Η τρέλα για την εξουσία
1. Η δυσαρέσκεια του κόσμου απέναντι στη χαμέρπεια που προτείνεται ως τρόπος ζωής από τους εξαρτημένους της εξουσίας δεν θα αργήσει να γίνει ταραχή και να βγει στο προσκήνιο.
Οι πληροφορίες που μας διοχετεύουν είναι θαμπές και καθιστούν την πραγματικότητα ένα ανεξιχνίαστο γεγονός, ένα μυστήριο.
Μπ.Ζ., 27.IV.2017 |
2. Οι «Αριστεροί», φετιχοποιώντας την εξουσία σαν μια νέα Εκκλησία, οργανώνουν την ιεραρχία τους και το επιτελικό τους κέντρο με τους τρόπους μιας θρησκευτικής σέχτας.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας. Ο ίδιος ο Κυριάκος βρίσκεται μονίμως σε έναν προμαχώνα με τη μορφή άμβωνος, στον οποίο εμφανίζεται άκαμπτος και φανατικός στις πολιτικές του θέσεις.
Αβουλο πιόνι στα χέρια κάθε κόλακα, χωρίς ενδοιασμούς, συμπεριφέρεται σαν να κουβαλά ένα βαρύ μυστικό για το καλό μας. Δεν έχει ύπαρξη, απλά υπάρχει. Το μόνιμο μοτίβο του είναι η εξουσία και μαζί με τον πρωθυπουργό «κάνουν κακό στη Θήβα».
3. Η τρέλα των ημερών κυλάει απρόσκοπτα, αρκεί να ρίξεις μια ματιά στο επίκεντρο της χαμέρπειας, την τηλεόραση, για να αναρωτηθείς αν αυτά συμβαίνουν εδώ όπου ζούμε ή κάπου αλλού.
Όλα υποχωρούν μπροστά σε αυτήν την κηρυγμένη διάλυση. Όσοι εμφανίζονται στην τηλεόραση χωρίζονται σε δύο μέρη: στις εξαιρέσεις και στους άλλους που προσβάλλουν το καθετί μόνο με την παρουσία τους.
4. Με προσβάλλει η δίκη όπως και όλους για τη δολοφονία του νεαρού Φύσσα. Η παρατεταμένη τραγωδία μιας μάνας που βλέπει έναν εσμό χρυσαυγιτών να δολοφονεί για δεύτερη φορά τον γιο της.
Τι περιμένουμε άραγε, εκτός από το κακό να γίνει απόλυτο εκ μέρους των χρυσαυγιτών; Δεν έχουμε υπόνοιες για τους δολοφόνους, αλλά εγκληματικές πράξεις. Μπορεί η δικαιοσύνη να έχει άλλη αντίληψη για το χρόνο, αλλά ο χρόνος του νεκρού έχει παρέλθει.
Μαζί με το ερπετάριο, συνένοχοι είναι όσοι τους καλούσαν και τους καλούν στις εκπομπές τους. Στα παλιά μου τα παπούτσια οι λόγοι που ο κάθε βλάκας δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα, όταν βοηθάει στη δημόσια εικόνα των χρυσαυγιτών.
5. Μέσα σε αυτό το αποτρόπαιο περιβάλλον, οι σύντροφοι παλεύουν για την απελευθέρωση της μιας και μοναδικής ζωής μας.
Δεν διαπραγματεύονται τίποτα, και αυτό βοηθάει το κίνημα να απαλλαγεί από τις ψευδαισθήσεις περί συνεργασιών με τους αξιότιμους κυρίους των αστικών κομμάτων, τους «αξιότιμους ηλίθιους» όπως τους αποκαλούσε ο Μαρξ.
Δεδομένου ότι η γνωριμία μας με τη ζωή είναι ανάπηρη, είμαστε σε διαρκή αγώνα για να αποκτήσουμε κάποτε ολική θέα της ζωής μας, όπως έγραφε ο αλησμόνητος Κωστής Μοσκώφ, ο οποίος πίστευε στην επανάσταση και στον παραδομένο λόγο του λαού μας.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 8/10/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.