Κυριάκος Μητσοτάκης: Αισχρό ξέπλυμα της εμπρηστικής πολιτικής που αφήνει απροστάτευτο τον λαό και τα δάση — Προκλητικός με απαράδεκτους ισχυρισμούς και προσχήματα για να κρύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης — Nερό στον μύλο της δράσης των φασιστών που καταδιώκουν και συλλαμβάνουν μετανάστες — «H φωτιά αυτή άναψε πάνω σε διαδρομές που συχνά χρησιμοποιούν παράνομοι μετανάστες» (VIDEO)

ΤΟ «ΜΑΥΡΟ ΑΣΠΡΟ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

Αισχρό ξέπλυμα της εμπρηστικής πολιτικής που αφήνει απροστάτευτο τον λαό και τα δάση

➽ Θανάσης Παφίλης: Όσες δικαιολογίες κι αν αναζητήσετε, η πολιτική σας είναι ο πραγματικός αυτουργός αυτού του διαχρονικού εγκλήματος, σε βάρος του λαού και του περιβάλλοντος, προς όφελος της «πράσινης μετάβασης» και των μονοπωλίων

Κείμενο εδώ:

Θανάσημος Παφίλης: Θεατές στο ίδιο διαχρονικό έγκλημα σε βάρος του λαού και τουπεριβάλλοντος, προς όφελος της «πράσινης» μετάβασης και των μονοπωλίων

➽ Για 14η μέρα καίγεται ο Έβρος, οι φλόγες έφτασαν στο Σουφλί. Αντί να ενισχύσει τις πυροσβεστικές δυνάμεις, η κυβέρνηση διώκει όσους αγωνίζονται να σωθεί το περιβάλλον

➽ Απαράδεκτοι ισχυρισμοί από τον πρωθυπουργό στη Βουλή και προσχήματα που προκαλούν όσους δίνουν τη μάχη με τις φωτιές και βλέπουν το βιος τους να καίγεται

➽ Τα δήθεν «μέτρα πρόληψης» ανοίγουν την πόρτα να μπουν ιδιώτες στη διαχείριση των δασών

ΚΥΡ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

Αισχροί ισχυρισμοί και προσχήματα για να κρύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης

Προκλητικός εμφανίστηκε ο Κυρ. Μητσοτάκης, χτες στη Βουλή, επιχειρώντας με απαράδεκτους ισχυρισμούς και προσχήματα να κρύψει τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης για τις καταστροφές, ενώ ταυτόχρονα προϊδέασε για παραπέρα μπίζνες με τα δάση.

Χαρακτηριστικά, ξεκινώντας την τοποθέτησή του ζήτησε από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς να ακούσει «συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις», «δοκιμασμένες», όπως είπε, «στη ζυγαριά» του «κοστολογημένου», προτάσσοντας ξανά τη λογική του κεφαλαίου περί κόστους - οφέλους.

Κρύφτηκε πάλι πίσω από την «κλιματική αλλαγή» και τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», για τα οποία μιλάνε εδώ και χρόνια, γι' αυτό και θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένοι, ενώ αναφέρθηκε εκ νέου και σε όσα συνέβησαν σε Χαβάη, Τενερίφη, Καναδά κ.α. αποσιωπώντας ότι η πολιτική του κεφαλαίου είναι παντού ίδια και καταστροφική για το περιβάλλον και τους λαούς.

Επίσης, ειδικά για τον Εβρο, ρίχνοντας νερό στον μύλο της δράσης των φασιστών που καταδιώκουν και συλλαμβάνουν μετανάστες, είπε ότι «η φωτιά αυτή άναψε πάνω σε διαδρομές που συχνά χρησιμοποιούν παράνομοι μετανάστες», και αυτό «αποτελεί την αλήθεια για τη γενεσιουργό αιτία της πυρκαγιάς. Δεν ξέρουμε αν είναι από αμέλεια ή από πρόθεση, η υπόθεση ερευνάται», πρόσθεσε.

Μπροστά στην ανυπολόγιστη καταστροφή, σε Ρόδο, Πάρνηθα και Έβρο, επέμεινε ότι στην κυβέρνηση προετοιμάστηκαν «καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη χρονιά», αλλά βρέθηκαν «αντιμέτωποι με έναν συνδυασμό γεγονότων χωρίς προηγούμενο», παρουσιάζοντας ως τέτοια το... γνωστό ελληνικό καλοκαίρι: Υψηλές θερμοκρασίες και μελτέμια.

Μάλιστα, ψάχνοντας δικαιολογίες παρουσίασε ως πρόβλημα ακόμα και τις βροχές, ότι «οι πολλές βροχές του Μαΐου και του Ιουνίου δεν ήταν, δυστυχώς, τελικά ευχή.

Μάλλον κατάρα ήταν, διότι συνέτειναν (...) στη γρήγορη ανάπτυξη πολλών εύφλεκτων χόρτων, έκαναν ακόμα μεγαλύτερο το πρόβλημα των καθαρισμών και της αντιπυρικής προστασίας».

Ουσιαστικά, ομολόγησε την απουσία δράσεων καθαρισμού από εύφλεκτα υλικά.

Υπάρχουν και ...καλές φωτιές

Άλλωστε, την ώρα που οι ίδιοι μιλούν για κλιματική κρίση, ερημοποίηση κ.λπ., έβαλε ως προτεραιότητα στη διαχείριση και προστασία μόνο τα περιαστικά δάση, λέγοντας ότι «όλες οι φωτιές δεν έχουν την ίδια οικολογική σημασία.

Ούτε όλες οι φωτιές έχουν την ίδια επίπτωση τελικά στο περιβάλλον», «δεν έχουν όλα τα στρέμματα την ίδια αξία» αφού τάχα άλλο το πουρνάρι και άλλο το έλατο, γι' αυτό και τάχα πρέπει να πάμε σε «προτεραιοποίηση συγκεκριμένων δασών ως προς τις διαχειριστικές μελέτες γιατί ούτε τους πόρους έχουμε ούτε τις δυνατότητες να παρέμβουμε σε όλα τα δάση», όπως είπε, καλώντας ξανά τον λαό να συμβιβαστεί με τα χειρότερα.

Εξ ου και περίπου πανηγύρισε για την τελευταία φωτιά της Πάρνηθας, ότι «τουλάχιστον προστατεύθηκε ο βασικός πυρήνας του Εθνικού Δρυμού και δεν έφτασε η φωτιά στα έλατα, όπως δυστυχώς είχε φτάσει το 2007».

Συνεχίζοντας δε την προσπάθεια να μειώσει το μέγεθος της καταστροφής, κατέφυγε σε ισχυρισμούς, π.χ. για τη Δαδιά, του τύπου «αυτό το οποίο μετράμε αυτή τη στιγμή και εμφανίζεται από τους επιστήμονες ως καμένη έκταση, αφορά τη συνολική περίμετρο της φωτιάς (...) Όμως, όταν θα κάνουμε την πλήρη αποτύπωση, ευχόμαστε και ελπίζουμε, όπως έγινε και πέρσι, ότι θα υπάρχουν αρκετά άκαυτα κομμάτια μέσα σε αυτή την περίμετρο». Προσπαθώντας να ρίξει τον πήχη των προσδοκιών στο πάτωμα, ισχυρίστηκε ότι «υπάρχουν όρια στο πόσο μπορεί να διαχειριστεί κανείς μια φωτιά στο πεδίο και υπάρχουν φωτιές που, δυστυχώς, καμία αντιπυρική ζώνη δεν μπορεί να τις σταματήσει», όπως και ότι «οι δυνάμεις που έχουμε δεν είναι ατελείωτες».

Οι αναγκαίες προσλήψεις είναι ...παραμύθι

Ζήτησε μάλιστα «να σταματήσει αυτό το απλοϊκό επιχείρημα - παραμύθι, μερικές φορές θα το έλεγα - των προσλήψεων», αφού τάχα το θέμα «δεν είναι τόσο αριθμητικό, ενδεχομένως να είναι ένα ζήτημα καλύτερης εκπαίδευσης και μεγαλύτερης παρουσίας της Πυροσβεστικής της ίδιας μέσα στα ίδια τα δάση».

Ξεκαθάρισε μάλιστα ότι δεν θα μονιμοποιήσει τους εποχικούς πυροσβέστες, ενώ ψάχνοντας τζάμπα προσωπικό αντέτεινε ότι «χρειαζόμαστε περισσότερους εθελοντές», με «ενεργοποίηση της Κοινωνίας των Πολιτών».

Στην ίδια ρότα, επιδιώκοντας την απόλυτη στοίχιση της Τοπικής Διοίκησης στα προτάγματα της κυβέρνησης, έβαλε «εύλογο», όπως είπε, «ερώτημα» αν οι δήμοι «έκαναν τη δουλειά τους», παρουσιάζοντας ως υποδειγματικούς όσους έχουν αναπτύξει π.χ. «δίκτυα εθελοντών», προαναγγέλλοντας ότι «οι έλεγχοι του κεντρικού κράτους θα ενταθούν και θα συνδεθούν ευθέως με τη διάθεση πόρων, ανάλογα με τις επιδόσεις κάθε δήμου, και στον τομέα των δράσεων πρόληψης κατά των δασικών πυρκαγιών».

«Όλοι οι τοπικοί άρχοντες θα αξιολογούνται βάσει συγκεκριμένων δεικτών που θα υποδεικνύουν πόσο συνεπείς είναι με τις οδηγίες για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και των δημοτών τους», πρόσθεσε, σε άλλη μια απόδειξη της υποταγής τους στα κελεύσματα της εκάστοτε κυβέρνησης, με βάση τις γνωστές κατευθύνσεις για «μείωση σε κόστη» και «ανταποδοτικότητα».

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο αποθέωσε τη λογική του «τρεχάτε να σωθείτε», παρουσιάζοντάς το 112 ως «προστασία της ανθρώπινης ζωής», όπως αποθέωσε το μπάσιμο ιδιωτών στη διαχείριση των δασών, πλασάροντας ξανά «τον θεσμό του αναδόχου, για την αποκατάσταση περιοχών όπου μπορεί κάποιος ιδιώτης, υπό την καθοδήγηση της Δασικής Υπηρεσίας, να αναλάβει να εκπονήσει μια μελέτη και μετά να χρηματοδοτήσει και τα έργα αποκατάστασης τα οποία πρέπει να γίνουν και την όποια αναδάσωση χρειάζεται», αποσιωπώντας ωστόσο τις μπίζνες που θα στηθούν πάνω στα αποκαΐδια.

Διόλου τυχαία, επέμεινε «στο ζήτημα της παραγωγικής αξιοποίησης των δασών μας», φέρνοντας για παράδειγμα «την οργανωμένη εκμετάλλευση της ξυλείας και της βιομάζας», με «ένα νέο μοντέλο παραγωγικής εκμετάλλευσης των δασών, με επιδότηση, ενδεχομένως, της βιομάζας».

«Υπάρχουν σκέψεις ήδη από το υπουργείο Περιβάλλοντος και έχω ζητήσει τάχιστα να παρουσιαστεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο για το πώς μπορούμε και πάλι να κάνουμε τα δάση μας πιο παραγωγικά και να καλύψουμε και πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας», πρόσθεσε.

Τέλος, τόνισε ότι για τον Έβρο η κυβέρνηση θα ακολουθήσει το μοντέλο της Βόρειας Εύβοιας, σε πρώτη φάση με ένα «Evros Pass», «με σκοπό να στρέψουμε περισσότερη τουριστική κίνηση προς την περιοχή αυτή», συν «μια μεσοπρόθεσμη πολιτική ανασυγκρότησης της περιοχής», «ένα ειδικό αναπτυξιακό σχέδιο για τον Εβρο» το οποίο θα παρουσιάσουν έως τα τέλη του έτους.

Μοντέλο που κουμπώνει πάνω στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και δεν αφορά τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 1/9/2023