Νίκος Μπελογιάννης: Μ’ ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει (Γιάννης Ρίτσος) ‒ Video - Αφιέρωμα ‒ Η εκδήλωση του ΚΚΕ στην Αμαλιάδα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Αθάνατου ‒ Δημήτρης Κουτσούμπας: Το γαρύφαλλο της υπέρτατης θυσίας του ανθίζει πάντα στο νου και την καρδιά όλων μας (5 VIDEO - Φωτό)

Νίκος Μπελογιάννης. Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1915, στην Αμαλιάδα

Εκτελέστηκε από το αστικό κράτος στις  30 Μαρτίου 1952, στο Γουδή, Αθήνα
Σχέδιο, Μπάμπης Ζαφειράτος, 14.XII.2015 (Μελάνι, 29 χ 21 εκ.)

Τον καιρό του Μάρξ ήταν μια χούφτα άνθρωποι.

Στις μέρες μας είναι 800 εκατομμύρια.

Μεθαύριο θα ’ναι όλος ο κόσμος.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

*

Περισσότερα από την Μποτίλια

Μπελογιάννης (7)

* * *

Video για τη ζωή και τη δράση του Νίκου Μπελογιάννη που προβλήθηκε στην εκδήλωση του ΚΚΕ

KE TOY KKE

Κατάμεστο το κλειστό γυμναστήριο της Αμαλιάδας στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Ν. Μπελογιάννη

Με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση στην Αμαλιάδα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Ν. Μπελογιάννη

Ομιλητής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας
(διαβάστε και δείτε την ομιλία του πιο κάτω)

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας καταθέτει λουλούδια στο σπίτι του Ν. Μπελογιάννη

(ΦΩΤΟ - ΒΙΝΤΕΟ)

Sun, 13/12/2015 - 18:13 - Ενημέρωση: Mon, 14/12/2015 - 14:57

Το πανό στην κεφαλή της μαζικής διαδήλωσης προς το χώρο της εκδήλωσης

Ο Κώστας Καζάκος απαγγέλλει το ποίημα του Γ. Ρίτσου «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο»

Με μαζική συμμετοχή μελών και φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ από όλη τη Δυτική Ελλάδα, αλλά και από άλλες περιοχές, πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής στην Αμαλιάδα η εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Μπελογιάννη.

Από την πορεία προς το χώρο της συγκέντρωσης

Την ομιλία στη συγκέντρωση που έγινε στο κατάμεστο Κλειστό Γυμναστήριο της πόλης, πραγματοποίησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Πριν από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα, προβλήθηκε βίντεο - αφιέρωμα στη ζωή και τη δράση του Ν. Μπελογιάννη (δείτε το βίντεο παρακάτω), ενώ ο ηθοποιός Κώστας Καζάκος απήγγειλε το ποίημα του Γ. Ρίτσου «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο». Η εκδήλωση έκλεισε με μουσικό αφιέρωμα από το συγκρότημα της ΚΝΕ. (δείτε ΕΔΩ σχετικό βίντεο)

Από το μουσικό αφιέρωμα με το οποίο ολοκληρώθηκε η εκδήλωση

Νωρίτερα, στις 10 το πρωί, είχε πραγματοποιηθεί προσυγκέντρωση  στην πλατεία Μπελογιάννη, στη διάρκεια της οποίας ο Δ. Κουτσούμπας κατέθεσε στεφάνι στον κομμουνιστή ήρωα.

Το μνημείο του Ν. Μπελογιάννη στην ομώνυμη πλατεία

Από την κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του Ν. Μπελογιάννη, στην ομώνυμη πλατεία

Στη συνέχεια ακολούθησε μαζική πορεία προς το χώρο της συγκέντρωσης, με το σύνθημα «Κοντά ένας αιώνας, αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» να αντηχεί στους δρόμους της πόλης και το πανό στην κεφαλή της πορείας να τονίζει: «Το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες, μπροστάρηδες στον αγώνα σήμερα για λαϊκή εξουσία - το Σοσιαλισμό».

Από την προσυγκέντρωση στην πλατεία Μπελογιάννη

Η πορεία πέρασε μπροστά από το σπίτι που έζησε ο Ν. Μπελογιάννης, στην πόρτα του οποίου κατέθεσε μια ανθοδέσμη ο Δ. Κουτσούμπας. 

Bίντεο με στιγμιότυπα από την προσυγκέντρωση και την πορεία προς το χώρο της εκδήλωσης

Μετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης για τον Νίκο Μπελογιάννη, η ΤΕ Ηλείας πραγματοποίησε συνεστίαση στο κέντρο «Δεμίρης Royal» στο 75ο χιλιόμετρο ΕΟ Πάτρας - Πύργου (Μαραθιά Αμαλιάδας).

Ο Δ. Κουτσούμπας με το δήμαρχο Αμαλιάδας στο σπίτι του Ν. Μπελογιάννη όπου θα στεγαστεί το Μουσείο

Στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην περιοχή, ο Δ. Κουτσούμπας συναντήθηκε με το δήμαρχο Αμαλιάδας, επισκέφτηκε την έκθεση προς τιμήν του Ν. Μπελογιάννη που λειτουργεί στο Εργατικό Κέντρο της πόλης, ενώ αργά το απόγευμα της Κυριακής επισκέφτηκε το χωριό Φαναράκι της ορεινής Γορτυνίας.

Το ΚΚΕ θα δώσει κάθε δυνατή βοήθεια για τη δημιουργία και λειτουργία του Μουσείου Ν. Μπελογιάννη
Δήλωση του Δ. Κουτσούμπα έξω από το σπίτι του Ν. Μπελογιάννη

Η δημιουργία και λειτουργία του Μουσείου Ν. Μπελογιάννη, στο σπίτι όπου ζούσε στην Αμαλιάδα και το οποίο έχει παραχωρηθεί από την οικογένειά του στο δήμο, βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε το πρωί της Κυριακής στο Δημαρχείο Αμαλιάδας ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, με το δήμαρχο της πόλης, Χρήστο Χριστοδουλόπουλο.

Από την πλευρά του, ο Δ. Κουτσούμπας τόνισε ότι το ΚΚΕ θα δώσει κάθε δυνατή βοήθεια, τόσο για την οργάνωση του μουσείου, όσο και για τα εκθέματά του, με υλικό από το Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Ν. Μπελογιάννη και τους αγώνες του εργατικού - λαϊκού κινήματος στην ευρύτερη περιοχή.

Στη συνέχεια, ο Δ. Κουτσούμπας και ο δήμαρχος Αμαλιάδας επισκέφθηκαν το σπίτι του Ν. Μπελογιάννη, όπου και θα στεγαστεί το μουσείο.

Έκθεση αρχειακού υλικού - φωτογραφίας - εντύπων - ντοκουμέντων

 

Παράλληλα με την εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ, από την Παρασκευή 11/12 και μέχρι την Κυριακή 20/12, στο Εργατικό Κέντρο Αμαλιάδας λειτουργεί έκθεση αρχειακού υλικού  - φωτογραφίας - εντύπων - ντοκουμέντων. Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά από τις 9 π.μ. έως τις 2 μ.μ. και από τις 5 μ.μ. έως τις 9 μ.μ.

Τα υλικά της έκθεσης φωτίζουν τη δράση και την προσφορά του Ν. Μπελογιάννη στους εργατικούς και αγροτικούς αγώνες στην περιοχή, στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και το ΔΣΕ. Παρουσιάζουν την άφοβη και μαχητική του στάση απέναντι στην τρομοκρατία, στα βασανιστήρια, στις δίκες και το εκτελεστικό απόσπασμα του μετεμφυλιακού αστικού κράτους, τα οποία τον ανέδειξαν σε ένα παγκόσμιο σύμβολο ανυπότακτης ηρωικής κομμουνιστικής στάσης, τροφοδότησαν ένα τεράστιο κίνημα διεθνούς αλληλεγγύης και ενέπνευσαν κορυφαίους ποιητές, λογοτέχνες, εικαστικούς και διανοητές από όλο τον κόσμο.

Την έκθεση επισκέφθηκε το βράδυ του Σαββάτου, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας.

Επίσκεψη στο χωριό Φαναράκι

Στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην περιοχή, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, νωρίς το απόγευμα της Κυριακής επισκέφτηκε το χωριό Φαναράκι στην ορεινή Γορτυνία (Αρκαδία), ένα από τα χωριά όπου ήταν κατακτημένη η λαϊκή εξουσία στον καιρό του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Ο Δ. Κουτσούμπας απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό στους κατοίκους, στην πλατεία του χωριού και μεταξύ άλλων κάλεσε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα που υπάρχουν και αυτά που έρχονται, επισημαίνοντας ότι «το ζήτημα βρίσκεται στην οργάνωση του λαού μας σε κάθε χωριό, σε κάθε γειτονιά της πόλης, σε κάθε τόπο δουλειάς. Το ΚΚΕ αυτό ακριβώς προτείνει, τα διδάγματα των παππούδων μας, των πατεράδων μας, όλων των γενιών που πέρασαν, που μάτωσαν σε αυτό τον τόπο και που εμείς δεν τους θυμόμαστε μόνο τώρα μπροστά στα 100 χρόνια του Κόμματος που γιορτάζουμε το 2018, αλλά κάθε ώρα προσπαθούμε να συμβάλουμε έτσι ώστε να δικαιωθούν κάποια στιγμή αυτές οι αμέτρητες θυσίες που έχει δώσει αυτός ο λαός γι' αυτή την πατρίδα, γι' αυτό τον τόπο, για να μπορέσουν να ξημερώσουν καλύτερες μέρες».

902

Η ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση στην Αμαλιάδα για τον Νίκο Μπελογιάννη

«Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην Αμαλιάδα, σε αυτή την όμορφη πόλη της Ηλείας, στην πόλη που πριν από 100 χρόνια, γεννήθηκε ο Νίκος Μπελογιάννης.

Στην Αμαλιάδα, στην πόλη που έκανε και τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα ο κομμουνιστής ήρωας Μπελογιάννης, στην πόλη αυτή φύτεψε το γαρύφαλλο της υπέρτατης θυσίας του, που ανθίζει πάντα στο νου και την καρδιά όλων μας.

Τιμούμε σήμερα τη μνήμη του εκτελεσμένου Νίκου Μπελογιάννη, που μαζί με τους συντρόφους του, το Μπάτση, τον Αργυριάδη, τον Καλούμενο, πήρε τη θέση του δίπλα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης.

Τιμούμε τους κομμουνιστές, τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος, άλλους αγωνιστές που συμπορεύτηκαν με το ΚΚΕ και έμειναν αλύγιστοι στις εξορίες, τα εκτελεστικά αποσπάσματα, στην παρανομία, στις τεράστιες δυσκολίες του ένοπλου αγώνα, τόσο στην περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης, όσο και στην πάλη του ΔΣΕ, την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα τον αιώνα που πέρασε.

Τιμούμε στο πρόσωπο των οικογενειών τους, των συγγενών και των φίλων τους, όλους τους επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές του λαού μας, του λαϊκού κινήματος, του ΚΚΕ.

Φίλες και φίλοι,

Η σημερινή εκδήλωση, όπως και όλες οι εκδηλώσεις που ξεδιπλώνονται σε όλη την Ελλάδα αυτή την πενταετία που διανύουμε, πενταετία αφιερωμένη στα 100 χρόνια του Κόμματός μας, αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όσους και σήμερα, για να δικαιολογήσουν τον πλήρη συμβιβασμό τους με το σύστημα, αλλά και την επιλογή τους να δώσουν φιλί ζωής στο σύστημα που σαπίζει, εκτοξεύουν την άθλια συκοφαντία προς το ΚΚΕ, ότι δηλαδή το Κόμμα μας δε δέχεται να αναλάβει ευθύνες.

Βέβαια, αυτοί εννοούν να αναλάβει ευθύνες κυβερνητικής διαχείρισης και επιβολής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Το ΚΚΕ -από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα- αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες που απορρέουν από την ιστορική του αποστολή, στην οργάνωση της εργατικής - λαϊκής πάλης και στην σύγκρουση με το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα.

Και αυτές οι ευθύνες, που πάνε χέρι - χέρι με τεράστιες θυσίες, δεν είναι μόνο ασύγκριτα μεγαλύτερες, αλλά είναι και αυτές που πραγματικά ανταποκρίνονται στο γνήσιο εργατικό λαϊκό συμφέρον.

Γιατί, για παράδειγμα, μεγάλες ευθύνες λέει, αναλαμβάνει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τον Τσίπρα. Αναλαμβάνει τις ευθύνες να "βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά", μας είπε ο πρωθυπουργός. Και γι' αυτό λέει, "θα παλέψουν, θα συγκρουστούν και θα ματώσουν"!

Θα ρωτήσουμε και ταυτόχρονα θα απαντήσουμε: Για ποιον, για ποια συμφέροντα;

Για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της εξουσίας του θα παλέψουν και θα ματώσουν. Για να βγει το κεφάλαιο από την κρίση, να ανακάμψει η κερδοφορία του.

Υπάρχει έστω ένας νόμος, ένα μέτρο που δεν ωφελείται το κεφάλαιο;

Ποιος ωφελήθηκε από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ποιος θα ωφεληθεί από τον προϋπολογισμό, από τη σφαγή στο Ασφαλιστικό, από τη φορολογία στους αγρότες;

Ποιος τελικά ωφελείται από τα πακέτα των προαπαιτούμενων και των μεταρρυθμίσεων, που τώρα δειλά - δειλά ομολογούν κι αυτοί, ότι αν δεν τους τις επέβαλαν, έπρεπε να τις εφαρμόσουν από μόνοι τους; 

Φίλες και φίλοι, 

Τις ευθύνες του απέναντι στην εργατική τάξη και στην υπόθεσή της ανέλαβε και ο Μπελογιάννης.

Σε όλα τα καθήκοντα που του ανέθεσε το Κόμμα μέχρι το τέλος της ζωής του, μέχρι τη στιγμή που αυτός και οι σύντροφοί του στάθηκαν όρθιοι μπροστά στο απόσπασμα.

Στο εκτελεστικό απόσπασμα που έστησαν οι δολοφόνοι του: Η κεφαλαιοκρατία της Ελλάδας, το Παλάτι, οι Αμερικάνοι, η κυβέρνηση του "κεντρώου" Πλαστήρα.

Τέτοιες ευθύνες ανέλαβε ο Μπελογιάννης και τις έφερε σε πέρας μέχρι το τέλος.

Έκανε το καθήκον του έως το τέλος. Ήξερε τι τον περίμενε, ήξερε ότι μπορούσε αν ήθελε να κερδίσει τη ζωή του, με μια δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ και των ιδεών του, αλλά έφτασε συνειδητά μέχρι την υπέρτατη θυσία.

Γιατί αγαπούσε την εργατική τάξη, το λαό, είχε ακλόνητη πίστη στο Κόμμα και στην πάλη για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όπως είπε και ο ίδιος στο στρατοδικείο:

"Για το σκοπό αυτό, αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας".

Ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του, όπως και χιλιάδες ακόμα αγωνιστές, δε γεννήθηκαν ούτε ηγέτες, ούτε ήρωες.

Δεν είχαν την επανάσταση στα γονίδιά τους.

Ήταν απλοί άνθρωποι που ανήκαν στην εργατική τάξη, τη φτωχολογιά, τον αδούλωτο ελληνικό λαό.

Άλλοι από αυτούς ήταν αγράμματοι, μορφώθηκαν μέσα στις φυλακές και στις εξορίες.

Άλλοι θα μπορούσαν να κάνουν καριέρες, άφησαν στην άκρη πτυχία, ακόμα και περιουσίες, δόθηκαν "ψυχή τε και σώματι" στην υπόθεση του λαού και της πάλης του για ένα καλύτερο μέλλον.

Έγιναν λαϊκοί ηγέτες, ανδρώθηκαν μέσα στο Κόμμα, απέκτησαν τέτοια χαρακτηριστικά, σε συνθήκες, άλλοτε λαϊκής ανάτασης, άλλοτε σε συνθήκες σκληρών ταξικών αγώνων, άλλοτε παρανομίας και χαμηλών ή ανύπαρκτων εκλογικών ποσοστών, άλλοτε σε συνθήκες που ο ίδιος ο λαός βγήκε μπροστά, διεκδικώντας να γίνει αυτός πρωταγωνιστής των εξελίξεων. 

Μεγαλούργησαν, γιατί μεγαλουργούσε και ο ίδιος ο λαός κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Γι’ αυτό και ξεχώρισαν με τη στάση και τη θυσία τους, δε δίστασαν να προσφέρουν τη ζωή τους στο λαό, στους εκμεταλλευόμενους, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν τη ζωή και μάλιστα μια ζωή άνετη.

"Αντί να διαλέξω τη ζωή της καριέρας -και μπορούσα εύκολα να δημιουργήσω τέτοια- προτίμησα μια ζωή γεμάτη διωγμούς, στερήσεις, πόνους και δάκρυα", έγραφε στο στερνό του γράμμα ο ήρωας κομμουνιστής ηγέτης.

Ακριβώς από αυτήν την περιφρόνηση της ταπεινωτικής ευκολίας, της ρουτίνας, της συνεχούς πάλης με το καθημερινό, ακόμα και αυτές τις ίδιες τις ανθρώπινες ανάγκες, εμπνεύστηκαν οι αγωνιστές τη βαθιά αγάπη για τον άνθρωπο, το ευτυχισμένο μέλλον του, τη λευτεριά της πατρίδας, τη λευτεριά του εργάτη και όλων των καταπιεσμένων.

Η πίστη στο Κόμμα και στη νίκη της εργατικής τάξης γέννησε τα αμέτρητα παραδείγματα επώνυμων και χιλιάδων ανώνυμων κομμουνιστών, αγωνιστών που με την πρωτοπόρα στάση ζωής τους, τη θυσία τους, ξεπέρασαν αυτό που μπορεί να φαντάζει ως ανθρωπίνως αδύνατο.

Η ίδια η πορεία της ταξικής πάλης, οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην εξέλιξή της, η δύναμη του συλλογικού αγώνα, η πίστη και η αφοσίωση στην υπόθεση της επαναστατικής αλλαγής, στην υπόθεση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, δημιούργησαν τέτοιους αγωνιστές, βγαλμένους μέσα από τα σπλάχνα της εργατικής τάξης, της φτωχολογιάς, μέσα από τα σπλάχνα του λαού μας, του ΚΚΕ.

Γιατί, το ζήτημα δεν είναι αν θέλεις να ζήσεις καλύτερα, χωρίς θυσίες και κινδύνους. Αυτό είναι αυτονόητο για κάθε άνθρωπο και φυσικά για τους κομμουνιστές.

Το ζήτημα είναι μπροστά στις θυσίες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, στους οποίους υποβάλλεται καθημερινά ο λαός μας και με υπαρκτό τον κίνδυνο αυτές οι θυσίες να γίνουν ακόμη μεγαλύτερες, αν συνυπολογίσουμε τις εσωτερικές και διεθνείς εξελίξεις, μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο ο λαός μας να επιλέγει τις θυσίες της ταξικής πάλης, να βάλει το λιθαράκι, που θα οδηγήσει τελικά στο ξέφωτο, στην οικοδόμηση μιας άλλης, νέας, ανώτερης κοινωνίας. 

Φίλες και φίλοι,

συντρόφισσες και σύντροφοι, 

Είναι αλήθεια ότι σήμερα η ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής - λαϊκής συνείδησης, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που να γεννά φαινόμενα μαζικού λαϊκού ηρωισμού, είναι μια πολύ πιο σύνθετη, πολύ πιο δύσκολη διαδικασία από ό,τι στο παρελθόν.

Ως Κόμμα έχουμε καθήκον, σε ό,τι φυσικά εξαρτάται από εμάς, να το φέρουμε σε πέρας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι σήμερα δεν υπάρχει το σοσιαλιστικό σύστημα που οικοδομήθηκε τον 20ο αιώνα και που ενέπνευσε γενιές και γενιές κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών.

Γιατί μπορεί το επαναστατικό εργατικό, το κομμουνιστικό κίνημα να γνώρισε ήττες σε μια σειρά χώρες, όπως και στην Ελλάδα μετά την ήττα του ΔΣΕ, όμως σε διεθνές επίπεδο ο σοσιαλισμός προχωρούσε, κέρδιζε έδαφος, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες που έγιναν στην πορεία οικοδόμησής του, τα οποία βέβαια αποδείχτηκαν καθοριστικά και οδήγησαν τελικά στην παλινόρθωση του καπιταλισμού. 

Και από το γεγονός ότι ο σοσιαλισμός προχωρούσε, αντλούσαν σωματική, πνευματική, ηθική δύναμη αγωνιστές, κάτω και από τις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σήμερα βαραίνει στις πλάτες μας το ιστορικό αυτό πισωγύρισμα που μετατρέπεται σε ισχυρό όπλο στη φαρέτρα της αστικής τάξης και των κομμάτων της, επιδρά στις λαϊκές συνειδήσεις και εκφράζεται με το ερώτημα, που θέτει και καλοπροαίρετα λαϊκός κόσμος: "Πού υπάρχει σήμερα ο σοσιαλισμός; Και εκεί που υπήρχε, απέτυχε".

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η ζωή, το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων βελτιώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και ως αποτέλεσμα της ύπαρξης του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι σήμερα ό,τι κατακτήθηκε, ό,τι παραχωρήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, παίρνεται πίσω.

Όμως σήμερα, οι εργαζόμενοι νιώθουν ότι συμμετέχοντας στον αγώνα, στην ταξική πάλη, δεν έχουν περισσότερα να χάσουν, παρά τις αλυσίδες τους και μόνο.

Και μάλιστα σε έναν αγώνα, που μπορεί να μη συνοδεύεται από άμεσα, νικηφόρα αποτελέσματα, εξαιτίας και της φάσης που βρίσκεται σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα και φυσικά του αρνητικού συσχετισμού δύναμης.

Όλα αυτά αποτελούν αντικειμενικές δυσκολίες που πρέπει να τις πάρουμε υπόψη μας ως ΚΚΕ στην καθημερινή μας δράση, όχι φυσικά για να συμβιβαστούμε με το σημερινό επίπεδο πολιτικής συνείδησης των εργατικών - λαϊκών μαζών, αλλά για να βελτιώσουμε τη δουλειά μας, να αναστηλώσουμε το σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό στόχο.

Να εξηγήσουμε ότι αυτός ο στόχος παραμένει ρεαλιστικός και επίκαιρος όσο ποτέ, και ότι αξίζει κάθε θυσία για την επιτυχία του.

Σήμερα, λοιπόν, δεν αρκεί απλά και μόνο η χειροτέρευση, η επιδείνωση της ζωής του λαού για να οδηγήσει στη συμμετοχή στο κίνημα, δεν αρκεί απλά και μόνο η απογοήτευση από την κυβερνητική πολιτική των αστικών κομμάτων, που εμπιστεύεται κατά καιρούς ο λαός, για να τον οδηγήσει στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, να του δώσει κίνητρο για ξεσηκωμό.

Για να κερδηθεί έστω και ένας εργαζόμενος, ένας νέος άνθρωπος, ακόμη και για να συμμετέχει στο σωματείο ή στο σύλλογό του, στο μαζικό φορέα, στην απεργία, χρειάζεται υπομονετική δουλειά, πιο στέρεοι ιδεολογικοί και πολιτικοί δεσμοί που να δίνουν απαντήσεις στα ζητήματα του σοσιαλισμού και της ανατροπής του, που να εξηγούν πώς λειτουργεί κι αναπτύσσεται η καπιταλιστική οικονομία, πού οδηγεί ο καπιταλιστικός δρόμος εξέλιξης της κοινωνίας.

Να εξηγούν γιατί το αστικό κράτος κι οι θεσμοί του δεν είναι ένα ουδέτερο πεδίο, που μπορεί να λειτουργεί υπέρ ή κατά του λαού, ανάλογα με το ποιος είναι στην κυβέρνηση κάθε φορά, αλλά ο μηχανισμός που εξασφαλίζει την εξουσία των εκμεταλλευτών.

Αν δε γίνει αυτό, τότε η λαϊκή αγανάκτηση, ακόμη και αν έχει στην αρχή αγωνιστικά χαρακτηριστικά, είναι πολύ εύκολο να μετατρέπεται στην πορεία σε μοιρολατρία και ηττοπάθεια.

Να παγιδεύεται στις λογικές του μικρότερου κακού, να αναζητά μια καλύτερη κυβερνητική διαχείριση στο πλαίσιο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, να μετακινείται από αστικό σε αστικό κόμμα, πολύ περισσότερο να εγκλωβίζεται σε αντιδραστικές, φασιστικές αντιλήψεις και απόψεις.

Και αυτά τα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Σήμερα διανύουμε μια περίοδο που δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εγκυμονεί πολύ σοβαρές εξελίξεις. Η εξέλιξη της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, η ασθμαίνουσα πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας στη χώρα μας και παγκόσμια, η όξυνση των ανταγωνισμών στο κυνήγι του κέρδους, σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, η πιθανότητα ενός γενικευμένου πολέμου, που είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, αποτελούν την εύφλεκτη ύλη που συσσωρεύεται, την περίοδο που διανύουμε και ιδιαίτερα στην περιοχή μας.

Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι σε τέτοιες περιόδους κρίσεων, ιμπεριαλιστικών πολέμων, αστάθειας του πολιτικού συστήματος, απότομης επιδείνωσης της ζωής των εργαζομένων, μπορούν να δημιουργηθούν συνθήκες γρήγορης αφύπνισης των λαϊκών μαζών, όχι φυσικά αυτόματα, αλλά και ως αποτέλεσμα της δράσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, και ιδιαίτερα της πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος, όλη την προηγούμενη περίοδο, όπου τα πράγματα δείχνουν να κινούνται αργά και βασανιστικά και όπου οι θυσίες και οι κόποι αυτής της πρωτοπορίας μπορούν να φαντάζουν και μάταιοι στα μάτια ορισμένων.

Σήμερα, λοιπόν, η καθημερινή δράση, ο καθημερινός αγώνας που αναπτύσσεται στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων του λαού μας, πρέπει να συμβάλει στη συγκέντρωση δυνάμεων, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του, να κατευθύνεται στην κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, στην κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό, την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Σε αυτό το δρόμο, το εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί και να καθυστερεί, να βάζει εμπόδια, να διεκδικεί βελτίωση της ζωής των εργαζομένων. Και αυτή τη δύναμη, δεν την έχει ακόμη δοκιμάσει ο λαός.

Πάνω απ' όλα, όμως, αυτή η συγκέντρωση δυνάμεων, η οικοδόμηση σήμερα μιας πλατιάς κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας με αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, μπορεί να αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα, ο οποίος, σε συνθήκες αποσταθεροποίησης της καπιταλιστικής εξουσίας -που φυσικά δεν μπορούμε να προβλέψουμε πού, σε ποια χώρα και πότε θα εκδηλωθεί, όμως είμαστε σίγουροι ότι θα εκδηλωθεί- μπορεί να ανατρέψει το σημερινό αρνητικό συσχετισμό δύναμης και να οδηγήσει στο κέρδισμα της εργατικής - λαϊκής πλειοψηφίας με την προοπτική του σοσιαλισμού, την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Γιατί όπως είπε και ο Νίκος Μπελογιάννης: "Αντλείς απέραντες και ανεξάντλητες δυνάμεις από την πίστη στο Κόμμα και τη νίκη"».

902