Μποτίλια Στον Άνεμο

Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.

Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2023

STUDIO new star art cinema: ΠΑΤΡΙΤΣΙΟ ΓΚΟΥΣΜΑΝ: Σαλβαδόρ Αλιέντε — TIMAME ΤΟΝ ΑΛΙΕΝΤΕ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ — Εκδήλωση, Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023, 19:00 — ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ (Κριτική της ταινίας - Trailer - Φωτό)

STUDIO new star art cinema: TIMAME ΤΟΝ ΑΛΙΕΝΤΕ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ — ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ σε εκδήλωση, Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2023, 19:00 — ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Θα μιλήσει η MARISOL PEREZ CARRANZA, Πρέσβειρα της Χιλής στην Ελλάδα

Θα προβληθεί το Ιστορικό Ντοκιμαντέρ του ΠΑΤΡΙΣΙΟ ΓΚΟΥΣΜΑΝ “ΑΛΙΕΝΤΕ”

Σταυροπούλου 33, Αθήνα, Τηλ: 210 8640054, Διοργάνωση NEW STAR

Υπό την αιγίδα της ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΗΣ ΧΙΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

➽ "Δεν θα παραιτηθώ! Eίναι μια ιστορική στιγμή και θα πληρώσω με τη ζωήμου την αφοσίωση του λαού μου. Eίμαι βέβαιος, πως οι σπόροι φυτεύτηκαν ωστις αξίες. Όμως ούτε το έγκλημα ούτε η βία μπορούν να διακόψουν την ωκοινωνική εξέλιξη. H Iστορία είναι δική μας, η Iστορία γράφεται από τους λαούς. Συνειδήσεις εκατομμυρίων Xιλιανών, θα καρπίσουν."

ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ

➽ "Aπευθύνομαι στους νέους της Xιλής, σ’αυτούς που μετέφεραν τη χαρά τους και το αγωνιστικό πνεύμα. Mιλάω στους ανθρώπους, στους εργάτες, στους αγρότες, στους διανοούμενους. Σ’ αυτούς που πρόκειται να διωχθούν, γιατί ο φασισμός
εδώ και λίγες ώρες είναι παρών. O λαός πρέπει να αμυνθεί, όχι να θυσιαστεί. Nα αρνηθεί την υποταγή, την ταπείνωση, την απώλεια των ηθικών αξιών."

ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ

➽ "Η ιστορία είναι δική μας. Γράφεται από τους λαούς. H πρόοδος της κοινωνίας δεν σταματά με εγκλήματα."

ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ

Θα προβληθεί το Ντοκιμαντέρ

ΑΛΙΕΝΤΕ του ΠΑΤΡΙΣΟ ΓΚΟΥΣΜΑΝ

(Salvador Allende, 2004)

Γλώσσα: Ισπανικά, Aγγλικά, Γαλλικά

Διάρκεια: 100’

Χώρα: Γαλλία, Βέλγιο, Χιλή , Ισπανία, Γερμανία, Μεξικό

Το ντοκιμαντέρ του Πατρίσο Γκουσμάν "Σαλβαδόρ Αλέντε", έρχεται να μας θυμίσει εκείνα τα γεγονότα και να αποτίσει ένα φόρο τιμής σε έναν αγωνιστή που έπεσε θύμας ενός αμερικανοκίνητου στρατιωτικού πραξικοπήματος, στο οποίο ηγήθηκε ο στρατηγός Αουγκούστο Πινοσέτ. Ο Πατρίσιο Γκουσμάν αποτυπώνει στην ταινία του όλη την πορεία του Αλιέντε προς την εξουσία, τα χρόνια της προεδρίας του, το αιματοβαμμένο πραξικόπημα. Οι εικόνες της ιστορίας περνούν μπροστά από τα μάτια μας, συγκινούν και οργίζουν. Ο Αλιέντε μιλά στο λαό, ο λαός διαδηλώνει στους δρόμους, ο Αλιέντε με το Φινντέλ Κάστρο, εκλογές, πανηγυρισμοί, όνειρα, ελπίδες. Ο Γκουσμάν συνθέτει τις ψηφίδες, τις κάνει ταινία, ένα ντοκιμαντέρ εξαιρετικό, ένα ντοκιμαντέρ γεμάτο δύναμη και παλμό.

ΠΑΤΡΙΤΣΙΟ ΓΚΟΥΣΜΑΝ

Σαλβαδόρ Αλιέντε (2004)

Πρέπει, οπωσδήποτε, να δείτε τον Αλιέντε! Η ταινία του Γκουσμάν βοηθάει να βγάλετε -χρήσιμα - πολιτικά συμπεράσματα. Κυρίως, στο ζήτημα (που τόσο έχει βασανίσει την Αριστερά) του «ειρηνικού περάσματος» στο σοσιαλισμό.

Η ταινία, παρότι, μάλλον, δεν ήταν στις προθέσεις της, δίνει αρνητική απάντηση σε αυτό το ερώτημα (;). Και αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί τόσο ο ίδιος ο Αλιέντε όσο και οι δημιουργοί της ταινίας, δεν αποδέχονται αυτή την - τεκμηριωμένη, πια, ιστορικά - απάντηση. Ωστόσο, έρχεται η ίδια η ζωή, που δεν υποκύπτει σε συναισθηματισμούς και υποκειμενικές αναλύσεις, και αποδεικνύει. Ένα κοινωνικό σύστημα, και μάλιστα ο καπιταλισμός, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να παραδώσει ειρηνικά την εξουσία. Πρέπει, λοιπόν, να του την πάρεις.

Από την ταινία: «Σαλβαδόρ Αλιέντε». Λεπτομέρεια από πίνακα Χιλιανής λαϊκής ζωγραφικής

Ο σκηνοθέτης δηλώνει στην ταινία, αφού αυτός αφηγείται την πολιτική διαδρομή του Αλιέντε, θαυμαστής του. Μάλιστα, εξομολογείται φωναχτά πως αυτό που ο ίδιος είναι στη ζωή του το οφείλει μόνον σε εκείνον! Παραθέτω τα παραπάνω για να σας πω πως, η ταινία - πολλές φορές - υποκύπτει σε αυτό το θαυμασμό και δεν είναι, όσο θα 'πρεπε, αντικειμενική. (Όταν «καταγράφουμε» την ιστορία πρέπει να είμαστε αποστασιοποιημένοι και αυστηροί).

Ο Αλιέντε παρουσιάζεται με ένα μεγάλο φωτοστέφανο. Και αυτό το φωτοστέφανο εμποδίζει την κριτική προσέγγιση αυτής της Λατινοαμερικάνικης προσωπικότητας. Με τις ουτοπικές εμμονές. Με τη μεταφυσική αντίληψη για την επανάσταση και τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Αλλά, και παράλληλα, με πίστη στις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, με συνέπεια λόγων και πράξεων, με αλτρουισμό και, τελικά, με προσωπική θυσία.

Ο πιο «ειλικρινής» (κυνικός και αποκαλυπτικός) άνθρωπος της ταινίας είναι ο Αμερικανός Πρέσβης εκείνη την περίοδο στη Χιλή! Δηλώνει κατηγορηματικά πως δεν υπήρχε περίπτωση η Αμερική να επιτρέψει τον Φιντελισμό (εξάπλωση της κουβανέζικης επανάστασης στη Λατινική Αμερική). Αυτό, φυσικά, το είχε αντιληφθεί και μια μεγάλη μερίδα της χιλιανής εργατικής τάξης, η οποία ζητούσε όπλα για να προστατέψει τις κατακτήσεις της. Ο Αλιέντε, δυστυχώς, δεν ανταποκρίθηκε σε αυτό το κάλεσμα της ιστορίας. Η συνέχεια είναι γνωστή.

Ο σκηνοθέτης κάνει μια προσπάθεια να εξηγήσει τη στάση του Αλιέντε. Και, σε κάποιες στιγμές, γίνεται αποκαλυπτικός.

Ο Χιλιανός Πρόεδρος, λέει ο Γκουσμάν, σε μια προσπάθεια να «αποφορτίσει» την κατάσταση και να «αποχρωματίσει» το ίνδαλμά του, δεν υπήρξε ποτέ Μαρξιστής και, πολύ περισσότερο βέβαια, Λενινιστής. Ήταν παιδί της Γαλλικής Επανάστασης (αστικής). Εκείνο που «δανείστηκε» από τον Μαρξισμό - ακούγεται επίμονα στην ταινία - είναι η αρχή του για κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη. Ο καθένας, όμως, ξέρει, πως η κοινωνική ισότητα και η δικαιοσύνη (σύμφωνα με τον Μαρξισμό και τον Λενινισμό) δε χαρίζονται, ούτε κερδίζονται - μόνον - με εκλογές αλλά καταχτιούνται. Και, επίσης, ο Μαρξισμός και ο Λενινισμός ξέρει πως, στα πρώτα στάδια είναι αναγκαίο αυτή η κατάκτηση να προστατευτεί με όλα τα μέσα από την ίδια την εργατική τάξη και όχι, βέβαια, από τον... χιλιανό στρατό! Ας είναι!

Μην πάτε μόνη ή μόνος να δείτε την ταινία. Όσο μεγαλύτερη θα είναι η παρέα σας τόσο καλύτερη «συζήτηση» θα κάνετε βγαίνοντας. Η ταινία έχει υλικό για κουβέντα. Βλέπεται με μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν έχει χάσματα, δεν κουράζει. Μεγάλος πρωταγωνιστής της είναι ο λαός της Χιλής. Θα συγκινηθείτε, θα σκεφτείτε, θα θυμώσετε!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 10/9/2004

Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ