SYRIZANEL- Ε(πώνυμη) Ε(ταιρεία): Απολογισμός εξαπάτησης του λαού και με βάση τους στόχους του κεφαλαίου

Ο πρώην, ο νυν και ο αεί (ψευδόμενος)

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΣΥΡΙΖΑ

Απολογισμός εξαπάτησης του λαού...

Απολογισμό του ενός χρόνου από το Γενάρη του 2015, όταν πρωτοανέλαβε τα ηνία της αστικής διακυβέρνησης, επιχείρησε ο ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα. Την ώρα που προχωρά με αποφασιστικότητα την υλοποίηση των νέων αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων με αιχμή το Ασφαλιστικό, προσπαθεί να εμφανίσει ως θετικό το αποτέλεσμα για το λαό του ενός χρόνου διακυβέρνησής του.

Στην τελευταία για το 2015 ομιλία του Αλ. Τσίπρα στην ΚΕ του κόμματός του, επιχείρησε έναν πιο ολοκληρωμένο απολογισμό της κυβερνητικής τους πορείας, που κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο κυβερνητικών και κομματικών στελεχών.

Τι είχε να αναφέρει στο λαό που στενάζει από παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα;

Εχουμε και λέμε:

1) Ότι αυτή η κυβέρνηση, «παρά το στενό δημοσιονομικό περιβάλλον, αλλά και τους δυσμενείς ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, έχουμε ήδη πετύχει πολλά. Πρώτα και κύρια να σταματήσουμε την κοινωνική λεηλασία της προηγούμενης πενταετίας».

• Βέβαια, με την κλιμάκωση της κοινωνικής λεηλασίας επί των ημερών τους, τέτοιοι ισχυρισμοί δεν έχουν τύχη να γίνουν πιστευτοί. Γι' αυτό έσπευσε να προσθέσει:

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δημοσιονομική προσαρμογή για το 2016 είναι η δυσκολότερη από τα 3 έτη που έχουμε μπροστά μας, στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας. Εντούτοις, είναι η ηπιότερη που οποιαδήποτε κυβέρνηση έχει επιτύχει τα τελευταία 6 χρόνια που η χώρα βρίσκεται σε πρόγραμμα, ενώ και η κατανομή των βαρών γίνεται πλέον με δικαιότερους όρους».

2) Οτι η κυβέρνηση κατάφερε «να υψώσουμε, με δυσκολίες και μάχες που δίνουμε καθημερινά, ασπίδα προστασίας για τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους».

Πώς; Ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα:

«Με την αποτελεσματική προστασία της πρώτης κατοικίας (...) Με τη διατήρηση της ρύθμισης των 100 δόσεων (...) Διευρύνθηκαν προγράμματα απασχόλησης, εξορθολογίστηκαν και διευρύνθηκαν για την καταπολέμηση της ανεργίας. Ενισχύθηκαν προγράμματα για την καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης».

• Η πρώτη κατοικία, βεβαίως, απώλεσε την όποια προστασία είχε.
• Η ρύθμιση των 100 δόσεων εξαναγκάζει τους ανθρώπους του μόχθου να «στενάζουν» στα γκισέ των εφοριών, για την αποπληρωμή των κάθε είδους χαρατσιών που τους έχουν επιβληθεί.
• Τα προγράμματα απασχόλησης, όπως και αυτά για την υποτιθέμενη καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης (όπως βαφτίζει η κυβέρνηση την εγγυημένη στον καπιταλισμό φτώχεια), δεν προσφέρουν ούτε καν ανακούφιση σε όσους ελάχιστους εντάσσονται σ' αυτά.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της πρόκλησης και του θράσους τους, να σημειωθεί ότι όλα αυτά τα είπε ο πρωθυπουργός λίγες μέρες αφότου η κυβέρνηση είχε πετσοκόψει το επίδομα θέρμανσης κατά 50% και την ίδια μέρα που κατατέθηκε στη Βουλή ο αντιλαϊκός εφαρμοστικός νόμος του τρίτου μνημονίου.

3) Στα παραπάνω ο πρωθυπουργός ενέταξε και την «αποτελεσματική ρύθμιση της αγοράς των "κόκκινων" δανείων» (!), ενώ στα μέσα του Δεκέμβρη δήλωνε πως «έχει ήδη ξεκινήσει - το διαπιστώνετε άλλωστε - και ο μεγάλος αγώνας για μια ακόμα ουσιαστική προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησής μας, αυτή που αφορά την ουσιαστική προστασία των συνταξιούχων».

Ούτε μήνας μετά, τα «κόκκινα» δάνεια έχουν ήδη γίνει ασφυκτική θηλιά στο λαιμό των υπερχρεωμένων λαϊκών νοικοκυριών και το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης οδεύει στην «καρμανιόλα».

Απολογισμός με βάση τους στόχους του κεφαλαίου

Η κυβέρνηση δεν έδωσε τίποτα στο λαό, απ' τον οποίο αντιθέτως πήρε πολλά, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη του και το μαχαίρι στα δικαιώματα που του είχαν απομείνει.

Η πολιτική της, ταξικά προσανατολισμένη στην ικανοποίηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, είχε αποτελέσματα, αλλά για το κεφάλαιο. 

Και ο Αλ. Τσίπρας είχε να λέει και να κομπάζει απ' το βήμα της ΚΕ του κόμματός του ότι:

-- «Η διεθνής θέση της χώρας μας, μετά από αρκετά χρόνια (...), σταδιακά αναβαθμίζεται και με την ανάληψη πρωτοβουλιών που αξιοποιούν τη γεωπολιτική μας δυναμική αναλαμβάνουμε ένα σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις στη γειτονιά μας». Οπου «αναβάθμιση της διεθνούς θέσης» της χώρας, ο λαός πρέπει να διαβάζει κινδύνους για τον ίδιο, κέρδη για το κεφάλαιο, σε μια περιοχή όπου ο πλούτος της αντί για πηγή ευημερίας των λαών γίνεται μήλον της έριδος για τα μονοπώλια και αιτία θανάσιμων κινδύνων για τους λαούς.

-- «Δεν πρόκειται να σταματήσουμε να εγγυόμαστε την πολιτική σταθερότητα, την κοινωνική συνοχή εντός της χώρας». Δηλαδή, διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο για τη δυνατότητα της κυβέρνησης να υλοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική χωρίς τις ανάλογες λαϊκές αντιδράσεις.

Ακόμα, ότι ανακεφαλαιοποιήθηκαν οι τράπεζες, ότι η «αξιολόγηση» θα είναι επιτυχής και θα ανοίξει ο δρόμος για την απομείωση του χρέους, που θα ενισχύσει τη δυνατότητα του κράτους να στηρίζει την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας απ' τον κρατικό κορβανά, δυνατότητα «πληρωμένη» με το αίμα του λαού.

Στον πυρήνα του κυβερνητικού απολογισμού στέκεται ένας ισχυρισμός - «βόλι» στη συνείδηση κάθε ανθρώπου του μόχθου. 

• Ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας θα είναι εξίσου ευεργετική για το κεφάλαιο και το λαό, που άρα αξίζει να υπομένει κάθε θυσία, να τη στηρίζει παρά το κόστος που καταβάλει και συνακόλουθα να στηρίζει την κυβέρνηση στην προσπάθειά της να επιτευχθεί ο στόχος.

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι η ανάκαμψη προϋποθέτει το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, ότι θα στηριχτεί πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Φυσικά, η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να πείσει το λαό να βάλει πλάτη στην πολιτική που τον τσακίζει για τα κέρδη του κεφαλαίου, γι' αυτό όλο και συχνότερα επικαλείται τη μεταφυσικής χροιάς υπόσχεση μιας κάποιας ανταμοιβής κάποτε.

Ελεγε ο Αλ. Τσίπρας στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ πως αν η κυβέρνησή του δεν εμποδιστεί να υλοποιήσει την πολιτική της, αν ο λαός επιδείξει υπομονή, ανοχή στους «αναγκαίους τακτικούς ελιγμούς», όπως βάφτισε την αντιλαϊκή πολιτική, τότε  

«θα μπορέσουμε να δώσουμε με αποτελεσματικότητα το μεγάλο και ίσως σημαντικότερο αγώνα που έχουμε μπροστά μας, αυτόν της αναδιανομής. Τον πραγματικό αγώνα για τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Που παραμένει πάντα στρατηγικός μας στόχος και πολιτικός μας ορίζοντας».

Μην αντιδράτε, λοιπόν,

«προκειμένου να παραμείνουμε ζωντανοί και όρθιοι, να δώσουμε με καλύτερους όρους τη μεγάλη μάχη για την αναδιανομή (...) να βγούμε στο ξέφωτο και από εκεί, με καλύτερους όρους, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες μιας ευρύτερης αναδιανομής και προστασίας των εργαζομένων και των μικρών και μεσαίων στρωμάτων (...) Και η μάχη της αναδιανομής πάει χέρι - χέρι με τη μάχη για την ανάκαμψη, με τη μάχη για την ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσημο, με τη μάχη για την ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας».

Πουθενά δεν ομολογείται ότι η ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας είναι ξέφωτο για όσους κρατάνε τα κλειδιά της στα χέρια τους. Για τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους είναι καμμένη γη, αποψιλωμένη από τα βασικότερα δικαιώματά τους.

Το ατιμούλικο

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα υποταγής...

Τις ίδιες αυταπάτες ο πρωθυπουργός επανέλαβε και στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του. 

Αυτούσιες σχεδόν αναπαράγονται καθημερινά στις παρεμβάσεις κορυφαίων κυβερνητικών και κομματικών στελεχών, στις σελίδες της κομματικής εφημερίδας. Η ανάγκη για χειραγώγηση του λαού μεγαλώνει όσο βαθαίνει και αποκαλύπτεται ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, όσο πληθαίνουν αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι ο δρόμος που ακολουθείται δεν οδηγεί σε φιλολαϊκή διέξοδο.

«Το 2016 που έρχεται θα είναι το έτος της ανάκαμψης και της ανασυγκρότησης. Η χρονιά που θα σηματοδοτήσει την οριστική έξοδο από την οικονομική κρίση και μαζί το τέλος της επιτροπείας και την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας» ισχυρίστηκε ο Αλ. Τσίπρας, απευθυνόμενος στο λαό με την ευκαιρία του νέου έτους.

Υποσχέθηκε ακόμα (κάτι σαν το «η ελπίδα έρχεται») ότι

«αφήνουμε πίσω μας μια πολυετή σκληρή περίοδο κρίσης και μπαίνουμε στην επόμενη πενταετία της αναγέννησης της πατρίδας μας. Μια πενταετία ανασυγκρότησης αλλά και μεγάλων τομών, αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, που έχει ανάγκη η χώρα» και πως σε πέντε χρόνια από σήμερα, στα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, θα «έχουμε οικοδομήσει μια Ελλάδα όπως αξίζει στην ιστορία της και στο λαό της».

Περιέγραψε, μάλιστα, αυτή την Ελλάδα σαν

«μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, με βαθιά ριζωμένη την ισονομία, την αξιοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Νησίδα ασφάλειας, σταθερότητας και κοινωνικής προκοπής, μέσα σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή. Αλλά και διαρκές λίκνο της δημοκρατίας και του πολιτισμού».

Και φυσικά, ζήτησε για να «χτίσει» αυτή την Ελλάδα, να «πληρωθεί» με την «ενότητα και αποφασιστικότητα» του λαού!

Δηλαδή, μοίρασε για πολλοστή φορά ακάλυπτες επιταγές, αξιώνοντας απ' το λαό, ως μετρητά στο χέρι, την ανοχή ή και τη συναίνεσή του για να εφαρμοστούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.

Μάλιστα, με απαράμιλλο κυνισμό κούνησε το δάχτυλο στους εργαζόμενους, συστήνοντάς τους να θυμούνται ότι

«παρά τις οικονομικές δυσκολίες, την κρίση και τα καθημερινά μας προβλήματα, οι περισσότεροι και οι περισσότερες από εμάς ανήκουμε στους τυχερούς αυτού του κόσμου»! 

Δηλαδή να περιορίσουν τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις τους, να συμβιβαστούν και να συμφιλιωθούν με τη φτώχεια γιατί ...υπάρχουν και χειρότερα.

Τις μέρες που απομένουν και καθώς πλησιάζει η ώρα του Ασφαλιστικού, η προπαγάνδα κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ θα χτυπήσει «κόκκινο».

• Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να κλείσουν τ' αυτιά τους σε επιχειρήματα που συνόδευαν πάντα κάθε επίθεση στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, στα δικαιώματά τους.
• Οδηγούμενοι απ' τον ελλειμματικό απολογισμό και προϋπολογισμό των οικογενειών τους, δίχως προοπτική ανάκαμψης στο υπάρχον σύστημα, να καταλάβουν θέσεις μάχης στις γραμμές του ταξικού εργατικού - λαϊκού κινήματος.
• Να αρνηθούν νέες θυσίες για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου,
• Να αντιπαλέψουν ενωμένοι κι αποφασισμένοι σχεδιασμούς που δεν χτυπάνε απλά και μόνο όσα δικαιώματα τους έχουν απομείνει, αλλά και την προοπτική ανάκτησης όσων έχασαν.
• Να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν, εδώ και τώρα.

Β. Ν.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 10/1/2015