12ο Συνέδριο ΚΝΕ: «Αλληλεγγύη στο λαό της Βενεζουέλας!» − Ομιλίες: Φρέντι Χεσούς Φερνάντες Τόρες, Ανόι Ρόσας, Νίκος Ζαχαρόπουλος − Καλλιτεχνικό πρόγραμμα αφιερωμένο στην κοινή πάλη και φιλία των λαών (4 VIDEO)

*

12οΣυνέδριο ΚΝΕ

*

«Αλληλεγγύη στο λαό της Βενεζουέλας! Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί»

(VIDEO)

Σάββατο 16/02/2019 - 22:07 - Ενημέρωση: Κυριακή 17/02/2019 - 18:26

Σε μαχητικό κλίμα και με μεγάλη συμμετοχή νέων, πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου η διεθνιστική πολιτική-πολιτιστική εκδήλωση της ΚΝΕ με σύνθημα «Αλληλεγγύη στο λαό της Βενεζουέλας!

Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί». Στην εκδήλωση, πήραν μέρος και οι αντιπρόσωποι και προσκαλεσμένοι καθώς και οι διεθνείς αντιπροσωπείες που παρακολουθούν το 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ, που διεξάγεται αυτές τις μέρες. Ακόμα, στην εκδήλωση συμμετείχε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, καθώς και η πρέσβειρα της Κούβας. 

Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν η Ανόι Ρόσας, Εθνική Γραμματέας του ΚΣ της Κομμουνιστικής Νεολαίας Βενεζουέλας:

(Κείμενο στο τέλος)

ο Φρέντι Χεσούς Φερνάντες Τόρες, επιτετραμμένος της Βενεζουέλας στην Ελλάδα:

(Κείμενο στο τέλος)

ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ:

(Κείμενο στο τέλος)

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ένα όμορφο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, με ελληνικά και ξένα τραγούδια που έχουν συνδεθεί με ηρωικές στιγμές της ιστορίας του παγκόσμιου κομμουνιστικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Τραγούδια που απηχούν τη διεθνιστική αλληλεγγύη, την κοινή πάλη και φιλία των λαών.

Οι συντελεστές του καλλιτεχνικού προγράμματος ήταν οι εξής: πιάνο: Τάνια Παπαναστασάτου, κιθάρες: Στέλιος Καφρίτσας και Βαγγέλης Καραγιάννης, μπάσο: Βασίλης Μακρής, βιολί: Παύλος Παπαναστασάτος, κρουστά: Δημήτρης Γιαννούχος, τραγούδι: Πολυξένη Καράκογλου, Μαριλίζα Λούντζη, Δημήτρης Βουτσάς, Θοδωρής Νικολάου.

*

Η ομιλία του Νίκου Ζαχαρόπουλου

«Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Απόψε, από εδώ από την Αθήνα, στέλνουμε μαζικό διεθνιστικό μήνυμα αλληλεγγύης στα εκατομμύρια νέους και νέες, στους εργαζόμενους και στο λαό της Βενεζουέλας!

Τώρα, αυτές τις κρίσιμες στιγμές, που έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη την αλληλεγγύη και την στήριξη μας!

Τώρα, που τα γεράκια του ιμπεριαλισμού, οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι σύμμαχες τους δυνάμεις στη Λατινική Αμερική, σφίγγουν τον κλοιό γύρω από το λαό της Βενεζουέλας.

Τώρα που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη πραξικοπηματικές ενέργειες, που αναγνωρίζονται από μια σειρά αστικές κυβερνήσεις ως “εκπρόσωποι του λαού”, οι μαριονέτες τους, αυτοανακηρρυσόμενοι ηγέτες (ακόμη και η λέξη λέει πολλά), που δεν είναι τίποτα άλλο από αχυράνθρωποι - εχθροί του λαού της Βενεζουέλας- και υπερασπιστές των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών και ντόπιων καπιταλιστών στη μεγάλη αυτή χώρα της Λατινικής Αμερικής, την πρώτη σε αποθέματα πετρελαίου παγκόσμια.

Τώρα, λοιπόν, είναι που φωνάζουμε, στην σημερινή μας εκδήλωση, όπως και πριν λίγες μέρες έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία και τα γραφεία της ΕΕ στην Αθήνα, έξω από το αμερικάνικο προξενείο στην Θεσσαλονίκη, δυνατά και όσες φορές χρειαστεί: “Αλληλεγγύη στο λαό της Βενεζουέλας - Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, οι μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί!”

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

με το πιο θερμό χειροκρότημά μας, καλωσορίζουμε τη συντρόφισσα Ανόι, Εθνική Γραμματέα της Κομμουνιστικής Νεολαίας Βενεζουέλας.

Ευχαριστούμε τη διπλωματική αντιπροσωπεία της Βενεζουέλας στην Ελλάδα για τη συμμετοχή της στην εκδήλωση μας.

Λέμε δίχως μισόλογα, “ναι μεν, αλλά” και περιστροφές:

Καταδικάζουμε την ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Βενεζουέλα. Και την καταδικάζουμε είτε προωθείται με ανοιχτή στρατιωτική επέμβαση, είτε με απόπειρα πραξικοπήματος, είτε και με τα δύο μαζί. Αλλά και είτε γίνεται με τελεσίγραφα που “ντύνονται” με κομψές εκφράσεις όπως “διπλωματική διαμεσολάβηση” και πιέσεις για τις λεγόμενες “ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές”.

Για εμάς, ο μόνος υπεύθυνος για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, είναι ο λαός της χώρας, ο οποίος πρέπει μόνος του να αποφασίσει - χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις - για το παρόν και το μέλλον του.

Έχει κάθε δικαίωμα να παλεύει για το δρόμο ανάπτυξης που επιθυμεί!

Έχει κάθε δικαίωμα να παλεύει ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τις επεμβάσεις τους, για τα σύγχρονα δικαιώματα και την κάλυψη των αναγκών του, που του στερεί το καπιταλιστικό σύστημα!

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Τί κρίνεται αυτές τις μέρες στη Βενεζουέλα;

Κρίνεται το αν θα βάλουν στο χέρι τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας, άλλα εμπορεύματα καθώς και μία μεγάλη εσωτερική αγορά, τα αμερικάνικα και ευρωπαϊκά μονοπώλια και οι ντόπιοι σύμμαχοι τους.

Κρίνεται το αν θα ανατραπεί μία εκλεγμένη ηγεσία που διατηρεί οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με άλλες δυνάμεις, κυρίως τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, που έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα με τις ΗΠΑ και την ΕΕ στην περιοχή και διεθνώς. Κρίνεται το αν κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής, που έχουν στενές σχέσεις με τον ευρωατλαντισμό, θα έχουν ακόμη ένα στήριγμα, τη Βενεζουέλα, στην υποήπειρο.

Για τους παραπάνω λόγους, ξοδεύονται από τους ιμπεριαλιστές δισεκατομμύρια δολάρια που δίνονται απλόχερα προς τα κόμματα, τις ΜΚΟ και τα ΜΜΕ της αντιδραστικής αντιπολίτευσης. Δεσμεύονται τραπεζικοί λογαριασμοί που συνδέονται με το κράτος της Βενεζουέλας και στελέχη του, και επιβάλλονται κυρώσεις στις εξαγωγές πετρελαίου της χώρας.

Μπορεί αυτές οι ενέργειες να έχουν ενταθεί το τελευταίο διάστημα, όμως δεν είναι στην πραγματικότητα κάτι το καινούριο.

Εδώ και 20 χρόνια, από τότε δηλαδή που εκλέχθηκε πρόεδρος της χώρας ο Ούγκο Τσάβες, δεν έχουν σταματήσει οι προσπάθειες αποσταθεροποίησης μιας μη αρεστής κυβέρνησης, τα σαμποτάζ, οι απόπειρες πραξικοπημάτων με πιο χαρακτηριστική αυτή τον Απρίλη του 2002, από τμήματα της αστικής τάξης και του στρατού, με την στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Τότε που είχε πάλι αυτοανακηρυχθεί πρόεδρος ένας εκπρόσωπος του κεφαλαίου, ο τότε πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων, αν και “η προεδρία” του κράτησε μόλις δύο μέρες εξαιτίας των λαϊκών κινητοποιήσεων και της υπεράσπισης του πρώην στρατιωτικού Τσάβες από τμήματα του στρατού που αντιτάχθηκαν στο πραξικόπημα και αποφυλάκισαν τον εκλεγμένο πρόεδρο, επαναφέροντάς τον στην εξουσία.

Οι ιμπεριαλιστές δεν το βάζουν κάτω. Ο λύκος αρνί δε γίνεται, όσες προβιές κι αν φορέσει!

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ συνεχίζει να εξαπολύει απειλές για χρήση στρατιωτικής βίας, με τον σύμβουλο Ασφαλείας, Τζον Μπόλτον, σκόπιμα να διαρρέει την επικείμενη αποστολή 5.000 Αμερικανών στρατιωτών στην Κολομβία που συνορεύει με τη Βενεζουέλα και είναι σταθερός σύμμαχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Σπρώχνει κεφάλαια του βενεζουελάνικου κράτους ύψους 7 δισ. δολαρίων στον αχυράνθρωπό της. Σπρώχνει όπλα σε πρώην ή νυν στρατιωτικούς που ενορχηστρώνουν πραξικοπηματικές ενέργειες. Ο Γκουαϊδό έχει αναγνωριστεί ήδη από δεκάδες κυβερνήσεις, και έχει ορίσει “πρέσβεις” της αυτοανακηρυσσόμενης “ηγεσίας” του στις ΗΠΑ και χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Αυτή η διαχρονική επέμβαση των ΗΠΑ και άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως είναι η Ισπανία που έχει ειδικά συμφέροντα στην ήπειρο και μεγάλη παρουσία κεφαλαίων, εναντίον των λαών της Λατινικής Αμερικής, η στήριξη τους σε ότι πιο σάπιο υπάρχει στο εσωτερικό αυτών των χωρών, στην αστική τάξη, σε φασιστικές, ακροδεξιές και άλλες αστικές δυνάμεις, είναι που έχει γεννήσει στους λαούς της ηπείρου ένα πραγματικό μίσος για τους ιμπεριαλιστές. Μπορεί οι τακτικές των ιμπεριαλιστών να εναλλάσσονται κατά καιρούς, να χρησιμοποιούν και το καρότο και το μαστίγιο, όμως ο στόχος τους παραμένει ο ίδιος: να βάλουν στο χέρι τον πλούτο και τους λαούς της ηπείρου, την οποία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ως “την πίσω αυλή των ΗΠΑ”.

Μέσα από αυτή την πραγματικότητα, έχουν προκύψει και μια σειρά ανέκδοτα που είναι πολύ γνωστά στους λαούς της Λατινικής Αμερικής, όπως το εξής: «Γιατί δεν έχει γίνει ποτέ πραξικόπημα στις Ηνωμένες Πολιτείες; Μα γιατί εκεί δεν υπάρχει αμερικανική πρεσβεία».

Οι χούντες σε Βραζιλία, Κολομβία, Χιλή, Αργεντινή, Νικαράγουα, Ελ Σαλβαδόρ και άλλες χώρες της ηπείρου, οι ποταμοί αίματος που χύθηκαν εξαιτίας των επεμβάσεων και των πραξικοπημάτων που ενορχηστρώθηκαν από τις ΗΠΑ, δικαίως κάνουν τους λαούς αυτών των χωρών να μην ξεχνούν ότι “ΝΑΤΟ και ΗΠΑ σημαίνει χούντες και πόλεμοι”.

Και δεν πρέπει να ξεχαστεί, ότι οι αστικές τάξεις σε κάθε χώρα της Λατινικής Αμερικής, οι καπιταλιστές, οι εκμεταλλευτές, ήταν και είναι αυτοί που δε δίσταζαν και δε διστάζουν, σε συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές, να αιματοκυλούν τους λαούς, να επιβάλουν το σιδερένιο χέρι τους πάνω στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ακριβώς για να προστατέψουν την εξουσία τους, τα συμφέροντα και τα κέρδη τους.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Έπιασε τους ιμπεριαλιστές ο πόνος για τη Βενεζουέλα, για το λαό της... Βέβαια! Ποιοί άραγε μιλάνε; Πραγματικά ποιοί;

- Μιλάει για το χαμηλό βιοτικό επίπεδο του λαού, ο Αμερικάνος πρόεδρος Τραμπ... αλλά στη Βενεζουέλα! Γιατί στις ΗΠΑ μπορεί να ζει το 25% των δισεκατομμυριούχων παγκοσμίως, ζούν όμως και 41 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από τα όρια της φτώχειας. Μιλά για καταπάτηση των δικαιωμάτων του λαού... ο πρόεδρος που στηρίχθηκε από τους ναζιστές δολοφόνους της Κου-Κλουξ-Κλαν, και στην Ελλάδα από τη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή, ο πρόεδρος της ιμπεριαλιστικής δύναμης που έχει περισσότερες από 800 αμερικανικές ετοιμοπόλεμες στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο και έχει εξαπολύσει πολέμους σε όλες τις ηπείρους.

- Μιλάει για “καταστολή της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα” ο Μακρόν, που μόνο τους προηγούμενους μήνες στη Γαλλία συνελήφθησαν 3.300 διαδηλωτές, τραυματίστηκαν 2.000 από τις δυνάμεις καταστολής και σκοτώθηκαν 8, και κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει τις ...δημοκρατικές εικόνες μετά από μαθητική κινητοποίηση στη Γαλλία με τους δεκάδες μαθητές, να είναι γονατισμένοι με τα χέρια στο κεφάλι, περιτριγυρισμένοι από πάνοπλους αστυνομικούς, λες και είναι κρατούμενοι σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

- Μιλούν για εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες από τη Βενεζουέλα, ο πρωθυπουργός της χώρας που το 21% των πολιτών της ζει έξω από αυτήν, ο Κόστα της Πορτογαλίας, και για “συνθήκες που δεν μπορεί κανείς να ζει” ο πρωθυπουργός Σάντσεθ της Ισπανίας, που είναι δεύτερη στην ανεργία στην Ευρώπη.

- Μιλούν για ναρκωδικτατορία στη Βενεζουέλα, ο πρόεδρος της Κολομβίας, της χώρας που εξάγει το 65% του παγκόσμιου εμπορίου κοκαϊνης, για διαφθορά της κυβέρνησης Μαδούρο ο Αργεντίνος πρόεδρος, που φιγουράρει στην κορυφή των Panama Papers, για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα ο ακροδεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας Μπολσονάρο, που έλεγε ότι “θα σβήσει από τον χάρτη τους κόκκινους συμμορίτες”, ταυτίζεται με την εξωτερική πολιτική του Τραμπ και σπέρνει το ρατσισμό και τον εθνικισμό στη βραζιλιάνικη κοινωνία.

Είναι φανερό σύντροφοι και φίλοι, ότι δε λέμε τα παραπάνω για να εξιδανικεύσουμε τη δύσκολη κατάσταση που ζει ο λαός στη Βενεζουέλα. Ξέρουμε ότι η οικονομική κρίση που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι στη χώρα είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, και η κατάσταση επιδεινώνεται από το εμπάργκο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Πάει πολύ όμως να κουνάνε το δάχτυλο οι εκμεταλλευτές, οι διαχειριστές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στις χώρες τους, φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες και ακροδεξιοί, όλοι μαζί. Όπως όλοι μαζί και σε επίπεδο ΕΕ προωθούν τις επικίνδυνες αποφάσεις της Ένωσης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Εδώ πραγματικά ταιριάζει το “κοίτα ποιος μιλάει”...

Για αυτό λέμε είναι ψεύτες, είναι υποκριτές! Αυτοί είναι οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές!

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

δε θέλουμε ούτε στη Βενεζουέλα, ούτε πουθενά στον κόσμο μια νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση. Μια ματιά να ρίξει κανείς στο δημοφιλές πια "10 years challenge" που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο το τελευταίο διάστημα και δείχνει πως ήταν η Συρία, το Αφγανιστάν, η Υεμένη και άλλες χώρες πριν 10 χρόνια και πως είναι σήμερα, μετά τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αρκεί...

- Δε θέλουμε μια νέα Γιουγκοσλαβία που σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 20 χρόνια από τότε που οι ΝΑΤΟϊκοί δολοφόνησαν 5.000 ανθρώπους, σκότωναν παιδιά, βομβάρδιζαν αμάχους, σχολεία, νοσοκομεία και μαιευτικές κλινικές. Που “πότιζαν” με απεμπλουτισμένο ουράνιο και βόμβες στείρωσης χιλιάδες ανθρώπους, στο όνομα της “δημοκρατίας” και της “υπεράσπισης των μειονοτήτων”. Για να έρθουν στη συνέχεια και να κάνουν πράξη αυτό που ανήγγειλε από τότε η Ουάσιγκτον Ποστ: «Επανασχεδιάστε το χάρτη των Βαλκανίων», διαμελίζοντας μία ολόκληρη χώρα, φυτεύοντας δεξιά και αριστερά βάσεις όπως τη μεγαλύτερη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση που υπάρχει σήμερα στον κόσμο και βρίσκεται στο Κόσοβο, αλλά και βάζοντας και νέες χώρες, όπως το Μαυροβούνιο πριν λίγα χρόνια στο ΝΑΤΟ, και αυτές τις μέρες τη Βόρεια Μακεδονία, στηρίζοντας τον εθνικισμό, για να προχωρά απρόσκοπτα το “διαίρει και βασίλευε” των λαών.

- Δε θέλουμε μια νέα Συρία, όπου η ιμπεριαλιστική επέμβαση που διαρκεί περισσότερα από 7 χρόνια έχει κοστίσει τη ζωή σε μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Ενώ υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο τραυματίες, πάνω από 5 εκατομμύρια πρόσφυγες σε άλλες χώρες και περίπου άλλα 7 εκατομμύρια άνθρωποι που αναγκάστηκαν σε εσωτερική μετανάστευση, σε μία χώρα με συνολικό πληθυσμό 23 εκατομμύρια πριν τον πόλεμο.

- Δε θέλουμε μια νέα Υεμένη, μία νέα Λιβύη, ένα νέο Ιράκ, ένα νέο Αφγανιστάν, μια νέα Ουκρανία!

Και περνάει και από το δικό μας χέρι σύντροφοι και συντρόφισσες, να μην πιάσουν τόπο στις συνειδήσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας στην Ελλάδα τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών για να ...δικαιολογήσουν ακόμη μία ιμπεριαλιστική επέμβαση. Προβάλλοντας τα πραγματικά γεγονότα, αξιοποιώντας περισσότερο τον Ριζοσπάστη και τον Οδηγητή σε αυτή την κατεύθυνση, και με τα επιχειρήματά μας στα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, να μην επιτρέψουμε να περάσει η βρώμικη προπαγάνδα.

Άλλωστε είναι γνωστή η τακτική με την οποία οι ιμπεριαλιστές στρώνουν το έδαφος, “τσεκάροντας” πρώτα τα προσχήματά τους μέσα από την προπαγάνδα τους πρώτα και κύρια στους λαούς των χωρών τους... “Καταπολέμηση της τρομοκρατίας”, “προστασία των μειονοτήτων”, “καταστροφή όπλων μαζικής καταστροφής”, “υπεράσπιση της δημοκρατίας” και άλλα τόσα προσχήματα.

Αφού όμως τόσο πολύ “καίγονται” για τη “δημοκρατία” και τα “ανθρώπινα δικαιώματα” γιατί δε βγάζουν κιχ για παράδειγμα για τη Σαουδική Αραβία; Εκεί είναι καλοί οι μονάρχες και οι σεϊχηδες, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τα σφαξίματα και τους τεμαχισμούς ανθρώπων από τις κρατικές υπηρεσίες, δεν υπάρχει προφανώς καμία καταπίεση των γυναικών... Φυσικά, αφού η κυβέρνηση αυτής της χώρας δίνει πετρέλαιο στους ιμπεριαλιστές και αντίστοιχα αγοράζει όπλα. Και μάλιστα, είναι η δεύτερη χώρα σε αποθέματα πετρελαίου παγκόσμια, πίσω από τη Βενεζουέλα, βομβαρδίζει το λαό της Υεμένης, καταδικάζοντας 11 εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα, για να προωθήσει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Και αντίστοιχα, το ίδιο ισχύει για το Κουβέιτ, για τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που είναι στην έκτη και την έβδομη θέση παγκόσμια με τα αποθέματα πετρελαίου. Γιατί τόσα χρόνια στηρίζανε τους τζιχαντιστές στη Συρία; Δεν έκοβαν κεφάλια ανθρώπων αυτοί; Και τελικά ποιόν ευνόησε η δράση τους ώστε να επέμβουν στο Ιράκ και τη Συρία;

Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,

Ο λαός της Βενεζουέλας, όλοι οι λαοί του κόσμου και ακόμη περισσότερο αυτοί που βρίσκονται στο στόχαστρο της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, στην Ελλάδα έχουν έναν σταθερό και ειλικρινή σύμμαχο: Το Κόμμα μας, το ηρωικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας που στα 100 χρόνια ζωής και δράσης έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά, ότι είναι ο γνήσιος υπερασπιστής των συμφερόντων του ελληνικού λαού, και για αυτό το λόγο και των λαών όλου του κόσμου. Που ιδεολογία του είναι ο Μαρξισμός - Λενινισμός και ο προλεταριακός διεθνισμός, που ακούραστα δρα για τη φιλία, τη συνεργασία και την κοινή πάλη των λαών στην περιοχή μας και σε όλο τον κόσμο, ενάντια στον κοινό μας εχθρό: Τον καπιταλισμό, το σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της φτώχειας, της δυστυχίας, της προσφυγιάς.

Οι νέοι της Βενεζουέλας και όλου του κόσμου στην Ελλάδα, έχουν έναν πραγματικό υπερασπιστή τους: Την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, που είναι φτιαγμένη από τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένο και το Κόμμα μας, και που περισσότερα από 50 χρόνια τώρα, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της υπεράσπισης των δικαιωμάτων της νεολαίας, εκφράζει τη διεθνιστική αλληλεγγύη με τους νέους και τις νέες σε όλο τον πλανήτη που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή, “για έναν κόσμο στο ύψος των ονείρων και των ανθρώπων”.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ όλα αυτά τα χρόνια έχουν αναπτύξει συντροφικές διμερείς σχέσεις και κοινή πάλη με το Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας και την Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας, αντίστοιχα.

Είναι δεκάδες οι φορές που αντιπροσωπείες μας έχουν βρεθεί στη Βενεζουέλα, αναπτύσσοντας μία ιδιαίτερη και ειλικρινή σχέση με το λαό της χώρας, σχέση στηριγμένη στην αλληλεγγύη, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Και από αυτό το βήμα θέλουμε να ευχαριστήσουμε πολύ την Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας για την πρόσκληση και να σας ενημερώσουμε ότι μέσα στις επόμενες βδομάδες, για ακόμη μια φορά, αντιπροσωπεία της ΚΝΕ θα βρεθεί στη Βενεζουέλα για να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης στο λαό της.

Η στάση αρχών όλα αυτά τα χρόνια, μας επιτρέπει να «λέμε τα πράγματα με το όνομά τους» και για το ρόλο των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα.

Έτσι καταδικάζουμε -γιατί είναι προς το συμφέρον τόσο του βενεζουελάνικου όσο και του ελληνικού λαού -την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που καλύπτει την εγκληματική επέμβαση των ΗΠΑ, αφού σε όσες ανακοινώσεις εξέδωσε, δε βρήκε το χώρο να αναφέρει ούτε μία φορά τις ΗΠΑ και τις ευθύνες τους. Και πώς θα μπορούσε όταν έχει γίνει ο καλύτερος σημαιοφόρος της αμερικανικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Είναι προκλητική η στάση της και είναι προσβολή στα θύματα του ιμπεριαλισμού σε όλο τον κόσμο. Καταδικάζουμε, ακόμη, τη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης στις επικίνδυνες αποφάσεις της ΕΕ κατά του λαού της Βενεζουέλας, με τις οποίες στηρίζονται οι αντιδραστικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης.

Καταδικάζουμε επίσης, αποφασιστικά, την στάση της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, που στηρίζουν την επέμβαση στη Βενεζουέλα, στο όνομα μάλιστα των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός της χώρας, την στιγμή που κρύβουν -ακριβώς επειδή στηρίζουν τον καπιταλισμό- ότι το εκμεταλλευτικό σύστημα βρίσκεται πίσω από την κατάσταση του λαού της Βενεζουέλας και των άλλων λαών του κόσμου.

Φυσικά η ΝΔ, για να καταφέρει να κάνει αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, που της κλέβει όλο το αντιλαϊκό έργο, κάνει ότι δεν βλέπει την υποκριτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ για τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα. Προσπαθώντας να εμφανιστεί πιο γνήσια "ευρωατλαντική", εγκαλεί την κυβέρνηση ότι τάχα δεν ταυτίζεται με τους συμμάχους της, ΝΑΤΟ και ΕΕ, και ότι όπως λέει "αναγνωρίζει τη δικτατορία του Μαδούρο". Αυτή την κριτική είναι που αξιοποιεί και ο ΣΥΡΙΖΑ για να πουλάει “αριστεροσύνη", απευθυνόμενος σε διαφορετικό ακροατήριο.

Έτσι παίζεται ,άλλωστε, το παιχνίδι του διπολισμού, για να καταφέρνουν να παίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ κάθε φορά το ψεύτικο δίπολο “πρόοδος” - “συντήρηση”, ειδικά μπροστά στις εκλογές των επόμενων μηνών.

Κι αυτό, παρότι έχουν αποκαλυφθεί ολοφάνερα: Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου ενάντια στο λαό της Βενεζουέλας, προτάθηκε από τα συνεταιράκια τους στην ΕΕ: από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που είναι μέλος η ΝΔ, το Κόμμα των Φιλελευθέρων, αλλά και το Κόμμα των Σοσιαλιστών με το οποίο, ο ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται “αντιφασιστικά” και “προοδευτικά” μέτωπα. Η "Σοσιαλιστική Διεθνής" άλλωστε, με πρόεδρο τον Γιώργο Παπανδρέου, έχει ήδη δηλώσει στήριξη στην ανατροπή του εκλεγμένου προέδρου της Βενεζουέλας, όπως και οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας.

Η καθαρότητα των θέσεων του ΚΚΕ, η συνέπεια λόγων και πράξεων, το γεγονός ότι πάει κόντρα στο ρεύμα ακόμη μια φορά και υπερασπίζεται το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος για το παρόν και το μέλλον του, χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις, ας γίνει ακόμη ένας λόγος να ενισχυθεί αποφασιστικά!

Συντρόφισσες και σύντροφοι, αύριο ολοκληρώνεται το 12ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας.

Μαζί μας αυτές τις μέρες, σε αυτό το κορυφαίο για εμάς γεγονός, έχουμε τους αντιπροσώπους 30 Κομμουνιστικών Νεολαιών και Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων Νεολαίας από όλο τον κόσμο.

Δεσμευόμαστε μπροστά τους ότι θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για την ανάπτυξη της κοινής μας πάλης, για την ενίσχυση της συζήτησης, και την ανταλλαγή πείρας ανάμεσα στις Οργανώσεις μας, για να δυναμώσει ο αγώνας των νέων ενάντια στον καπιταλισμό διεθνώς.

Γιατί η καρδιά κάθε Κνίτη και κάθε Κνίτισας χτυπάει στην Ελλάδα, όμως χτυπάει και για το λαό της Βενεζουέλας, για τον άνθρωπο στην πόλη της Καλκούτας που τον εμποδίζουν να βαδίζει, για τα ταξικά μας αδέρφια σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης που ίσως να μην ακούσουμε ποτέ τη φωνή τους, για τους μαθητές που σηκώνουν την Bandiera Rossa ξανά στην Ιταλία, για όσους βαδίζουν σήμερα στα βήματα του Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα στη Λατινική Αμερική και λένε “Hasta la victoria siempre”, για πάντα μέχρι τη νίκη. Για όλους και όλες αυτούς που είναι αφιερωμένα τα διεθνιστικά τραγούδια που θα ακούσουμε σε λίγο από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μουσικούς που τα επιμελήθηκαν.

Γιατί η αγκαλιά κάθε Κνίτη και κάθε Κνίτισας χωράει τους συναδέλφους μας στη δουλειά και τη σχολή, τους συμμαθητές μας στο σχολείο, χωράει όμως και τους νέους και τις νέες που σε άλλες γωνιές του πλανήτη δίνουν τη μάχη ενάντια στον καπιταλισμό, για τη νίκη, τον σοσιαλισμό.

Γιατί όπως το σύστημα ότι και να κάνει δε βάζει τους Κνίτες και τις Κνίτισες στο χέρι, έτσι δε θα βάλει επίσης τόσους και τόσους νέους σε άλλες χώρες, που παλεύουν μέσα από τις γραμμές των Κομμουνιστικών Νεολαιών.

Γιατί ο συσχετισμός δε θα παραμείνει αιώνια αρνητικός.

Γιατί οι λαοί έχουν τη δύναμη και θα επιβάλουν το δίκιο τους.

Γιατί το μέλλον είναι μπροστά μας - η νεολαία θα το ζήσει!

Γιατί το μέλλον δεν είναι ο γερασμένος και σάπιος καπιταλισμός.

Είναι το μόνο πραγματικά σύγχρονο και νέο! Ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!

Ας του ανοίξουμε το δρόμο!

***

Η ομιλία της Ανόι Ρόσας

«Αγαπητοί σύντροφοι, εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Βενεζουέλας (JCV) και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας (PCV), θέλουμε να μεταφέρουμε θερμό, ταξικό και αγωνιστικό χαιρετισμό στη νεολαία της Ελλάδας που, με την ΚΝΕ στην πρωτοπορία, διατηρεί μια ισχυρή αποφασιστικότητα στη μάχη για την ανατροπή της καπιταλιστικής τάξης.

Ο καπιταλισμός, στην ιμπεριαλιστική του φάση, αναπτύσσει βίαιους και τρομακτικούς πολέμους για να ελέγξει περιοχές οικονομικής και γεωπολιτικής σημασίας, να εξουθενώσει πολιτικούς αντιπάλους, να κυριαρχήσει στις αγορές και στις εμπορικές οδούς, προετοιμάζει σκληρά φθηνή εργασία, και να εκμεταλλευτεί τον φυσικό πλούτο.

Η καπιταλιστική κρίση που εκδηλώθηκε το 2008, συνεχίζει να δημιουργεί ανεργία, πείνα, ανασφάλεια, έλλειψη στέγασης και εκπαιδευτικές ελλείψεις για τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους. Παράλληλα με αυτό, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που ιστορικά χρησιμοποίησαν τον μιλιταρισμό για να επαναφέρουν στη ζωή τα βιομηχανικά τους επιτελεία, έχουν εντείνει την επιθετικότητα σε βάρος των λαών του κόσμου, υποδαυλίζουν τις αντιφάσεις μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και των εκμεταλλευτών.

Στο πλαίσιο της εμβάθυνσης της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού, οι δυνάμεις της δεξιάς, της αστικής τάξης και του φασισμού έχουν σημειώσει σημαντική άνοδο, αλλά θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την ανίκητη αντίσταση των κομμουνιστών και του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική βρίσκονται σε μια νέα φάση του ταξικού αγώνα, που χαρακτηρίζεται από την ανασύσταση του νήματος της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού, των οποίων οι απειλές και επιθέσεις έχουν υλοποιηθεί στο σύνολο των παρεμβατικών δράσεων και παρεμβάσεων κατά των λαών που αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την αυτοδιάθεση τους.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, ως το κύριο πολιτικό όργανο του μεγάλου κεφαλαίου, συνεχίζει την επίθεση εναντίον της Λατινικής Αμερικής και αποδεικνύει την προθυμία της να κλιμακώσει τις επιθέσεις, μέσω της ενίσχυσης της στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή, με τις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, το ξεδίπλωμα της Νότιας Διοίκησης και του Τέταρτου Στόλου των ΗΠΑ ,την κινητοποίηση ειδικών στρατευμάτων στον Παναμά και την Κολομβία, τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με λατινοαμερικάνικες κυβερνήσεις , υπηρέτες που συγκεντρώθηκαν στο κάλεσμα της "Ομάδας της Λίμα", και συγκαλυμμένων δράσεων από ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από την NED και την USAID.

Ο ιμπεριαλισμός και οι ακροδεξιές δυνάμεις προσπαθούν να δείξουν μια προφανή ανανέωση του λόγου, των μεθόδων και των μορφών τους. Μέσω των ισχυρών μέσων επικοινωνίας τους, επηρεάζουν τη συνείδηση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα των νέων, για να τους κερδίσουν υπέρ τους στη μάχη των ιδεών που διεξάγεται καθημερινά.

Ο νέος συσχετισμός δυνάμεων στην περιοχή μας, που είναι ευνοϊκός για τον ιμπεριαλισμό, επιβεβαιώνει τις προειδοποιήσεις που έκανε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας για την αναμενόμενη στασιμότητα και την ενδεχόμενη οπισθοδρόμηση των προοδευτικών μεταρρυθμιστικών διαδικασιών στην περίπτωση που δεν προχωρούσαν σε μια πραγματικά επαναστατική πορεία για να ξεπεραστεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Αυτό το σύνθετο πλαίσιο της ταξικής πάλης έχει διεθνώς, ένα αναπόφευκτο αντίκτυπο στην ανάπτυξη των εσωτερικών αντιφάσεων στην κοινωνία της Βενεζουέλας, που κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών έχει κινηθεί μια πολιτική και κοινωνική διαδικασία, που χαρακτηρίζεται από αντιιμπεριαλιστικές θέσεις, αναδιανομή του εισοδήματος από το πετρέλαιο προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, χρήση ενεργειακών πόρων για την ανάπτυξη άλλων λαών του κόσμου, προώθηση χώρων ενότητας και ενσωμάτωσης της Λατινικής Αμερικής, υποστήριξη διεθνών πρωτοβουλιών της ΠΟΔΝ, της ΠΣΟ, της ΠΔΟΓ, του ΠΣΕ, καθώς και η δυναμική της λεγόμενης «πολυπολικότητας», μέσω του εμπορίου και την ενίσχυση των σχέσεων με τμήματα του παγκόσμιου κεφαλαίου, αντίπαλα προς τους μονοπωλιακούς ομίλους που είναι παραδοσιακά στην ηγεμονία.

Αυτές οι πολιτικές, μαζί με το εγχείρημα του μεγάλου κεφαλαίου να ανακτήσει τον έλεγχο σημαντικών ενεργειακών και ορυκτών πόρων της χώρας, έχει τοποθετήσει τη Βενεζουέλα στο κέντρο των επιθέσεων του ιμπεριαλισμού στη Λατινική Αμερική. Απόδειξη αυτού, είναι η Εκτελεστική Εντολή του 2015 που χαρακτηρίζει τη χώρα μας ως ασυνήθιστη και εξαιρετική απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ, τις κυρώσεις που συντονίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για τον περιορισμό της εμπορικής δραστηριότητας της κυβέρνησης και προπαγανδιστικές εκστρατείες που προωθούν τη διεθνή παρέμβαση.

Από το 2019, οι ενέργειες επιθετικότητας εναντίον του λαού της Βενεζουέλας από την αμερικανική κυβέρνηση, αυξήθηκαν σε υψηλότερο επίπεδο. Η αυτοανακήρυξη ως «μεταβατικού προέδρου» της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, του επικεφαλής της Εθνικής Συνέλευσης, Juan Guaidó, που έχει αποδειχθεί ότι είναι μια μαριονέτα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανταποκρίνεται στην ατζέντα του ιμπεριαλισμού να πάρει προς όφελος του την πρόοδο και τις κατακτήσεις του λαού της Βενεζουέλας, που κατακτήθηκαν κατά τη μπολιβαριανή διαδικασία και να ανατρέψουν την κυβέρνηση του προέδρου Nicolás Maduro, ο οποίος νόμιμα και πλειοψηφικά επανεξελέγη από το Βενεζουελάνικο λαό στις 20 Μαΐου 2018.

Γι 'αυτούς τους άτιμους και αντιλαϊκούς σκοπούς, η αμερικανική κυβέρνηση υλοποιεί ένα σύνολο δράσεων που τείνουν να πνίξουν την οικονομία της Βενεζουέλας, για παράδειγμα με τα πρόσφατα μέτρα του Υπουργείου Οικονομικών πάγωσε 7 δισεκατομμύρια δολάρια περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν στην CITGO, μια κρατική επιχείρηση της Βενεζουέλας, θυγατρική της PetroleosdeVenezuela (PDVSA), η οποία δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ με περίπου 16 χιλιάδες εγκαταστάσεις, διυλιστήρια και πρατήρια καυσίμων, με τις απώλειες να εκτιμώνται σε τουλάχιστον 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξαγωγές πετρελαίου.

Η ένταση της αντίφασης μεταξύ των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και της Βενεζουέλας έχει οδηγήσει, αφενός, στο κάλεσμα του Κομμουνιστικού Κόμματος Βενεζουέλας (PCV) στο λαό για να οικοδομήσει την ευρύτερη ενότητα των πατριωτικών, δημοκρατικών και επαναστατικών λαϊκών δυνάμεων, χωρίς να γίνεται διάκριση της υποστήριξης ή όχι της ντόπιας κυβέρνησης, αλλά διαμορφώνοντας μια αποφασιστική αντιιμπεριαλιστική θέση, και από την άλλη πλευρά, στο στρατόπεδο της αντίδρασης, το οποίο έχει δημιουργήσει ένα σύμπλεγμα οργανώσεων με σημαντική κοινωνική βάση, η οποία προωθεί ανοιχτά παράνομες διεθνείς «κυρώσεις» κατά της χώρας, το άνοιγμα ενός δήθεν «ανθρωπιστικού καναλιού» για την προώθηση της ξένης παρέμβασης και ακόμη και άμεσης στρατιωτικής εισβολής.

Ωστόσο, οι κομμουνιστές της Βενεζουέλας γνωρίζουμε ότι η όξυνση της βασικής αντίθεσης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, είναι αυτό που διαμορφώνει τις παραμέτρους των δυνάμεων και τις οριοθετήσεις, ανάλογα με την ταξική φύση των πολιτικών φορέων και τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Η επαναστατική διέξοδος από την κρίση απαιτεί συσσώρευση και συγκέντρωση δυνάμεων για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και ανοιχτή προοπτική για την σοσιαλιστική επανάσταση. Όπως σωστά ορίζεται από το 15ο Συνέδριο του PCV στην πολιτική του γραμμή, τον Ιούνη του 2017: «Προτείνουμε στο πλαίσιο της ταξικής πάλης, την προώθηση της οικοδόμησης και την εμβάθυνση της γραμμής της επαναστατικής ενότητας των εργατών και των αγροτών, κοινή και λαϊκή, για να διαμορφώσουμε στην πραγματικότητα τη δημιουργία ενός νέου συσχετισμού δυνάμεων που θα επιτρέψει στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους της πόλης και της επαρχίας, να γίνει συνειδητή πρωτοπορία και καθοδηγητής των επαναστατικών αλλαγών». 

Σήμερα, είναι πολύ πιο σημαντικό για το λαό μας η ενεργή και μαχητική αλληλεγγύη με τις αδελφές οργανώσεις μας για την μπολιβαριανή διαδικασία και τον εργαζόμενο λαό, καταγγέλλοντας τη συνεχιζόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, απαιτώντας την κατάργηση της Εκτελεστικής Εντολής, την παύση μονομερών "κυρώσεων" από τις ΗΠΑ και την ΕΕ και την υποστήριξη της προσέγγισης της επαναστατικής εμβάθυνσης της διαδικασίας στη Βενεζουέλα, ως μόνη εγγύηση για τη διατήρηση των κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων που κερδήθηκαν από πολλές γενιές στη διάρκεια δεκαετιών στο δύσκολο αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, αυτοδιάθεση και κυρίαρχη ανάπτυξη.

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, στη Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας (JCV), έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι ο αγώνας είναι η μόνη, αληθινή και μόνιμη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαοί μας. Οι τεράστιες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας απαιτούν την ταξική συνείδηση, οργάνωση και κινητοποίηση της νεολαίας μας. Μόνο με μια γραμμή δράσης που συνδέεται με τους αγώνες των εργαζόμενων, είναι δυνατό να αναπτύξουμε τη δύναμη που πρέπει για να νικήσουμε. Επομένως, η αποτελεσματική συμμετοχή των νέων στην πολιτική, δεν είναι ατομική και απομονωμένη υπόθεση. Η νεολαία πραγματικά εμπλέκεται και αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην πολιτική, όταν μπορεί να αναπτύξει την πλήρη ισχύ της συνειδητά, και αυτό θα έχει επαναστατική προοπτική μέσα από οργανωμένη συλλογική δράση και με ταξικό περιεχόμενο.

Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε παρά να χαιρετίσουμε το επιτυχημένο 12ο Συνέδριο της ΚΝΕ και να πούμε ότι, όπως εκφράζεται στο σύνθημά του, πρέπει να είμαστε πιο πολλοί και πιο ικανοί ώστε να μπορούμε να συνεπάρουμε ολοένα και περισσότερους νέους, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που είναι πραγματικά σύγχρονο, νέο, απαραίτητο και επίκαιρο είναι ο Σοσιαλισμός, το όνειρο που πρέπει να πραγματοποιήσουμε προς όφελος όλης της ανθρωπότητας.

Να είστε βέβαιοι ότι η Κομμουνιστική Νεολαία της Βενεζουέλας και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας θα συνεχίσει να εργάζεται για την οργάνωση και τη διαρκή πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος για να αντιμετωπίσει όλες τις επιθέσεις εναντίον του λαού μας και τη φιλοδοξία εγκαθίδρυσης στη χώρα μας μιας φασιστικής δικτατορίας. Γνωρίζουμε πώς να εκπληρώσουμε το ρόλο μας σε οποιοδήποτε σενάριο και αν επιβληθεί στον ταξικό αγώνα και αυτή την ίδια πεποίθηση την έχουμε για τη νεολαία και τον λαό της Ελλάδας και τις πρωτοπόρες οργανώσεις τους, την ΚΝΕ και το ΚΚΕ.

Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη!».

***

Η ομιλία του Φρέντι Χεσούς Φερνάντες Τόρες, επιτετραμμένου της Βενεζουέλας στην Ελλάδα

«Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μας γεμίζει περηφάνια αυτή η ευκαιρία χαιρετισμού του 12ου συνεδρίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Ελλάδας.

Με μεγάλο θαυμασμό, γίναμε μάρτυρες των διάφορων μορφών αλληλεγγύης που οργάνωσε το Κομμουνιστικό κόμμα της Ελλάδας, η Κομμουνιστική Νεολαία της Ελλάδας, ένας μεγάλος αριθμός λαϊκών οργανώσεων αλλά και ο Ελληνικός λαός στο σύνολό του.

Γνωρίζουμε την πλούσια αγωνιστική παράδοση των Ελλήνων για κυριαρχία τους και κοινωνική δικαιοσύνη. Γνωρίζουμε την πλούσια ιστορία του Κομμουνιστικού Κόμματος και τον διαρκή αγώνα του για προάσπιση και προώθηση των συμφερόντων της εργατικής τάξης. Δεν είμαστε μόνο σύντροφοι, είμαστε συναγωνιστές. Η επιλογή μας για ελευθερία, ανεξαρτησία, κυριαρχία και σοσιαλισμό, είναι η ευτυχής συνέπεια της ιστορίας της πατρίδας μας.

Από τότε που έφτασαν οι κατακτητές στην Ήπειρό μας, το 1492, δεν υπάρχει στιγμή χωρίς αντίσταση, χωρίς να επιδιώκουμε να χτίσουμε στην περιοχή μας μια πραγματικότητα με λαϊκή βούληση και κοινωνική δικαιοσύνη.

Είμαστε μια περιοχή, σύμφωνα με τα λόγια του Απελευθερωτή μας, του Σιμόν Μπολίβαρ, που κατοικείται από “ένα μικρό είδος ανθρώπων”. Είμαστε η διασταύρωση των αυτοχθόνων της Αμερικής και των φτωχών Ευρωπαίων που αναζητούσαν μια καλύτερη τύχη στην ήπειρό μας και των αφρικανών που απήγαγαν από τις χώρες τους για να φέρουν, σαν σκλάβους, στις δικές μας. Ούτε μια από τις δυνάμεις του ανθρώπινου πλούτου μας δεν έχει σταματήσει να αγωνίζεται για ένα καλύτερο κόσμο. Με τον ίδιο τρόπο που οι απελευθερωτές μας σήκωσαν το 1810 τις σημαίες της Γαλλικής Επανάστασης, παρόλο που πολλοί διαβεβαίωναν πως τα ιδανικά της είχαν ταφεί από την ιστορία, η Βενεζουέλα ύψωσε σήμερα τη σημαία του σοσιαλισμού, αναβιώνοντας έτσι ένα όνειρο που πολλοί θεωρούσαν χαμένο. Είναι αυτή η έμφυτη τάση μας για πραγματική ελευθερία και και για πραγματική δικαιοσύνη, που μας χρεώνουν σήμερα οι ελίτ της Αμερικής και της Ευρώπης. Η Μπολιβαριανή Επανάσταση, έχει ξεκάθαρα αποδείξει ότι και ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Μεταξύ 1998 και 2013, η πείνα μειώθηκε στη Βενεζουέλα από το 21,10%, τουλάχιστον 5% ,σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο υποσιτισμός στη Βενεζουέλα μειώθηκε κατά 57% και δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα για τη Δημόσια Υγεία. Στα χρόνια της Επανάστασης, έχει επενδυθεί το 64% των συνολικών εσόδων του κράτους στον κοινωνικό τομέα: 732 δις για το λαό. Από τον παιδικό σταθμό ως το πανεπιστήμιο, η εκπαίδευση στην Βενεζουέλα είναι δωρεάν: Από τα 30 εκατομμύρια κατοίκους, τα 10 σπουδάζουν. Η επανάσταση δημιούργησε 44 Πανεπιστήμια και η Βενεζουέλα είναι η πέμπτη χώρα στον κόσμο με το μεγαλύτερο αριθμό πανεπιστημιακών φοιτητών. Πάνω από 3 εκατομμύρια βενεζουελανών έχουν συνταξιοδοτηθεί από την Επανάσταση.

Στα 40 χρόνια της η δεξιά, έδωσε σύνταξη σε λιγότερους από 4 χιλιάδες ανθρώπους. Η Επαναστατική Κυβέρνηση έχει αυξήσει τον κατώτατο μισθό των εργατών πάνω από 40 φορές. Η Βενεζουέλα, με την εθνικοποίηση της Πεντεβέσα, αποφασίζει κυρίαρχα το μέλλον των μεγαλύτερων αποθεμάτων του πλανήτη: 300 δις βαρέλια αργού πετρελαίου. Μπροστά σε αυτά τα στοιχεία, είναι φυσικό να πρέπει να αναλάβει δράση ο ιμπεριαλισμός για να "φρενάρει" αυτή τη δυναμική επίδειξη των αξιών του σοσιαλισμού που αποτελούν οδούς ανάπτυξης και εξασφαλίζουν υψηλότερα επίπεδα ευημερίας και ευτυχίας στους λαούς.

Μπροστά σε μια διεθνή οικονομία, σχεδιασμένη έτσι ώστε όλος ο πλούτος να απορροφάται από τις κυρίαρχες ελίτ, η Βενεζουέλα αποφάσισε να σπάσει αυτή τη λογική εκμετάλλευσης και δημιούργησε μια δυναμική κυρίαρχου και ανεξάρτητου ελέγχου των πόρων της. Πως θα απαντούσαν οι ΗΠΑ σε αυτή την κυρίαρχη, σοσιαλιστική μας απόφαση; Ακριβώς όπως το έκαναν. Ο ιμπεριαλισμός εξαπέλυσε ενάντια στην επανάστασή μας, έναν διπλωματικό και οικονομικό πόλεμο. Οι μελέτες δείχνουν ότι ο διεθνής οικονομικός αποκλεισμός στη Βενεζουέλα από το 2013 είναι ο κύριος υπεύθυνος της οικονομικής κρίσης. Αυτή η επίθεση, έχει προκαλέσει την απώλεια 350 δις δολαρίων σε παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών από το 2013 ως το 2017.

Τα οικονομικά προβλήματα που μας έχει προκαλέσει η μετανάστευση εκατοντάδων βενεζουελανών, οφείλονται στην οικονομική επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Αυτοί έχουν δημιουργήσει τα προβλήματά μας και προσπαθούν να δικαιολογήσουν μια στρατιωτική επίθεση στην Επανάστασή μας, με τα αποτελέσματα της πολιορκίας που οι ίδιοι προκάλεσαν. Είναι τόσο κακότεχνες οι κινήσεις τους που ο ίδιος ο προϊστάμενος του Τμήματος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Κολομβία, Κριστόφ Χαρνισς, θεώρησε αναγκαίο να ξεκαθαρίσει ότι αυτό το τμήμα δε θα συμμετάσχει στο ψέμα των ΗΠΑ: “Εμείς δε συμμετέχουμε γιατί για μας δεν είναι ανθρωπιστική βοήθεια” τόνισε. Η αλήθεια βρίσκεται σε αυτό που έγραψε ο βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας Τζον Κοέτζι, στο βιβλίο του "Ημερολόγιο μιας κακής χρονιάς", που το μόνο φως ελπίδας σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση, προέρχεται από τη Λατινική Αμερική, με την ανέλπιστη άνοδο στην εξουσία μιας χούφτας λαϊκων και σοσιαλιστικών κυβερνήσεων. Το σήμα συναγερμού θα πρέπει ήδη να ηχεί στην Ουάσιγκτον: ας περιμένουμε αυξημένα επίπεδα διπλωματικού εκβιασμού, οικονομικό πόλεμο, και βέβαιη υπονόμευση”.

Αρκετοί σύντροφοι στον κόσμο, μας ρωτάνε πως θα απαντήσουμε σε αυτέςτις νέες επιθέσεις. Η απάντησή μας είναι πως θα το κάνουμε με περισσότερη λαϊκή εξουσία. Είμαστε ένα είδος ανθρώπων,ικανοί να ξεσηκωθούν ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες για να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας και την ανεξαρτησία μας. “Μεγαλειώτατε, αυτός ο λαός, αυτοί οι στρατιώτες βγήκαν σχεδόν γυμνοί να αντιμετωπίσουν τα καλύτερα στρατεύματα του Βασιλιά. Έμοιαζαν με λιοντάρια και πολεμούσαν σα γίγαντες”.Με αυτά τα λόγια,εξηγούσε το 1817 ο στρατηγός Μορίγιο την ήττα του στο Βασιλιά της Ισπανίας. Μας ρωτάνε, πως θα αντιμετωπίσει η Βενεζουέλα τη νέα επίθεση με οικονομικά μέτρα; Θα απαντήσουμε, με περισσότερη λαϊκή εξουσία, με μεγαλύτερα επίπεδα εργατικής οργάνωσης, με μεγαλύτερη παραγωγικότητα, με διαφοροποίηση της οικονομίας μας. Σύντροφοι, θα απαντήσουμε με περισσότερη δημοκρατία και με περισσότερο σοσιαλισμό».

902