορές, που είναι υπαρκτές;

• Το γεγονός ότι και οι δύο είναι δεσμευμένοι στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την ΕΕ.

Όπως και πριν τις εκλογές, έτσι και τώρα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα υπερασπιστούν ενώπιον των βιομηχάνων ο καθένας το δικό του μείγμα διαχείρισης, ότι αυτό μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερα την «ανταγωνιστικότητα», τις επενδύσεις, την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας. Πραγματικά, θα έχει ενδιαφέρον η «βαθμολόγησή» τους από τους βιομήχανους.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα βρει το «φυσικό της χώρο» γιατί πρόκειται για μια αντιπαράθεση που είναι λογικό να απασχολεί τους βιομηχάνους.

Πρέπει, για παράδειγμα, να τους απασχολεί:

• Tο αν θα πρέπει να γίνει νέο «κούρεμα» του χρέους (μέσω ευρωπαϊκής συμφωνίας), όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή εάν θα γίνει ρύθμιση και επιμήκυνση της αποπληρωμής του.

• Με ποιον τρόπο, άραγε, θα διατεθούν περισσότεροι πόροι για στήριξη των δραστηριοτήτων τους; Ιδού το ερώτημα.

• Πρέπει επίσης να τους απασχολεί ποιοι κλάδοι κατά προτεραιότητα θα πρέπει να στηριχθούν από το αστικό κράτος.

• Πρέπει να τους απασχολεί ποιες συμμαχίες, με ποια κράτη και μονοπώλια θα πρέπει να γίνουν εντός ΕΕ, αν θα εκδοθεί ή όχι ευρωομόλογο και άλλα πολλά!

Είναι βεβαίως μια συζήτηση που ελάχιστα θα πρέπει να απασχολεί τους εργαζόμενους.

Γι' αυτούς, εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ΕΕ, τα πράγματα είναι δεδομένα.

• Μνημόνια διαρκείας, αναδιαρθρώσεις, υποβάθμιση εργατικών - λαϊκών αναγκών, τσακισμένα δικαιώματα και πολιτικές διαχείρισης της φτώχειας και της ανεργίας.

Καθόλου δεν θα τους σώσουν οι «σκοτούρες» των αφεντικών τους.

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση, μόνη ελπίδα του λαού είναι να αναδειχτεί ο ίδιος σε μαχητική αντιπολίτευση, με την ανασύνταξη του κινήματος και το δυνάμωμα της Λαϊκής Συμμαχίας.

Το ΚΚΕ θα τα δώσει όλα

• Για να αποκτήσει ο λαός εμπιστοσύνη στη δύναμή του.

• Για να χειραφετηθεί από τους εκβιασμούς των κυβερνητικών κομμάτων και τις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ.

• Για να γίνει ικανός να πάρει στα χέρια του τον πλούτο που παράγει, να τον κάνει λαϊκή περιουσία, για τη δική του ευημερία.

Για μια τέτοια προοπτική θα συνεχίσει να μάχεται το ΚΚΕ.

Εκεί θα «καταθέσει» τις ψήφους που πήρε στις εκλογές, τους δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους, τους ευρωβουλευτές που εξέλεξε.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 27/5/2014