Μποτίλια Στον Άνεμο

Για ναυαγούς που θέλουν να κολυμπήσουν. Το σημείωμα άλλοτε βιαστικό και ταραγμένο, άλλοτε φλύαρο ή λακωνικό, ακατάληπτο κι ερμητικό, κακογραμμένο κι αδέξιο, ευδιάκριτο ή ξεθωριασμένο. Μπουκαλάκια, φιαλίδια, φιάλες αερίου. Μποτίλιες, μποτίλιες, μποτίλιες... Με καθορισμένο, πάντοτε, στίγμα. Καλή στεριά, συνταξιδιώτες... Ή καλή θάλασσα.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Αλκυονίδα - STUDIO (ολοκαίνουργια): «Το αγόρι και ο κόσμος» - «Μολώχ» του Αλεξάντερ Σοκούροφ. Ένα εικαστικό ποίημα για μικρούς και μεγάλους, μια δραματική εικασία για τον ναζισμό - 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας – Ααβόρα (παλιά και καλή): «Κελί από χρυσάφι». Ο γυαλιστερός εφιάλτης του καπιταλισμού

Λατινική Αμερική αυτήν τη βδομάδα. Μια ταινία κινουμένων σχεδίων από τη Βραζιλία, «Το αγόρι και ο κόσμος», και μια μυθοπλασίας από τη Γουατεμάλα, «Κελί από χρυσάφι»

Κριτική: Τζία Γιοβάννη

«Το αγόρι και ο κόσμος»

(O Menuno e o mundo)
του Άλε Αμπρέου

Πέμπτη, 18 Δεκεμβρίου, πρεμιέρα στην Αθήνα, σε δύο ιστορικούς κινηματογράφους που επαναλειτουργούν:

ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ (Ιουλιανού 42)

STUDIO (Πλ. Αμερικής)

Εξαίρετη ταινία κινουμένων σχεδίων με αποδέκτες μεγάλους και μικρούς. Λυρικό και ονειρικό ταξίδι μέσα από μια τοιχογραφία τυλιγμένη στη βραζιλιάνικη μουσική κι αισθητική, με πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης, πάνω στα αδιέξοδα που γεννά ο ληστρικός καπιταλισμός όπου γης.

Η ταινία καταγγέλλει πρώτιστα τη φτώχεια, μέσα από την ιστορία ενός αγοριού που, σε αναζήτηση του πατέρα του που έφυγε μετανάστης στην πόλη, αρχίζει να ανακαλύπτει τον κόσμο.

Σε αυτό το οδοιπορικό ο μικρός θα δει, θα πάθει και θα μάθει πολλά γι' αυτόν τον κόσμο που παράγει και αναπαράγει την κοινωνική ανισότητα, τρέφει την εξαθλίωση και εκμεταλλεύεται ασύστολα στο όνομα του κέρδους τη φύση. «Το αγόρι και ο κόσμος» ανήκει στις ταινίες που ζητούν προσοχή, μια που το βαθύτερό της νόημα κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Στην πολύχρωμη αυτή ταινία που οι εικόνες και η μουσική της μιλούν με σαφήνεια, ο σκηνοθέτης με εξαιρετικά επιτηδευμένη αισθητική «ναΐφ» και απόντα το διάλογο από την ιστορία - εκτός από κάποιες ατάκες σε μια ακαταλαβίστικη γλώσσα - εναλλάσσει το σκίτσο, με μολύβια, μαρκαδόρους και στυλό με υδατογραφίες και παιδικές, γραμμικές, ελλειπτικές ζωγραφιές, σε πανδαισία χρωμάτων και τεχνοτροπιών, σε ένα κολάζ από αφηρημένα μοτίβα και καλειδοσκοπικά εφέ που συνθέτουν μια τοιχογραφία, με εκατοντάδες σκηνικά και άλλους τόσους χαρακτήρες να εισβάλλουν από κάθε γωνία του κάδρου, σαν ψηφίδες ενός φανταστικού, φουτουριστικού και σύνθετου κόσμου που ζητά από το θεατή να αποκρυπτογραφήσει τις πτυχές του, σπαρακτικές στην αμεσότητα και τη γλύκα τους...

Η βραζιλιάνικη, ποιητικότατη ταινία κινουμένων σχεδίων, που χρησιμοποιεί με τρόπο μοναδικό όλα τα αφηγηματικά στιλ του animation, κρύβει σε κάθε της σχέδιο την έκπληξη. Συνιστά, δε, έναν οδυνηρό, οικουμενικό μύθο - αδύνατο να καταχωρηθεί σε κάποιο κινηματογραφικό είδος - που στέκεται καταγγελτικά απέναντι στον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης.

Μερικές φορές είναι απαισιόδοξη κι άλλες, πάλι, γεμάτη ελπίδα για το μέλλον. Και στο εξαιρετικό της σάουντρακ συμμετέχει ο ζωντανός θρύλος της βραζιλιάνικης μουσικής Νάνα Βασκονσέλος, ένας από τους σημαντικότερους εκτελεστές κρουστών «λάτιν τζαζ».

Η ταινία του Άλε Αμπρέου, που μιλά για τα πάντα με έναν υπέροχα παιδικό τρόπο, θα γοητεύσει σίγουρα μεγάλους και μικρούς... (στην «Αλκυονίδα» και το «Στούντιο»).

Παραγωγή: Βραζιλία (2013).

«Κελί από χρυσάφι»

(La Jaula De Oro)

του Ντιέγκο Κεμάδα - Ντίεζ

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ισπανού Ντιέγκο Κεμάδα - Ντίεζ - του επί 20ετία βοηθού σκηνοθέτη βαρύγδουπων ονομάτων, μεταξύ άλλων του Κεν Λόουτς και σήμερα εγκατεστημένου στην Αμερική - εμπνευσμένη από μαρτυρίες μεταναστών, μας βυθίζει στην κόλαση ενός οδοιπορικού απελπισίας προς τις ΗΠΑ, τη Γη της Επαγγελίας του «αμερικανικού ονείρου» με τους ελεύθερους σκοπευτές να καλωσορίζουν με σφαίρες όσους περνούν τα σύνορά της.

Τρεις νεαροί από τις παραγκουπόλεις της Γουατεμάλας - αναμεταξύ τους μια κοπέλα καμουφλαρισμένη σε αγόρι για το δρόμο - και ένας παρείσακτος συνομήλικος Ινδιάνος. Μαζί αντιμετωπίζουν τους κινδύνους του δρόμου. Τους οργανωμένους ληστές, τους διεφθαρμένους αστυνομικούς, τις οπλισμένες εγκληματικές συμμορίες που απαγάγουν, βιάζουν και εμπορεύονται νεαρές γυναίκες...

Άξονας στην ταινία, που δικαίως έλαβε το 1ο βραβείο στη Θεσσαλονίκη φέτος, η έννοια σύνορο ως όριο και αποκλεισμός. Γραμμή που χωρίζει φτωχούς και πλούσιους. Ο Ντίεζ βρίσκεται κοντά στο ντοκιμαντέρ και γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί το κύριο εργαλείο της μυθοπλασίας, τη δραματουργία. Το μείγμα αυτό κάνει την ταινία εντυπωσιακή.

Η δύναμη αυτής της τραχιάς, ασυμβίβαστης και σοκαριστικής ταινίας κείται στον τρόπο που το «ντοκιμαντέρ» και το «μυθοπλαστικό» αλληλοτροφοδοτούνται και αλληλοξεγελώνται, πατώντας στην απόφαση της ανάδειξης και κατάδειξης της ωμότητας της πραγματικότητας. Πρόκειται για σπουδαία ταινία, σε σημεία εύθραυστη, αλλού φρικιαστικά βίαια πάνω στη μοίρα των μεταναστών. Όλα ιδωμένα με βλέμμα ψυχρό, μέσα από την οπτική της εφηβείας, ενώ ο σκηνοθέτης πασχίζει και κρατά με μαεστρία τη βία εκτός πεδίου.

Παρά τη σαφήνεια των εικόνων και περιγραφών πάνω στους οποίους χτίζεται η ταινία, δεν συνιστά ταινία με «θέση», δεν αναδεικνύει δηλαδή ένα καυτό γεωπολιτικό πρόβλημα, αλλά είναι μια ταινία οι θεματικές της οποίας συντάσσονται με την αφηγηματική γραμμή, με την ανάσα της μυθοπλασίας και την εξέλιξη των χαρακτήρων.

«Η κοινωνική πραγματικότητα στη Λατινική Αμερική - λέει ο Ντίεζ - απαιτεί έναν κινηματογράφο απόλυτα συνυφασμένο με τον κόσμο, έτσι όπως είναι. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να κάνω ταινίες βαθιά ριζωμένες στη σύγχρονη κοινωνία. Ο πραγματικός ρεαλισμός, εξάλλου, τα έχει όλα: τη φαντασία και τη λογική, το μαρτύριο και την ουτοπία, την ευτυχία και τον πόνο της ύπαρξης».

Η ταινία, με ταλαντούχα σκηνοθεσία και αξιοπρόσεχτες ερμηνείες, είναι φορτισμένη με την αλήθεια και τη δύναμη ενός ντοκιμαντέρ, με τη συγκίνηση που προκαλεί ένα λογοτεχνικό κείμενο, με το λυρισμό, με έντονο το περιπετειώδες και το επικό στοιχείο, αρχίζει να βρίσκει ουσιαστική ισορροπία και να αποκτά βαρύτητα κάπου στη μέση. Έκτοτε η κατεύθυνση που ακολουθεί είναι εκπληκτική... (αποκλειστικά στην «Ααβόρα»).

Με τους: Μπράντον Λόπεζ, Κάρεν Μαρτίνεζ, Ροντόλφο Ντομίνγκεζ, κ.ά.

Παραγωγή: Μεξικό, Ισπανία, Γουατεμάλα (2013).

Ααβόρα, Νεάπολη
2106462253, 2106423271

€ 7,00. Φοιτ.- παιδ., άνω των 65 € 6,00. Δευτ. γεν. είσ. € 5,00. Πέμ. τα δύο άτομα € 8,00.

902, 18/12/2014

STUDIO

Aπό σήμερα το βράδυ έως και την Τετάρτη 24/12, θα προβάλλεται στις 21.30 καθημερινά, στον νεο-ανακαινισμένο, ιστορικό κινηματογράφο «Στούντιο» της πλατείας Αμερικής (Σταυροπούλου 33, τηλ. 210.8640.054), μία ταινία, από την τετραλογία του Αλεξάντερ Σοκούρωφ «Η φύση της εξουσίας» που συντίθεται από τους εξής τίτλους:

FAUST (2011), ταινία βασισμένη στο ομώνυμο έπος του Γκαίτε.

Ο ΗΛΙΟΣ (2005), μια εκθαμβωτικά διαισθητική σπουδή στον Ιάπωνα αυτοκράτορα Χιροχίτο.

ΤΑΥΡΟΣ (2001), μια λυρική ματιά στις δύο τελευταίες μέρες του Λένιν, του ανθρώπου που άλλαξε την πορεία της ιστορίας και τέλος

ΜΟΛΩΧ (1999), ταινία για τον Χίτλερ, τον πατέρα της ολοκληρωτικής καταστροφής. Καλή σας θέαση!

ΜΟΛΩΧ

(MOLOCH)
Αλεξάντερ Σοκούροφ
Βραβείο σεναρίου Φεστιβάλ Καννών 1999

Η αρχή της τετραλογίας,
για την πιο τρομακτική φυσιογνωμία του 20ου αιώνα:
τον ΧΙΤΛΕΡ
Ο πατέρας μιας ολοκληρωτικής καταστροφής
Ένας δαίμονας με ανθρώπινη μορφή

"Ο Σοκούροφ σπάει τους κανόνες σε κάθε επίπεδο,
οι δημιουργίες του είναι απρόσμενα γοητευτικές"
Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

"Δεν έχετε ξαναδεί τίποτα παρόμοιο"
The Guardian, ΜΟΛΩΧ

Ιστορικό, Ρωσία/Γερμανία/Ιαπωνία/Ιταλία/Γαλλία, 1999, 108’
Σκηνοθεσία: Αλεξάντερ Σοκούροφ με τους: Λεονίντ Μοζγκοβόι, Γιελένα Ρουφάνοβα, Λεονίντ ΣοκόλΣκηνοθεσία: Alexander Sokurov, Σενάριο: Γιούρι Αράμπωφ, Μαρίνα Κορένεβα

ΠΕΜΠΤΗ και ΔΕΥΤΕΡΑ 22.00
στον Κινηματογράφο
STUDIO new star art cinema
ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 33 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Τηλ 210-8640054

ΣΥΝΟΨΗ

Ψηλά, στις Άλπεις, ένα επιβλητικό, απρόσιτο σπίτι, στεγάζει τον άνθρωπο που κρατά την Εξουσία. Μια εξουσία που προκάλεσε ανείπωτες καταστροφές, αμέτρητες εκατόμβες. Πρόκειται για το Kleistenhaus, το ησυχαστήριο του Αφόλφου Χίτλερ.

Ο Φύρερ, μαζί με την ερωμένη του Εύα Μπράουν, το ζεύγος Γκαίμπελς, τον Μάρτιν Μπόρμαν και άλλους επιφανείς Ναζί συνεργάτες του, περνάει μια ήσυχη μέρα.

Ο μεγάλος Αλεξάντερ Σοκούροφ, τολμά για πρώτη φορά στην ιστορία του σινεμά, να παρουσιάσει τον Χίτλερ ως απλό άνθρωπο στην καθημερινότητά του, δημιουργώντας μια συγκλονιστική παραβολή για την εξουσία και τους υπηρέτες της.

«Δεν είναι μονάχα ο Ναζισμός που προϋποθέτει την προθυμία να θυσιάσεις τα πάντα για τις φιλοδοξίες του ενός. Δεν είναι μονάχα ο Ναζισμός ο οποίος αναζητά να εξαλείψει το φόβο του θανάτου θυσιάζοντας τις ζωές των άλλων. Υπό αυτή την έννοια, οποιαδήποτε εξουσία μπορεί να γίνει ένας Μολόχ.»

Alexander Sokurov
Studio-new-star-art-cinema

Πομπώδης κι εγκεφαλική, αν και συναρπαστική εικαστικά, παραβολή πάνω στη γοητεία της εξουσίας και το παράλογο της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Είναι η πρώτη από τρεις ταινίες που έχει γυρίσει ο Σοκούροφ πάνω σε πολιτικούς ηγέτες του 20ού αιώνα και μία από τις πιο αδύναμες της φιλμογραφίας του.

Αθηνόραμα

ΑΝΑΛΥΣΗ της ταινίας

από: myfilm.gr
όπου το Βιογραφικό και η φιλμογραφία του Σοκούρωφ

Ο Αλεξάντερ Σοκούροφ μας παρουσιάζει μια μέρα απ' τη ζωή μέσα στο απροσπέλαστο, απόκοσμο σπίτι, ψηλά, στο βουνό, την κατοικία του "Άνδρα με την εξουσία" - την εξουσία που ήδη έχει επιτελέσει το φοβερό και καταστροφικό της έργο εις βάρος της ανθρωπότητας.

Οι χαρακτήρες αυτής της παραβολής φέρουν ιστορικά ονόματα, διαβόητα σε ολόκληρο τον κόσμο, Άντολφ Χίτλερ, Εύα Μπράουν, Γιόζεφ και Μάγδα Γκαίμπελς, Μάρτιν Μπόρμαν, και άλλα πολλά. Το βουνό, όπως κι οι υπόλοιποι χαρακτήρες προέρχεται από ένα πραγματικό πρωτότυπο, το όρος Kelstein, στις Άλπεις, εκεί, όπου η "Φωλιά του Φύρερ" (το "Kelsteinhaus") αναγέρθηκε το 1939, σύμφωνα με τις επιταγές του ρομαντισμού που διέπνεαν το Τρίτο Ράιχ.

Θέματα με βάση τον Χίτλερ, έχουν ήδη εμφανιστεί στο Ρώσικο αλλά και στο παγκόσμιο σινεμά, από τα χρόνια κιόλας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η πιο δημοφιλής τέχνη, ο κινηματογράφος, ήταν φυσικό να ασχοληθεί με αυτόν που προκάλεσε την μεγάλη σφαγή εκατομμυρίων Ρώσων πολιτών, παρουσιάζοντας (φορές με κωμικό τρόπο, για προφανείς προπαγανδιστικούς λόγους) την απαίσια πλευρά της κτηνώδους κοσμοθεωρίας των Ναζί. Όμως, καμιά προσέγγιση του Χίτλερ, σε Ανατολή και Δύση, δεν διέθετε κάποια πρόθεση ψυχολογικής προσέγγισης του συγκεκριμένου ατόμου.

Η ψυχολογική θεώρηση (η θεώρηση του καλλιτέχνη) πρωτοεμφανίστηκε με την ταινία του Σοκούροφ "Σονάτα για τον Χίτλερ", μια σύνθεση Γερμανικών επικαίρων. Ο Φασισμός, και γενικότερα ο ολοκληρωτισμός, ως πηγή της προσωπικής καταστροφής ενός δικτάτορα και της τραγωδίας ενός ταπεινωμένου, εξαπατημένου έθνους, ήταν το θέμα του σκηνοθέτη.

Η ανθρωπιστική και όχι η πολιτική θεώρηση ήταν αυτή που απασχόλησε τον Σοκούροφ και στο επόμενο ντοκιμαντέρ για τον Φασισμό με τον τίτλο "Και τίποτα περισσότερο". Μεταπολεμικές εικόνες επικαίρων, ηγετών και απλών ανθρώπων, σε πόλεις κατεστραμμένες απ' τον πόλεμο, αναπλάθονται από τον δημιουργό.

Ο ντοκιμαντερίστας Σοκούροφ, έχει μια απόλυτα προσωπική καλλιτεχνική μέθοδο προσέγγισης της πραγματικότητας καθώς δεν επεξηγεί το ντοκουμέντο αλλά μέσα από αυτό διαμορφώνει μια εντελώς ανεξάρτητη σύνθετη φόρμα, πλήρη συναισθημάτων.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80 γύρισε μια σειρά ντοκιμαντέρ που τα χαρακτήρισε ελεγείες.

Ο Σοκούροφ καταγίνεται με ιστορικά γεγονότα, αλληγορίες, βιογραφίες διασήμων ή αγνώστων. Ενδιαφέρεται για τα σημεία καμπής, τις πιο τραγικές και αναπόφευκτες μεταβατικές περιόδους του ανθρωπίνου βίου, όταν ο άνθρωπος μεταβαίνει από την ζωή στον θάνατο.

Όλες οι προσπάθειες του κράτους, ή απλώς ενός ανθρώπου να επηρεάσουν το πεπρωμένο άλλων, αντιμετωπίζεται απ' τον Σοκούροφ υπό το πρίσμα της πικρής ειρωνείας, της ισορροπημένης άποψης του δημιουργού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει την φύση του. Είναι απλώς ένα άστεγο, απροστάτευτο παιδί, έρμαιο αγνώστων δυνάμεων. Η παρακμή ως συνέπεια μιας πράξης αποτελεί μόνιμο θέμα για τα περισσότερα έργα του Σοκούροφ.

Στον "Μολώχ", αυτό το θέμα αναπτύσσεται περαιτέρω. Ο Χίτλερ παρουσιάζεται ως προϊόν παρακμής μιας ολόκληρης εποχής, μιας ολόκληρης κουλτούρας. Ως προσωποποίησης της υπέρτατης εξουσίας, ως σύμβολο του παραλόγου όλων των καθολικών ανθρώπινων επιθυμιών.

Οι βασικές αρχές της "Μοντέρνας εποχής": οι ιδέες για μια άλλη, καλύτερη ζωή, με την ναρκισσιστική προσφορά δημιουργικών προσωπικοτήτων ή μιας ζωντανής αισθητικής, επιβεβλημένες στην συνείδηση της μάζας ως οδηγίες για δράση, μετασχηματίσθηκαν στο αντίθετό τους: την καταπίεση ολόκληρων εθνών, την λατρεία ηγετών και τον παντοτινό πόλεμο.

Ο πόλεμος στα φιλμ του Σοκούροφ επιτελεί το καταστροφικό του έργο στις ψυχές και τα σώματα αυτών που κατευθύνουν την αιματοχυσία, αν και το αληθινό πεδίο της μάχης είναι πολύ μακρινό και εντελώς ανοίκειο με το πλαίσιο της άνετης ζωής των πρωταγωνιστών.

Ο δημιουργός επιλέγει την αντίθετη κατεύθυνση της ιστορικής απεικόνισης. Κοιτάζει βαθιά μέσα στο στοιχείο της αδράνειας που εμπεριέχει η ανθρώπινη φύση, τον άλλο πόλο των σατανικών μηχανισμών της εξουσίας. Η γκροτέσκα ιστορία του Σοκούροφ, βασισμένη στην Χιτλερική Γερμανία, προσεγγίζει τα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου, ασχέτως γεωγραφικής θέσης ή πολιτικού συστήματος.

Αν αναμείξουμε τα συστατικά δυο πασίγνωστων συνταγών, του έργου "Το Λυκόφως των Θεών" του Νίτσε και του "Θριάμβου της Θελήσεως" της Ρίφενσταλ, θα έχουμε τη συνταγή του κατά Αλεξάντερ Σοκούροφ σύγχρονου κόσμου: Το Λυκόφως της Θελήσεως. Αυτή είναι η διάγνωση του δημιουργού.

Στις εικόνες παρακμής που κυριαρχούν στην ταινία, η Εύα αποτελεί την μοναδική αντίθεση. Η φωνή του έρωτά της, απαιτητική και αγχωτική, περιπαικτική και απελπισμένη, φωνή της ίδιας της φύσης, έρχεται σε αντίθεση με τον άτονο ρυθμό των χωρίς σημασία διαλόγων, ευνουχισμένων απομειναριών τελετουργιών, στο κέντρο των οποίων δεν βρίσκεται το αρσενικό, αλλά "Ο πατέρας του Έθνους". Αυτή η φωνή της ταπεινωμένης, αλλά όχι ακόμα αποποιημένης θηλυκότητας οδηγεί την τραγωδία στο ντουέτο των βασικών προσώπων, του Άντι και της Εύας.

Οι πρωταγωνιστές αντιμετώπισαν μια περίπλοκη αποστολή, οι χαρακτήρες εμπλέκονται σε γκροτέσκες, ανόητες, φορές κωμικές καταστάσεις, πάντοτε όμως προσεκτικά σχεδιασμένες από τον Σοκούροφ. Είναι η πρώτη φορά που ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί καθ' ολοκληρία επαγγελματίες ηθοποιούς.

Ο Λεονίντ Μοζγκοβόι (γνωστός στα θέατρα της Αγίας Πετρούπολης) στον ρόλο του Χίτλερ είχε ήδη συμμετάσχει στην "Πέτρα", ερμηνεύοντας μάλιστα τον ρόλο του Τσέχοφ, η Ελένα Ρουφάνοβα, γνωστή Ρωσίδα ηθοποιός του θεάτρου, υποδύεται την Εύα.

Όλα τα εσωτερικά γυρίστηκαν στα στούντιο της Lenfilm, οι δε εικόνες των βουνών, στην Βαυαρία. Το ντουμπλάρισμα έγινε στην Γερμανία από ηθοποιούς του Βερολινέζικου θεάτρου.

Ανάλυση από: myfilm.gr όπου και το Βιογραφικό του Σοκούρωφ
Βλέπε και imdb

***

Προλαβαίνετε ακόμα

4^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας

(13 με 21 Δεκεμβρίου 2014)

Μια συνάντηση ιστορικής αξίας που θα αφήσει εποχή συνέβη ανάμεσα στο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας, που διανύει την 4η χρονιά του, και στον ιστορικό κινηματογράφο τέχνης Studio, που εγκαινιάζει την επαναλειτουργία του το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014, στις 8 το βράδυ, με ταινίες του Φεστιβάλ, μετά από μια ολόκληρη δεκαετία που ήταν κλειστό.

Τόσο η επαναφορά του κινηματογράφου Studio, όσο και η συνάντηση του με το Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας, που ξεκινάει την ίδια μέρα, αποτελούν ένα γεγονός που ξαφνιάζει ευχάριστα και συγκινεί τους φίλους της τέχνης, αλλά και το ευρύ κοινό, που αισιοδοξεί αντικρίζοντας την προσπάθεια που έχει καταβληθεί από ανθρώπους της τέχνης γι’ αυτό το εγχείρημα, το οποίο χαρίζει έναν αέρα δροσιάς και αισιοδοξίας στο καταπονημένο Αθηναϊκό κέντρο.

Το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας AIDFF (13 με 21 Δεκεμβρίου), τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων. Δέχτηκε πάνω από 400 αιτήσεις από 45 χώρες και θα προβάλει πάνω από 250 ταινίες, μεταξύ των οποίων 70 πρεμιέρες.

Από το Σάββατο 13/12 και για πέντε μέρες το κινηματογραφόφιλο κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει ταινίες του Φεστιβάλ στον ανακαινισμένο κινηματογράφο Studio, σπουδαστικές, ντοκιμαντέρ, μυθοπλασίας αλλά και διεθνείς παραγωγές περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Wildlife Vaasa, της Φινλανδίας, στα πλαίσια του «2ου Διεθνούς Πανοράματος Οικολογικών και Επιστημονικών Ταινιών», που αναπτύσσεται ως παράλληλη δράση στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου.

Είναι μια πραγματική πρόκληση για τον θεατή που θέλει να ενημερωθεί και να μείνει συντονισμένος με αυτό που παράγεται σήμερα με μέσο τις νέες τεχνολογίες.

Νέοι και καταξιωμένοι κινηματογραφιστές καταθέτουν το έργο τους που έχει παραχθεί με τα νέα μέσα και το Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου γνωρίζει μοναδική ανταπόκριση από δημιουργούς όλου του κόσμου.

Οι θεατές μπορούν κάνουν ένα μοναδικό σφαιρικό ταξίδι στο κινηματογραφικό «τώρα» και να απολαύσουν την φορτωμένη με ποιοτικές μνήμες ατμόσφαιρα του κινηματογράφου Studio, με ημερήσιο εισιτήριο μόνο 5 ευρώ και 3 για ανέργους.

Studio new star art cinema

Με το βασικό του πρόγραμμα να διεξάγεται σε δύο από τους πιο ιστορικούς κινηματογράφους της Αθήνας, στο Studio της πλατείας Αμερικής και στην Αλκυονίδα της οδού Ιουλιανού, που επαναλειτουργούν μετά από 23 και 10 χρόνια αντίστοιχα, συνεχίζεται το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας AIDFF.

Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει 140 ταινίες στο διαγωνιστικό τμήμα, 70 πρεμιέρες, με ταινίες μυθοπλασίας, Ντοκιμαντέρ, Video Art, Animation, Experimental, Video Dance.

Υποστηρικτής και συνεργάτης, του Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας το Wildlife Conservation Film Festivals από την Αμερική, που αναπτύσσεται στην Νέα Υόρκη, το Μαϊάμι την Ουάσιγκτον και σε άλλες αμερικανικές πόλεις.

Θα παρουσιαστούν ταινίες από το Edge Hill Univercity, που, για δεύτερη χρονιά, οι σπουδαστές του, από το τμήμα κινηματογράφου, δημιούργησαν, ειδικά για το Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας, 7 μικρού μήκους ταινίες. Πρεμιέρα με νέο μοντάζ θα κάνει η ταινία του Δημήτρη Αθανίτη «Καμιά Συμπάθεια για τον Διαβολο» (1997). Η ταινία παρουσιάζεται σε νέο director’s cut 2014, ειδικά για το Φεστιβάλ. Επίσημη συμμετοχή στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βραβείο Ερμηνείας για την Λένα Κιτσοπούλου που κάνει ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο. Είναι η πρώτη ταινία που έγινε στην Ελλάδα με ψηφιακό μοντάζ (Avid), εγκαινιάζοντας την νέα ψηφιακή εποχή.

Στις παράλληλες εκδηλώσεις θα κυριαρχήσουν οι εικαστικές εκθέσεις, μουσικές βραδιές και φωτογραφικά πανοράματα, με αφιερώματα σε μεγάλα Φεστιβάλ, της Φινλανδίας, της Αγγλίας, της Αμερικής, καθώς και σε σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες και καλλιτέχνες από το χώρο του κινηματογράφου.

Σε πρώτη προβολή στην Αθήνα θα παρουσιαστούν οι βραβευμένες ταινίες της Κάμερα Ζιζάνιο 2014. Ιδιαίτερη στιγμή θα είναι το Αφιέρωμα – Βράβευση του Γιώργου Κουτούζη, του πρωταγωνιστή της ταινίας «Ευδοκία» του μεγάλου μας σκηνοθέτη Αλέξη Δαμιανού.

Τα Αφιερώματα και και Workshops θα διεξαχθούν στο Θέατρο Κυψέλης (STUDIO) και στο Θέατρο L.A Theater (Πρώην θέατρο Ράγες).

Την πολιτιστική κίνηση «Visual Journeys» Νο2, εικαστική έκθεση με αναφορά στον κινηματογράφο και καλλιτέχνες προερχόμενους από τους χώρους της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της φωτογραφίας, θα φιλοξενήσει ο ανακαινισμένος εκθεσιακός χώρος της Αλκυονίδας με τους Βαρβάρα Σπυρούλη, Μαρία Λιτσοπούλου, Μαρία Οικονόμου, Κωστή Καπελώνη, Ηρα Σαραντάκη, Γιάννη Κλάδο, Δημήτρη Ψωμοδότη, Falah Ghati.
Το πρόγραμμα του Σαββάτου 13 Δεκεμβρίου
Θέατρο L.A THEATER
Κωνσταντινουπόλεως 82 & Ιερά Οδός
16:00-18:00
WORKSHOP ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
«Από την στατική φωτογραφία στην κινούμενη»
Γιάννης Κλάδος ,Σκηνοθέτης Δ/ντής Φωτογραφίας
Είσοδος Ελεύθερη

Διαγωνιστικό σπουδαστικό

Κινηματογράφος STUDIO, Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, πλ. Αμερικής

Ώρα έναρξης 20:00

Αυτή που είμαι Πάνος Σπινθηρόπουλος Ελλάδα 12
Stockholm Alvaro Martin Spain 9
Η Αποκάλυψη του Θηρίου Θανάσης Μπουρλιάσκος Ελλάδα 17
Κοινή Χρήση Γιάννης Καρύδας-Αλέξανδρος Μιλκίδης Ελλάδα19
1500 Πίνακες Χρίστος Ξένος Ελλάδα 29
Personal Responsibility Γιούλη Κολοβού Ελλάδα 10
Πουά Φουστάνι Καλαπόδης Ανδρέας Ελλάδα 12
Μελλισοκομισιόν Μανόλης Ριζικός / Αλέξανδρος Πασπαρδάνης Ελλάδα 11:30
Μέρες με Βροχή Μιχάλης Δημητρίου Ελλάδα 19
Sin Χριστίνα Άννα Δαφνή UK 12
Matka Ziemia Piotr Zlotorowicz Poland 30
La Coiffure ΖέταΣπυράκη Αγγλία 4
Σώπα δάσκαλε να ακούσουμε το πουλί
Κινηματογραφική Ομάδα 1ου Γυμνασίου Γέρακα Ελλάδα 5
Κομμάτι από ουρανό Νικόλας Μακρής Ελλάδα 24
Σύνολική Διάρκεια 209 λεπτά