Γ. Σταθάκης: «Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο και περισσότερο ωριμάζει και αποκτά σαφή στρατηγική που θα τον οδηγήσει στην κυβέρνηση»... αστικής διαχείρισης

Η συνέντευξη του Γ. Σταθάκη επιβεβαιώνει το κοινό στρατηγικό πλαίσιο των δύο πόλων του αστικού πολιτικού συστήματος

Να στηρίξει την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί ως καλύτερος διαχειριστής της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου επιχειρεί ο βουλευτής του Γιώργος Σταθάκης σε συνέντευξή του στην «Ημερησία».

Επιβεβαιώνοντας την απόλυτη ευθυγράμμιση του ΣΥΡΙΖΑ με τις κυρίαρχες στρατηγικές επιλογές της αστικής τάξης στην Ελλάδα, ο Γ. Σταθάκης τόνισε -όπως έκανε πρόσφατα και ο Αλ. Τσίπρας στο Τέξας- ότι «μια ενδεχόμενη έξοδος από την Ευρωζώνη θα είχε εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τους δανειστές μας», ενώ συμπλήρωσε με νόημα ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ όλο και περισσότερο ωριμάζει και αποκτά σαφή στρατηγική που θα τον οδηγήσει στην κυβέρνηση».

Παράλληλα, αμφισβήτησε τις κυβερνητικές εκτιμήσεις για επίτευξη «πρωτογενούς πλεονάσματος» και σημείωσε πως «η ιδέα ότι η χώρα πρέπει να έχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό πρέπει να είναι η βασική προσέγγιση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς», αποσιωπώντας την ταξική ουσία των παραπάνω, δηλαδή το γεγονός ότι έτσι κι αλλιώς το όποιο πλεόνασμα και ο όποιος ισοσκελισμός επιτευχθούν θα είναι μια επιτυχία της αστικής τάξης, θα είναι προϊόν της έντασης της αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων.

Στην ίδια λογική, ισχυρίστηκε ότι «το μνημόνιο απέτυχε πάνω από όλα στην υποτιθέμενη αναπτυξιακή του ατζέντα» και ότι οι άξονές του είναι αυτοί «που βύθισαν τη χώρα στη σημερινή πρωτόγνωρη ύφεση».

Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα μνημόνια ήταν η απάντηση της αστικής τάξης στην καπιταλιστική κρίση, δεν ήταν η αιτία της, ενώ όλα τα βάρβαρα μέτρα τους ήταν αποφασισμένα πολύ πριν τη σύναψή τους και εφαρμόζονται σε όλη την ΕΕ, με τρόικα ή χωρίς τρόικα.

Ο Γ. Σταθάκης σημείωσε ακόμα ότι «τα μεγάλα θέματα του 2014 -με ή χωρίς νέο μνημόνιο- το δημοσιονομικό κενό, το ασφαλιστικό και η βιωσιμότητα του χρέους, απαιτούν τη λήψη σημαντικών αποφάσεων» και παρουσίασε τους άξονες της εναλλακτικής πρότασης διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ: «Ευνοϊκότερη ρύθμιση των όρων αποπληρωμής του δημοσίου χρέους», συνδυασμός ενίσχυσης των δημοσίων επενδύσεων και της άντλησης ευρωπαϊκών πόρων και ένα τραπεζικό σύστημα που «θα μπορεί να επιτελεί τον αναπτυξιακό του ρόλο».

Με άλλα λόγια, βάζει το λαό να αποδεχτεί ότι πρέπει να πληρώσει -έστω με «ευνοϊκότερες ρυθμίσεις»- το χρέος που ούτε δημιούργησε, ούτε ωφελήθηκε από αυτό και ταυτόχρονα να περιμένει ότι θα καλύψει τις ανάγκες του από τις κρατικές επενδύσεις προς όφελος των μονοπωλίων και τον «αναπτυξιακό ρόλο» που θα παίξουν οι τράπεζες, όταν είναι σαφές ότι η όποια ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας έχει ως προαπαιτούμενο το παραπέρα χτύπημα των λαϊκών δικαιωμάτων.

902