Κώστας Γουλιάμος
Αστυνόμευση
εργασίας, ποινικοποίηση απεργίας, ο κ. Μητσοτάκης, ο κ. Λέτα και η ελεύθερη
αγορά της... ΛΑΡΚΟ
Η ραγδαία υποτίμηση της εργασιακής δύναμης, όπως εκδηλώνεται με τις τεχνολογίες έντασης και αστυνόμευσης της εργασίας, αποτελεί συνέπεια των μεθοδευμένων στόχων του καπιταλισμού για πλούτο και κέρδος.
Ειδικότερα η πρόσφατη εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας που επεκτείνει τον χρόνο απλήρωτης δουλειάς, οι αντεργατικοί «νόμοι Χατζηδάκη (4808/2021) και Γεωργιάδη» (5053/2023) περί 13ωρου εργασίας τη μέρα και δυνατότητα απασχόλησης σε πολλούς εργοδότες ως δήθεν «δικαίωμα» του εργαζόμενου, η εφαρμογή του μνημονιακού «νόμου Βρούτση- Αχτσιόγλου» και, βέβαια, τα περί απαρτίας του 50%+1 στις Γενικές Συνελεύσεις και το υπό διωγμό —ακόμα και ποινικά— απεργιακό δικαίωμα, όλ` αυτά και άλλα περισσότερα αποτελούν τον πυρήνα των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής.
Γι’ αυτό και δεν έρχονται ως κεραυνός εν αιθρία. Το αντίθετο, συνδέονται με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό και τις νεοφιλελεύθερες και σοσιαλφιλελεύθερες αντεργατικές του παρεμβάσεις.
Ταυτόχρονα, ταυτίζονται με τον αντεργατικό μηχανισμό εκμετάλλευσης που βρίσκεται σε αντιστοίχιση με σχετικές Ευρωενωσιακές Οδηγίες (λόγου χάρη, 88/2003, 2019/1152 κλπ), που φυσικοποιούν το τερατώδες, δηλαδή το 13ωρο εργασίας την ημέρα.
Εξού και όλες οι κυβερνήσεις, ανεξάρτητα αν είναι φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές, με πρόσχημα την προπαγάνδα περί “βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών”, νομοθετούν και υλοποιούν την ελαστικοποίηση της εργασίας (flexi-curity: ευελ-φάλεια. Ευελιξία με ασφάλεια!), όπως και τη μετατροπή της Ελλάδας σε ειδική οικονομική ζώνη.
Ωστόσο αυτή η συστηματική μετατροπή καθιστά αφενός τη χώρα σε χώρο ανοχύρωτο, τους δε εργαζόμενους σε είλωτες, κορυφώνοντας έτσι την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων.
* * *
Σε κάθε περίπτωση, ο νέος αντεργατικός “εκσυγχρονισμός“ και οι σχετικές του πρόνοιες αποτελούν προαπαιτούμενα του διαβόητου Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ και των δισεκατομμυρίων του, που τελικά καταλήγουν στα ταμεία των επιχειρηματικών ομίλων.
Πρόδηλα, εντείνεται κι` εκτείνεται η μετατροπή της Ελλάδας σε μία απέραντη ειδική οικονομική ζώνη φθηνής εργασίας, χωρίς κατοχυρωμένα δικαιώματα και με απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.
Είναι ξεκάθαρο πως η απαγόρευση, συνώνυμη της αστυνόμευσης της εργασίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου και των πολιτικών της εκπροσώπων (νεοφιλελεύθερων και σοσιαλφιλελεύθερων), πέρα από το μεσαιωνικό της χαρακτήρα παραπέμπει στο 16ο αιώνα όταν ο Λούθηρος —εξοργισμένος από τις εξεγέρσεις των χωρικών— στο τετρασέλιδο φυλλάδιό του «Κατά των ληστρικών και δολοφονικών ορδών των χωρικών» καλούσε τους ευγενείς να καταστείλουν το επαναστατικό κίνημα, ακόμα και βιαιοπραγούντες.
Μάλιστα για τον Λούθηρο οι ψυχές όλων εκείνων που συνεργάστηκαν με τους εξεγερμένους, θα βρεθούν στο καθαρτήριο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη —όπως και οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ-ΠΑΣΟΚ— επαναφέρει τις σκοτεινές πλευρές αυτής της ιστορίας.
Στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, ο καπιταλισμός και οι πολιτικοί του ανά χώρα βραχίονες είναι συνδεδεμένοι όχι μόνο με την επίδειξη πολιτικής νομιμοφροσύνης αλλά και με την ταύτιση πολιτικών αστυνόμευσης της εργασίας και, συνακόλουθα, ποινικοποίησης της απεργίας.
* * *
Στους σκοπούς της «Ενωμένης Ευρώπης» του κεφαλαίου, η εκμετάλλευση με εντατικοποίηση χρόνου σε εποχή αστυνόμευσης της εργασίας και ποινικοποίησης της απεργίας οδηγεί στην υπερεργασία, με σκοπό την παραπέρα εξαθλίωση της εργατικής τάξης.
Αναμφισβήτητα αποτελεί μια στρατηγική νέας εργασιακής επίθεσης και βαρβαρότητας από το κεφάλαιο, που ως τέτοια αναδεικνύει μεταξύ άλλων και την αντιλαϊκή εμπλοκή της «επενδυτικής αναβάθμισης» της χώρας στον ευρωενωσιακό και ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό ως διαρκές καθήκον.
* * *
Το ΚΚΕ ανοιχτά και καθαρά, με όπλο την ιστορική πείρα, τις εξελίξεις και βεβαίως τις θέσεις και τους αγώνες του, έχει αποδείξει ότι οι νέοι αντεργατικοί νόμοι δεν αποτελούν έκτακτα - ειδικά μέτρα, αλλά ενσωμάτωση προηγούμενων πολιτικών επιλογών που ξεκίνησαν από τις αρχές του '70 και ακόμα βαθύτερα:
Από τη δεκαετία του '90 με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, και αργότερα με τη στρατηγική της Λισσαβόνας τον Μάρτη του 2000, τη στρατηγική της «Ευρώπης 2020» για την απασχόληση και ανάπτυξη (που καθόριζε τις κατευθυντήριες γραμμές των αντεργατικών - αντιλαϊκών πολιτικών για τις δεκαετίες 2020 - 2030), μέχρι τις πρόσφατες Εκθέσεις Ντράγκι - Λέτα και τα σημερινά προαπαιτούμενα του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης.
Σε όλο αυτό το διάστημα της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, το ΚΚΕ έδειξε και εξακολουθητικά δείχνει τον δρόμο για το μέλλον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που είναι η πραγματικά ανθρώπινη κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση.
Πάλευε και πάντα παλεύει για την αναγκαιότητα ανατροπής του καπιταλισμού, για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας: Του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
(Το άρθρο, συμπληρωμένο με τις δύο τελευταίες ενότητες δημοσιεύτηκε και στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, 5/7/2024)
Φωτό:Gordon Parks
*
Ο Μητσοτάκης, ο Λέτα και η ελεύθερη αγορά της... ΛΑΡΚΟ
Κι ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη συστηματικά και μεθοδικά τορπίλισε την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό της ΛΑΡΚΟ για την ανάπτυξη της υδρομεταλλουργίας, υπονομεύοντας τις σοβαρές προοπτικές διεθνώς αλλά και τις παραγωγικές δυνατότητες, ο πρωθυπουργός στις 2 Ιουλ. 2024 συζητά στην Γλυφάδα με τον Enrico Letta στο συνέδριο «Economist Government Roundtable».
Θα διερωτηθεί κάποιος, προς τι όλη αυτή η αναφορά. Απλά ο πρώην Ιταλός πρωθυπουργός Enrico Letta ήταν ο συντάκτης της περιώνυμης Έκθεσης 147 σελίδων που έγινε μετά από αίτημα και απόφαση (06/2023) του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με στόχο την ισχυροποίηση της οικονομικής ολιγαρχίας σε τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, μεταφορές και χρηματοπιστωτικές αγορές στο πλαίσιο της «Κοινής – Ενιαίας Αγοράς».
Μάλιστα, ο κ. Μητσοτάκης, έχει ήδη συμφωνήσει με το περιεχόμενο της έκθεσης Letta μετά το τέλος της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών τον Απρίλη του 2024.
Ένα μήνα αργότερα απέστειλε την περιλάλητη επιστολή-κοροϊδία/απάτη στην πρόεδρο της Κομισιόν για τις πολυεθνικές, σε μια προσπάθεια να πείσει πως η ακρίβεια και ο πληθωρισμός αποτελούν παράγωγα απληστίας μεμονωμένων επιχειρήσεων.
Επιπλέον στην ίδια επιστολή ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήριζε ως “δύο πολύ σημαντικές εκθέσεις, την έκθεση Λέττα για τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς και την έκθεση Ντράγκι για τον ανταγωνισμό”.
Με άλλα λόγια, ο κ. Μητσοτάκης έχει μετατρέψει το φαρμάκι της ακρίβειας και των απολύσεων σε φάρμακο, καθώς έχει ήδη συμφωνήσει με τις δύο Εκθέσεις για την «ελεύθερη αγορά» και τον «ανταγωνισμό», παρουσιάζοντας μάλιστα ως λύση στο πρόβλημα την ίδια την αιτία του.
Το βέβαιο είναι πως οι ευρωενωσιακοί κι ευρωατλαντικοί εκπρόσωποι κινούνται με άξονα την ακόμα μεγαλύτερη «ολοκλήρωση» της κοινής αγοράς σε τομείς όπως οι κοινές στρατιωτικές προμήθειες, οι τηλεπικοινωνίες και η Ενέργεια.
Επομένως στην Γλυφάδα, Μητσοτάκης και Letta αποτύπωσαν και πάλι τους επόμενους γύρους «απελευθέρωσης», συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου που θα πληρώσουν πανάκριβα οι λαοί σε όλα τα επίπεδα:
Από την «πράσινη» και «ψηφιακή μετάβαση», την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας που εκτοξεύει τις τιμές έως τις πολεμικές δαπάνες και τις κυρώσεις στο πλαίσιο των ανταγωνισμών με τ` άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, εκτινάσσοντας τον πληθωρισμό, έως τη φοροληστεία και τη «λειτουργία της αγοράς» με την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων που τσακίζει μισθούς και εισοδήματα.
*
*
Ο Κώστας Γουλιάμος είναι τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, πρώην πρύτανης Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, ποιητής, συγγραφέας.
Ήταν υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ (Μάιος – Ιούνιος 2023).
Πρόσφατα τιμήθηκε με το Βραβείο “εξαιρετικής προσφοράς στη γενική εκπαίδευση”.
Υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ στις εκλογές Ιουνίου 2024.
Ο Κώστας Γουλιάμος από την Μποτίλια Στον Άνεμο
________
*
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.